←Φωνὴ ἐκ τῶν φυλακῶν | Ἀθηναΐς-Ἔτος Α΄, τεῦχος 9 Αἴνιγμα |
ΑΙΝΙΓΜΑ Η’.
Ὡς λαμπὰς ἡ ἀναμμένη πάντα ἵσταμαι ὀρθὸς
Κ’ εἴτε μόνος εἴτε μ’ ἄλλον συνειθίζω νὰ λαλῶ
Ἂν μὲ κατατάξῃς πρῶτον δύο ἄλλων ἀδελφῶν μου.
Τὴν αἰτίαν σοὶ δειλῶ.
Ἂν δὲ πάλιν τελευταῖον σ’ ὅσα λέγεις συμφωνοῦμεν
Καὶ οὐδὲν σοὶ· ἀναιρῶ.