Συνθήκη των Βερσαλλιών/Μέρος Δ΄
| ←Μέρος Γ΄ | Συνθήκη των Βερσαλλιών Μέρος Δ′: Γερμανικὰ δικαιώματα καὶ συμφέροντα ἔξω τῆς Γερμανίας |
Μέρος Ε΄→ |
Ἡ Γερμανία, ἔξω τῶν ἐν Εὐρώπῃ ὁρίων αὑτῆς, ὡς ταῦτα διὰ τῆς παρούσης Συνθήκης καθωρίσθησαν, παραιτεῖται παντὸς οἱουδήποτε δικαιώματος, τίτλου προνομίου ἐπὶ πάντων τῶν ἐδαφῶν, ἢ ἐν σχέσει πρὸς ταῦτα, τῶν ἀνηκόντων εἰς αὐτὴν ἢ τοὺς Συμμάχους τῆς, ὡς ἐπίσης παντὸς δικαιώματος, τίτλου ἢ προνομίου, ὅπερ ἐφ’ οἱῳδήποτε λόγῳ ἠδύνατο νὰ τῇ ἀνήκῃ ἔναντι τῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων.
Ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται ἀπὸ τοῦδε νὰ ἀναγνωρίσῃ καὶ ἀποδεχθῇ τὰ μέτρα, ἅτινα ἐλήφθησαν ἢ ἡ θὰ ληφθῶσιν ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, ἐκ συμφώνου, ἂν συντρέχῃ λόγος, μετὰ τρίτων Δυνάμεων, ἐπὶ τῷ σκοπῷ ὅπως κανονισθῶσιν αἱ συνέπειαι τῆς προηγουμένης διατάξεως.
Εἰδικῶς ἡ Γερμανία δηλοῖ ὅτι ἀποδέχεται τὰς σχετιζομένας πρὸς ἰδιάζοντά τινα θέματα διατάξεις τῶν κάτωθι ἄρθρων.
Ἡ Γερµανία παραιτεῖται ὑπὲρ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων πάντων τῶν δικαιωμάτων καὶ τίτλων αὐτῆς ἐπὶ τῶν ὑπερθαλασσίων κτήσεών της.
Πᾶν εἰς τὰς χώρας ταύτας δικαίωμα ἐπὶ κινητῶν ἢ ἀκινήτων, ἀνῆκον εἰς τὴν Γερμανικὴν Αὐτοκρατορίαν ἢ οἱονδήποτε Γερμανικὸν Κράτος, θὰ περιέλθῃ εἰς τὴν Κυβέρνησιν, ἥτις ἀσκεῖ ἐν ταῖς χώραις ταύταις τὴν ἐξουσίαν, κατὰ τοὺς ὁριζομένους ἐν τῷ ἄρθρῳ 257 τοῦ Θ′ Μέρους (Δημοσιονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης ὄρους. Ἐὰν περὶ τῆς φύσεως τῶν ἐν λόγῳ δικαιωμάτων ἤθελον ἐγερθῇ ἀμφισβητήσεις, θὰ κριθῶσιν ἀμετακλήτως ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων δικαστηρίων.
Αἰ διατάξεις τῶν τμημάτων Α′ καὶ Δ′ τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης θὰ ἐφαρμοσθῶσιν ὠς πρὸς τὰς ἐν λόγῳ χώρας, οἱαδήποτε κἂν ᾗ ἡ δι’ αὐτὰς γενομένη δεκτὴ μορφὴ Κυβερνήσεως.
Ἡ ἀσκοῦσα τὴν ἐξουσίαν ἐν ταῖς χώρας ταύταις Κυβέρνησις δύναται νὰ λάβῃ οἷα θέλει κρίνῃ πρόσφορα μέτρα, ὡς πρὸς τὴν παλιννόστησιν τῶν ἐκεῖ εὑρισκομένων Γερμανῶν ὑπηκόων καὶ τοὺς ὅρους, ὑφ’ οὓς θὰ ἐπιτραπῇ, ἢ μὴ εἰς τοὺς Εὐρωπαϊκῆς καταγωγῆς Γερμανοὺς ὑπηκόους νὰ διαμένωσιν αὐτόθι, νὰ ἔχωσι κτήματα, νὰ ἐμπορεύωνται ἢ ἀσκῶσιν ἐπάγγελμα.
