| ←Ἄποροι παῖδες | Ἀθηναΐς-Ἔτος Α΄, τεῦχος 9 Φωνὴ ἐκ τῶν φυλακῶν |
Αἴνιγμα→ |
ΦΩΝΗ ΕΚ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ
Οὐδὲν πολυτιμότερον τῆς προσωπικῆς ἐλευθερίας.(Κ).—Κύριος γινώσκει κατὰ πόσον δικαίως πάσχωμεν. (Κ). — Καταρῶμαι καθ’ ἑκάστην την ἡμέραν τῆς....(Φ).—Μακάριος ἀνὴρ, ὅς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν καὶ ἐν ὁδῷ. (Τ). — Ὅτι ὑπὸ κακοῦ συμφέροντος κινούμενος. (Π) — Ἡ μεγαλειτέρα τῶν δυστυχιῶν εἶναι ἡ κακὴ κεφαλή. (Φ).—Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν, ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. (Κ).—Ἀλλοίμονον εἰς ἐκεῖνον ὅστις πέσῃ εἰς τὰς φυλακάς. (Χ).—Πρῶτον ἤμην ἀμελὴς καὶ ἔπειτα ἐγκληματίας. (Ζ).—Μετανοεῖτε, ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. (Π).—Κόλασις ἐπίγειος εἶναι ἡ φυλακή.»
(Ἐκ τῆς «Ἐφημερίδος τῶν Φυλακῶν»).