Συνθήκη των Βερσαλλιών/Μέρος Γ΄
| ←Μέρος Β΄ | Συνθήκη των Βερσαλλιών Μέρος Γ′: Πολιτικοὶ εὐρωπαϊκοὶ ὅροι |
Μέρος Δ΄→ |
Ἡ Γερμανία, ἀναγνωρίζουσα ὅτι αἱ Συνθῆκαι τῆς 19ης Ἀπριλίου 1839, αἵτινες καθιέρουν πρὸ τοῦ πολέμου τὸ καθεστὼς τοῦ Βελγίου, δὲν ἀνταποκρίνονται πλέον πρὸς τὰς ἐνεστώσας περιστάσεις, συναινεῖ εἰς τὴν κατάχρησιν τῶν Συνθηκῶν τούτων καὶ ὑποχρεοῦται ἀπὸ τοῦδε ἀναγνωρίσῃ καὶ νὰ τηρήσῃ πάσας τὰς οἱασδήποτε Συμβάσεις, ἃς ἐνδέχεται νὰ συνάψωσιν αἱ Προέχονται Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις ἥ τινες τούτων μετὰ τῶν Κυβερνήσεων τοῦ Βελγίου ἢ τῆς Ὁλλανδίας, ἐπὶ τῷ τέλει ὅπως ἀντικαταστήσωσι τὰς εἰρημένας Συνθήκας τοῦ 1839. Ἐὰν ἐζητεῖτο ἡ τυπικὴ συναίνεσις αὐτῆς εἰς τὰς ἐν λόγῳ Συμβάσεις ἢ εἵς τινας τῶν διατάξεων τούτων, ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται ἀπὸ τοῦδε νὰ τὴν παράσχῃ.
Ἡ Γερμανία ἀναγνωρίζει τὴν πλήρη κυριαρχίαν τοῦ Βελγίου ἐπὶ τοῦ συνόλων τοῦ διαμφισβητουμένου ἐδάφους τοῦ Moresnet (λεγομένου οὐδετέρου Moresnet).
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται ὑπὲρ τοῦ Βελγίου παντὸς δικαιώματος καὶ τίτλων ἐπὶ τοῦ ἐδάφους τοῦ Πρωσσικοῦ Moresnet, κειμένου δυτικῶς τῆς ἀπὸ Λιέγης εἰς Ἀκυίσγρανον ὁδοῦ· τὸ μέρος τῆς ὁδοῦ τὸ περιβάλλον τὸ ἔδαφος τοῦτο θέλει ἀνήκῃ εἰς τὸ Βέλγιον.
Ἐκτὸς τούτου ἡ Γερμανία παραιτεῖται ὑπὲρ τοῦ Βελγίου παντὸς δικαιώματος καὶ τίτλου ἐπὶ τῶν ἐδαφῶν ἅτινα περιλαμβάνουσι τὸ σύνολον τῶν περιφερειῶν (Kreise) τοῦ Eupen καὶ Malmėdy.
Κατὰ τοὺς ἒξ ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης μῆνας, θέλουσι τεθῇ εἰς χρῆσιν βιβλία ὑπὸ τῆς Βελγικῆς Ἀρχῆς ἐν Eupen καὶ Malmédy, οἱ δὲ κάτοικοι τῶν εἰρημένων ἐδαφῶν θὰ ἔχωσι τὸ δικαίωμα νὰ ἐκφράσωσιν ἐν αὐτοῖς ἐγγράφως τὴν ἐπιθυμίαν των ὅπως ἴδωσι τὸ ὅλον ἢ μέρος τῶν ἐδαφῶν τούτων διατηρούμενον ὑπὸ τὴν Γερμανικὴν Κυριαρχίαν.
Καθῆκον τῆς Βελγικῆς Κυβερνήσεως ἔσεται νὰ ἀνακοινώσῃ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ δημοψηφίσματος τούτου εἰς τὴν Κοινωνίαν τῶν Ἐθνῶν, ἧς τὸ Βέλγιον ὑποχρεοῦται νὰ δεχθῆ τὴν ἀπόφασιν.
Ἐπιτροπὴ συγκειμένη ἐξ ἑπτὰ μελῶν, ὧν πέντε θέλουσι διορισθῇ ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, ἓν ὑπὸ τῆς Γερμανίας καὶ ἓν ὑπὸ τοῦ Βελγίου, συσταθήσεται δεκαπέντε ἡμέρας μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, ὅπως καθορίσῃ ἐπιτοπίως, λαμβάνουσα ὑπ’ ὄψιν τὴν οἰκονομικὴν κατάστασιν καὶ τὰ μέσα συγκοινωνίας, τὴν νέαν μεθοριακὴν γραμμὴν μεταξὺ τοῦ Βελγίου καὶ τῆς Γερμανίας.
Αἱ ἀποφάσεις θὰ λαμβάνονται κατὰ πλειονοψηφίαν καὶ θὰ ὦσιν ὑποχρεωτικαὶ διὰ τὰ ἐνδιαφερόμενα Μέρη.
Εὐθύς ὡς ἡ μεταβίβασις τῆς ἐπὶ τῶν ὡς ἄνω ἀναφερομένων ἐδαφῶν κυριαρχίας καταστῇ ὁριστική, ἡ Βελγικὴ Ἰθαγένεια θέλει ὁριστικῶς κτηθῇ, αὐτοδικαίως καὶ ἀποβαλλομένης τῆς Γερμανικῆς Ἰθαγενείας ὑπὸ τῶν ἐγκατεστημένων ἐν ταῖς περιοχαῖς ταύταις Γερμανῶν ὑπηκόων.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, οἱ Γερμανοὶ ὑπήκοοι, οἵτινες εἶχον τυχὸν ἐγκατασταθῇ εἰς τὰ ἐδάφη ταῦτα μετὰ τὴν 1ην Αὐγούστου 1914, δὲν δύνανται ν’ ἀποκτήσωσι τὴν Βελγικὴν Ἰθαγένειαν ἄνευ ἀδείας τῆς Βελγικῆς Κυβερνήσεως,
Κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν δύο ἐτῶν, ἅτινα θὰ ἐπακολουθήσωσι τὴν ὁριστικὴν μεταβίβασιν τῆς κυριαρχίας ἐπὶ τῶν δυνάμει τῆς παρούσης Συνθήκης δεδομένων εἰς τὸ Βέλγιον χωρῶν, οἱ Γερμανοὶ ὑπήκοοι, οἱ ἔχοντες ἡλικίαν ἄνω τῶν 18 ἐτῶν καὶ ἐγκατεστημένοι εἰς τὰς χώρας ταύτας, θὰ ἔχωσι τὸ δικαίωμα ἐπιλογῆς ὑπὲρ τῆς Γερμανικῆς Ἰθαγενείας.
Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ συζύγου συνεπάγεται τὴν τῆς συζύγου, ἡ δ’ ἐπιλογὴ τῶν γονέων τὴν τῶν τέκνων ἡλικίας κάτω τῶν 18 ἐτῶν.
Οἱ ἀσκήσαντες τὸ ὡς ἄνω προβλεπόμενον δικαίωμα ἐπιλογῆς ὑποχρεοῦνται ἐντὸς τῶν δώδεκα μετέπειτα μηνῶν νὰ μετοικήσωσιν εἰς Γερμανίαν.
Θὰ ὦσιν ἐλεύθεροι νὰ διατηρήσωσι τὴν ἣν κέκτηνται ἀκίνητον περιουσίαν εἰς τὰ ὑπὸ τοῦ Βελγίου κτηθέντα ἐδάφη· δύνανται ν’ ἀποκομίσωσι τὴν πάσης φύσεως κινητὴν αὑτῶν περιουσίαν· οὐδὲν δὲ εἰσαγωγικὸν ἢ ἐξαγωγικὸν τέλος θὰ τοῖς ἐπιβληθῇ διὰ τὸν λόγον τοῦτον.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις θὰ παραδώσῃ ἀνυπερθέτως εἰς τὴν Βελγικὴν τ’ ἀρχεῖα, βιβλία, σχέδια, τίτλους καὶ ἔγγραφα πάσης φύσεως, ἅτινα ἀφορῶσι τὴν πολιτικήν, στρατιωτικήν, οἰκονομικήν, δικαστικὴν ἢ ἑτέρας ὑπηρεσίας τοῦ μεταβιβαζομένου ἐδάφους ὑπὸ τὴν Κυριαρχίαν τοῦ Βελγίου.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις θ’ ἀποδώσῃ ἐπίσης εἰς τὴν Βελγικὴν τ’ ἀρχεῖα καὶ ἔγγραφα πάσης φύσεως τὰ διαρπαγέντα κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ πολέμου ὑπὸ τῶν Γερμανικῶν Ἀρχῶν ἐκ τῶν διαφόρων δημοσίων Βελγικῶν ὑπηρεσιῶν καὶ ἰδίως ἐκ τοῦ Ὑπουργείου τῶν Ἐξωτερικῶν ἐν Βρυξέλλαις,
Ἡ ἀναλογία καὶ ἡ φύσις τῶν δημοσιονομικῶν βαρῶν τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Πρωσσίας, ἅτινα τὸ Βέλγιον λόγῳ τῶν ἐκχωρουμένων αὐτῷ ἐδαφῶν θὰ ὑποστῆ, θέλουσι καθορισθῇ συμφώνως πρὸς τὰ ἄρθρα 254 καὶ 256 τοῦ Θ′ Μέρους (Δημοσιονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ὡς πρὸς τὸ μέγα Δουκᾶτον τοῦ Λουξεμβούργου, ἡ Γερμανία παραιτεῖται τῶν ὠφελημάτων πάσης διατάξεως ἀναγραφομένης ὑπὲρ αὐτῆς ἐν ταῖς Συνθήκαις τῆς 8ης Φεβρουαρίου 1842, 2ας Ἀπριλίου 1847, 20ῆς—25ης Ὀκτωβρίου 1865, 18ης Αὐγούστου 1866, 21ης Φεβρουαρίου καὶ 11ης Μαΐου 1867, 10ης Μαΐου 1871, 11ης Ἰουνίου 1872, 11ης Νοεμβρίου 1902, ὡς ἐπίσης καὶ ἐν πάσῃ Συμβάσει συμπαρομαρτούσῃ ταῖς ὡς ἄνω Συνθήκαις.
Ἡ Γερμανία ἀναγνωρίζει ὅτι τὸ Μέγα Δουκᾶτον τοῦ Λουξεμβούργου ἔπαυσε ν’ ἀποτελῇ μέρος τῆς Γερμανικῆς τελωνιακῆς Ἑνώσεως (Zollverein) ἀπὸ τῆς 1ης Ἰανουαρίου 1919, παραιτεῖται παντὸς δικαιώματος ἐπὶ τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῶν σιδηροδρόμων, συναινεῖ εἰς τὴν κατάργησιν τῆς οὐδετέρας καταστάσεως τοῦ Μεγάλου Δουκάτου καὶ δέχεται ἐκ τῶν προτέρων πάντα διεθνῆ διακανονισμὸν συνομολογηθησόμενον ὑπὸ τῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων ἐν σχέσει πρὸς τὸ Μέγα Δουκᾶτον.
Ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται νὰ χορηγήσῃ εἰς τὸ Μέγα Δουκᾶτον τοῦ Λουξεμβούργου, ἐπὶ τῇ αἰτήσει ἥτις περὶ τούτου θέλει τῇ ἀπευθυνθῇ ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, τὰ διὰ τῆς παρούσης Συνθήκης διομολογηθέντα πρὸς ὄφελος τῶν εἰρημένων Δυνάμεων ἢ τῶν ὑπηκόων των οἰκονομικά, μεταφορικὰ καὶ ἀεροπορικὰ πλεονεκτήματα καὶ δικαιώματα.
Ἀπαγορεύεται εἰς τὴν Γερμανίαν νὰ διατηρῇ ἢ ἐγείρῃ ὀχυρώματα ἐπὶ τῆς ἀριστερᾶς ἢ δεξιᾶς ὄχθης τοῦ Ρήνου, δυτικῶς γραμμῆς χαρασσομένης εἰς ἀπόστασιν 50 χιλιομέτρων ἀνατολικῶς τοῦ ποταμοῦ τούτου.
Ἀπαγορεύεται ἐπίσης ἐν τῇ ζώνῃ, τῇ καθοριζομένῃ ὑπὸ τοῦ ἄρθρου 42, ἡ συντήρησις ἢ συγκέντρωσις ἐνόπλων δυνάμεων διαρκῶς ἢ προσωρινῶς, ὡς ἐπίσης πᾶσαι αἱ οἱασδήποτε φύσεως στρατιωτικαὶ ἀσκήσεις καὶ ἡ διατήρησις πάσης ὑλικῆς εὐκολίας πρὸς κινητοποίησιν.
Ἐν ᾗ τυχὸν περιπτώσει ἡ Γερμανία παρεβίαζε, καθ’ οἱονδήποτε τρόπον, τὰς διατάξεις τῶν ἄρθρων 42 καὶ 43, θὰ ἐθεωρεῖτο ἐνεργοῦσα πρᾶξιν ἐχθρικὴν ἔναντι τῶν ὑπογραψασῶν τὴν Συνθήκην Δυνάμεων καὶ ὡς ἐπιζητοῦσα νὰ διαταράξῃ τὴν Εἰρήνην τοῦ Κόσμου.
Εἰς ἀντάλλαγμα τῆς καταστροφῆς τῶν ἐν τῇ Βορείῳ Γαλλίᾳ ἀνθρακωρυχείων καὶ ἔναντι τοῦ ὀφειλομένου ποσοῦ ἐπανορθώσεως τῶν ζημιῶν πολέμου ὑπὸ τῆς Γερμανίας, αὕτη ἐκχωρεῖ εἰς τὴν Γαλλίαν, πλήρη καὶ ἀπόλυτον, ἀπηλλαγμένην καὶ ἐλευθέραν παντὸς χρέους ἢ βάρους, μετ’ ἀποκλειστικοῦ δικαιώματος ἐκμεταλλεύσεως, τὴν κυριότητα τῶν ἀνθρακωρυχείων τῶν κειμένων ἐν τῷ Λεκανοπεδίῳ τῆς Σάαρ, οὗτινος τὰ ὅρια καθορίζονται κατωτέρω ἐν τῷ ἄρθρῳ 48.
Πρὸς ἐξασφάλισιν τῶν δικαιωμάτων καὶ τῆς εὐημερίας τῶν κατοίκων καὶ ὡς ἐγγύησιν πρὸς τὴν Γαλλίαν τῆς πλήρους ἐλευθερίας τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῶν ὀρυχείων, ἡ Γερμανία ἀποδέχεται τὰς διατάξεις τῶν κεφαλαίων Α καὶ Β τοῦ ἐπισυναπτομένου ᾧδε Παραρτήματος.
Ἡ Γαλλία καὶ ἡ Γερμανία ἀποδέχονται τὰς διατάξεις τοῦ Κεφαλαίου Γ′. τοῦ ἐπισυναπτομένου ᾧδε Παραρτήματος, ἐπὶ τῷ σκοπῷ μερίμνης ἐν εὐθέτῳ χρόνῳ περὶ τοῦ ὁριστικοῦ καθεστῶτος, συμφώνως πρὸς τοὺς πόθους τοῦ πληθυσμοῦ τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ.
Τὰ ὅρια τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, ὅπερ ἀποτελεῖ ἀντικείμενον τῶν προκειμένων διατάξεων, θέλουσι καθορισθῇ ὡς ἕπεται:
Νοτίως καὶ νοτιο-δυτικῶς διὰ τῆς μεθορίου τῆς Γαλλίας, ὡς αὕτη καθορίζεται διὰ τῆς παρούσης Συνθήκης
Βορειο-δυτικῶς καὶ βορείως διὰ γραμμῆς ἀκολουθούσης τὸ βόρειον διοικητικὸν ὅριον τῆς περιφερείας τοῦ Merzig, ἀπὸ τοῦ σημείων ἔνθα τοῦτο ἀποχωρίζεται τῆς Γαλλικῆς μεθορίου μέχρι τοῦ σημείου ἔνθα τέμνει τὰ διοικητικὸν ὅριον τὸ χωρίζον τὴν κοινότητα Saarhölzbach ἀπὸ τῆς κοινότητος τοῦ Britten, ἀκολουθούσης τὸ Κοινοτικὸν τοῦτο ὅριον πρὸς Βορρᾶν καὶ ἐξικνουμένης μέχρι τοῦ διοικητικοῦ ὁρίου τῆς τοπαρχίας τοῦ Merzig, οὕτως ὥστε νὰ περιλάβῃ εἰς τὸ ἔδαφος τοῦ λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, τὴν τοπαρχίαν τοῦ Mettlach, ἐκτὸς τῆς Κοινότητος τοῦ Britten, ἀκολουθούσης τὰ βόρεια διοικητικὰ ὅρια τῶν τοπαρχιῶν τοῦ Merzig καὶ Haustadt, προσαρτώμενα εἰς τὸ ρηθὲν ἔδαφος τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, εἶτα διαδοχικῶς τὰ διοικητικὰ ὅρια τὰ χωρίζοντα τὰς Sarrelouis, Ottweiler καὶ Saint-Wendel ἀπὸ τὰς περιφερείας τοῦ Merzig, Trèves καὶ τοῦ Πριγκηπάτου τοῦ Birkenfeld, μέχρι σημείου κειμένου εἰς ἀπόστασιν 500 περίπου μέτρων πρὸς Βορρᾶν τοῦ χωρίου Furschweiler (ἔπακρον σημεῖον τοῦ Metzelberg).
