Παλατινή Ανθολογία/VII/417 Μελεάγρου

AP VII 417 Νάσος εμά θρέπτειρα Τύρος
Συγγραφέας: Μελέαγρος (επιγραμματοποιός)
Παλατινή Ανθολογία, VII (βιβλίο 7ο, Επιτύμβια επιγράμματα)

Νάσος εμά θρέπτειρα Τύρος, Μελεάγρου, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο, επίγραμμα 417 (AP VII 417)

VII 417 Μελεάγρου

Νάσος εμά θρέπτειρα Τύρος, πάτρα δε με τεκνοί Ατθίς εν Ασσυρίοις ναιομένα Γαδάροις

Ευκράτεω δ' έβλαστον ο συν Μούσαις Μελέαγρος πρώτα Μενιππείαις συντροχάσας Χάρισιν.

εί δέ Σύρος, τί τό θαϋμα; μίαν, ξένε, πατρίδα κόσμον ναίομεν, εν θνατούς πάντας έτικτε Χάος

πουλυετής δ' εχάραξα τάδ' εν δέλτοισι προ τύμβου, γήρως γαρ γείτων εγγύθεν Αΐδεω

αλλά συ τον λάλιον και πρεσβύτην προσειπών χαίρειν, εις γήρας καύτός ίκοιο λάλον

Το νησί της Τύρου με ανέθρεψε, πατρίδα δε με γέννησε η Αθήνα της Ασσυρίας, τα Γάδαρα,

από τον Ευκρατέα βλάστησα, με τη βοήθεια των Μουσών, εγώ ο Μελέαγρος, πρώτα στου Μενίππου την τέχνη συμπορεύτηκα

καν αν είμαι Σύρος, ποιο το θαύμα; μια, ξένε, πατρίδα στον κόσμο κατοικούμε, τους θνητούς όλους γέννησε το Χάος

γέροντας δε, εχάραξα αυτά σε πινακίδα πριν ταφώ, γιατί το γήρας είναι γείτονας κοντινός στον Άδη

αλλά εσύ τον λαλίστατο και γέροντα προσχαιρέτα, για να φτάσεις και εσύ στα γερατιά λαλίστατος