| ←Ποικίλα | Ἀθηναΐς-Ἔτος Α΄, τεῦχος 4 Ὁποία ὀφείλει νά ᾖναι ἑκάστη κόρη |
Αἴνιγμα→ |
Ὁποία ὀφείλει νά ᾖναι ἑκάστη κόρη.
- Κοσμία κατά τε τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν.
- Φιλαλήθης λόγῳ τε καὶ ἔργῳ.
- Φιλόπονος καὶ οὐχὶ ὀκνηρά.
- Εὐγενὴς τοὺς τρόπους καὶ τὴν καρδίαν.
- Ταπεινόφρων, σεμνὴ καὶ ἐπιεικὴς πρὸς πάντας.
- Φιλάνθρωπος καὶ φιλόζωος.
- Εὐσεβὴς ἀγαπῶσα τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον.
Ἑκάστη κόρη, πλουσία ἢ πτωχὴ, πεπαιδευμένη ἢ μὴ, εὐειδὴς ἢ μὴ, ὑγειὴς ἢ πάσχουσα, μικρὰ ἢ μεγάλη καὶ ἔχει καὶ δύναται νὰ διαθέσῃ ὅ,τι ἀπαιτεῖται εἰς ἀπόκτησιν τούτων δηλ. ἀπόφασιν. Ἐνδεχόμενόν τινες νὰ στεροῦνται παιδείας ἕνεκα πενίας ἢ καλλονῆς προσώπου καὶ κομψότητος σώματος ἢ στολισμῶν κτλ., ἀλλ’ ἑκάστη δύναται νὰ φέρῃ ἐπὶ τὸ ἁγνὸν αὐτῆς μέτωπον τὸ στέμμα τῆς ἀρετῆς ὅπερ πολυτιμότερον καὶ αὐτῶν τῶν τιμαλφεστάτων ἀδαμάντων κοσμεῖ καὶ λαμπρύνει αὐτήν· καθότι διὰ τούτων καθίσταται εὐτυχὴς ἐκπληροῦσα τὸν ἱερὸν σκοπὸν τῆς ὑπάρξεως αὐτῆς.