Βορειο-ἀνατολικῶς καὶ ἀνατολικῶς ἀπὸ τοῦ τελευταίου. ὁρισθέντος σημείου μέχρι σημείου κειμένου εἰς ἀπόστασιν 3 χιλιομέτρων καὶ ἡμίσεος ἀνατολικῶς βορειο-ἀνατολικῶς τοῦ Saint-Wendel:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, διερχομένη ἀνατολικῶς τοῦ Furschweiler καὶ δυτικῶς τοῦ Roschberg, ἀνατολικῶς τῶν ὑψομέτρων 418, 329 (Νότιον μέρος τοῦ Roschberg) δυτικῶς τοῦ Leitersweiler, βορειο-ἀνατολικῶς τοῦ ὑψομέτρου 404, εἶτα ἀκολουθοῦσα πρὸς Νότον τὴν κορυφογραμμὴν μέχρι τοῦ σημείου συναντήσεως μετὰ τοῦ διοικητικοῦ ὁρίου τῆς περιφερείας τοῦ Kusel.
Ἐκεῖθεν, πρὸς Νότον, τὸ ὁροθέσιον τῆς περιοχῆς τοῦ Kusel, εἶτα τὸ ὅριον τῆς περιφερείας τοῦ Homburg νοτίως νοτιο-ἀνατολικῶς μέχρι σημείου κειμένου εἰς ἀπόστασιν περίπου 1000 μέτρων δυτικῶς τοῦ Dunzweiler
Ἐκεῖθεν καὶ μέχρι σημείου κειμένου εἰς ἀπόστασιν ἑνὸς χιλιομέτρου πρὸς Νότον τοῦ Hornbach:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται, ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, διερχομένη διὰ τοῦ ὑψομέτρου 424 (περίπου 1000 μέτρα νοτιο-ἀνατολικῶς τοῦ Danzweiler), διὰ τοῦ ὑψομέτρου 363 (Fuchs-Berg), 322 (νοτιο-δυτικῶς τοῦ Waldmohr), εἶτα ἀνατολικῶς τῆς Jägersburg καὶ τῆς Erbach, εἶτα συγχωνεύουσα τὸ Homburg διὰ τῶν ὑψομέτρων 361 (2 χιλιόμετρα καὶ ἥμισυ περίπου ἀνατολικῶς βορειο-ἀνατολικῶς τῆς πόλεως), 342 (2 χιλιόμετρα περίπου νοτιο-ἀνατολικῶς τῆς πόλεως), 357 (Schreiners-Berg), 356, 350, (1 1)2 χιλιόμετρον περίπου νοτιο-ἀνατολικῶς τῆς Schwarzenbach), διερχομένη ἀκολούθως ἀνατολικῶς τοῦ Einöd, νοτιο-ἀνατολικῶς τῶν ὑψομέτρων 322 καὶ 333, εἰς ἀπόστασιν περίπου 2 χιλιομέτρων ἀνατολικῶς τῆς Webenheim, 2 χιλιομέτρων ἀνατολικῶς τῆς Mimbach, περιβάλλουσα πρὸς ἀνατολὰς τὴν διακύμανσιν τοῦ ἐδάφους ἐφ’ οὗ διέρχεται ἡ ἀπὸ Mimbach εἰς Böckweiler ὁδὸς, οὕτως ὥστε νὰ περιλαμβάνῃ τὴν ρηθεῖσαν ὁδὸν ἐν τῷ ἐδάφει τῆς Σάαρ, διερχομένη ἀμέσως πρὸς Βορρᾶν τῆς διακλαδώσεως τῶν δύο ὁδῶν τῶν ἐρχομένων ἀπὸ Böckweiler καὶ Altheim καὶ ἥτις κεῖται εἰς ἀπόστασιν περίπου 2 χιλιομέτρων βορείως τῆς Altheim, εἶτα διὰ τοῦ Ringweilerhof μὴ συμπεριλαμβανομένου, καὶ τοῦ ὑψομέτρου 322 συμπεριλαμβανομένου, συναντῶσα τὴν Γαλλικὴν μεθόριον εἰς τὸν ἀγκῶνα ὃν αὕτη σχηματίζει εἰς ἀπόστασιν περίπου 1 χιλιομέτρου νοτίως τοῦ Hornbach. (ὅρα τὸν ὑπὸ κλίμακα 1,100,000 προσηρτημένον εἰς τὴν παροῦσαν Συνθήκην χάρτην ὑπὸ ἀριθ. 2).
Ἐπιτροπὴ συγκειμένη ἐκ πέντε Μελῶν, ἅτινα θὰ διορισθῶσιν ἓν ὑπὸ τῆς Γαλλίας, ἓν ὑπὸ τῆς Γερμανίας καὶ τρία ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν, ὅπερ θὰ ἐκλέξη ταῦτα μεταξὺ τῶν ὑπηκόων ἑτέρων Δυνάμεων, συσταθήσεται ἐντὸς δεκαπέντε ἡμερῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, ὅπως ἐπιτοπίως καθορίσῃ τὴν διαχάραξιν τῆς ὡς ἄνω περιγραφομένης ὁροθετικῆς γραμμῆς.Εἰς τὰ μέρη τῆς προηγουμένης διαχαράξεως, ἅτινα δὲν συμπίπτουσι πρὸς διοικητικὰ ὅρια, ἡ Ἐπιτροπὴ θὰ προσπαθήσῃ νὰ προσεγγίσῃ τὴν ἐνδεικνυομένην διαχάραξιν, ὑπ’ ὄψον λαμβάνουσα, κατὰ τὸ δυνατόν, τὰ τοπικὰ οἰκονομικὰ συμφέροντα καὶ τὰ ὑφιστάμενα ὅρια τῶν κοινοτήτων.
Αἱ ἀποφάσεις τῆς Ἐπιτροπῆς ταύτης θὰ λαμβάνωνται κατὰ πλειοψηφίαν καὶ θὰ ὦσιν ὑποχρεωτικαὶ διὰ τὰ ἐνδιαφερόμενα Μέρη.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται τῆς Διοικήσεως τοῦ ὡς ἄνω καθορισθέντος ἐδάφους ὑπὲρ τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν, θεωρουμένης ἐνταῦθα ὡς καταπιστευµατοδόχου. Μετὰ παρέλευσιν προθεσμίας δεκαπέντε ἡμερῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, οἱ κάτοικοι τοῦ εἰρημένου ἐδάφους θὰ κληθῶσιν ὅπως γνωστοποιήσωσιν ὑπὸ τίνα κυριαρχίαν ἐπιθυμοῦσι νὰ ταχθῶσιν.
Οἱ ὅροι καθ’ οὓς θέλουσι πραγματοποιηθῇ ἡ ἐκχώρησις τῶν ὀρυχείων τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, ὡς καὶ τὰ μέτρα τὰ προωρισμένα νὰ ἐξασφαλίσωσι τὸν σεβασμὸν τῶν δικαιωμάτων καὶ τὴν εὐημερίαν τῶν κατοίκων, συγχρόνως δὲ τὴν διοίκησιν τῆς χώρας, καὶ οἱ ὅροι καθ’ οὓς γενήσεται τὸ ὡς ἄνωθι προβλεπόμενον δημοψήφισμα, ὁρίζονται ἐν τῷ συνημμένῳ ᾧδε Παραρτήματι, ὅπερ θέλει θεωρεῖσθαι ὡς ἀποτελοῦν μέρος ἀναπόσπαστον τῆς παρούσης Συνθήκης καὶ τὸ ὁποῖον ἡ Γερμανία δηλοῖ ὅτι ἀποδέχεται,
Συμφώνως πρὸς τὰς διατάξεις τῶν ἄρθρων 45 ἕως 50 τῆς παρούσης Συνθήκης, οἱ ὅροι, καθ’ οὓς θέλουσι πραγματοποιηθῇ ἡ ἐκχώρησις τῶν ὀρυχείων τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ ὡς καὶ τὰ μέτρα τὰ προωρισμένα νὰ ἐξασφαλίσωσι τὸν σεβασμὸν τῶν δικαιωμάτων καὶ τὴν εὐημερίαν τῶν κατοίκων, συγχρόνως δὲ τὴν διοίκησιν τῆς χώρας, καὶ οἱ ὅροι, καθ’ οὓς οἱ κάτοικοι οὗτοι θὰ κληθῶσι νὰ γνωστοποιήσωσιν ὑπὸ τίνα κυριαρχία» θὰ ἐπεθύμουν νὰ ταχθῶσι, καθωρίσθησαν ὡς ἕπεται:
Ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης τὸ Γαλλικὸν Κράτος θ’ ἀποκτήση τὴν πλήρη καὶ ἀπόλυτον κυριότητα ὅλων τῶν κοιτασμάτων γαιάνθρακος τῶν κειμένων ἐντὸς τῶν ὁρίων τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, ὡς ταῦτα καθορίζονται ἐν τῷ ἄρθρῳ 48ῳ τῆς εἰρημένης Συνθήκης.
Τὸ Γαλλικὸν Κράτος θὰ ἔχη τὸ δικαίωμα τῆς ἐκμεταλλεύσεως ἢ τῆς μὴ ἐκμεταλλεύσεως τῶν εἰρημένων ὀρυχείων ἢ τῆς εἰς τρίτους ἐκχωρήσεως τοῦ δικαιώματος τῆς ἐκμεταλλεύσεως χωρὶς νὰ ὑποχρεῶται νὰ λαμβάνῃ οὐδεμίαν προηγουμένως συγκατάθεσιν οὐδὲ νὰ ἐκπληροῖ, διατύπωσίν τινα.
Τὸ Γαλλικὸν Κράτος δύναται ν’ ἀξιοῖ πάντοτε τὴν ἐφαρμογὴν τῶν κάτωθι προβλεπομένων Γερμανικῶν Νόμων καὶ Κανονισμῶν περὶ ὀρυχείων, ὅπως ἐξασφαλίσῃ τὸν καθορισμὸν τῶν δικαιωμάτων αὐτοῦ.
Τὸ δικαίωμα κυριότητος τοῦ Γαλλικοῦ Κράτους ἐφαρμοσθήσεται εἰς τὰ ἐλεύθερα καὶ μὴ εἰσέτι παραχωρηθέντα κοιτάσματα, ὡς ἐπίσης εἰς τὰ ἤδη παραχωρηθέντα, οἱοιδήπιοτε καὶ ἂν ὦσιν οἱ σημερινοὶ αὐτῶν κύριοι, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν ἀνήκωσιν εἰς τὸ Πρωσσικὸν Κράτος, εἰς τὸ Βαυαρικόν, εἰς ἕτερα Κράτη ἢ ὁμάδας, ἑταιρείας ἢ ἰδιώτας, ἐὰν τυγχάνωσιν ἐν ἐκμεταλλεύσει ἡ ἀνεκμετάλλευτα ἢ ἐὰν δικαίωμα ἐκμεταλλεύσεως διάφορον τῶν δικαιωμάτων τῶν ἰδιοκτητῶν τῆς ἐπιφανείας τοῦ ἐδάφους ἔχη ἀναγνωρισθῇ ἢ μή.
Ὡς πρὸς τὰ ὑπὸ ἐκμετάλλευσιν ὀρυχεῖα, ἡ μεταβίβασις τῆς κυριότητος εἰς τὸ Γαλλικὸν Κράτος ἐφαρμοσθήσεται εἰς πάσας τὰς ἐξαρτήσεις τῶν ἐν λόγῳ ὀρυχείων, ἰδίᾳ εἰς τὰς ἐγκαταστάσεις αὐτῶν καὶ ὑλικὸν ἐκμεταλλεύσεως, ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας καὶ ὑπὸ τὴν γῆν, εἰς τὸ ὑλικὸν ἐξορύξεως, ἐργοστάσια μετατροπῆς τοῦ γαιάνθρακος εἰς ἠλεκτρικὴν δύναμιν, κὸκ καὶ ὑποπαράγωγα, ἐργαστήρια, μέσα συγκοινωνίας, ἠλεκτρικὰς διοχετεύσεις, ἐγκαταστάσεις ὑδροληπτικῶν χανδάκων καὶ ὑδρονομῆς, γήπεδα καὶ κτίρια, ὡς γραφεῖα, οἰκίαι Διευθυντῶν, ὑπαλλήλων ἢ ἐργατῶν, σχολεῖα, νοσοκομεῖα, ἰατρεῖα, εἰς τὰς παρακαταθήκας καὶ πάσης φύσεως προμηθείας, εἰς τὰ ἀρχεῖα καὶ σχέδια καὶ ἐν γένει ἐπὶ παντὸς ἀντικειμένου, ἐφ’ οὗ οἱ κύριοι ἢ ἐκμεταλλευταὶ τῶν ὀρυχείων ἔχουσι τὴν κυριότητα ἢ δικαίωμα πρὸς ἐκμετάλλευσιν τῶν ὀρυχείων καὶ ἐξαρτήσεων αὐτῶν.
Ἡ μεταβίβασις θὰ ἔχῃ ἐπίσης ἐφαρμογὴν εἰς τὰς ὑπὸ εἴσπραξιν πιστώσεις διὰ τὰ παραδοθέντα πρὸ τῆς λήξεως κατοχῆς ὑπὸ τοῦ Γαλλικοῦ Κράτους καὶ μετὰ τὴν ὑπογραφὴν τῆς παρούσης Συνθήκης προϊόντα, ὡς ἐπίσης εἰς τὰς ἐγγυοδοσίας τῶν πελατῶν ὧν τὰ δικαιώματα θὰ ἐξασφαλισθῶσιν ὑπὸ τοῦ Γαλλικοῦ Κράτους.
Ἡ κυριότης κτηθήσεται ὑπὸ τοῦ Γαλλικοῦ Κράτους ἀπηλλαγμένη καὶ ἐλευθέρα παντὸς χρέους καὶ βάρους. Ἐν πάσῃ περιπτώσει οὐδόλως θὰ προσβληθῶσι τὰ κεκτημένα ἢ ὑπὸ κτῆσιν δικαιώματα τοῦ προσωπικοῦ τῶν ὀρυχείων καὶ ἐξαρτήσεων αὐτῶν, κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύης τῆς παρούσης Συνθήκης, τ’ ἀφορῶντα τὰς συντάξεις τῶν ἀποχωρούντων ἢ ἀναπήρων τοῦ ἐν λόγῳ προσωπικοῦ. Ἀντὶ τούτου ἡ Γερμανία ὀφείλει νὰ παραδώσῃ εἰς τὸ Γαλλικὸν Κράτος τὰ μαθηματικὰ ἀποθέματα ἐφ’ ὧν τὸ ἐν λόγῳ προσωπικὸν ἔχει κεκτημένα δικαιώματα εἰσοδήματος.
Ἡ ἀξία τῶν οὕτως ἐκχωρηθεισῶν ἰδιοκτησιῶν εἰς τὸ Γαλλικὸν Κράτος θέλει καθορισθῇ ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ἐπανορθώσεων, τῆς προβλεπομένης ὑπὸ τοῦ ἄρθρου 233 τοῦ Η′ Μέρους (Ἐπανορθώσεις) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἡ ἀξία αὕτη θὰ ἀχθῆ εἰς πίστωσιν τῆς Γερμανίας ἐν τῷ ὑπολογισμῷ τῶν ἐπανορθώσεων.
Εἰς τὴν Γερμανίαν ἀνήκει ν’ ἀποζημιώσῃ τοὺς ἰδιοκτήτας ἢ ἐνδιαφερομένους, οἱοιδήποτε κἂν ὦσιν οὗτοι.
Οὐδὲν τιμολόγιον θὰ ἐπιβληθῇ ἐπὶ τῶν Γερμανικῶν σιδηροδρόμων καὶ διωρύγων δυνάμενον, δι’ ἀμέσων ἢ ἐμμέσων, διακρίσεων νὰ ἐπιβαρύνη τὴν μεταφορὰν τοῦ προσωπικοῦ, τῶν προϊόντων, τῶν ὀρυχείων καὶ ἐξαρτήσεων αὐτῶν ἢ τῶν ὑλῶν, αἵτινες ἀναγκαιοῦσι διὰ τὴν ἐκμετάλλευσιν αὐτῶν. Αἱ μεταφοραὶ αὗται θ’ ἀπολαύωσι πάντων τῶν δικαιωμάτων καὶ προνομίων τὰ ὁποῖα Διεθνεῖς περὶ Σιδηροδρόμων Συμβάσεις θὰ ἐξησφάλιζον εἰς ὁμοειδῆ προϊόντα Γαλλικῆς προελεύσεως.
Τὸ ὑλικὸν καὶ προσωπικὸν ἅτινα ἀναγκαιοῦσιν εἰς τὴν ἐξαγωγὴν καὶ μεταφορὰν τῶν προϊόντων τῶν ὀρυχείων καὶ ἐξαρτήσεων αὐτῶν, ὡς ἐπίσης καὶ εἰς τὴν μεταφορὰν τῶν ἐργατῶν καὶ ὑπαλλήλων, θὰ παρέχωνται ὑπὸ τῆς Διευθύνσεως τῶν Σιδηροδρόμων τοῦ Λεκανοπεδίου.
