Συζήτηση Βικιθήκη:Επιχείρηση Ελληνική Ανθολογία
Συμφωνώ με την ανάγκη για τη σωστή ταξινόμηση των επιγραμμάτων και καλά κάνεις και το ξεκινάς. Στη σελίδα των ποιητών όμως είναι σωστό να ενσωματώνονται όλα τα επιγράμματα του? Υπάρχουν ποιητές με πολλά επιγράμματα στην Παλατινή Ανθολογία οπότε η σελίδα τους θα γίνεται τεράστια. Οι σελίδες των συγγραφέων κανονικά μόνο το σύνδεσμο προς τα έργα έχουν. --Ntetos (συζήτηση) 15:12, 19 Ιουλίου 2014 (UTC)
Έχεις μεν δίκιο, αλλά προτείνω ευελιξία: Όταν υπάρχουν 2-3-5 (ίσως και 10) επιγράμματα, ας υπάρχουν στο λήμμα του ποιητή. Προφανώς όταν έχουμε 10 (μεγάλα)-20-50 και πάνω, έχεις ίσως δίκιο. --FocalPoint (συζήτηση) 17:20, 19 Ιουλίου 2014 (UTC)
Και ευχαριστώ πολύ για τη συμβολή σου στην (πρώτη;) Βικιεπιχείρηση στη Βικιθήκη. --FocalPoint (συζήτηση) 17:21, 19 Ιουλίου 2014 (UTC)
Θα συμφωνήσω. Ένα άλλο θέμα είναι με τις σελίδες των ποιητών. Μήπως θα πρεπε να τις βάζουμε στις κατηγορίες των συγγραφέων και όχι στην κατηγορία Αρχαία και κλασική γραμματεία? Ειδικά εφόσον πολλοί ποιητές είναι των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων και φτάνουν και μέχρι τα βυζαντινά. Η σελίδα Σαπφώ, επιγράμματα χρειάζεται αφού υπάρχει η Σαπφώ? --Ntetos (συζήτηση) 08:57, 20 Ιουλίου 2014 (UTC)
- Για τις κατηγορίες, έχεις δίκιο, αν θέλεις φτιάξε τις καλύτερα
- Για τα επιγράμματα της Σαπφώς, το σκέφτηκα και εγώ, όπως και και για τις κατηγορίες παραπάνω, αλλά σε τελική ανάλυση, και να υπάρχει και να μην υπάρχει, είναι ελάχιστη η πραγματική διαφορά
Συμπλήρωση στον επίλογο
ΕπεξεργασίαΟ επίλογος στην μπροστινή σελίδα δε με ικανοποιεί, σκέφτηκα λοιπόν να τα γράψω πιο αναλυτικά εδώ:
- Καταπράσινο στεφάνι
- Τα ονόματα στη θέση τους τα έβαλα, θαρρώ
- Στίχους να μετρήσω, λέξεις μπροστά να μεταφέρω,
- άλλες να στείλω πίσω, το κείμενο ποιητικό
- Εμπρός:
- Μούσα βοήθα με να γράψω για όσους εργάστηκαν σκληρά για σένα
- Για το Μελέαγρο από τα Γάδαρα και το Φίλιππο και για τον Αγαθία, πλατάνια μεγαλόφυλλα γερά - ιερά
- Όχι για να πλέξω στέφανο με λουλούδια, όχι για ποιήματα και ποιητές,
- αλλά στέφανο καταπράσινο με κλαδιά καλοπλεγμένα από ανθρώπους εργατικούς
- που φρόντισαν της Ανθολογίας τα Επιγράμματα, ζητώ βοήθεια από σένα για να πλέξω
- και προστασία ζητώ υψηλή της γλαυκώπιδος Αθηνάς, σκληρής θεάς εργατικής, της επιστήμης
- Τον Κωνσταντίνο Κεφαλά, που σαν κλαδί εύκαμπτο, πράσινο, από γιασεμί σφιχτόδεσε στεφάνι
- Τον άγνωστο διορθωτή με πέντε άξιους γραφείς των Επιγραμμάτων φροντιστής, ευκάλυπτος ευλύγιστος ευωδιαστός
- Κλαδί από κυπαρίσσι περήφανο, ο μοναχός, ο Μάξιμος Πλανούδης, που διάλεξε όσα δεν τον σκανδάλιζαν και στο χειρόγραφο έβαλε ο ίδιος, γράμμα-γράμμα
- Μετά απ' αυτούς, οι τυπογράφοι, ο Ιανός Λάσκαρις, ο Άλδος ο Μανούτιος, ο Josse Bade και ο Ερρίκος Στέφανος σαν τον κισσό τα έπλεξαν με γράμματα όμορφα και εξώφυλλα, βιβλία τυπωμένα, όσα ο Πλανούδης έπλεξε
- μέχρι που ο Σαλμάσιος, βέργα από αμπέλι νεαρό που απλώνεται και δίνει τη σκιά του, βρήκε και έδειξε της Παλατινής τα επιγράμματα
- και ενώ σαν το λινάρι ο Ιερώνυμος και ο Γκρότιους έντυσαν του Πλανούδη τα επιγράμματα,
- ο Ράισκε, μάζεψε και μελέτησε, όλα, μαζί, όσα βρήκε, πεύκος σωστός, περήφανος,
- δίνοντας τροφή θεών στον Ρίτσαρντ Μπρουνκ, μελετητή, που σαν τη κερασιά έβγαλε ζουμερά, πορφυρά διαμάντια στολίδια στο πράσινο στεφάνι
- Όλων πιστότερος ο Γιάκομπς, σαν φύλλο φραγκοσυκιάς, γεμάτο αγκάθια, αλλά με νερό και καρπούς ζουμερούς, σε ήλιο καυτερό, με λεπτομέρειες για κάθε τι στο περιθώριο του κάθε χειρογράφου και πλήθος εξηγήσεις
- Οι Ντύμπνερ, Πρέιζενταντς και Στάντμύλλερ, βασιλικός, άνηθος και δυόσμος, το άρωμά τους έδωσαν στην γλώσσα του ο καθένας
- Συνέχισε ο Πάτον, μαστιχόδενδρο με ρετσίνι αρωματικό, που ήρθε και ρίζωσε στα χώματα που μιλούσαν αυτοί που έγραψαν τα επιγράμματα, αυτά που με φροντίδα απέδωσε στη γλώσσα των γονιών του
- Ο Μέκμπυ και ο Βαλτς, βάγια από δίδυμη φοινικιά, έδεσαν και αυτοί το ωραίο το στεφάνι, στις γλώσσες τους τις μητρικές το κέντησαν με αγάπη
- Μούσα, τα χέρια όλων μας βοήθησε, το έργο να φέρουμε σε πέρας, σε αυτόν, της Βικιθήκης, το νέο κήπο
- Αθηνά, προστάτευσέ μας όσο θα δουλεύουμε, δώσε μας υπομονή, επιμονή και αγάπη