Αἰ διατάξεις τοῦ ἄρθρου 260 τοῦ Θ′ Μέρους (Δημοσιονομικοὶ Ὅροι). τῆς παρούσης Συνθήκης θὰ ἐφαρμοσθῶσιν εἰς τὰς μετὰ τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων συναφθείσας Συμβάσεις διὰ τὴν ἐκτέλεσιν ἢ τὴν ἐκμετάλλευσιν τῶν ἐν ταῖς ὑπερθαλασσίαις Γερμανικαΐς κτήσεσι δημοσίων ἔργων, ὡς καὶ εἰς τὰς συναφθείσας συνεπείᾳ τῶν Συμβάσεων τούτων ἐκχωρήσεις ἢ συμφωνίας μετὰ τῶν εἰρημένων ὑπηκόων.
Ἡ Γερμανία ἀναλαμβάνει νὰ ἐπανορθώσῃ, συμφώνως πρὸς τὴν ἐκτίμησιν, ἥτις θέλει ὑποβληθῇ ὑπὸ τῆς Γαλλικῆς Κυβερνήσεως καὶ ἐγκριθῇ ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ἐπανορθώσεων, τὰς ἐπενεχθείσας εἰς τοὺς Γάλλους ὑπηκόους ζημίας ἐν τῇ ἀποικίᾳ τοῦ Καμεροὺν (Cameroun) ἢ ἐν τῇ μεθορίῳ ζώνῃ ἐκ τῶν πράξεων τῶν Γερμανικῶν πολιτικῶν ἢ στρατιωτικῶν Ἀρχῶν καὶ τῶν Γερμανῶν ἰδιωτῶν κατὰ τὴν ἀπὸ 1ης Ἰανουαρίου 1900 μέχρι 1ηςς Αὐγούστου 1914 περίοδον.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται πάντων τῶν ἀπορρεόντων δικαιωμάτων ἐκ τῶν συναφθεισῶν Συμβάσεων καὶ συμφωνιῶν μετὰ τῆς Γαλλίας τῇ 4ῃ Νοεμβρίου 1911 καὶ τῇ 28 Σεπτεμβρίου 1912 περὶ τῆς Ἀφρικῆς τοῦ Ἰσημερινοῦ. Ὑποχρεοῦται νὰ καταβάλῃ εἰς τὴν Γαλλικὴν Κυβέρνησιν συμφώνως πρὸς τὴν ἐκτίμησιν, ἥτις θέλει ὑποβληθῇ ὑπὸ τῆς Κυβερνήσεως καὶ ἐγκριθῇ ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ἐπανορθώσεων, πάσας τὰς ἐγγυοδοσίας, ἀνοίγματα λογαριασμῶν, προκαταβολὰς κλπ. τὰ πραγματοποιηθέντα ὑπὲρ τῆς Γερμανίας δυνάμει τῶν πράξεων τούτων.
Ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται νὰ ἀναγνωρίσῃ καὶ δεχθῇ τὰς συνομολογηθείσας ἢ συνομολογηθησομένας ὑπὸ τῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, ἤ τινων ἐξ αὐτῶν, μετὰ πάσης ἑτέρας Δυνάμεως Συμβάσεις περὶ τῆς ἐμπορίας τῶν ὅπλων καὶ τῶν οἰνοπνευματωδῶν ποτῶν, ὡς ἐπίσης περὶ ἄλλων ὑποθέσεων ἀναφερομένων ἐν ταῖς γενικαῖς πράξεσι τοῦ Βερολίνου τῆς 26ης Φεβρουαρίου 1885 καὶ τῶν Βρυξελλῶν τῆς 2ας Ἰουλίου 1890, ὡς καὶ ἐν ταῖς Συμβάσεσιν αἵτινες συνεπλήρωσαν ἢ ἐτροποποίησαν ταύτας.
Οἱ κατοικοῦντες τὰς πρῴην ὑπερθαλασσίους Γερμανικὰς κτήσεις ἰθαγενεῖς θὰ ἔχωσι δικαίωμα διπλωματικῆς προστασίας ἐκ μέρους τῆς Κυβερνήσεως, ἥτις θ’ ἀσκῇ ἐν ταῖς χώραις ταύταις τὴν ἐξουσίαν.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται ὑπὲρ τῆς Κίνας πάντων τῶν προνομίων καὶ πλεονεκτημάτων, ἅτινα ἀπορρέουσιν ἐκ τῶν διατάξεων τοῦ τελικοῦ πρωτοκόλλου τοῦ ἐν Πεκίνῳ ὑπογραφέντος τῇ 7ῇ Σεπτεμβρίου 1901, μεθ’ ὅλων τῶν παραρτημάτων, διακοινώσεων καὶ συμπληρωματικῶν αὐτοῦ ἐγγράφων. Παραιτεῖται ὡσαύτως ὑπὲρ τῆς Κίνας πάσης ἀπαιτήσεως ἀποζημιώσεως δυνάμει τοῦ εἰρημένου πρωτοκόλλου μετὰ τὴν 14ην Μαρτίου 1917.
Ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης τὰ Ὑψηλὰ Συμβαλλόμενα Μέρη θὰ ἐφαρμόσωσι τὸ ἐφ’ ἑαυτοῖς;
1ον) Τόν διακανονισμὸν τῆς 29ης Αὐγούστου 1902 περὶ τῶν νέων Σινικῶν τελωνιακῶν δασμῶν.
2ον) Τὸν διακανονισμὸν τῆς 27ης Σεπτεμβρίου 1905 περὶ τοῦ Whang—Poo καὶ τὸν προσωρινὸν συμπληρωματικὸν διακανονισμὸν τῆς 4ης Ἀπριλίου 1912.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει ἡ Κίνα δὲν ὑποχρεοῦται πλέον νὰ παραχωρήση πρὸς τὴν Γερμανίαν τὰ πλεονεκτήματα ἢ προνόμια, ἅτινα τῇ εἶχε χορηγήσῃ διὰ τῶν διακανονισμῶν τούτων.Ὑπὸ τὴν ἐπιφύλαξιν τῶν διατάξεων τοῦ Η′ Μέρους τῆς παρούσης Συνθήκης, ἡ Γερμανία ἐκχωρεῖ. εἰς τὴν Κίναν πάντα τὰ κτίρια, προκυμαίας καὶ κινητὰς γεφύρας, στρατῶνας, ὀχυρά, ὅπλα καὶ πολεμεφόδια, πλοῖα παντὸς εἴδους, ἐγκαταστάσεις ἀσυρμάτου τηλεγράφου καὶ ἄλλα δημόσια κτήματα ἀνήκοντα εἰς τὴν Γερμανικὴν Κυβέρνησιν, κείμενα δὲ ἣ τυχὸν ὑπάρχοντα εἰς τὰς Γερμανικὰς παραχωρήσεις ἐν Tien-Tsin καὶ ἐν Han-Kéou ἢ εἰς τὰ λοιπὰ μέρη τοῦ Σινικοῦ ἐδάφους.
Πάντως ἐξυπακούεται ὅτι τὰ κτίρια τὰ χρησιμοποιούμενα ὡς κατοικίαι ἢ γραφεῖα διπλωματικὰ ἢ προξενικὰ δὲν περιλαμβάνονται ἐν τῇ ὡς ἄνω ἐκχωρήσει. Ἐκτὸς τούτου οὐδὲν θὰ ληφθῇ ὑπὸ τῆς Σινικῆς Κυβερνήσεως, μέτρον ὅπως αὕτη διαθέσῃ δημοσίας ἢ ἰδιωτικὰς Γερμανικὰς ἰδιοκτησίας, κειμένας ἐν Πεκίνῳ εἰς τὴν λεγομένην συνοικίαν τῶν Πρεσβειῶν, ἄνευ τῆς συγκαταθέσεως τῶν διπλωματικῶν Ἀντιπροσώπων τῶν Δυνάμεων, αἵτινες, κατὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, παραμένουσιν ὡς συμβληθέντα μέρη ἐν τῷ τελικῷ πρωτοκόλλῳ τῆς 7ης Σεπτεμβρίου 1901.
Ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται, ν’ ἀποδώσῃ εἰς τὴν Κίναν ἐντὸς προθεσμίας δώδεκα μηνῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, πάντα τὰ ἀστρονομικὰ ὄργανα, ὅσα τὰ στρατεύματα αὐτῆς ἀφῄρεσαν παρὰ τῆς Κίνας κατὰ τὸ 1900—1901. Ὑποχρεοῦται ἐπίσης νὰ πληρώσῃ πάσας τὰς ἐνδεχομένας δαπάνας πρὸς ἐκτέλεσιν τῆς ἀποδόσεως ταύτης, συμπεριλαμβανομένων τῶν δαπανῶν λύσεων μηχανημάτων, συσκευασίας, μεταφορᾶς, νέας ἐν Πεκίνῳ ἐγκαταστάσεως καὶ καλύψεως ἀσφαλειῶν.
Ἡ Γερμανία ἀποδέχεται τὴν ἀκύρωσιν τῶν ὑπ’ αὐτῆς ἐπιτευχθέντων μετὰ τὴν Σινικῆς Κυβερνήσεως συμβολαίων, δυνάμει τῶν ὁποίων διατηροῦνται νῦν ἐν ἰσχύϊ αἱ Γερμανικαὶ ἐν Han–Kéou καὶ Tien–Tsin παραχωρήσεις.