Οὐδὲν κώλυμα θὰ παρεμβάλληται εἰς τὰ συμπληρωματικὰ ἔργα σιδηροδρομικῶν γραμμῶν ἢ ὑδατίνων ὁδῶν (voies ďeau) ἅτινα τὸ Γαλλικὸν Κράτος 0ὰ ἔκρινεν ἀναγκαιοῦντα διὰ τὴν ἐξασφάλισιν τῆς διακομιδῆς καὶ μεταφορᾶς τῶν προϊόντων τῶν ὀρυχείων καὶ ἐξαρτήσεων αὐτῶν, ὡς διπλασιασμὸς γραμμῶν, μεγεθύνσεις σταθμῶν, κατασκευὴ συνεργείων καὶ παραρτημάτων. Ἡ κατανομὴ τῶν δαπανῶν, ἐν περιπτώσει διαφωνίας, θὰ ὑποβάλληται εἰς διαιτησίαν.
Τὸ Γαλλικὸν Κράτος δύναται ἐπίσης νὰ ἐγκαθιστᾶ πᾶν νέον μέσον συγκοινωνίας, ὡς ὁδούς, ἠλεκτρικὰς διοχετεύσεις καὶ τηλεφωνικοὺς συνδέσμους, ὅπερ θὰ κρίνῃ ἐξυπηρετοῦν τὰς ἀνάγκας τῆς ἐκμεταλλεύσεως.Θὰ ἐκμεταλλεύηται ἐλευθέρως, ἄνευ οὐδενὸς προσκόμματος, τὰ μέσα συγκοινωνίας ὧν θὰ ἔχῃ τὴν κυριότητα, ἰδίᾳ τὰ συνδέοντα τὰ ὀρυχεῖα καὶ τὰς ἐξαρτήσεις αὐτῶν μετὰ τῶν ἐν Γαλλικῷ ἐδάφει εὑρισκομένων τοιούτων μέσων.
Τὸ Γαλλικὸν Κράτος δύναται διὰ τὴν ἀπόκτησιν τῶν γηπέδων, ἅτινα θὰ κρίνῃ ἀναγκαιοῦντα εἰς τὴν ἐκμετάλλευσιν τῶν ὀρυχείων καὶ τῶν ἐξαρτημάτων αὐτῶν, νὰ αἰτῆται πάντοτε τὴν ἐφαρμογὴν τῶν ἐν ἰσχύϊ τῇ 11ῃ Νοεμβρίου 1918 Γερμανικῶν Νόμων καὶ Κανονισμῶν περὶ ὀρυχείων, ἐξαιρέσει τῶν διατάξεων αἵτινες ἀποκλειστικῶς ἐθεσπίσθησαν ἕνεκα τῆς ἐμπολέμου καταστάσεως.
Ἡ ἐπανόρθωσις τῶν προσγενομένων εἰς ἀκίνητα ζημιῶν διὰ τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῶν εἰρημένων ὀρυχείων καὶ τῶν ἐξαρτήσεων αὐτῶν θὰ κανονισθῇ συμφώνως ὡς ἄνω ἀναφερομένους ἀνωτέρω Γερμανικοὺς Νόμους καὶ Κανονισμοὺς περὶ ὀρυχείων.
Πᾶν πρόσωπον, ὁλικῶς ἢ μερικῶς ὑποκαθιστάμενον ὑπὸ τοῦ Γαλλικοῦ Κράτους εἰς τὰ ἐπὶ τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῶν ὀρυχείων ἢ τῶν ἐξαρτήσεων αὐτῶν δικαιώματά του, θ’ ἀπολαύῃ τοῦ ὠφελήματος τῶν συνομολογουμένων ἐν τῷ παρόντι Παραρτήματι προνομίων.
Τὰ ὀρυχεῖα καὶ ἕτερα ἀκίνητα, ἅτινα καθίστανται ἰδιοκτησία τοῦ Γαλλικοῦ Κράτους, οὐδέποτε δύνανται νὰ καταστῶσιν ἀντικείμενον μέτρων ἐκπτώσεως, ἐξαγορᾶς, ἀπαλλοτριώσεως ἢ ἐπιτάξεως οὐδ’ ἄλλου τινὸς μέτρου προσβάλλοντος τὸ δικαίωμα τῆς Κυριότητος.
Τὸ προσωπικὸν καὶ τὸ ὑλικὸν τὰ προωρισμένα εἰς τὴν ἐκμετάλλευσιν τῶν ὀρυχείων ἢ τῶν ἐξαρτήσεων αὐτῶν, ὡς ἐπίσης τὰ προϊόντα τὰ ἐξαγόμενα ἐκ τῶν ὀρυχείων ἢ κατασκευαζόμενα ἐν ταῖς ἐξαρτήσεσιν αὐτῶν οὐδέποτε δύνανται νὰ ὦσιν ἀντικείμενον μέτρων ἐπιτάξεως.
Ἡ ἐκμετάλλευσις τῶν περιερχομένων εἰς τὴν κυριότητα τοῦ Γαλλικοῦ Κράτους ὀρυχείων καὶ ἐξαρτήσεων αὐτῶν θὰ ἐξακολουθήσῃ ὑπαγομένην, ὑπὸ τὴν ἐπιφύλαξιν τῆς κάτωθι παραγράφου 23, εἰς τὸ καθιερωθὲν σύστημα ὑπὸ τῶν ἐν ἰσχύϊ τῇ 11ῃ Νοεμβρίου 1918 Γερμανικῶν Νόμων καὶ Κανονισμῶν (ἐξαιρέσει τῶν διατάξεων αἵτινες ἀποκλειστικῶς ἐθεσπίσθησαν ἕνεκα τῆς ἐμπολέμου καταστάσεως).
Τὰ δικαιώματα τῶν ἐργατῶν, ὡς ταῦτα εἶχον τῇ 11ῃ Νοεμβρίου 1918 κατὰ τοὺς ἀνωτέρω ἀναφερομένους Γερμανικοὺς Νόμους καὶ Κανονισμούς, θέλουσιν ἐπίσης διατηρηθῇ ὑπὸ τὴν ἐπιφύλαξιν τῶν διατάξεων τῆς εἰρημένης παραγράφου 23.
Οὐδὲν κώλυμα θὰ παρεμβάλληται εἰς τὴν εἰσαγωγὴν καὶ χρησιμοποίησιν ἐν τοῖς ὀρυχείοις ἢ ταῖς ἐξαρτήσεσιν αὐτῶν ἐργατῶν ἐκτὸς τοῦ Λεκανοπεδίου προσλαμβανομένων.
Οἱ Γαλλικῆς ἐθνικότητος ἐργάται καὶ ὑπάλληλοι δύνανται ν’ ἀνήκωσιν εἰς τὰ Γαλλικὰ Συνδικᾶτα.
Ἡ συμβολὴ τῶν ὀρυχείων καὶ ἐξαρτήσεων αὐτῶν οὐ μόνον εἰς τὸν τοπικὸν προϋπολογισμὸν τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς δημοτικοὺς φόρους, θὰ καθορισθῇ λαμβανομένης ἐπακριβῶς ὑπ’ ὄψιν τῆς κατ’ ἀναλογίαν ἀξίας τῶν ὀρυχείων πρὸς τὸ σύνολον τοῦ φορολογητέου πλούτου τοῦ Λεκανοπεδίου.
Τὸ Γαλλικὸν Κράτος δύναται πάντοτε νὰ ἱδρύῃ καὶ συντηρῇ ὡς ἐξαρτήσεις τῶν ὀρυχείων, πρὸς χρῆσιν τοῦ προσωπικοῦ ἢ τῶν τέκνων τοῦ προσωπικοῦ τούτου, στοιχειώδους ἐκπαιδεύσεως ἢ τεχνικὰς σχολὰς, ἐν αἷς ἡ διδασκαλία θὰ παρέχηται ἐν Γαλλικῇ γλώσσῃ κατὰ προγράμματα καὶ διὰ διδασκάλων τῆς ἐκλογῆς αὑτοῦ.
Θὰ ἔχῃ ὡσαύτως τὸ δικαίωμα νὰ ἱδρύῃ καὶ συντηρῇ παντὸς εἴδους νοσοκομεῖα, ἰατρεῖα, οἰκίας, κήπους ἐργατικοὺς καὶ ἕτερα ἔργα περιθάλψεως καὶ ἀλληλεγγύης.Τὸ Γαλλικὸν Κράτος θ’ ἀπολαύῃ πλήρους ἐλευθερίας ὡς πρὸς τὴν διανομήν, τὴν ἀποστολὴν καὶ τὸν καθορισμὸν τῶν τιμῶν πωλήσεως τῶν προϊόντων τῶν ὀρυχείων καὶ τῶν ἐξαρτήσεων αὐτῶν.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, οἱονδήποτε κἂν ᾗ τὸ ποσὸν τῆς παραγωγῆς τῶν ὀρυχείων, ἡ Γαλλικὴ Κυβέρνησις ἀναλαμβάνει τὴν ὑποχρέωσιν ὅπως αἱ αἰτήσεις τῆς ἐπιτοπίου βιομηχανικῆς καὶ οἰκιακῆς καταναλώσεως ἱκανοποιῶνται πάντοτε ἐν τῇ ἀναλογίᾳ ἥτις ὑφίστατο κατὰ τὸ ἔτος 1913 μεταξὺ τῆς τοπικῆς καταναλώσεως καὶ τῆς ὁλικῆς παραγωγῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ.
Ἡ Κυβέρνησις τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ θέλει ἀνατεθῇ εἰς Ἐπιτροπὴν ἐκπροσωποῦσαν τὴν Κοινωνίαν τῶν Ἐθνῶν. Ἡ Ἐπιτροπὴ αὕτη θὰ ἔχῃ τὴν ἕδραν αὑτῆς ἐντὸς τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ.
Ἡ Κυβερνῶσα Ἐπιτροπὴ, ἡ προβλεπομένη ὑπὸ τῆς παραγράφου 16, θ’ ἀποτελῆται ἐκ πέντε Μελῶν,διοριζομένων ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν· θὰ περιλαμβάνῃ ἕνα Γάλλον πολίτην, ἕνα ἐκ καταγωγῆς κάτοικον τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, οὐχὶ πολίτην Γάλλον, καὶ τρία Μέλη ἀνήκοντα εἰς τρεῖς ἑτέρας, ἐκτὸς τῆς Γαλλίας καὶ τῆς Γερμανίας, χώρας.
Τὰ Μέλη τῆς Κυβερνώσης Ἐπιτροπῆς θὰ διορίζονται δι’ ἓν ἔτος, τῆς ἐντολῆς αὐτῶν δυναμένης ν’ ἀνανεῶται δύνανται ν’ ἀπολύωνται ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν, ὅπερ θὰ μεριμνᾷ περὶ τῆς ἀναπληρώσεως αὐτῶν.
Τὰ Μέλη τῆς Κυβερνώσης Ἐπιτροπῆς θὰ ἔχωσι δικαίωμα ἐπιχορηγήσεως, ὁρισθησομένης ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν καὶ καταβαλλομένης ἐκ τῶν προσόδων τῆς περιοχῆς.
Ὁ Πρόεδρος τῆς Κυβερνώσης Ἐπιτροπῆς διορίζεται μεταξὺ τῶν Μελῶν αὐτῆς διὰ χρονικὴν περίοδον ἑνὸς ἔτους ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν. Ἐθνῶν, ἐπιτρεπομένου τοῦ ἐπαναδιορισμοῦ.
Ὁ Πρόεδρος θ’ ἀσκῇ τὴν ἐκτελεστικὴν ἐξουσίαν τῆς Ἐπιτροπῆς.
Ἡ Κυβερνῶσα Ἐπιτροπὴ θὰ ἔχῃ ἐπὶ τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ πάσας τὰς ἀνηκούσας πρότερον εἰς τὴν Γερμανικὴν Αὐτοκρατορίαν, τὴν Πρωσσίαν καὶ τὴν Βαυαρίαν κυβερνητικὰς ἐξουσίας, συμπεριλαμβανομένου τοῦ δικαιώματος διορισμοῦ καὶ παύσεως τῶν ὑπαλλήλων καὶ τῆς δημιουργίας τοιούτων διοικητικῶν καὶ ἀντιπροσωπευτικῶν ὀργάνων ὁποῖα θὰ κρίνῃ ἀναγκαιοῦντα.
Θὰ ἔχῃ πλήρη ἐξουσίαν νὰ διοικῇ καὶ ἐκμεταλλεύηται τοὺς σιδηροδρόμους, τὰς διώρυγας καὶ τὰς διαφόρους δημοσίας ὑπηρεσίας.
Αἱ ἀποφάσεις της θὰ λαμβάνωνται κατὰ πλειονοψηφίαν.
Εἰς τὸν Κυβερνῶσαν Ἐπιτροπὴν ἀνήκει ὅπως ἐξασφαλίσῃ, δι’ ὧν μέσων καὶ ὑφ’ οὓς ὄρους, θὰ κρίνῃ καταλλήλους, τὴν ἐν τῷ ἐξωτερικῷ προστασίαν τῶν συμφερόντων τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ.
Ἡ Κυβερνῶσα Ἐπιτροπὴ θὰ ἔχῃ τὴν πλήρη ἐπικαρπίαν τῶν ἰδιοκτησιῶν, ἐκτὸς τῶν ὀρυχείων, τῶν ἀνηκουσῶν εἴτε ὡς δημοσία εἴτε ὡς ἰδιωτικὴ περιουσία εἰς τὴν Κυβέρνησιν τῆς Γερμανικῆς Ἐπικρατείας ἢ εἰς τὴν Κυβέρνησιν παντὸς ἑτέρου Γερμανικοῦ Κράτους ἐν τῇ περιοχῇ τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ.
Ὅσον ἀφορᾷ τοὺς σιδηροδρόμους, δικαία κατανομὴ τοῦ τροχαίου ὑλικοῦ γενήσεται ὑπὸ μικτῆς ἐπιτροπῆς, ἐν ᾗ θὰ ἐκπροσωπῶνται ἡ Κυβερνῶσα Ἐπιτροπὴ τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ καὶ οἱ Γερμανικοὶ σιδηρόδρομοι.
Τὰ πρόσωπα, ἐμπορεύματα, πλοῖα, σιδηροδρομικαὶ ἅμαξαι, ὀχήματα, ταχυδρομικαὶ ἀποστολοί, τὰ ἐξερχόμενα τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ ἢ εἰσερχόμενα εἰς τοῦτο, 0’ ἀπολαύωσι παντὸς δικαιώματος ἢ πλεονεκτήματος σχετικοῦ πρὸς τὴν διαμετακόμισιν καὶ μεταφοράν, ὡς τοῦτο καθορίζεται ἐν τοῖς διατάξεσι τοῦ ΙΒ′ Μέρους (Λιμένας, ὑδάτινοι ὁδοὶ-Voies ďeau) καὶ Σιδηροδρομικαὶ γραμμαὶ τῆς παρούσης Συνθήκης.
Οἱ ἐν τῇ περιοχῇ τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ ἰσχύοντες τῇ 11ῃ Νοεμβρίου 1918 Νόμοι καὶ Κανονισμοὶ (ἐξαιρέσει τῶν διατάξεων αἵτινες ὑπηγορεύθησαν ἕνεκα τῆς ἐμπολέμου καταστάσεως) θὰ ἐξακολουθήσωσιν ἐφαρμοζόμενοι ἐν αὐτῇ.
Ἐάν, διὰ γενικούς λόγους ἢ ὅπως οἱ Νόμοι οὗτοι καὶ Κανονισμοὶ προσαρμοσθῶσι πρὸς τὰς διατάξεις τῆς παρούσης Συνθήκης, καθίστατο ἀναγκαῖον νὰ ἐπενεχθῶσιν εἰς αὐτοὺς τροποποιήσεις, αὗται θ’ ἀπεφασίζοντο καὶ ἐξετελοῦντο ὑπὸ τῆς Κυβερνώσης Ἐπιτροπῆς κατόπιν γνωμοδοτήσεως τῶν ἐκλεγομένων ὑπὸ τῶν κατοίκων Ἀντιπροσώπων, λαμβανομένης καθ’ οἷον θ’ ἀποφασίσῃ ἡ Ἐπιτροπὴ τόπον.
Οὐδεμία τροποποίησις δύναται νὰ ἐπενεχθῇ εἰς τὸ νόμιμον καθεστὼς ἐκμεταλλεύσεως, τὸ προβλεπόμενον ὑπὸ τῆς παραγράφου 12, ἄνευ προηγουμένης γνωμοδοτήσεως τοῦ Γαλλικοῦ Κράτους, ἐκτὸς ἐὰν ἡ τροποποίησις αὕτη τυγχάνῃ συνέπεια γενικοῦ τινος διακανονισμοῦ τῆς ἐργασίας γενομένου ἀποδεκτοῦ ὑπὸ τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν.
