Στέφανος (Σίμος Μενάρδος)/Τα πλωτά δεν χαρώ του κόσμου εγώ τα μέρη, Ανύτης
←Του σκοτωμένου μαύρου του έστησ' ο Δάμις μνήμα, Ανύτης | AP VII 215 , μετάφραση: Τα πλωτά πιά δε θα χαρώ του κόσμου εγώ τα μέρη Συγγραφέας: Μεταφραστής: Σίμος Μενάρδος Στέφανος (Σίμος Μενάρδος) |
Πατρίδα, Μίλητε γλυκειά, πεθάναμε για σένα, Ανύτης Μυτιληναίας→ |
Τα πλωτά πιά δε θα χαρώ του κόσμου εγώ τα μέρη, Ανύτης, μετάφραση από την Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο, επίγραμμα 215 (AP VII 215), «Στέφανος», Εκλογαί αρχαίων ποιημάτων / κατά μετάφρασιν Σίμου Μενάρδου, 1924, Σίμος Μενάρδος |
Τα πλωτά πιά δε θα χαρώ του κόσμου εγώ τα μέρη, Ανύτης Επεξεργασία
- Τα πλωτά πιά δε θα χαρώ του κόσμου εγώ τα μέρη,
- δεν θ' αναρίξω το λαιμό από νερά βαθιά
- ουδέ στου καραβιού μπροστά την πλώρη ταίρι ταίρι
- θα βλέπω τη φιγούρα μου, πλασμένη μια ομορφιά
- γιατ' η πνοή της θάλασσας με ξώσυρε στην ξέρη
- και τώρα στην ακρογιαλιά κοιμούμαι την τραχιά.
Πρωτότυπο: Παλατινή Ανθολογία/VII/215 Ανύτης
VII 215 Ανύτης Επεξεργασία
- Οὐκέτι δὴ πλωτοῖσιν ἀγαλλόμενος πελάγεσσιν αὐχέν' ἀναρρίψω βυσσόθεν ὀρνύμενος,
- οὐδὲ παρ' εὐσκάλμοιο νεὼς περικαλλέα χείλη ποιφυξῶ τἀμᾷ τερπόμενος προτομᾷ·
- ἀλλά με πορφυρέα πόντου νοτὶς ὦσ' ἐπὶ χέρσον, κεῖμαι δὲ † ῥαδινὰν τάνδε παρ' ἠιόνα.