Ἡ Κίνα ἀνακτῶσα τὴν πλήρη ἄσκησιν τῶν κυριαρχικῶν αὐτῆς δικαιωμάτων ἐπὶ τῶν ἐν λόγῳ χωρῶν δηλοῖ, τὴν πρόθεσίν της, ὅπως ἐπιτρέψῃ τὴν ἐν αὐταῖς διεθνῆ διαμονὴν καὶ τὸ ἐμπόριον. Δηλοῖ ὅτι ἡ ἀκύρωσις τῶν συμβολαίων, δυνάμει τὸν ὁποίων αἰ παραχωρήσεις αὗται διατηροῦνται νῦν ἐν ἰσχύϊ, δὲν θὰ θίξῃ τὰ δικαιώματα κυριότητος τῶν ὑπηκόων τῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, τῶν κατόχων κλήρων ἐν ταῖς παραχωρήσεσι ταύταις.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται πάσης ἀπαιτήσεως κατὰ τῆς Σινικῆς ἢ πάσης Συμμάχου ἢ Συνησπισμένης Κυβερνήσεως λόγῳ τῆς ἐν Κίνᾳ κρατήσεως Γερμανῶν ὑπηκόων καὶ τῆς παλιννοστήσεως αὐτῶν. Παραιτεῖται ὡσαύτως πάσης ἀπαιτήσεως λόγῳ τῆς κατασχέσεως τῶν ἐν Κίνᾳ Γερμανικῶν πλοίων, ἐκκαθαρίσεως, μεσεγγυήσεως, διαθέσεως ἢ τῆς κατασχέσεως ἰδιοκτησιῶν, δικαιωμάτων καὶ συμφερόντων Γερμανικῶν ἐν τῇ χώρα ταύτῃ ἀπὸ τῆς 14ης Αὐγούστου 1917. Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἡ διάταξις αὕτη δέον νὰ μὴ θίγῃ τὰ δικαιώματα τῶν ἐνδιαφερομένων μερῶν ἐπὶ τοῦ προϊόντος οὐδεμιᾶς τοιαύτης ἐκκαθαρίσεως, τῶν ἐν λόγῳ δικαιωμάτων κανονιζομένων ὑπὸ τῶν διατάξεων τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται τῶν ἐν τῇ Βρέττανικῇ παραχωρήσει τοῦ Shameen, ἐν Canton ἰδιοκτησιῶν τοῦ Γερμανικοῦ Κράτους ὑπὲρ τῆς Κυβερνήσεως τῆς Αὐτοῦ Βρεττανικῆς Μεγαλειότητος.
Παραιτεῖται αὕτη ὑπὲρ τῶν Κυβερνήσεων Γαλλικῆς καὶ Σινικῆς ὁμοῦ τῆς ἰδιοκτησίας τῆς Γερμανικῆς Σχολῆς, τῆς κειμένης ἐν τῇ Γαλλικῇ παραχωρήσει τοῦ Shanghal.
Πᾶσα περιουσία καὶ ἰδιοκτησία τῆς Αὐτοκρατορίας ἢ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν, ἐν Σιάμ, ἐκτὸς τῶν κτιρίων, ἅτινα χρησιμοποιοῦνται ὡς κατοικίαι ἢ γραφεῖα διπλωματικὰ ἢ προξενικά, θὰ περιέλθωσιν αὐτοδικαίως εἰς τὴν Κυβέρνησιν τοῦ Σιάμ, ἄνευ ἀποζημιώσεως.
Αἱ περιουσίαι, ἰδιοκτησίαι καὶ ἰδιωτικὰ δικαιώματα τῶν ἐν Σιὰμ Γερμανῶν ὑπηκόων θὰ διακανονισθῶσι συμφώνως πρὸς τοὺς ὄρους τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται, δι’ ἑαυτὴν καὶ τοὺς ὑπηκόους της, πάσης ἀπαιτήσεως κατὰ τῆς Κυβερνήσεως τὸ τοῦ Σιὰμ σχετικῶς πρὸς τήν κατακράτησιν τῶν Γερμανικῶν πλοίων, τὴν ἐκκαθάρισιν τῶν Γερμανικῶν περιουσιῶν ἢ τὴν κράτησιν τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων ἐν Σιάμ. Ἡ διάταξις αὕτη δέον νὰ μὴ θίξῃ τὰ δικαιώματα τῶν ἐνδιαφερομένων μερῶν ἐπὶ τοῦ προϊόντος οὐδεμιᾶς τοιαύτης ἐκκαθαρίσεως, τῶν ἐν λόγῳ δι δικαιωμάτων κανονιζομένων ὑπὸ τῶν διατάξεων τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται παντὸς δικαιώματος, καὶ προνομίου, ἀπορρέοντος ἐκ τῶν διακανονισμῶν τοῦ 1911 καὶ 1912 οἵτινες ἀφορῶσι τὴν Λιβερίαν, καὶ ἰδίᾳ τοῦ δικαιώματος τοῦ διορίζειν ἐν Λιβερίᾳ Γερμανοὺς τελώνας.