Ἡ Κυβερνῶσα Ἐπιτροπὴ, ἐν τῷ καθορισμῷ τῶν ὅρων καὶ τῶν ὡρῶν ἐργασίας διὰ τοὺς. ἄνδρας, τὰς γυναῖκας καὶ τὰ παιδία, ὀφείλει νὰ λάβῃ ὑπ’ ὄψιν τὰς ἐκπεφρασμένας εὐχὰς ὑπὸ τῶν τοπικῶν ἐργατικῶν ὀργανώσεων, ὡς ἐπίσης τὰς ἀρχὰς τὰς γενομένας ἀποδεκτὰς ὑπὸ τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν.
Ὑπὸ τὴν αἵρεσιν τῶν διατάξεων τῆς παραγράφου 4, τὰ δικαιώματα ἐπὶ ἀσφαλειῶν καὶ συντάξεων τῶν κατοίκων τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, τὰ κεκτημένα ἢ τὰ ὑπὸ κτῆσιν κατὰ τὸν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, ὡς καὶ τὰ σχετιζόμενα πρὸς οἱονδήποτε ἀσφαλιστικὸν σύστημα τῆς Γερμανίας ἢ πρὸς τὰς οἱασδήποτε φύσεως συντάξεις δὲν θίγονται ὑπ’ οὐδεμιᾶς τῶν διατάξεων τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἡ Γερμανία καὶ ἡ Κυβέρνησις τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ θὰ διατηρήσωσι καὶ προστατεύσωσι πάντα τὰ ὡς ἄνω μνημονευόμενα δικαιώματα.
Τὰ ἐν τῇ περιοχῇ τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ ὑφιστάμενα πολιτικὰ καὶ ποινικὰ δικαστήρια θὰ διατηρηθῶσιν.
Ὑπὸ τῆς Κυβερνώσης Ἐπιτροπῆς θὰ συσταθῇ Πολιτικὸν καὶ Ποινικὸν Δικαστήριον, ἵνα κατ’ ἔφεσιν ἐκδικάζῃ ἀποφάσεις ἐκδιδομένας ὑπὸ τῶν εἰρημένων Δικαστηρίων καὶ ἀποφασίζῃ ἐφ’ ὤν ὑποθέσεων ταῦτα δὲν θὰ εἶχον ἁρμοδιότητα νὰ δικάζωσιν.
Εἰς τὴν Κυβερνῶσαν Ἐπιτροπὴν ἀνήκει νὰ μεριμνήσῃ περὶ τοῦ ὀργανικοῦ κανονισμοῦ καὶ τῆς ἁρμοδιότητος τοῦ ἐν λόγῳ Δικαστηρίου.
Ἡ Δικαιοσύνη θ’ ἀπονέμηται ἐν ὀνόματι τῆς Κυβερνώσης Ἐπιτροπῆς.
Οἱ φόροι καὶ τὰ τέλη θ’ ἀφιερῶνται ἀποκλειστικῶς διὰ τὰς ἀνάγκας τῆς περιοχῆς.
Τὸ κατὰ τὴν 11ην Νοεμβρίου 1918 ὑφιστάμενον φορολογικὸν σύστημα θὰ διατηρηθῇ ἐφ’ ὅσον ἐπιτρέπουσι τοῦτο αἱ περιστάσεις, οὐδεὶς δὲ νέος φόρος, ἐκτὸς ἂν ᾗ τελωνιακός, δύναται νὰ ἐπιβληθῇ ἄνευ προηγουμένης γνωμοδοτήσεως τῶν ὑπὸ τῶν κατοίκων ἐκλεγομένων Ἀντιπροσώπων.
Αἱ παροῦσαι διατάξεις οὐδαμῶς θίγουσι τὴ ἐνεστῶσαν ἰθαγένιαν τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ.
Οὐδὲν κώλυμα θὰ προβληθῇ εἰς τοῖς ἐπιθυμοῦντας, ν’ ἀποκτήσωσιν ἑτέραν τινὰ ἰθαγένειαν, δεδομένου ὅτι ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει θ’ ἀποκτᾶται ἡ νέα ἰθαγένεια διὰ τῆς ἀποβολῆς πάσης ἑτέρας.
Ὑπὸ τὸν ἔλεγχον τῆς Κυβερνώσης Ἐπιτροπῆς, οἱ κάτοικοι θὰ διατηρήσωσι τὰς τοπικὰς συνελεύσεις, τὰς θρησκευτικὰς ἐλευθερίας, τὰς σχολὰς καὶ τὴν γλῶσσαν αὑτῶν.
Τὸ δικαίωμα ψήφου δὲν θὰ ἀσκῆται δι’ ἑτέρας συνελεύσεις, ἀλλὰ μόνον διὰ τὰς τοπικὰς τοιαύτας καὶ θ’ ἀνήκῃ, ἀδιακρίτως φύλου, εἰς πάντα κάτοικον, ἡλικίας ἀνωτέρας τῶν εἴκοσιν ἐτῶν.
Ὅσοι τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ θὰ ἐπεθύμουν νὰ καταλίπωσι τὴν περιοχὴν ταύτην, θὰ ἔχωσι πᾶσαν εὐκολίαν ὅπως διατηρήσωσιν ἐν αὐτῇ τὰς ἀκινήτους αὐτῶν ἰδιοκτησίας ἢ πωλήσωσιν αὐτὰς εἰς δικαίας τιμὰς καὶ ὅπως ἀποκομίσωσιν ἀτελῶς τὴν κινητὴν αὐτῶν περιουσίαν.
Ἐν τῇ περιοχῇ τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ οὐδεμία θὰ ὑπάρχῃ στρατιωτικὴ ὑπηρεσία, ὑποχρεωτικὴ ἢ ἐθελουσία· ἡ κατασκευὴ ὀχυρωματικῶν ἔργων ἀπαγορεύεται.
Μόνον τοπικὴ χωροφυλακὴ θὰ ὀργανωθῇ ἐν αὐτῇ διὰ τὴν τήρησιν τῆς τάξεως.
Καθῆκον τῆς Κυβερνώσης Ἐπιτροπῆς ἔσεται ἡ ἐν πάσῃ περιστάσει μέριμνα περὶ τῆς προστασίας τῶν προσώπων καὶ τῶν περιουσιῶν ἐν τῇ περιοχῇ τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ.
Ἡ περιοχὴ τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, ὡς διαγράφονται τὰ ὅρια αὐτῆς διὸ τοῦ ἄρθρου 48 τῆς παρούσης Συνθήκης, θὰ ὑπαχθῇ εἰς τὸ Γαλλικὸν τελωνιακὸν σύστημα. Τὸ προϊὸν τῶν τελωνιακῶν δικαιωμάτων ἐπὶ τῶν προωρισμένων διὰ τὴν τοπικὴν κατανάλωσιν ἐμπορευμάτων θὰ περιλαμβάνηται, μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν πάσης δαπάνης εἰσπράξεως, ἐν τῷ προϋπολογισμῷ τῆς ἐν λόγῳ περιοχῆς.
Οὐδεὶς ἐξαγωγικὸς δασμὸς θὰ ἐπιβληθῇ ἐπὶ τῶν μεταλλουργικῶν προϊόντων ἢ τοῦ ἄνθρακος τῶν ἐκ τῆς περιοχῆς ἐξαγομένων διὰ τὴν Γερμανίαν, οὐδ’ ἐπὶ πάσης Γερμανικῆς ἐξαγωγῆς προοριζομένης διὰ τὰς βιομηχανίας τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ.
Τὰ φυσικὰ ἢ βιομηχανικὰ προϊόντα, τὰ προερχόμενα ἐκ τοῦ Λεκανοπεδίου, ὑπὸ διαμετακόμισιν δὲ ἐν τῷ Γερμανικῷ ἐδάφει, θὰ ὦσιν ἐλεύθερα παντὸς τελωνιακοῦ δασμοῦ. Τὸ αὐτὸ 0ὰ ἰσχύῃ διὰ τὰ ἐν διαμετακομίσει ἐπὶ τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου Γερμανικὰ προϊόντα.
Τὰ καταγωγῆς καὶ προελεύσεως ἐκ τοῦ Λεκανοπεδίου προϊόντα θὰ ἀπολαύωσιν, ἐπὶ πέντε, ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, ἔτη, ἀτελοῦς εἰσαγωγῆς εἰς Γερμανίαν καὶ, κατὰ τὴν αὐτὴν περίοδον, ἡ ἐν Γερμανίᾳ εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ Λεκανοπεδίου εἰσαγωγὴ τῶν προωρισμένων διὰ τὴν τοπικὴν κατανάλωσιν εἰδῶν ἔσεται ἐλευθέρα τελωνιακῶν δικαιωμάτων.
Κατὰ τὰ πέντε ταῦτα ἔτη, δι’ ἕκαστον προερχόμενον ἐκ τοῦ Λεκανοπεδίου ἀντικείμενον ἐν τῷ ὁποίῳ περιέχονται πρῶται ὕλαι ἢ ἡμικατειργασμένα εἴδη εἰσαγόμενα ἀτελῶς ἐκ Γερμανίας, ἡ Γαλλικὴ Κυβέρνησις ἐπιφυλάσσεται νὰ περιορίζῃ τὰς ποσότητας, αἵτινες θὰ γίνωνται δεκταὶ ἐν Γαλλίᾳ, εἰς τὸν μέσον ἐτήσιον ὅρον τῶν ποσοτήτων αἵτινες ἀπεστέλλοντο κατὰ τὰ ἔτη 1911—1913 εἰς τὴν Ἀλσατίαν–Λωρραίνην καὶ τὴν Γαλλίαν, ὡς ὁ μέσος οὗτος θέλει προέλθῃ ἐκ πάσης πληροφορίας καὶ ἐπισήμων στατιστικῶν ἐγγράφων.
Οὐδεμία ἀπαγόρευσις ἡ περιορισμὸς θὰ ἐπιβληθῇ εἰς τὴν κυκλοφορία» τοῦ Γαλλικοῦ νομίσματος ἐν τῇ περιοχῇ τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ.
Τὸ Γαλλικὸν Κράτος θὰ ἔχῃ τὸ δικαίωμα νὰ ποιῆται χρῆσιν τοῦ Γαλλικοῦ νομίσματος διὰ πάσας τὰς ἀγορὰς αὑτοῦ ἢ πληρωμὰς καὶ διὰ πάντα τὰ σχετικὰ πρὸς τὴν ἐκμετάλλευσιν τῶν ὀρυχείων ἢ τῶν ἐξαρτήσεων αὐτῶν συμβόλαια.
Ἡ Κυβερνῶσα Ἐπιτροπὴ δύναται νὰ λύση πᾶν ζήτημα εἰς ὃ θὰ παρεῖχεν ἀφορμὴν ἡ ἑρμηνεία τῶν προηγουμένων διατάξεων.
Ἡ Γαλλία καὶ ἡ Γερμανία ἀναγνωρίζουσιν ὅτι πᾶσα ἀμφισβήτησις, προϋποθέτουσα ἀντιγνωμίαν ἐν τῇ ἑρμηνείᾳ τῶν εἰρημένων διατάξεων, θὰ ὑποβάλληται ὡσαύτως εἰς τὴν Κυβερνῶσαν Ἐπιτροπήν, ἧς ἡ κατὰ πλειονοψηφίαν ἐκδιδομένη ἀπόφασις ἔσεται ὑποχρεωτικὴ δι’ ἀμφοτέρας τὰς χώρας.
Μετὰ παρέλευσιν προθεσμίας δεκαπέντε ἐτῶν, ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, οἱ κάτοικοι τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ θὰ κληθῶσι νὰ καταστήσωσι γνωστὴν τὴν θέλησιν αὐτῶν, ὡς ἕπεται:
Κατὰ κοινότητα ἢ διαμέρισμα ἐνεργηθήσεται ψηφοφορία ἐπὶ τῶν ἑξῆς τριῶν ἐκδοχῶν: α′) διατήρησις τοῦ διὰ τῆς παρούσης Συνθήκης καὶ τοῦ παρόντος Πρωτοκόλλου καθορισθέντος καθεστῶτος· — β′): ἕνωσις μετὰ τῆς Γαλλίας· — γ′) ἕνωσις μετὰ τῆς Γερμανίας.
Πᾶς τις, ἀδιακρίτως φύλου, ἔχων, κατὰ τὸν χρόνον τῆς ψηφοφορίας, ἡλικίαν ἄνω τῶν εἴκοσιν ἐτῶν, κατοικῶν δ’ ἐν τῇ περιοχῇ κατὰ τὸν χρόνον τῆς ὑπογραφῆς τῆς Συνθήκης, θὰ ἔχῃ δικαίωμα ψήφου.
Οἱ λοιποὶ κανόνες, αἱ λεπτομέρειαι καὶ ὁ χρόνος τοῦ ψηφίσματος θὰ ὁρισθῶσιν ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν, κατὰ τρόπον ἐξασφαλίζοντα τὴν ἐλευθερίαν, μυστικότητα καὶ γνησιότητα τῆς ψηφοφορίας.
Ἡ Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν, ὑπ’ ὄφιν λαμβάνουσα τὸν ἐκφρασθέντα διὰ τοῦ λαϊκοῦ ψηφίσματος πόθον, θ’ ἀποφασίσῃ περὶ τῆς κυριαρχίας ὑφ’ ἣν θὰ ὑπαχθῇ ἡ περιοχή:
α′) Ἐὰν ἡ Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ἤθελεν ἀποφασίσῃ τὴν ἐπὶ τοῦ ὅλου ἢ μέρους τῆς περιοχῆς διατήρησιν τοῦ καθορισθέντος διὰ τῆς παρούσης Συνθήκης καὶ τοῦ παρόντος Παραρτήματος καθεστῶτος, ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται ἀπὸ τοῦδε νὰ παραιτηθῇ τῶν κυριαρχικῶν αὑτῆς δικαιωμάτων ὑπὲρ τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν καθ’ ὃν τρόπον ἡ τελευταία αὕτη κρίνει ἀναγκαῖον. Εἰς τὴν Κοινωνίαν τῶν Ἐθνῶν ἀνήκει νὰ λάβῃ τὰ κατάλληλα μέτρα πρὸς προσαρμογὴν τοῦ ὁριστικῶς ἐγκαθιδρυθέντος καθεστῶτος εἰς τὰ διαρκῆ συμφέροντα τῆς περιοχῆς καὶ τὸ γενικὸν συμφέρον.
β′) Ἐὰν ἡ Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ἤθελεν ἀποφασίσῃ τὴν μετὰ τῆς Γαλλίας ἕνωσιν τοῦ ὅλου ἢ μέρους τῆς περιοχῆς, ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται ἀπὸ τοῦδε νὰ ἐκχωρήσῃ εἰς τὴν Γαλλίαν, εἰς ἐκτέλεσιν ἀκριβῆ τῆς ἀποφάσεως τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν, ἅπαντα τὰ δικαιώματα αὐτῆς καὶ τίτλους ἐπὶ τοῦ εἰδικῶς καθορισθησομένου ἐδάφους ὑπὸ τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν.
γ′) Ἐὰν ἡ Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ἤθελεν ἀποφασίσῃ τὴν μετὰ τῆς Γερμανίας ἕνωσιν τοῦ ὅλου ἢ μέρους τῆς περιοχῆς, καθῆκον αὐτῆς ἔσεται νὰ μεριμνήσῃ περὶ τῆς ἐπαναφορᾶς τῆς Γερμανίας ἐν τῇ Κυβερνήσει τοῦ ἐδάφους ὅπερ εἰδικῶς θὰ καθορισθῇ ὑπὸ τῆς Κοινωνίας τῶν 'Ἐθνῶν.
Ἐν ᾗ περιπτώσει ἡ Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ἤθελεν ἀποφασίσῃ τὴν μετὰ τῆς Γερμανίας ἕνωσιν τοῦ ὅλου ἢ μέρους τῆς περιοχῆς τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, τὰ δικαιώματα κυριότητος τῆς Γαλλίας ἐπὶ τῶν ὀρυχείων τῶν κειμένων ἐν τῷ μέρει τούτῳ τῆς περιοχῆς θέλουσιν ἐξαγορασθῇ συλλήβδην ὑπὸ τῆς Γερμανίας εἰς τιμὴν πληρωτέαν εἰς χρυσόν. Ἡ τιμὴ αὕτη θὰ ὁρισθῇ ὑπὸ τριῶν πραγματογνωμόνων, ἀποφασιζόντων κατὰ πλειονοψηφίαν. Εἷς τῶν πραγματογνωμόνων διορισθήσεται ὑπὸ τῆς Γερμανίας, εἷς ὑπὸ τῆς Γαλλίας καὶ εἷς ὑπὸ τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν· ὁ τελευταῖος οὗτος δέον νὰ μὴ τυγχάνῃ Γάλλος μηδὲ Γερμανός.
Ἡ ἀπὸ μέρους τῆς Γερμανίας ὑποχρέωσις ὅπως ἐκτελέσῃ τὴν πληρωμὴν ταύτην θὰ ληφθῇ ὑπ’ ὄψιν παρὰ τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν ἐπανορθώσεῳν καὶ πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον ἡ Γερμανία δύναται νὰ παράσχῃ πρώτην ὑποθήκην ἐπὶ τοῦ κεφαλαίου ἢ τῶν προσόδων της, κατὰ πάντα ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ἐπανορθώσεων γινόμενον δεκτὸν τρόπον.
