Στέφανος (Σίμος Μενάρδος)/Του σκοτωμένου μαύρου του έστησ' ο Δάμις μνήμα, Ανύτης

←Του Βάκχου δες περήφανο τον ταύρο τον προκέρα, Ανύτης

AP VII 208 , μετάφραση: Του σκοτωμένου μαύρου του έστησ' ο Δάμις μνήμα Συγγραφέας: Ανύτη Μεταφραστής: Σίμος Μενάρδος Στέφανος (Σίμος Μενάρδος)

Τα πλωτά δεν χαρώ του κόσμου εγώ τα μέρη, Ανύτης→

Του Βάκχου δες περήφανο τον τράγο τον προκέρα, Ανύτης, μετάφραση από την Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο, επίγραμμα 208 (AP VII 208), «Στέφανος», Εκλογαί αρχαίων ποιημάτων / κατά μετάφρασιν Σίμου Μενάρδου, 1924, Σίμος Μενάρδος

Του σκοτωμένου μαύρου του έστησ' ο Δάμις μνήμα, Ανύτης

Του σκοτωμένου μαύρου του έστησ' ο Δάμις μνήμα,

που ο Άρης τον εχτύπησε στα στήθια τα γερά.

Το πορφυρό του απ' το κορμί πετάχθηκ' αίμα ως κύμα

και βώλους εκατάβρεξε και χώματα ξερά.

Πρωτότυπο: Παλατινή Ανθολογία/VII/208 Ανύτης

VII 208 Ανύτης

Μνᾶμα τόδε φθιμένου μενεδαΐου εἵσατο Δᾶμις ἵππου, ἐπεὶ στέρνον τοῦδε δαφοινὸς Ἄρης

τύψε· μέλαν δέ οἱ αἷμα ταλαυρίνου διὰ χρωτὸς ζέσσ', ἐπὶ δ' ἀργαλέᾳ βῶλον ἔδευσε φονᾷ.