Ἐκτὸς τούτου δηλοῖ ὅτι παραιτεῖται πάσης αἰτήσεως περὶ οἱασδήποτε συμμετοχῆς εἰς τὰ μέτρα, ἅτινα ἐνδέχεται νὰ γίνωσιν ἀποδεκτὰ διὰ τὴν ἀποκατάστασιν τῆς Λιβερίας.
Ἡ Γερμανία ἀναγνωρίζει ὅτι ἀπὸ τῆς 4ης Αὐγούστου 1917 πᾶσαι αἱ συνομολογηθεῖσαι ὑπ’ αὐτῆς μετὰ τῆς Λιβερίας Συνθῆκαι καὶ συμφωνίαι ἀπέβαλον τὴν ἰσχὺν αὐτῶν.
Αἱ ἐν Λιβερία περιουσίαι, δικαιώματα καὶ συμφέροντα τῶν Γερμανῶν θά διέπωνται συμφώνως πρὸς τὸ Ι′ Μέρος (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται πάντων τῶν ἀπορρεόντων ὑπὲρ ἑαυτῆς δικαιωμάτων, τίτλων ἢ προνομίων, ἐκ τῆς γενικῆς πράξεως τῆς Algésiras τῆς 7ης Ἀπριλίου 1906, ἐκ τῶν Γαλλο—Γερμανικῶν συμφωνιῶν τῆς 9ης Φεβρουαρίου 1909 καὶ τῆς 4ης Νοεμβρίου 1911. Πᾶσαι αἱ ὑπ’ αὐτῆς μετὰ τῆς Σεριφικῆς Ἐπικρατείας, συναφθεῖσαι Συμφωνίαι, διακανονισμοὶ ἢ συμβόλαια θεωροῦνται κατηργημένα ἀπὸ τῆς 3ης Αὐγούστου 1914.
Ἡ Γερμανία ἐν οὐδεμιᾷ περιπτώσει δύναται νὰ ἐπικαλῆται τὰς πράξεις ταύτας καὶ ὑποχρεοῦται, ὅπως οὐδαμῶς ἀναμιγνύηται ἐν ταῖς διαπραγματεύσεσιν, αἵτινες ἐνδέχεται νὰ διεξαχθῶσι μεταξὺ τῆς Γαλλίας καὶ τῶν λοιπῶν Δυνάμεων περὶ τοῦ Μαρόκου.
Ἡ Γερμανία δηλοῖ ὅτι ἀποδέχεται ἁπάσας τὰς συνεπείας τῆς ἱδρύσεως τοῦ ἀναγνωρισθέντος ὑπ’ αὐτῆς ἐν Μαρόκῳ Γαλλικοῦ Προτεκτοράτου καὶ παραιτεῖται τοῦ καθεστῶτος τῶν διομολογήσεων ἐν Μαρόκῳ. Ἡ παραίτησις αὕτη ἄρχεται ἀπὸ τῆς 3ης Αὐγούστου 1914.
Ἡ Σεριφικὴ Κυβέρνησις θὰ ἔχῃ πλήρη ἐλευθερίαν δράσεως, ὅπως κανονίσῃ τὴν κατάστασιν καὶ τοὺς ὅρους τῆς ἐγκαταστάσεως τῶν ἐν Μαρόκῳ Γερμανῶν ὑπηκόων.
Οἱ Γερμανοὶ προστατευόμενοι, οἱ μεσῖται καὶ οἱ Γερμανοὶ γεωργικοὶ ἑταῖροι θὰ θεωρηθῶσιν ὡς παύσαντες ν’ ἀπολαύωσι τῶν συναφῶν πρὸς τὰς ἰδιότητας ταύτας προνομίων ἵνα ὑπαχθῶσιν εἰς τὸ κοινὸν δίκαιον ἀπὸ τῆς 3ης Αὐγούστου 1914.
Πᾶσα περιουσία καὶ ἰδιοκτησία τῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν ἐν τῇ Σεριφικῇ Ἐπικρατείᾳ αὐτοδικαίως περιέρχονται ἄνευ τινὸς ἀποζημιώσεως εἰς τὸ Μάγζεν (Maghzen).
Ἐπὶ τούτῳ αἱ περιουσίαι καὶ ἰδιοκτησίαι τῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν θὰ θεωρηθῶσι περιλαμβάνουσαι πάσας τὰς ἰδιοκτησίας τοῦ Στέμματος, τῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν, ὡς καὶ πᾶσαν τὴν ἰδιωτικὴν τοῦ πρῴην Αὐτοκράτορος τῆς Γερμανίας περιουσίαν καὶ τῶν ἄλλων βασιλικῶν προσώπων.