Ἄν οὐχ ἧττον ἡ Γερμανία, μετὰ ἓν ἔτος ἀπὸ τῆς προθεσμίας, καθ’ ἣν ἔδει νὰ γίνῃ ἡ πληρωμή, δὲν τὸ πράξῃ, ἡ Ἐπιτροπὴ τῶν Ἐπανορθώσεων θὰ μεριμνήσῃ περὶ τούτου συμφώνως πρὸς τὰς τυχὸν δοθησομένας ταύτῃ ὑπὸ τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν ὁδηγίας, ἐκποιοῦσα, ἂν παρίσταται ἀνάγκη, τὸ περὶ οὗ πρόκειται μέρος τῶν ὀρυχείων.
Ἐάν, συνεπείᾳ τῆς προβλεπομένης ὑπὸ τῆς παραγράφου 36 ἐξαγορᾶς, ἡ κυριότης τῶν ὀρυχείων ἢ μέρους αὐτῶν μεταβιβασθῇ εἰς τὴν Γερμανίαν, τὸ Γαλλικὸν Κράτος καὶ οἱ ὑπήκοοι αὐτοῦ θὰ ἔχωσι τὸ δικαίωμα ν’ ἀγοράσωσι τὴν ποσότητα γαιάνθρακος τοῦ Λεκανοπεδίου ἣν θὰ ἐδικαιολόγουν αἱ κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην βιομηχανικαὶ καὶ οἰκιακαὶ αὐτῶν ἀνάγκαι. Δίκαιος διακανονισμός, ὑποβαλλόμενος ἐν εὐθέτῳ χρόνῳ ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν, θὰ ὁρίσῃ τὰς ποσότητας γαιάνθρακος, τὴν διάρκειαν τοῦ συμβολαίου καὶ τὰς τιμάς.
Ἐννοεῖται ὅτι ἡ Γαλλία καὶ ἡ Γερμανία δύνανται δι’ ἰδιαιτέρων συμφωνιῶν, συνομολογουμένων πρὸ τῆς ὁρισθείσης ἐποχῆς διὰ τὴν καταβολὴν τοῦ τιμήματος ἐξαγορᾶς τῶν ὀρυχείων, νὰ τροποποιήσωσι τὰς διατάξεις τῶν παραγράφων 36 καὶ 37.
Τὸ Συμβούλιον τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν θὰ λάβῃ τ’ ἀπαιτούμενα μέτρα διὰ τὴν ὀργάνωσιν τοῦ ἱδρυθησομένου καθεστῶτος μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῶν μνημονευομένων ἐν τῇ παραγράφῳ 35 ἀποφάσεων τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν. Εἰς τὰ μέτρα ταῦτα θὰ περιλαμβάνηται ἡ δικαία κατανομὴ πάσης ὑποχρεώσεως ἐπιβαρυνούσης τὴν Κυβέρνησιν τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς Σάαρ, συνεπείᾳ συναφθέντων ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς δανείων ἢ παντὸς ἄλλου μέτρου. Ἡ ἐξουσία τῆς Κυβερνώσης Ἐπιτροπῆς, ἐκτὸς τῆς προβλεπομένης ὑπὸ τοῦ οὗ ἐδαφίου α′), τῆς παραγράφου 35 περιπτώσεως, θὰ λήξῃ εὐθὺς ὡς τεθῇ ἐν ἰσχύϊ τὸ νέον καθεστώς.
Εἰς τὰ ἐν τῷ παρόντι Παραρτήματι ἀναφερόμενα ζητήματα, αἱ ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν θὰ λαμβάνωνται κατὰ πλειονοψηφίαν.
ΑΙ ΥΨΗΛΑΙ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ἀναγνωρίζουσαι τὴν ἠθικὴν ὑποχρέωσιν, ὅπως ἐπανορθώσωσι τὴν ὑπὸ τῆς Γερμανίας τῷ 1871 γενομένην ἀδικίαν εἴς τε τὰ δίκαια τῆς Γαλλίας καὶ τὴν θέλησιν τῶν κατοίκων τῆς Ἀλσατίας καὶ Λωρραίνης, ἀποσπασθεισῶν τῆς Πατρίδος των παρὰ τὴν ἐπίσημον διαμαρτυρίαν τῶν ἀντιπροσώπων αὐτῶν ἐν τῇ Συνελεύσει τοῦ Βορδώ.
Συμφωνοῦσιν ἐπὶ τῶν ἀκολούθων ἄρθρων:
Αἱ παραχωρηθεῖσαι εἰς τὴν Γερμανίαν χῶραι δυνάμει τῆς Προκαταρκτικῆς Εἰρήνης: τῆς ὑπογραφείσης ἐν Βερσαλλίαις τῇ 26ῃ Φεβρουαρίου 1871, καὶ τῆς Συνθήκης τῆς Φραγκφούρτης τῆς 10 Μαΐου 1871, ἐπανέρχονται εἰς τὴν Γαλλικὴν κυριαρχίαν ἀπὸ τῆς ἀνακωχῆς τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918.
Αἱ διατάξεις τῶν Συνθηκῶν αἱ πρὸ τοῦ 1871 καθορίζουσαι τὴν μεθόριον θὰ ἐπανέλθωσιν ἐν ἰσχύϊ.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις θὰ παραδώσῃ ἀμέσως εἰς τὴν Γαλλικὴν τὰ ἀρχεῖα, βιβλία, σχέδια, τίτλους καὶ πάσης φύσεως ἔγγραφα, τὰ ἀφορῶντα τὴν πολιτικὴν διοίκησιν, τὴν στρατιωτικήν, οἰκονομικήν, δικαστικὴν ἢ πᾶσαν ἄλλην τῶν χωρᾶν, αἵτινες ἐπανῆλθον εἰς τὴν Γαλλικὴν κυριαρχίαν. Ἐάν τινα τῶν ἐγγράφων τούτων, ἀρχείων, βιβλίων, τίτλων ἢ σχεδίων μετηνέχθησαν, θέλουσιν ἀποδοθῇ ὑπὸ τῆς Γερμανικῆς. Κυβερνήσεως ἐπὶ τῇ αἰτήσει τῆς Γαλλικῆς.
Δι’ ἰδιαιτέρων Συνθηκῶν μεταξὺ Γαλλίας καὶ Γερμανίας θὰ ληφθῇ πρόνοια περὶ διακανονισμοῦ τῶν συμφερόντων τῶν κατοίκων τῶν ἐν τῷ 51 ἄρθρῳ ἀναφερομένων χωρῶν, ἰδίᾳ ὡς πρὸς τὰ ἀστικὰ αὑτῶν δικαιώματα, τὸ ἐμπόριον καὶ τὴν ἐξάσκησιν. τοῦ ἐπαγγέλματός των, ἐξυπακουομένου ὅτι ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται ἀπὸ τοῦδε ν’ ἀναγνωρίσῃ καὶ ἀποδεχθῇ τοὺς ὁριζομένους κανόνας ἐν τῷ προσαρτωμένῳ τῇ παρούσῃ Παραρτήματι περὶ τῆς ἰθαγενείας τῶν κατοίκων ἢ τῶν καταγομένων ἐκ τῶν εἰρημένων χωρῶν προσώπων, νὰ μὴ διεκδικήσῃ οὐδέποτε καὶ ὁπουδήποτε ὡς Γερμανοὺς ὑπηκόους τοὺς δηλωθησομένους ἐπὶ οἱῳδήποτε λόγῳ Γάλλους, νὰ δεχθῇ τοὺς λοιποὺς εἰς τὴν χώραν αὑτῆς καὶ νὰ συμμορφωθῇ, ὅσον ἀφορᾷ τὰς περιουσίας τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων ἐν ταῖς ἀναφερομέναις εἰς τὸ 51 ἄρθρον χώραις, πρὸς τὰς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 297 καὶ τοῦ Παραρτήματος τοῦ Δ′ Τμήματος, Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ὅσοι τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων, χωρὶς ν’ ἀποκτήσωσι τὴν Γαλλικὴν ἰθαγένειαν, θὰ λάβωσι παρὰ τῆς Γαλλικῆς Κυβερνήσεως τὴν ἄδειαν διαμονῆς ἐν ταῖς εἰρημέναις χώραις, δὲν θὰ ὑποβληθῶσιν εἰς τὰς διατάξεις τοῦ ἐν λόγῳ ἄρθρου.
Τὴν ἰδιότητα Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν θ’ ἀποκτήσωσιν, εἰς ἐκτέλεσιν τῶν διατάξεων τοῦ παρόντος Τμήματος, οἱ ἀνακτήσαντες τὴν Γαλλικὴν ὑπηκοότητα δυνάμει τῆς παραγράφου 1 τοῦ προσαρτωμένου τῇ παρούσῃ Παραρτήματος.
Ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἀξιώσωσι τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν, τὰ ἐν τῇ παραγράφῳ 2 τοῦ εἰρημένου Παραρτήματος ἀναφερόμενα πρόσωπα θὰ θεωρῶνται Ἀλσατοὶ—Λωρραινοὶ μετ’ ἀναδρομικῆς ἰσχύος μέχρι τῆς 11 Νοεμβρίου 1918. Ἐκείνων ὧν ἡ αἴτησις θέλει ἀπορριφθῇ, τὸ εὐεργέτημα θὰ λήξῃ τὴν ἡμέραν τῆς ἀπορρίψεως τῆς αἰτήσεως.
Ἐπίσης θεωροῦνται Ἀλσατοὶ — Λωρραινοὶ τὰ νομικὰ πρόσωπα, εἰς τὰ ὁποία ἡ ἰδιότης αὕτη θὰ ἀναγνωρισθῇ εἴτε ὑπὸ τῶν Γαλλικῶν διοικητικῶν Ἀρχῶν, εἴτε διὰ δικαστικῆς ἀποφάσεως.
Αἱ ἀναφερόμεναι ἐν τῷ 51ῳ ἄρθρῳ χῶραι θὰ ἐπιστραφῶσιν εἰς τὴν Γαλλίαν ἐλεύθεραι καὶ ἀπηλλαγμέναι παντὸς δημοσίου χρέους ὑπὸ τοὺς προβλεπομένους ὄρους ἐν τῷ ἄρθρῳ 255 τοῦ Θ′ Μέρους. (Δημοσιονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Συμφώνως πρὸς τὰς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 256 τοῦ Θ′ Μέρους (Δημοσιονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης, ἡ Γαλλία θὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν κατοχὴν πάσης περιουσίας καὶ ἰδιοκτησίας τῆς Αὐτοκρατορίας ἢ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν κειμένης εἰς τὰς ἐν τῷ ἄρθρῳ 51 ἀναφερομένας χώρας, χωρὶς νὰ ὀφείλῃ νὰ πληρώσῃ ἢ πιστώσῃ διὰ τὸν λόγον τοῦτον οὐδὲν τῶν παραχωρούντων Κρατῶν.
Ἡ διάταξις αὕτη ἀφορᾷ πᾶσαν κινητὴν ἢ ἀκίνητον περιουσίαν δημοσίαν ἢ ἰδιωτικὴν τοῦ Κράτους, συνολικῶς τὰ πάσης φύσεως δικαιώματα, ἅτινα ἀνῆκον εἰς τὴν Αὐτοκρατορίαν ἢ τὰ Γερμανικὰ Κράτη ἢ εἰς τὰς διοικητικὰς αὐτῶν περιφερείας.Ἡ περιουσία τοῦ Στέμματος καὶ ἡ ἰδιωτικὴ τοιαύτη τοῦ πρῴην Αὐτοκράτορος ἢ τῶν Γερμανῶν πρῴην Ἡγεμόνων θὰ ἀφομοιοθῶσι πρὸς τὴν δημοσίαν περιουσίαν.
Ἡ Γερμανία οὐδὲν δικαιοῦται νὰ λαμβάνῃ μέτρον τεῖνον, δι’ ἐπισημάνσεως ἢ ὁπωσδήποτε ἄλλως, διὰ νομοθετικοῦ ἢ διοικητικοῦ μέσου, ὅπερ δὲν θὰ ἐφηρμόζετο εἰς τὸ ὑπόλοιπον τοῦ ἐδάφους της, νὰ προσβάλλῃ τὴν νόμιμον ἀξίαν ἢ τὴν ἀπαλλακτικὴν δύναμιν τῶν νομισματικῶν ὀργάνων ἢ Γερμανικῶν νομισμάτων, τῶν νομίμως κυκλοφορούντων κατὰ τὴν ὑπογραφὴν τῆς παρούσης Συνθήκης καὶ διατελούντων ὑπὸ τὴν κατοχὴν τῆς Γαλλικῆς Κυβερνήσεως κατὰ τὴν εἰρημένην ἡμερομηνίαν.
Εἰδικὴ Σύμβασις θὰ ὁρίσῃ τοὺς ὄρους τῆς καταβολῆς εἰς μάρκα τῶν ἐκτάκτων πολεμικῶν δαπανῶν, αἵτινες προκατεβλήθησαν διαρκοῦντος τοῦ πολέμου ὑπὸ τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης ἢ τῶν δημοσίων ὁμάδων τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης διὰ λογαριασμὸν τῆς Αὐτοκρατορίας κατὰ τὰς διατάξεις τῆς Γερμανικῆς νομοθεσίας, ὡς ἐπιδόματα πρὸς τὰς οἰκογενείας τῶν ἐπιστρατευθέντων, ἐπιτάξεις, στρατωνισμοί, βοηθήματα πρὸς τοὺς διακομιζομένους.
Ἐν τῷ καθορισμῷ τοῦ συνόλου τῶν ποσῶν τούτων θὰ ὑπολογισθῇ ὑπὲρ τῆς Γερμανίας ἢ καταβλητέα ὑπὸ τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης ἀναλογία πρὸς τὴν Αὐτοκρατορίαν διὰ τὰς τυχὸν ἐκ τῶν τοιούτων πληρωμῶν δαπάνας, τῆς συμβολῆς ταύτης ὑπολογιζομένης ἐν μοίρᾳ ἀναλογικῇ πρὸς τὰς ἐξ Ἀλσατίας καὶ Λωρραίνης προερχομένας εἰσπράξεις τῆς Αὐτοκρατορίας τῷ 1913.
Τὸ Γαλλικὸν Κράτος θὰ εἰσπράξῃ πρὸς ἴδιον αὑτοῦ λογαριασμὸν εἰς τὰς ἐν τῷ ἄρθρῳ 51ῳ ἀναφερομένας χώρας τοὺς ἀπαιτητοὺς καὶ μὴ εἰσπραχθέντας μέχρι τῆς ἀνακωχῆς τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918 φόρους, δικαιώματα καὶ πάσης φύσεως τέλη τῆς Αὐτοκρατορίας.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις θὰ ἐπαναφέρῃ ἄνευ ἀναβολῆς εἰς τὴν κατοχὴν τῶν Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν (φυσικῶν ἢ νομικῶν προσώπων καὶ δημοσίων ἱδρυμάτων) πάσας τὰς ἀνηκούσας αὑτοῖς μέχρι τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918 περιουσίας, δικαιώματα καὶ συμφέροντα, ἐφ’ ὅσον ὑφίστανται ἐν Γερμανίᾳ.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις ὑποχρεοῦται νὰ ἐπιδιώξῃ καὶ περατώσῃ ἀνυπερθέτως τὴν ἐκτέλεσιν τῶν δημοσιονομικῶν ὅρων, οἵτινες ἀφορῶσι τὴν Ἀλσατίαν—Λωρραίνην καὶ προβλέπονται ὑπὸ τῶν διαφόρων Συμβάσεων ἀνακωχῆς.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις ὑποχρεοῦται νὰ φέρῃ τὰ βάρη πάσης πολιτικῆς καὶ στρατιωτικῆς συντάξεως, κτηθείσης ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ μέχρι τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918, ἧς ἡ ὑπηρεσία ἐβάρυνε τὸν προϋπολογισμὸν τῆς Γερμανικῆς Αὐτοκρατορίας.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις θὰ παρέχῃ καθ’ ἕκαστον ἔτος τ’ ἀναγκαιοῦντα χρήματα πρὸς πληρωμὴν εἰς φράγκα, μὲ τὸν μέσον ἐτήσιον ὅρον τῆς τιμῆς τοῦ συναλλάγματος, τῶν ποσόν, ἅτινα θὰ ἐδικαιοῦντο νὰ λάβωσιν εἰς μάρκα οἱ διαμένοντες ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνη, ἐὰν ἡ Ἀλσατία—Λωρραίνη παρέμενεν ἀπὸ τὴν Γερμανικὴν δικαιοδοσίαν.
Οἱ ἀφορῶντες τὸ καθεστὼς τοῦ Ρήνου καὶ τῆς Μοζέλλης κανόνες ὁρίζονται εἰς τὸ ΙΒ′ Μέρος (Λιμένες, Ὑδάτιναι ὁδοὶ (Voies ďeau) καὶ Σιδηροδρομικαὶ γραμμαὶ) τῆς παρούσης Συνθήκης,
Ἐντὸς τριῶν ἑβδομάδων ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης ὁ Λιμὴν τοῦ Στρασβούργου (Strasbourg) καὶ ὁ τοῦ Κὲλ (Kehl) θὰ ἀποτελέσωσιν ἑνιαῖον ὀργανισμὸν ἀπὸ ἀπόψεως ἐκμεταλλεύσεως ἐπὶ μίαν ἑπταετίαν.
