Παλατινή Ανθολογία/V/36 Ρουφίνου

῎Ηρισαν ἀλλήλαις Ροδόπη͵ Μελίτη͵ Ροδόκλεια
Συγγραφέας: Ρουφίνος, ποιητής
Παλατινή Ανθολογία, V (βιβλίο 5ο)

῎Ηρισαν ἀλλήλαις Ροδόπη͵ Μελίτη͵ Ροδόκλεια, Ρουφίνου, Παλατινή Ανθολογία (AP V 36)

V 36 Ρουφίνου

῎Ηρισαν ἀλλήλαις Ροδόπη͵ Μελίτη͵ Ροδόκλεια͵ τῶν τρισσῶν τίς ἔχει κρείσσονα μηριόνην͵
καί με κριτὴν εἵλοντο· καὶ ὡς θεαὶ αἱ περίβλεπτοι ἔστησαν γυμναί͵ νέκταρι λειβόμεναι.
καὶ Ροδόπης μὲν ἔλαμπε μέσος μηρῶν πολύτιμος < >
< > οἷα ῥοδὼν πολλῷ σχιζόμενος ζεφύρῳ ...
τῆς δὲ Ροδοκλείης ὑάλῳ ἴσος ὑγρομέτωπος οἷα καὶ ἐν νηῷ πρωτογλυφὲς ξόανον.
ἀλλὰ σαφῶς͵ ἃ πέπονθε Πάρις διὰ τὴν κρίσιν͵ εἰδὼς τὰς τρεῖς ἀθανάτας εὐθὺ συνεστεφάνουν.

Μάλωναν μεταξύ τους η Ροδόπη, η Μελίτη και η Ροδόκλεια, από τις τρεις ποια έχει το ομορφότερο μουνί
και εμένα κριτή τους διάλεξαν και ως θεές πανέμορφες, στήθηκαν γυμνές, με νέκταρ αλειφόμενες
και της Ροδόπης έλαμπε ανάμεσα στους μηρούς πολύτιμο πετράδι. . . (λείπει στίχος). . . .
. [της Μελίτης]. . (λείπει στίχος) . . . σαν κήπος με ρόδα που απαλά σκίζει ο Ζέφυρος
της δε Ροδόκλειας σα γυαλί, ίδιος, με υγρό το μέτωπο, σαν του ναού το ολοκαίνουργιο ξόανο
Αλλά σαφώς γνωρίζοντας αυτά που έπαθε ο Πάρις για την κρίση του, με το που τις είδα και τις τρεις, αθάνατες, αμέσως, συστεφάνωσα