Πᾶσα ἐν τῇ Σεριφικῇ Ἐπικρατείᾳ περιουσία, κινητὴ καὶ ἀκίνητος, ἀνήκουσα εἰς Γερμανοὺς ὑπηκόους, θὰ διέπηται συμφώνως πρὸς τὸ Γ′ καὶ Δ′ Τμῆμα τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Τὰ εἰς Γερμανοὺς ὑπηκόους μεταλλευτικὰ δικαιώματα, ἅτινα ἤθελον ἀναγνωρισθῇ ὑπὸ τοῦ ἱδρυθέντος ἢ δυνάμει τοῦ Μαροκινοῦ μεταλλευτικοῦ κανονισμοῦ Διαιτητικοῦ Δικαστηρίου, θὰ καταστῶσιν ἀντικείμενα χρηματικῆς ἐκτιμήσεως, εἰς ἣν καλούμενος θὰ προβῇ ὁ διαιτητής. Τὰ δικαιώματα ταῦτα θὰ ὑποστῶσιν εἶτα τὴν τύχην τῆς ἐν Μαρόκῳ περιουσίας τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις θὰ ἐξασφαλίσῃ τὴν εἲς τὸ ὑποδειχθησόμενον ὑπὸ τῆς Γαλλικῆς Κυβερνήσεως πρόσωπον μεταβίβασιν τῶν μετοχῶν, αἵτινες ἐκπροσωποῦσι τὴν ἀναλογίαν τῆς Γερμανίας ἐν τῷ κεφαλαίῳ τῆς Τραπέζης τοῦ Μαροκινοῦ Κράτους. Ἡ ἀξία τῶν μετοχῶν τούτων, ὑποδεικνυομένη ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ἐπανορθώσεων, πληρωθήσεται πρὸς τὴν ἐν λόγῳ Ἐπιτροπὴν, ὅπως ἀναγραφῇ εἰς πίστωσιν τῆς Γερμανίας ἐν τῷ λογαριασμῷ τῶν ὀφειλομένων δι’ ἐπανορθώσεις ποσῶν. Καθῆκον τῆς Γερμανικῆς Κυβερνήσεως ἔσεται ἤ διὰ τὸν λόγον τοῦτον ἀποζημίωσις τῶν ὑπηκόων αὑτῆς.
Ἡ μεταβίβασις αὕτη θὰ γίνῃ χωρὶς νὰ παραβλάψῃ τὴν πληρωμὴν τῶν χρεῶν, ἅτινα οἱ Γερμανοὶ. ὑπήκοοι θὰ εἶχον τυχὸν συνομολογήση μετὰ τῆς Τραπέζης τοῦ Μαροκινοῦ Κράτους.
Τὰ Μαροκινὰ ἐμπορεύματα θὰ ἀπολαύωσι κατὰ τὴν εἰσαγωγήν των ἐν Γερμανία τοῦ ἐφαρμοζομένου συστήματος εἰς τὰ Γαλλικὰ ἐμπορεύματα.
Ἡ Γερμανία δηλοῖ ὅτι ἀναγνωρίζει τὸ ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου ἀνακηρυχθὲν ὑπὸ τῆς Μεγάλης Βρεττανίας Προτεκτοράτον τῇ 18ῃ Δεκεμβρίου 1914 καὶ ὅτι παραιτεῖται τοῦ καθεστῶτος τῶν διομολογήσεων ἐν Αἰγύπτῳ.
Ἡ παραίτησις αὕτη ἄρχεται ἀπὸ τῆς 4ης Αὐγούστου 1914.Πᾶσαι αἱ ὑπὸ τῆς Γερμανίας συναφθεῖσαι Συνθῆκαι, συμφωνίαι, διευθετήσεις ἢ συμβόλαια μετὰ τῆς Αἰγύπτου θεωροῦνται κατηργημέναι ἀπὸ τῆς 4ης Αὐγούστου 1914.
Ἡ Γερμανία ἐν οὐδεμιᾷ περιπτώσει δύναται νὰ ἐπικαλῆται τὰς πράξεις ταύτας καὶ ὑποχρεοῦται νὰ μὴ ἐπεμβαίνῃ κατ’ οὐδένα τρόπον ἐν τοῖς διαπραγματεύσεσιν, αἵτινες ἐνδέχεται νὰ διεξαχθῶσι περὶ Αἰγύπτου μεταξὺ τῆς Μεγάλης Βρετανίας καὶ τῶν ἄλλων Δυνάμεων.