Ἡ διεύθυνσις τοῦ ἑνιαίου τούτου ὀργανισμοῦ θὰ ἀνατεθῇ εἰς διευθυντὴν διοριζόμενον καὶ ἀπολυόμενον ὑπὸ τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Ρήνου. Ὁ Διευθυντὴς οὗτος δέον νὰ ᾗ Γαλλικῆς ἐθνικότητος.
Θὰ ὑπόκειται εἰς τὸν ἔλεγχον τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Ρήνου καὶ θὰ ἑδρεύῃ ἐν Στρασβούργῳ.
Εἰς ἀμφοτέρους τοὺς λιμένας θὰ ἐγκατασταθῶσιν ἐλεύθεραι ζῶναι συμφώνως πρὸς τὸ ΙΒ′ Μέρος (Λιμένες, ὑδάτινοι ὁδοὶ καὶ Σιδηροδρομικαὶ γραμμαὶ) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἰδιαιτέρα Σύμβασις, συνομολογουμένη μεταξὺ Γαλλίας καὶ Γερμανίας καὶ ὑποβαλλομένη εἰς τὴν ἔγκρισιν τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Ρήνου, θὰ καθορίσῃ τὰς λεπτομερείας τοῦ ὀργανισμοῦ τούτου, ἰδίᾳ ἀπὸ ἀπόψεως δημοσιονομικῆς.
Ἐξυπακούεται ὅτι κατὰ τὰς διατάξεις τοῦ παρόντος ἄρθρου ὁ λιμὴν τοῦ Kehl περιλαμβάνει τὸ σύνολον τῶν ἀναγκαιουσῶν ἐκτάσεων διὰ τὴν κίνησιν τοῦ λιμένος καὶ τῶν ἐξυπηρετουσῶν αὐτὸν σιδηροδρομικῶν ἁμαξοστοιχιῶν, συμπεριλαμβανομένων τῶν δεξαμενῶν, προκυμαιῶν καὶ σιδηροδρομικῶν γραμμῶν, κρηπιδώσεων, γεράνων, ὑποστέγων, προκυμαιῶν καὶ διαμετακομιστικῶν ἀποθηκῶν, ἀποθηκῶν (silos), ἀνυψωτήρων, ἐργοστασίων ὑδροηλεκτρικῶν, ἀποτελούντων ὄργανα τοῦ λιμένος,
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις ὑποχρεοῦται νὰ λαμβάνῃ πᾶν αἰτηθησόμενον παρ’ αὑτῆς μέτρον, ἐπὶ σκοπῷ ὅπως ἐξασφαλίσῃ τὴν ὑπὸ τοὺς ἀρίστους δυνατοὺς ὄρους ἐκτέλεσιν τῶν σχηματισμῶν καὶ μετακινήσεων τῶν διευθυνομένων εἰς Kohl ἢ ἀπερχομένων ἐκεῖθεν ἁμαξοστοιχιῶν, τῆς τε δεξιᾶς ὄχθης τοῦ Ρήνου.
Πάντα τὰ δικαιώματα καὶ αἱ ἰδιοκτησίαι τῶν ἰδιωτῶν θὰ διαφυλαχθῶσιν. Ἰδίᾳ ἡ διεύθυνσις τῶν λιμένων θὰ ἀπέχῃ παντὸς μέτρου παραβλάπτοντος τὰ δικαιώματα καὶ τὴν κυριότητα τῶν σιδηροδρόμων τῆς Γαλλίας ἢ τῆς Βάδης.
Ἀπὸ τῆς ἀπόψεως τῆς ἐμπορικῆς κινήσεως θὰ ἐξασφαλισθῇ εἰς ἀμφοτέρους τοὺς λιμένας ἰσότης ὅρων ὡς πρὸς τοὺς ὑπηκόους, τὰ πλοῖα καὶ ἐμπορεύματα πάσης ἐθνικότητος.
Ἐὰν μετὰ τὴν παρέλευσιν τοῦ ἕκτου ἔτους ἡ Γαλλία ἐφρόνει ὅτι ἡ κατάστασις τῆς προόδου τῶν Λιμενικῶν ἔργων τοῦ Στρασβούργου καθιστᾷ ἀναγκαίαν τὴν παράτασιν τοῦ μεταβατικοῦ τούτου καθεστῶτος, δικαιοῦται νὰ ζητήσῃ τὴν παράτασιν αὐτοῦ παρὰ τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Ρήνου, ἥτις δύναται νὰ χορηγήσῃ ταύτην διὰ περίοδον μὴ ὑπερβαίνουσαν τὴν τριετίαν.
Καθ’ ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς παρατάσεως αἱ ἀνωτέρω προβλεπόμεναι ἐλεύθεραι ζῶναι θὰ διατηρηθῶσι.
Μέχρι τοῦ διορισμοῦ τοῦ πρώτου διευθυντοῦ ὑπὸ τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Ρήνου, δύναται νὰ ὁρισθῇ ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, κατὰ τοὺς ἀνωτέρω ὄρους προσωρινὸς Διευθυντής, ὅστις δέον νὰ ᾗ Γαλλικῆς Ἐθνικότητος.
Διὰ πάντα τὰ ὑπὸ τοῦ παρόντος ἄρθρου τιθέμενα ζητήματα ἡ Κεντρικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Ρήνου θὰ ἀποφασίζῃ κατὰ πλειονοψηφίαν.
Αἱ σιδηροδρομικαὶ καὶ ἄλλαι ἐπὶ τοῦ Ρήνου γέφυραι αἱ νῦν ὑφιστάμεναι εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης, ἔσονται καθ’ ὅλα τὰ μέρη καὶ καθ’ ὅλον τὸ μῆκός των ἰδιοκτησία τοῦ Γαλλικοῦ Κράτους, ὅπερ θὰ ἐξασφαλίσῃ τὴν συντήρησιν αὐτῶν.
Ἡ Γαλλικὴ Κυβέρνησις ὑποκαθίσταται εἰς πάντα τὰ δικαιώματα τῆς Γερμανικῆς Αὐτοκρατορίας ἐφ’ ὅλων τῶν σιδηροδρομικῶν γραμμῶν τῶν ὑπὸ τῆς Διευθύνσεως τῶν Σιδηροδρόμων τῆς Αὐτοκρατορίας διοικουμένων καὶ νῦν ὑπὸ ἐκμετάλλευσιν ἢ κατασκευήν.
Τοῦτ’ αὐτὸ γενήσεται εἰς ὅ,τι ἀφορᾷ τὰ δικαιώματα τῆς Αὐτοκρατορίας ἐπὶ τῶν παραχωρήσεων τῶν σιδηροδρόμων καὶ τροχιοδρόμων, οἵτινες κεῖνται εἰς τὰς ἀναφερομένας ἐν τῷ ἄρθρῳ 51 χῶρες.Ἡ ὑποκατάστασις αὕτη δὲν θὰ παράσχῃ ἀφορμὴν ὅπως ἐπιβαρυνθῇ τὸ Γαλλικὸν Κράτος δι’ οὐδεμιᾶς πληρωμῆς.
Οἱ παραμεθόριοι σταθμοὶ θὰ ὁρισθῶσι δι’ ὑστέρας συμφωνίας, ἐκ τῶν προτέρων ὁριζομένου ὅτι ἐπὶ τῆς μεθορίου τοῦ Ρήνου οὗτοι θὰ κεῖνται εἰς τὴν δεξιὰν ὄχθην.
Συμφώνως πρὸς τὰς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 268 τοῦ 1ου Κεφαλαίου τοῦ Τμήματος Α′ τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης, τὰ φυσικὰ ἢ βιομηχανικὰ προϊόντα, τὰ καταγόμενα καὶ προερχόμενα ἐκ τῶν ἐν τῷ ἄρθρῳ 51 ἀναφερομένων χωρῶν, ἐπὶ πέντε ἔτη ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης συνθήκης, θὰ γίνωνται δεκτὰ ἐλεύθερα παντὸς τελωνιακοῦ δικαιώματος κατὰ τὴν εἰσαγωγὴν αὑτῶν εἰς τὸ Τελωνιακὸν Γερμανικὸν ἔδαφος.
Ἡ Γαλλικὴ Κυβέρνησις ἐπιφυλάσσεται, ὅπως, διὰ διατάγματος γνωστοποιουμένου πρὸς τὴν Γερμανικὴν Κυβέρνησιν, ὁρίζῃ ἕκαστον ἔτος τὴν φύσιν καὶ τὴν ποσότητα τῶν προϊόντων, ἅτινα θὰ ἀπολαύωσι τῆς ἀτελείας ταύτης.
Αἱ ποσότητες ἑκάστου προϊόντος, αἵτινες οὕτω θ’ ἀποστέλλωνται ἐτησίως εἰς Γερμανίαν, δὲν θὰ ὑπερβαίνωσι τὸν μέσον ἐτήσιον ὅρον τῶν ἀποσταλεισῶν ποσοτήτων κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν ἐτῶν 1911 ἕως 1913.
Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις, ἐκτὸς τούτου καὶ κατὰ τὴν ὡς ἄνω περίοδον τῶν πέντε ἐτῶν, ὑποχρεοῦται νὰ ἀφήσῃ ὅπως ἐλευθέρως ἐξάγωνται ἐκ Γερμανίας καὶ ἐπανεισάγωνται εἰς Γερμανίαν, ἀπηλλαγμένα πάντων τῶν τελωνιακῶν δικαιωμάτων ἢ ἄλλων βαρῶν, περιλαμβανομένων καὶ τῶν ἐσωτερικῶν τελῶν, τὰ νήματα, ὑφάσματα, καὶ ἄλλαι ὕλαι ἢ προϊόντα ὑφαντά, πάσης φύσεως καὶ εἰς πᾶσαν κατάστασιν, εἰσαχθέντα ἐκ Γερμανίας εἰς τὰς ἐν τῷ ἄρθρῳ 51 ἀναφερομένας χώρας, ἵνα ὑποστῶσιν ἐν αὐταῖς οἱανδήποτε ἐργασίαν τελειώσεως, οἷον λεύκανσιν, βαφήν, τύπωσιν, στίλβωσιν, κατασκευὴν γάζης, σύγκλωσιν ἢ προπαρασκευήν.
Ἐπὶ περίοδον δέκα ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, τὰ κεντρικὰ ἐργοστάσια, ἠλεκτρικῆς δυνάμεως, τὰ κείμενα ἐν Γερμανικῷ ἐδάφει καὶ ἅτινα παρεῖχον ἠλεκτρικὴν δύναμιν εἰς τὰς ἐν τῷ ἄρθρῳ 51 ἀναφερομένας χώρας ἢ εἰς πᾶσαν ἄλλην ἐγκατάστασιν, ἡ ἐκμετάλλευσις τῆς ὁποίας περιέρχεται ὁριστικῶς ἢ προσωρινῶς ἐκ τῆς Γερμανίας εἰς τὴν Γαλλίαν, ὑποχρεοῦνται νὰ ἐξακολουθήσωσι τὴν παροχὴν ταύτην μέχρι συμπληρώσεως τῆς καταναλώσεως τῆς ἀνταποκρινομένης εἰς τὰς τρεχούσας συμφωνίας καὶ συμβόλαια τῇ 11ῃ Νοεμβρίου 1918.
Ἡ παροχὴ αὕτη γενήσεται κατὰ τὰ ἐν ἰσχύϊ συμβόλαια καὶ εἰς τιμήν, ἥτις δὲν δύναται νὰ ᾗ ἀνωτέρα τῆς καταβαλλομένης εἰς τὰ εἰρημένα ἐργοστάσια ὑπὸ τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων.
Ἐξυπακούεται ὅτι ἡ Γαλλικὴ Κυβέρνησις, τηρεῖ τὸ δικαίωμα νὰ ἀπαγορεύσῃ ἐν τῷ μέλλοντι πᾶσαν νέαν Γερμανικὴν συμμετοχὴν εἰς τὰς ἐν τῷ ἄρθρῳ 51 ἀναφερομένας χώρας:
1) Ἐν τῇ διαχειρίσει ἢ ἐκμεταλλεύσει τῶν δημοσίων κτημάτων καὶ τῶν δημοσίων ὑπηρεσιῶν, ὡς σιδηρόδρομοι πλωταὶ ὁδοί, διανομαὶ ὕδατος, ἀερίου, ἠλεκτρικῆς δυνάμεως καὶ ἄλλων.
2) Ἐν τῇ κυριότητι τῶν ὀρυχείων καὶ πάσης φύσεως λατομείων καὶ εἰς τὰς συναφεῖς ἐκμεταλλεύσεις.
3) Εἰς τὰ µεταλλουργικὰ τέλος καταστήματα καὶ ὅταν ἀκόμη ἡ ἐκμετάλλευσις τούτων δὲν ἤθελεν εἶναι συναφὴς πρὸς ἐκμετάλλευσιν ὀρυχείου τινός.
Ὁ διακανονισμός τῶν ζητημάτων, τῶν ἀφορώντων τὰ συνομολογηθέντα χρέη πρὸ τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918, ἀφ’ ἑνὸς μεταξὺ τῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν ἢ τῶν ἐν Γερμανίᾳ διαμενόντων ὑπηκόων των, καὶ ἀφ’ ἑτέρου τῶν ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ διαμενόντων Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν, θὰ συντελεσθῇ συμφώνως πρὸς τὰς διατάξεις τοῦ Τμήματος Γ′ τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης, ἐξυπακουομένου ὅτι ἡ ἔκφρασις «πρὸ τοῦ πολέμου» δέον νὰ ἀντικατασταθῇ διὰ τῆς ἐκφράσεως «πρὸ τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918». Ἡ ἐφαρμοστέα τιμὴ τοῦ συναλλάγματος κατὰ τὸν ἀνωτέρω διακανονισμὸν ἔσται ἡ μέση ἀναγραφομένη τιμὴ ἐν τῷ Χρηματιστηρίῳ τῆς Γενεύης κατὰ τὸν προηγηθέντα τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918 μῆνα.
Διὰ τὸν διακανονισμὸν τῶν εἰρημένων χρεῶν κατὰ τοὺς προβλεπομένους ὅρους ἐν τῷ Τμήματι Γ′ τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης θὰ συσταθῇ εἰς τὰς ἐν τῷ ἄρθρῳ 51 ἀναφερομένας χώρας εἰδικὸν ἐκκαθαριστικὸν Γραφεῖον (ἐπαληθεύσεως καὶ συμψηφισμοῦ), ἐξυπακουομένου ὅτι τὸ εἰρημένον Γραφεῖον θὰ θεωρῆται ὡς «Κεντρικὸν Γραφεῖον», κατὰ τὴν ἔννοιαν τῆς παραγράφου 1ης τοῦ Παραρτήματος τοῦ εἰρημένου Τμήματος.
Αἱ περιουσίαι, δικαιώματα καὶ ἰδιωτικὰ συμφέροντα τῶν Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν ἐν Γερμανίᾳ θὰ διέπωνται ὑπὸ τῶν διατάξεων Δ′ τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἡ Γαλλικὴ Κυβέρνησις ἐπιφυλάσσει ἑαυτῇ τὸ δικαίωμα νὰ κρατήσῃ καὶ ἐκκαθαρίσῃ πάσας τὰς περιουσίας, δικαιώματα καὶ συμφέροντα, ἅτινα τῇ 11 Νοεμβρίου 1918 εἶχον οἱ Γερμανοὶ ὑπήκοοι ἢ αἱ ὑπὸ τὸν ἔλεγχον τῆς Γερμανίας ἑταιρεῖαι εἰς τὰς ἐν τῷ ἄρθρῳ 51 ἀναφερομένας χώρας κατὰ τοὺς καθορισθέντας ὄρους ἐν τῇ τελευταία παραγράφῳ τοῦ ὡς ἄνω 53 ἄρθρου.
Ἡ Γερμανία θὰ ἀποζημιώσῃ ἀπ’ εὐθείας τοὺς διὰ τῶν εἰρημένων ἐκκαθαρίσεων ἀποστερηθέντας ὑπηκόους αὑτῆς.
