VII 208 Μνᾶμα τόδε φθιμένου μενεδαΐου εἵσατο Δᾶμις ἵππου
Συγγραφέας:
Παλατινή Ανθολογία, VII (βιβλίο 7ο Επιτύμβια επιγράμματα)
Μνᾶμα τόδε φθιμένου μενεδαΐου εἵσατο Δᾶμις ἵππου, Ανύτης, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο επίγραμμα 208 (AP VII 208)


VII 208 Ανύτης

Επεξεργασία
Μνᾶμα τόδε φθιμένου μενεδαΐου εἵσατο Δᾶμις ἵππου, ἐπεὶ στέρνον τοῦδε δαφοινὸς Ἄρης
τύψε· μέλαν δέ οἱ αἷμα ταλαυρίνου διὰ χρωτὸς ζέσσ', ἐπὶ δ' ἀργαλέᾳ βῶλον ἔδευσε φονᾷ.


Μετάφραση:

Του σκοτωμένου μαύρου του έστησ' ο Δάμις μνήμα, Ανύτης

Επεξεργασία
Του σκοτωμένου μαύρου του έστησ' ο Δάμις μνήμα,
που ο Άρης τον εχτύπησε στα στήθια τα γερά.
Το πορφυρό του απ' το κορμί πετάχθηκ' αίμα ως κύμα
και βώλους εκατάβρεξε και χώματα ξερά.