Μέχρι τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος Αἰγυπτιακῆς νομοθεσίας περὶ δικαστικοῦ ὀργανισμοῦ, καθιστώσης πλήρους δικαιοδοσίας δικαστήρια, διὰ διαταγμάτων τῆς Αὐτοῦ Ὑψηλότητος τοῦ Σουλτάνου, ληφθήσεται μέριμνα ἀσκήσεως τῆς ἐπὶ τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων καὶ τῶν ἰδιοκτησιῶν δικαιοδοσίας ὑπὸ τῶν Βρεττανικῶν Προξενικῶν Δικαστηρίων.
Ἡ Αἰγυπτιακὴ Κυβέρνησις θὰ ἔχῃ πλήρη ἐλευθερίαν δράσεως ὅπως κανονίζῃ τὰ τῆς προσωπικῆς καταστάσεως καὶ τοὺς ὅρους τῆς ἐγκαταστάσεως τῶν ἐν Αἰγύπτῳ Γερμανῶν ὑπηκόων.
Ἡ Γερμανία συγκατατίθεται εἰς τὴν ὑπὸ τῆς Αἰγυπτιακῆς Κυβερνήσεως κρινομένην ἐπιθυμητὴν κατάργησιν ἢ τροποποίησιν τοῦ ὑπὸ τῆς αὐτοῦ Ὑψηλότητος τοῦ Κεδίβου ἐκδοθέντος τὴν 28ην Νοεμβρίου 1904 διατάγματος περὶ τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Δημοσίου Αἰγυπτιακοῦ χρέους.
Ἡ Γερμανία τὸ ἀφ’ ἑαυτῇ συγκατατίθεται, εἰς τὴν μεταβίβασιν πρὸς τὴν Κυβέρνησιν τῆς Αὐτοῦ Βρεττανικῆς Μεγαλειότητος τῶν ἐξουσιῶν, αἵτινες ἀπενεμήθησαν εἰς τὴν Αὐτοῦ Αὐτοκρατορικὴν Μεγαλειότητα τὸν Σουλτᾶνον διὰ τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπογραφείσης τῇ 29ῃ Ὀκτωβρίου 1888 Συμβάσεως περὶ τῆς ἐλευθέρας ναυσιπλοΐας τῆς διώρυγος τοῦ Σουέζ.
Παραιτεῖται πάσης συμμετοχῆς ἐν τῷ ὑγειονομικῷ, ναυτικῷ καὶ τῶν καθάρσεων Συμβουλίῳ τῆς Αἰγύπτου καὶ συγκατατίθεται τὰ καθ’ ἑαυτὴν εἰς τὴν μεταβίβασιν τῆς ἐξουσίας τοῦ Συμβουλίου τούτου πρὸς τὰς Αἰγυπτιακὰς Ἀρχάς.
Πᾶσα ἐν Αἰγύπτῳ περιουσία καὶ ἰδιοκτησία τῆς Γερμανικῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν περιέρχονται αὐτοδικαίως ἄνευ οὐδεμιᾶς ἀποζημιώσεως εἰς τὴν Αἰγυπτιακὴν Κυβέρνησιν.
Ἐπὶ τούτῳ αἱ περιουσίαι καὶ ἰδιοκτησίαι τῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν θὰ θεωρηθῶσι περιλαμβάνουσαι, πάσας τὰς ἰδιοκτησίας τοῦ Στέμματος, τῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν, ὡς ἐπίσης τὴν ἰδιωτικὴν περιουσίαν τοῦ πρῴην Αὐτοκράτορος τῆς Γερμανίας καὶ τῶν λοιπῶν βασιλικῶν προσώπων.
Πᾶσα ἐν Αἰγύπτῳ ἀκίνητος καὶ κινητὴ περιουσία τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων θὰ διέπηται συμφώνως πρὸς τὰ Τμήματα Γ′ καὶ Δ′ τοῦ Ι′ Μέρους τῆς παρούσης Συνθήκης (Οἰκονομικοὶ Ὅροι).
Τὰ Αἰγυπτιακὰ ἐμπορεύματα θὰ ἀπολαύωσι κατὰ τὴν εἰσαγωγὴν αὐτῶν εἰς τὴν Γερμανίαν τοῦ ἐφαρμοζομένου συστήματος εἰς τὰ Βρεττανικὰ ἐμπορεύματα.
Ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται νὰ ἀναγνωρίσῃ καὶ ἀποδεχθῇ πᾶσαν συμφωνίαν, ἣν θὰ συνάψωσιν αἱ Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις μετὰ τῆς Τουρκίας καὶ Βουλγαρίας ὡς πρὸς τὰ οἱασδήποτε φύσεως δικαιώματα, συμφέροντα καὶ προνόμια, ἅτινα ἡ Γερμανία ἢ οἱ Γερμανοὶ ὑπήκοοι θὰ ἠδύναντο ν’ ἀξιώσωσι ἐν Τουρκίᾳ καὶ καὶ Βουλγαρίᾳ καὶ τὰ, ὁποῖα δὲν ἀποτελοῦσιν ἀντικείμενον διατάξεων τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἡ Γερμανία, παραιτεῖται ὑπὲρ τῆς Ἰαπωνίας πάντων τῶν δικαιωμάτων, τίτλων καὶ προνομίων αὐτῆς—τῶν ἀφορώντων ἰδίᾳ τὴν χώραν τοῦ Kiao—Tchéou, τοὺς σιδηροδρόμους, τὰ μεταλλεῖα, καὶ τὰ ὑποβρύχια καλώδια—ἅτινα ἐκτήσατο δυνάμει τῆς μεταξὺ αὐτῆς καὶ τῆς Κίνας συνομολογηθείσης τῇ 6ῃ Μαρτίου 1898 Συνθήκης, καὶ πασῶν τῶν λοιπῶν πράξεων, αἵτινες ἀφορῶσι τὴν ἐπαρχίαν τοῦ Ghantoung.
Πάντα τὰ δικαιώματα, ἐπὶ τοῦ ἀπὸ Tsingtao εἰς Tsinanfou σιδηροδρόμου συμπεριλαμβανομένων τῶν διακλαδώσεων αὐτοῦ, ἐν συνόλῳ δὲ τὰ πάσης φύσεως παραρτήματα αὐτοῦ, σταθμοὶ, ἀποθῆκαι, ὑλικόν, μόνιμον καὶ τροχαῖον, μεταλλεῖα, καταστήματα καὶ ὑλικὸν ἐκμεταλλεύσεως τῶν μεταλλείων, κτῶνται ὑπὸ τῆς Ἰαπωνίας καὶ παραμένουσιν αὐτῇ μεθ’ ὅλων τῶν συνδεομένων πρὸς ταῦτα δικαιωμάτων καὶ προνομίων.
Τὰ ὑποβρύχια τοῦ Γερμανικοῦ Κράτους καλώδια ἀπὸ Tsingtao εἰς Shanghai καὶ ἀπὸ Tsingtao εἰς Tchéfou μετὰ πάντων τῶν συναφῶν πρὸς ταῦτα δικαιωμάτων, προνομίων καὶ ἰδιοκτησιῶν, κτῶνται ἐπίσης, ἐλεύθερα καὶ ἀπηλλαγμένα, παντὸς βάρους, ὑπὸ τῆς Ἰαπωνίας,Τὰ ἐπὶ κινητῶν καὶ ἀκινήτων, δικαιώματα, ἅτινα τὸ Γερμανικὸν Κράτος κέκτηται ἐν τῷ ἐδάφει Kiao—Tchéou, ὡς ἐπίσης πάντα τὰ δικαιώματα, ὅσα, ἠδύνατο νὰ προβάλῃ ἕνεκεν ἐκτελεσθέντων ἔργων ἢ εὐπρεπισμῶν ἢ δαπανῶν παρ’ αὐτοῦ ἀναληφθεισῶν, ἀμέσως ἢ ἐμμέσως διὰ τὴν χώραν ταύτην, κτῶνται ὑπὸ τῆς Ἰαπωνίας καὶ παραμένουσι ταύτῃ ἐλεύθερα καὶ ἀπηλλαγμένα παντὸς βάρους.
Ἡ Γερμανία θὰ παραδώσῃ εἰς τὴν Ἰαπωνίαν, ἐντὸς τῶν τριῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης μηνῶν, τὰ ἀρχεῖα, βιβλία, σχέδια, τίτλους, καὶ πάσης φύσεως ἔγγραφα ἀφορῶντα. τὴν πολιτικὴν ὑπηρεσίαν, στρατιωτικήν, οἰκονομικήν, δικαστικὴν ἢ ἄλλην τῆς περιοχῆς τοῦ Kiao—Tchéou, ὁπουδήποτε καὶ ἂν ὦσιν.
Ἐντὸς τῆς αὐτῆς προθεσμίας, ἡ Γερμανία θέλει ἀνακοινώσῃ πρὸς τὴν Ἰαπωνίαν ἁπάσας τὰς Συνθήκας, διακανονισμοὺς ἢ συμβόλαια, ἅτινα ἀφορῶσι τὰ ἀναφερόμενα εἰς τὰ ὡς ἄνω δύο ἄρθρα δικαιώματα, τίτλους ἢ προνόμια.