Τὸ ἐκ τῶν ἐκκαθαρίσεων τούτων προϊὸν διατεθήσεται συμφώνως πρὸς τὰς διατάξεις τοῦ Γ′ καὶ Δ′ Τμήματος τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Κατὰ παράβασιν τῶν προβλεπομένων διατάξεων ἐν τῷ Ε′ Τμήματι τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης, πάντα τὰ πρὸ τῆς ἐκδόσεως ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ τοῦ Γαλλικοῦ Διατάγματος τῆς 30 Νοεμβρίου 1918 συνομολογηθέντα συμβόλαια ἀφ’ ἑνὸς μεταξὺ Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν (φυσικῶν ἢ νομικῶν προσώπων) ἢ ἄλλων διαμενόντων ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ καὶ ἀφ’ ἑτέρου τῆς Αὐτοκρατορίας ἢ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν ἢ τῶν ἐν Γερμανίᾳ διαμενόντων ὑπηκόων των, καὶ τῶν ὁποίων ἡ ἐκτέλεσις ἀνεστάλη ἐκ τῆς ἀνακωχῆς ἢ δι’ ὑστέρας Γαλλικῆς νομοθεσίας, διατηροῦνται.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, θέλουσιν ἀκυρωθῇ τὰ συμβόλαια, τῶν ὁποίων, ἐν τῷ γενικῷ συμφέροντι, ἡ Γαλλικὴ Κυβέρνησις θὰ ἐγνωστοποίει τὴν ἀκύρωσιν εἰς τὴν Γερμανικὴν ἐντὸς προθεσμίας ἑξαμήνου ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, ἐκτὸς τῶν ἀφορώντων τὰ χρέη καὶ ἄλλας χρηματικὰς ὑποχρεώσεις, ἀπορρεούσας ἐκ τῆς ἐκτελέσεως πρὸ τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918 πράξεώς τινος ἢ πληρωμῆς προβλεπομένης ἐν τοῖς συμβολαίοις τούτοις. Ἐὰν ἡ κύρωσις αὕτη ἐπιφέρῃ σημαντικὴν ζημίας εἴς τινα τῶν συμβαλλομένων, θὰ χορηγηθῇ πρὸς τὸν ζημιωθέντα δικαία ἀποζημίωσις, ἀναλόγως τοῦ διατεθέντος κεφαλαίου, χωρὶς ὅμως νὰ ληφθῇ ὑπ’ ὄψιν τὸ διαφυγὸν κέρδος.
Εἰς ζητήματα παραγραφῆς, ἀπαραδέκτου καὶ ἐκπτώσεων ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ ἐφαρμοσθήσονται αἱ διατάξεις αἱ προβλεπόμεναι ὑπὸ τῶν ἄρθρων 300 καὶ 301 τοῦ Ε′ Τμήματος τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι), ἐξυπακουομένου ὅτι ἡ ἔκφρασις «ἀρχὴ πολέμου» δέον νὰ ἀντικατασταθῇ διὰ τῆς ἐκφράσεως «11 Νοεμβρίου 1918» καὶ ἡ ἔκφρασις «διάρκεια τοῦ πολέμου» διὰ τῆς «περίοδος ἀπὸ τῆς 11 Νοεμβρίου 1918 μέχρι τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης».
Τὰ ζητήματα, ἅτινα ἀφορῶσι τὰ δικαιώματα βιομηχανικῆς, πνευματικῆς ἢ καλλιτεχνικῆς ἰδιοκτησίας τῶν Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν, θὰ κανονισθῶσι συμφώνως πρὸς τὰς γενικὰς διατάξεις τοῦ Ζ′ Τμήματος τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης, ἐξυπακουομένου ὅτι οἱ κατὰ τὴν Γερμανικὴν νομοθεσίαν τοιαύτης φύσεως δικαιοῦχοι Ἀλσατοὶ—Λωρραινοὶ θὰ διατηρήσωσι τὴν πλήρη καὶ ἀκεραίαν ἀπολαυὴν τῶν δικαιωμάτων τούτων ἐν τῇ Γερμανικῇ χώρᾳ.
Τὸ Γερμανικὸν Κράτος ὑποχρεοῦται νὰ παραδώσῃ εἰς τὸ Γαλλικὸν κράτος τὴν τυχὸν ἀνήκουσαν εἰς τὸ Ἀσφαλιστικὸν Ταμεῖον «Ἀνικανότης—Γῆρας» τοῦ Στρασβούργου ἀναλογίαν παντὸς ὑπὸ τῆς Αὐτοκρατορίας ἢ τῶν ἀπὸ ταύτης ἐξαρτωμένων δημοσίων ἢ ἰδιωτικῶν ἱδρυμάτων συλλεγέντος ἀποθεματικοῦ, ἐπὶ τῷ σκοπῷ ὅπως λειτουργήσῃ ἡ ἀσφάλεια «Ἀνικανότης—Γῆρας».
Τὸ αὐτὸ γενήσεται διὰ τὰ ἐν Γερμανίᾳ συναποτελεσθέντα κεφάλαια καὶ ἀποθεματικὰ, τὰ νομίμως ἀνήκοντα εἰς τὰ ἄλλα Κοινωνικῶν Ἀσφαλειῶν ταμεῖα, εἰς τὰ Μεταλλευτικὰ ταμεῖα συντάξεως εἰς τὸ ταμεῖον τῶν σιδηροδρόμων Ἀλσατίας—Λωρραίνης, εἰς τοὺς ἄλλους ὀργανισμοὺς συντάξεως τοὺς ἱδρυθέντας ὑπὲρ τοῦ προσωπικοῦ τῶν δημοσίων ὑπηρεσιῶν καἱ ἱδρυμάτων καὶ καὶ λειτουργοῦντας ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ, ὡς ἐπίσης διὰ τὰ ὀφειλόμενα κεφάλαια καὶ ἀποταμιεύματα ὑπὸ τοῦ Ἀσφαλιστικοῦ Ταμείου τῶν ἰδιωτικῶν ὑπαλλήλων ἐν Βερολίνῳ, λόγῳ τῶν συνωμολογημένων ὑποχρεώσεων ὑπὲρ τῶν ἠσφαλισμένων τῆς κατηγορίας ταύτης, τῶν διαμενόντων ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ.
Εἰδικὴ Σύμβασις θὰ ὁρίσῃ τοὺς ὄρους καὶ λεπτομερείας τῶν μεταβιβάσεων τούτων,
Εἰς ζητήματα ἐκτελέσεως ἀποφάσεων προσφυγῶν καὶ διώξεως ἐφαρμογὴν θὰ ἔχωσιν οἱ ἀκόλουθοι κανόνες:
1) Πᾶσαι αἱ πολιτικῆς ἢ ἐμπορικῆς φύσεως ἀπὸ τῆς 3 Αὐγούστου 1μ14 ἐκδοθεῖσαι ὑπὸ τῶν δικαστηρίων Ἀλσατίας—Λωρραίνης ἀποφάσεις μεταξὺ Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν ἢ μεταξὺ Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν καὶ ἀλλοδαπῶν ἢ μεταξὺ ἀλλοδαπῶν, αἱ ἀποκτήσασαι τὸ κῦρος τοῦ δεδικασμένου πρὸ τῆς 11 Νοεμβρίου 1918, θεωροῦνται ὁριστικαὶ καὶ αὐτοδικαίως ἐκτελεσταί.
Ἐὰν ἡ ἀπόφασις εἶχεν ἐκδοθῇ μεταξὺ Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν καὶ Γερμανῶ ἢ Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν καὶ ὑπηκόων τῶν Συμμάχων τῆς Γερμανίας Δυνάμεων, ἡ ἀπόφασις αὕτη θὰ καταστῇ ἐκτελεστὴ μόνον μετὰ τὴν πρὸς ἐκτέλεσιν παραγγελίαν ὑπὸ τοῦ νέου ἀντιστοίχου δικαστηρίου τῆς ἀποδοθείσης χώρας, ἥτις ἀναφέρεται ἐν τῷ ἄρθρῳ 51.
2) Πᾶσαι αἱ ὑπὸ τῶν Γερμανικῶν Δικαστηρίων ἐκδοθεῖσαι ἀποφάσεις ἀπὸ τῆς 3 Αὐγούστου 1914 κατὰ τῶν Ἀλσατῶν—Λωρραινῶν διὰ πολιτικὰ ἐγκλήματα ἢ ἀδικήματα θεωροῦνται ἄκυροι.
3) Θεωροῦνται ἄκυροι καὶ ἀνύπαρκτοι καὶ δέον ν’ ἀνακληθῶσι πᾶσαι αἱ ἀποφάσεις αἱ ἐκδοθεῖσαι ὑπὸ τοῦ ἐν Λειψίᾳ Δικαστηρίου τῆς Γερμανικῆς Ἐπικρατείας μετὰ τὴν 11 Νοεμβρίου 1916 ἐπὶ προσφυγῶν γενομένων ἐναντίον ἀποφάσεων τῶν δικαστηρίων Ἀλσατίας—Λωρραίνης. Αἱ δικογραφίαι αἱ ἀποτελέσασαι τὸ ἀντικείμενον τῶν οὕτω ἐκδοθεισῶν ἀποφάσεων θὰ ἐπιστραφῶσιν εἰς τὰ ἐνδιαφερόμενα Δικαστήρια τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης.
Πᾶσαι αἱ ἐνώπιον τοῦ Αὐτοκρατορικοῦ Δικαστηρίου γενόμεναι προσφυγαὶ κατ’ ἀποφάσεων τῶν Δικαστηρίων Ἀλσατίας—Λωρραίνης ἀναστέλλονται.
Αἱ δικογραφίαι θὰ ἐπιστραφῶσιν ὑπὸ τοὺς ἀνωτέρω ὄρους ἵνα διαβιβασθῶσιν ἀνυπερθέτως εἰς τὸ Γαλλικὸν Ἀκυρωτικόν, ὅπερ θὰ ἔχῃ ἁρμοδιότητα νὰ κρίνῃ.
4) Πᾶσα δίωξις ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ διὰ παραβάσεις διαπραχθείσας κατὰ τὴν περιλαμβανομένην περίοδον μεταξὺ τῆς 11 Νοεμβρίου 1918 καὶ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης θὰ ἀσκηθῇ συμφώνως πρὸς τοὺς Γερμανικοὺς Νόμους, ἐκτὸς ἐὰν ἔχωσιν οὗτοι τροποποιηθῇ ἢ ἀντικατασταθῇ διὰ πράξεων δεόντως δημοσιευθεισῶν ἐπὶ τόπου ὑπὸ τῶν Γαλλικῶν Ἀρχῶν.
5) Πᾶν ἄλλο ζήτημα ἁρμοδιότητος, διαδικασίας ἢ διοικήσεως τῆς δικαιοσύνης κανονισθήσεται δι’ εἰδικῆς Συμβάσεως μεταξὺ Γαλλίας καὶ Γερμανίας.
Αἰ πρόσθετοι συμφωνίαι, αἱ ἀφορῶσαι τὴν ἐθνικότητα καὶ ἐπισυναπτόμεναι τῇ παρούσῃ, θεωροῦνται ἔχουσαι τὴν αὐτὴν ἰσχὺν καὶ δύναμιν, ἣν καὶ αἱ διατάξεις τοῦ παρόντος Τμήματος.
Πᾶν ἄλλο ζήτημα ἀφορῶν τὴν Ἀλσατίαν καὶ Λωρραίνη, ὅπερ δὲν κανονίζεται ἀπὸ τοῦ παρόντος Τμήματος καὶ τοῦ Παραρτήματος αὐτοῦ, οὐδ’ ὑπὸ τῶν γενικῶν διατάξεων τῆς παρούσης Συνθήκης, θὰ ἀποτελέση ἀντικείμενον ὑστέρων Συμβάσεων μεταξὺ Γαλλίας καὶ Γερμανίας.
Ἀπὸ τῆς 11ης Νοεμβρίου 1918 ἀποκαθίστανται αὐτοδικαίως εἰς τὴ Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν:
1) Τὰ πρόσωπα τὰ ἀπολέσαντα τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τῆς Γαλλο-Γερμανικῆς Συνθήκης τῆς 10 Μαΐου 1γ71 καὶ μὴ κτησάμενα ἔκτοτε ἑτέρων ἰθαγένειαν πλὴν τῆς Γερμανικῆς·
2) Οἱ νόμιμοι ἢ φυσικοὶ κατιόντες τῶν ἐν τῇ παραγράφῳ ἀναφερομένων προσώπων, ἐκτὸς τῶν ἐχόντων μεταξὺ τῶν ἐκ πατρὸς ἀνιόντων Γερμανὸν μεταναστεύσαντα εἰς Ἀλσατίαν—Λωρραίνην, μετὰ τὴν 45 Ἰουλίου 1870·
3) Πᾶν πρόσωπο γεννηθὲν ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ ἐξ ἀγνώστων γονέων ἢ τοῦ ὁποίου ἡ ἐθνικότης εἶναι ἄγνωστος.
Ἐντὸς τοῦ μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης ἔτους δύνανται νὰ ἀξιώσωσιν τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν οἱ ἀνήκοντες εἰς μίαν τῶν ἀκολούθων κατηγοριῶν:
1) Πᾶν πρόσωπον μὴ ἀποκατασταθὲν κατὰ τοὺς ὄρους τῆς παραγράφου 1 καὶ ὅπερ ἔχει μεταξὺ τῶν ἀνιόντων αὐτοῦ Γάλλον ἢ Γαλλίδα ἀπολέσαντας τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν κατὰ τοὺς προβλεπομένους ἐν τῇ εἰρημένῃ παραγράφῳ ὄρους·
2) Πᾶς ἀλλοδαπὸς μὴ ὑπήκοος Γερμανικοῦ τινος Κράτους, ὅστις ἀπέκτησε τὴν ἰδιότητα πολίτου τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης πρὸ τῆς 3 Αὐγούστου 1914·
3) Πᾶς Γερμανὸς ἔχων τὴν κατοικίαν αὐτοῦ ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ, ἐὰν εἶχεν ἐγκαταστήσῃ ἐν αὐτῇ τὴν κατοικίαν του πρὸ τῆς 15 Ἰουλίου 1870 ἢ ἐὰν τις τῶν ἀνιόντων αὐτοῦ εἶχε τὴν κατοικίαν του κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ·
4) Πᾶς Γερμανὸς γεννηθεὶς ἢ ἔχων τὴν κατοικίαν του ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ, ὅστις ὑπηρέτησεν εἰς τὰς τάξεις τῶν Συμμάχων ἢ Συνησπισμένων Στρατιῶν κατὰ τὸν νῦν πόλεμον, ὡς καὶ οἱ κατιόντες αὐτοῦ·
5) Πᾶς τις γεννηθεὶς ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ πρὸ τῆς 10 Μαΐου 1871 ἐκ γονέων ἀλλοδαπῶν, ὡς καὶ οἱ κατιόντες αὐτοῦ·
6) Ὁ σύζυγος παντὸς προσώπου, εἴτε ἀποκατασταθέντος εἰς τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν δυνάμει τῆς παραγράφου 1, εἴτε ἀξιώσαντος καὶ ἐπιτυχόντος αὐτὴν κατὰ τοὺς ὄρους τῶν προηγουμένων διατάξεων·
Ὁ νόμιμος ἀντιπρόσωπος τοῦ ἀνηλίκου ἀσκεῖ ἐν ὀνόματι τοῦ ἀνηλίκου τούτου τὸ δικαίωμα νὰ ἀξιώσῃ τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν ἐὰν δὲ τὸ δικαίωμα τοῦτο δὲν ἠσκήθη, ὁ ἀνήλικος δύναται νὰ ἀξιώσῃ τὴν Γαλλικὴν Ἰθαγένειαν ἐντὸς τοῦ ἔτους, ὅπερ θὰ ἐπακολουθήσῃ τὴν ἐνηλικίωσιν αὐτοῦ.
Ἡ ἀξίωσις Ἰθαγένειας δύναται ν’ ἀποτελέσῃ ἀντικείμενον ἀπορριπτικῆς κατ’ ἄτομον ἀποφάσεως ἐκ μέρους τῆς Γαλλικῆς Ἀρχῆς, ἐκτὸς τῆς περιπτώσεως τοῦ ἀριθμοῦ 6 τῆς παρούσης παραγράφου.
Ὑπὸ τὴν αἵρεσιν τῶν διατάξεων τῆς παραγράφου 2, οἱ Γερμανοὶ οἱ γεννηθέντες ἢ ἔχοντες τὴν κατοικίαν αὐτῶν ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ, κἂν ἔτι ὦσιν Ἀλσατοὶ—Λωρραινοὶ δημόται, δὲν κτῶνται τὴν Γαλλικὴν ἰθαγένειαν ἐκ τοῦ λόγου τῆς ἐπανόδου εἰς τὴν Γαλλίαν ἐκ τῆς Ἀλσατίας—Λωρραίνης,
Οὗτοι δύνανται ν’ ἀποκτήσωσι τὴν Ἰθαγένειαν ταύτην μόνον διὰ πολιτογραφήσεως, ὑπὸ τὸν ὅρον νὰ ἔχωσι τὴν κατοικίαν των ἐν Ἀλσατίᾳ—Λωρραίνῃ πρὸ τῆς 3 Αὐγούστου 1914 καὶ ν’ ἀποδείξωσι ἀδιάλειπτον ἐν τῇ ἀποδοθείσῃ διαμονὴν τριῶν ἐτῶν χώρᾳ, ἀπὸ τῆς 1 Νοεμβρίου 1918.
Ἡ Γαλλία θὰ ἀναλάβῃ μόνη τὴν διπλωματικὴν καὶ προξενικὴν αὐτῶν προστασίαν, ἀφ’ ἧς στιγμῆς ὑποβάλωσι τὴν περὶ Γαλλικῆς πολιτογραφήσεως αὐτῶν αἴτησιν.
Ἡ Γαλλικὴ Κυβέρνησις θὰ καθορίσῃ τὰς λεπτομερείας, καθ’ ἅς θὰ βεβαιῶνται αἱ κατὰ νόμον ἀποκαταστάσεις, καὶ τοὺς ὄρους, ὑφ’ οὓς θὰ λαμβάνηται ἀπόφασις περὶ τῶν ὑπὸ τοῦ παρόντος Παραρτήματος προβλεπομένων ἀξιώσεων ἐπὶ τῆς Γαλλικῆς Ἰθαγενείας καὶ αἰτήσεων πολιτογραφήσεως.
