Παλατινή Ανθολογία/VII/215 Ανύτης
| ←Βιβλίο 7o, 214 | VII 215 Οὐκέτι δὴ πλωτοῖσιν ἀγαλλόμενος πελάγεσσιν Συγγραφέας: Παλατινή Ανθολογία, VII (βιβλίο 7ο Επιτύμβια επιγράμματα) |
Βιβλίο 7o, 216→ |
| Οὐκέτι δὴ πλωτοῖσιν ἀγαλλόμενος πελάγεσσιν, Ανύτης, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο επίγραμμα 215 (AP VII 215) |
VII 215 Ανύτης
Επεξεργασία- Οὐκέτι δὴ πλωτοῖσιν ἀγαλλόμενος πελάγεσσιν αὐχέν' ἀναρρίψω βυσσόθεν ὀρνύμενος,
- οὐδὲ παρ' εὐσκάλμοιο νεὼς περικαλλέα χείλη ποιφυξῶ τἀμᾷ τερπόμενος προτομᾷ·
- ἀλλά με πορφυρέα πόντου νοτὶς ὦσ' ἐπὶ χέρσον, κεῖμαι δὲ † ῥαδινὰν τάνδε παρ' ἠιόνα.
Μετάφραση:
Τα πλωτά πιά δε θα χαρώ του κόσμου εγώ τα μέρη, Ανύτης
Επεξεργασία- Τα πλωτά πιά δε θα χαρώ του κόσμου εγώ τα μέρη,
- δεν θ' αναρίξω το λαιμό από νερά βαθιά
- ουδέ στου καραβιού μπροστά την πλώρη ταίρι ταίρι
- θα βλέπω τη φιγούρα μου, πλασμένη μια ομορφιά
- γιατ' η πνοή της θάλασσας με ξώσυρε στην ξέρη
- και τώρα στην ακρογιαλιά κοιμούμαι την τραχιά.