Παλατινή Ανθολογία/VII/710 Ήριννας

AP VII 710 Στᾶλαι, καὶ Σειρῆνες ἐμαί, καὶ πένθιμε κρωσσέ
Συγγραφέας:
Παλατινή Ανθολογία, VII (βιβλίο 7ο Επιτύμβια επιγράμματα)
Στᾶλαι, καὶ Σειρῆνες ἐμαί, καὶ πένθιμε κρωσσέ, Ήριννας, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο, επίγραμμα 710 (AP VII 710)


VII 710 Ήριννας Επεξεργασία

Στᾶλαι, καὶ Σειρῆνες ἐμαί, καὶ πένθιμε κρωσσέ, ὅστις ἔχεις Ἀίδα τὰν ὀλίγαν σποδιάν,
τοῖς ἐμὸν ἐρχομένοισι παρ᾽ ἠρίον εἴπατε χαίρειν, αἴτ᾽ ἀστοὶ τελέθωντ᾽, αἴθ᾽ ἑτέρας πόλιος:
χὤτι με νύμφαν εὖσαν ἔχει τάφος, εἴπατε καὶ τό χὤτι πατήρ μ᾽ ἐκάλει Βαυκίδα, χὤτι γένος
Τηνία, ὡς εἰδῶντι: καὶ ὅττι μοι ἁ συνεταιρὶς Ἤρινν᾽ ἐν τύμβῳ γράμμ᾽ ἐχάραξε τόδε.


Μεταφράσεις:

Ώ στήλη και σειρήνες μου και συ Επεξεργασία

Ώ στήλη και σειρήνες μου και συ, που κρύβεις τώρα
μέσα σου, κάλπη πένθιμη, μια φούκτα εμέ σποδό,
'ς όσους στο μνήμα μου έρχουνται, πήτε καλή τους ώρα,
είτε δημότες κράζουνται ή ξένοι ήρθαν εδώ·
και πως ο τάφος με βαστά-πήτε και το- νυφούλλα
και πως Βαυκίδα μ' έλεγαν και πως γενεά κρατώ
από την Τήνο - να το ιδούν - και πως συναδερφούλλα
η Ήριννα, το επίγραμμα μούχει χαράξει αυτό


Στήλες, Σειρήνες μου κι υδρία του πένθους Επεξεργασία

Στήλες, Σειρήνες μου κι υδρία του πένθους που έχεις εντός τη λιγοστή μου σκόνη,
μήνατε ώρες καλές στους που περνούν το χώμα, κι ας είναι απο τον τόπο, ας είναι ξένοι!
Πείτε κι αυτό: νιόνυφην μ' έχει ο τάφος• πως μ' έλεγαν Βαυκίδα• τηνιακή
πως είμαι, να το ξέρουν• και η αγάπη, η αγάπη μου Ήριννα πως έγραψε την πλάκα.