Ἡ Γερμανία ἀναγνωρίζει καὶ θὰ σεβασθῇ αὐστηρῶς τὴν ἀνεξαρτησίαν τῆς Αὐστρίας εἰς τὰ ὁρισθησόμενα σύνορα διὰ Συνθήκης συναπτομένης μεταξὺ τοῦ Κράτους τούτου καὶ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων· ἀναγνωρίζει ὅτι ἡ ἀνεξαρτησία ἔσεται ἀναπαλλοτρίωτος, πλὴν ἐὰν ὑπάρχῃ συγκατάθεσις τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν.
Ἡ Γερμανία ἀναγνωρίζει, ὡς ἔπραξαν ἤδη αἱ Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις, τὴν πλήρη ἀνεξαρτησίαν τοῦ Τσεχο-Σλοβακικοῦ Κράτους, ὅπερ θὰ περιλαμβάνῃ τὸ αὐτόνομον ἔδαφος τῶν Ρουθήνων νοτίως τῶν Καρπαθίων. Δηλοῖ ὅτι ἀποδέχεται τὰ ὅρια τοῦ Κράτους τούτου, ὡς θὰ καθοριοθῶσιν ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων ἐνδιαφερομένων Κρατῶν.
Ἡ μεταξὺ Γερμανίας καὶ τοῦ Τσεχο-Σλοβακικοῦ Κράτους μεθόριος θὰ καθορισθῇ διὰ τῆς παλαιᾶς µεθοριακῆς γραμμῆς μεταξὺ Αὐστρο–Οὐγγαρίας καὶ Γερμανικῆς Αὐτοκρατορίας, ὡς ὑφίστατο τῇ 3ῃ Αὐγούστου 1914.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται ὑπὲρ τοῦ Τσεχο-Σλοβακικοῦ Κράτους πάντων τῶν δικαιωμάτων καὶ τίτλων ἐπὶ τοῦ μέρους τοῦ ἐδάφους τῆς Σιλεσίας, ὅπερ καθορίζεται οὕτω:
Ἀπὸ σημείου κειμένου εἰς ἀπόστασιν δύο περίπου χιλιομέτρων Νοτιο-ἀνατολικῶς τοῦ Katscher ἐπὶ τοῦ μεταξὺ τῶν περιφερειῶν (Kreise) Leobschütz καὶ Ratibor ὁρίου:
Τὸ μεταξὺ τῶν δύο περιφερειῶν ὅριον.
Εἶτα ἡ παλαιὰ μεταξὺ Γερμανίας καὶ Αὐστρυ–Οὑγγαρίας ὀροθετικὴ γραμμὴ μέχρι σημείου κειμένου ἐπὶ τοῦ Oder ἀμέσως Νοτίως τῆς σιδηροδρομικῆς ὁδοῦ Ratibor–Oderberg.
Ἐκεῖθεν Βορειο-δυτικῶς καὶ μέχρι σημείου κειμένου εἰς δύο περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν, Νοτιο-ἀνατολικῶς τοῦ Katscher:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται, ἐπὶ τοῦ ἐδάφους διερχομένη δυτικῶς τοῦ Kranowitz.
Ἐπιτροπή, ἀποτελουμένη ἐξ ἑπτὰ Μελῶν, ὧν πέντε θὰ διορισθῶσιν ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, ἓν ὑπὸ τῆς Πολωνίας καὶ ἓν ὑπὸ τοῦ Τσεχο-Σλοβακικοῦ Κράτους, συσταθήσεται δεκαπέντε ἡμέρας μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, ἵνα ὁρίσῃ ἐπιτοπίως τὴν μεθόριον γραμμὴν μεταξὺ τῆς Πολωνίας καὶ τοῦ Τσεχο-Σλοβακικοῦ Κράτους.
Αἱ ἀποφάσεις τῆς Ἐπιτροπῆς ταύτης θὰ ληθφῶσι κατὰ πλειονοψηφίαν καὶ θὰ ὦσιν ὑποχρεωτικαὶ διὰ τὰ ἐνδιαφερόμενα μέρη.
Ἡ Γερμανία δηλοῖ ὅτι ἀπὸ τοῦδε παραιτεῖται ὑπὲρ τοῦ Τσεχο-Σλοβακικοῦ Κράτους πάντων τῶν δικαιωμάτων καὶ τίτλων αὐτῆς ἐπὶ τοῦ μέρους τῆς περιφερείας (Kreis) τοῦ Leobschütz, τοῦ περιλαμβανομένου ἐν τοῖς ὡς ἕπεται ὁρίοις, ἐν ᾗ περιπτώσει μετὰ τὸν καθορισμὸν τῆς μεταξὺ Γερμανίας καὶ Πολωνίας μεθορίου τὸ ἐν λόγῳ μέρος τῆς ὡς εἴρηται περιφερείας ἀπεμονοῦτο τῆς Γερμανίας:Ἀπὸ τῆς Νοτιο-ἀνατολικῆς ἐσχατιᾶς τῆς προεξοχῆς τῆς πρῴην Αὐστριακῆς μεθορίου, κειμένης εἰς πέντε περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν δυτικῶς τοῦ Leobschütz πρὸς Νότον καὶ μέχρι τοῦ σημείου συναντήσεως μετὰ τοῦ ὁρίου ὅπερ εὕρηται μεταξὺ τῶν περιφερειῶν (Kreise) Leobschütz καὶ Ratibor:
Τὰ παλαιὰ σύνορα μεταξὺ Γερμανίας καὶ Αὐστρο-Οὑγγαρίας.
Εἶτα πρὸς Βορρᾶν τὸ μεταξὺ τῶν περιφερειῶν (Kreise) Leobschütz καὶ Ratibor διοικητικὸν ὅριον μέχρι σημείου κειμένου εἰς δύο περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν Νοτιο-ἀνατολικῶς τοῦ Katscher.
Ἐκεῖθεν Βορειο-δυτικῶς καὶ μέχρι τῆς ἀφετηρίας τοῦ καθορισμοῦ. τούτου:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους διερχομένη ἀνατολικῶς τοῦ Katscher.
Ἡ ΤσεχοΣλοβακικὴ ἰθαγένεια κτηθήσεται αὐτοδικαίως, ἀποβαλλομένης τῆς Γερμανικῆς ἰθαγενείας ὑπὸ τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων, τῶν ἐγκατεστημένων εἰς οἱονδήποτε τῶν ἀναγνωρισθέντων ὡς ἀποτελούντων μέρος τοῦ ΤσεχοΣλοβακικοῦ Κράτους ἐδαφῶν.
Ἐντὸς προθεσμίας δύο ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, οἱ Γερμανοὶ ὑπήκοοι, ἡλικίας ἄνω τῶν 18 ἐτῶν καὶ ἐγκατεστημένων εἰς οἱονδήποτε τῶν ἀναγνωρισθέντων ὡς ἀποτελούντων μέρος τοῦ ΤσεχοΣλοβακικοῦ Κράτους ἐδαφῶν, θὰ ἔχωσιν ὑπὲρ τῆς Γερμανικῆς ἰθαγενείας δικαίωμα ἐπιλογῆς. Οἱ ΤσεχοΣλοβάκοι ὑπήκοοι Γερμανοὶ καὶ ἐγκατεστημένοι ἐν Γερμανίᾳ θὰ ἔχωσιν ἐπίσης ὑπὲρ τῆς ΤσεχοΣλοβακικῆς ἰθαγενείας τὸ δικαίωμα ἐπιλογῆς.
Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ συζύγου ἐπισύρει τὴν τῆς συζύγων καὶ ἡ ἐπιλογὴ τῶν γονέων τὴν τῶν τέκνων αὐτῶν, ἡλικίας κάτω τῶν 18 ἐτῶν.
Οἱ ἀσκήσαντες τὸ ἀνωτέρω προβλεπόμενον δικαίωμα ἐπιλογῆς θὰ ὦσιν ὑπόχρεοι, ἐντὸς τῶν 12 ἑπομένων μηνῶν, νὰ μεταφέρωσι τὴν κατοικίαν των εἰς τὸ ὑπὲρ οὗ ἐπελέξαντο Κράτος.
Θὰ ὦσιν ἐλεύθεροι νὰ διατηρήσωσι τὴν ἣν κέκτηνται ἀκίνητον περιουσίαν εἰς τὸ ἔδαφος τοῦ ἑτέρου Κράτους, ἔνθα εἶχον τὴν κατοικίαν αὐτῶν πρὸ τῆς ἐπιλογῆς των· δύνανται νὰ ἀποκομίσωσι τὴν πάσης φύσεως κινητὴν περιουσίαν των. Οὐδεὶς δὲ διὰ τὸν λόγον τοῦτον θὰ τοῖς ἐπιβληθῇ εἰσαγωγικὸς ἢ ἐξαγωγικὸς δασμός.
Ἐντὸς τῆς αὐτῆς προθεσμίας οἱ Γερμανοὶ ὑπήκοοι ΤσεχοΣλοβάκοι, οἱ ἐν ξένῃ χώρα εὑρισκόμενοι, θὰ ἔχωσι τὸ δικαίωμα, μὴ ὑπαρχουσῶν ἐναντίων διατάξεων τοῦ ἀλλοδαποῦ Νόμου, καὶ ἂν δὲν ἀπέκτησαν τὴν ξένην ἰθαγένειαν, νὰ κτήσωνται τὴν ΤσεχοΣλοβακικήν, συμμορφούμενοι πρὸς τὰς διατάξεις αἵτινες θὰ ἐκδοθῶσιν ὑπὸ τοῦ ΤσεχοΣλοβακικοῦ Κράτους, ἀποβαλλομένης τῆς Γερμανικῆς ἰθαγένειας.
Τὸ ΤσεχοΣλοβακικὸν Κράτος δέχεται, συγκατατιθέμενον εἰς τὴν ἐν Συνθήκῃ μετὰ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων καταχώρισιν αὐτῶν, τὰς διατάξεις, ἂς αἱ Δυνάμεις αὗται θὰ κρίνωσιν ἀναγκαίας πρὸς προστασίαν ἐν ΤσεχοΣλοβακίᾳ τῶν συμφερόντων τῶν κατοίκων, οἵτινες διαφέρουσι τὴν φυλήν, τὴν γλῶσσαν ἢ τὴν θρησκείαν τῆς πλειονότητος τοῦ πληθυσμοῦ.
Ἐπίσης τὸ ΤσεχοΣλοβακικὸν Κράτος συγκατατίθεται εἰς τὴν ἐν Συνθήκῃ μετὰ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων καταχώρισιν τῶν διατάξεων, ἃς αἱ Δυνάμεις αὗται θὰ κρίνωσιν ἀναγκαίας πρὸς προστασίαν τῆς ἐλευθερίας τῆς διαμετακομίσεως καὶ δικαίου συστήματος διὰ τὸ ἐμπόριον τῶν ἄλλων Ἐθνῶν.
Ἡ ἀναλογία καὶ ἡ φύσις τῶν δημοσιονομικῶν βαρῶν τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Πρωσσίας, ἣν τὸ ΤσεχοΣλοβακικὸν Κράτος ὀφείλει νὰ ἀναλάβῃ λόγῳ τοῦ τιθεμένου ὑπὸ τὴν κυριαρχίαν του ἐδάφους τῆς Σιλεσίας, ὁρισθήσονται συμφώνως πρὸς τὸ ἄρθρον 254 τοῦ Θ′. Μέρους (Δημοσιονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Μεταγενέστεραι Συμβάσεις θὰ κανονίσωσι πᾶν ζήτημα, ὅπερ δὲν κανονίζεται ὑπὸ τῆς παρούσης Συνθήκης καὶ τὸ ὁποῖον ἠδύνατο νὰ προκαλέσῃ ἡ παραχώρησις τοῦ εἰρημένου ἐδάφους.
Ἡ Γερμανία ἀναγνωρίζει, ὡς ἔπραξαν ἤδη τοῦτο αἱ Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις, τὴν πλήρη τῆς Πολωνίας ἀνεξαρτησίαν καὶ παραιτεῖται ὑπὲρ τῆς Πολωνίας παντὸς δικαιώματος καὶ τίτλου ἐπὶ τῶν ἐδαφῶν, τῶν ὁριζομένων ὑπὸ τῆς Βαλτικῆς θαλάσσης, τῆς Ἀνατολικῆς Γερμανικῆς μεθορίου, — καθορισθείσης ὡς εἴρηται ἐν τῷ ἄρθρῳ 27 τοῦ Β′ Μέρους (Σύνορα τῆς Γερμανίας) τῆς παρούσης Συνθήκης — μέχρι σημείου κειμένου εἰς ἀπόστασιν δύο περίπου χιλιομέτρων ἀνατολικῶς τοῦ Lerzendorf, εἶτα ὑπὸ γραμμῆς βαινούσης πρὸς συνάντησιν τῆς ὀξείας γωνίας, ἣν σχηματίζει τὸ βόρειον ὅριον τῆς Ἄνω Σιλεσίας εἰς τριῶν περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν βορειο-δυτικῶς τοῦ Simmenau, εἶτα τοῦ ὁρίου τῆς Ἄνω Σιλεσίας, μέχρι τῆς. συναντήσεώς του μετὰ τῆς παλαιᾶς μεθορίου μεταξὺ Γερμανίας καὶ Ρωσσίας, ἀκολούθως τῆς μεθορίου ταύτης μέχρι τοῦ σημείου εἰς τὸ ὁποῖον αὕτη διέρχεται τὰ ὕδατα τοῦ Niemen, εἶτα τῆς βορεοίου μεθορίου τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας, ὡς καθορίζεται ἐν τῷ ἄρθρῳ 28ῳ τοῦ προαναφερομένου Β′ Μέρους.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, αἱ διατάξεις τοῦ παρόντος ἄρθρου δὲν ἐφαρμόζονται εἰς τὰ ἐδάφη τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας καὶ τὰς ἐλευθέρας πόλεως Dantzig, ὡς καθωρίσθησαν ἐν τῷ εἰρημένῳ 28ῳ ἄρθρῳ τοῦ Β′. Μέρους (Σύνορα τῆς Γερμανίας) καὶ ἐν τῷ ἄρθρῳ 100 τοῦ ΙΑ′. Τμήματος (Dantzig) τοῦ παρόντος Μέρους.
Τὰ σύνορα τῆς Πολωνίας, ἅτινα δὲν εἰδικεύονται διὰ τῆς παρούσης Συνθήκης, θὰ ὁρισθῶσι βραδύτερον ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων.
Ἐπιτροπή, ἀποτελουμένη ἐξ ἑπτὰ Μελῶν, ὧν πέντε διορισθήσονται ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, ἓν ὑπὸ τῆς Γερμανίας καὶ ἓν ὑπὸ τῆς Πολωνίας, συσταθήσεται δεκαπέντε ἡμέρας μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, ἵνα ὁρίσῃ ἐπιτοπίως τὴν μεθόριον γραμμὴν μεταξὺ τῆς Πολωνίας καὶ τῆς Γερμανίας.
Αἱ ἀποφάσεις τῆς Ἐπιτροπῆς ταύτης θὰ λαμβάνωνται κατὰ πλειονοψηφίαν καὶ θὰ ὦσιν ὑποχρεωτικαὶ διὰ τὰ ἐνδιαφερόμενα μέρη.
Οἱ κάτοικοι τοῦ μέρους τῆς Ἄνω Σιλεσίας, ὅπερ περιλαμβάνεται εἰς τὰ κάτωθι περιγραφόμενα ὅρια, θὰ προσκληθῶσι νὰ δηλώσωσι διὰ δημοψηφίσματος ἐὰν ἐπιθυμῶσι νὰ προσαρτηθῶσιν εἰς τὴν Γερμανίαν ἢ τὴν Πολωνίαν:
Ἀπὸ τῇς βορείας κορυφῆς τῆς προεξοχῆς τῆς πρῴην ἐπαρχίας τῆς Αὐστριακῆς Σιλεσίας, κειμένης εἰς ὀκτὼ περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν ἀνατολικῶς τῆς Neustadt, ἡ παλαιὰ μεταξὺ Γερμανίας καὶ Αὐστρίας μεθόριος μέχρι τῆς συναντήσεως αὐτῆς μετὰ τοῦ ὁρίου μεταξὺ τῶν περιφερειῶν (Kreise) Leobschütz καὶ Ratibor.
Ἐκεῖθεν πρὸς Βορρᾶν καὶ μέχρι σημείου κειμένου εἰς δύο περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν Νοτιο-ἀνατολικῶς τοῦ Katscher.
Τὸ ὅριον μεταξὺ τῶν περιφερειῶν (Kreise) Leobschütz καὶ Ratibor.
Ἐκεῖθεν Νοτιο-ἀνατολικῶς καὶ μέχρι σημείου κειμένου ἐπὶ τοῦ ῥοῦ τοῦ Oder ἀμέσως νοτίως τῆς σιδηροδρομικῆς ὁδοῦ Ratibor—Oderberg:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους διερχομένη νοτίως τοῦ Kranowitz.
Ἀπὸ τοῦ ὡς ἄνω καθοριζομένου σημείου ἡ παλαιὰ μεταξὺ Γερμανίας καὶ Αὐστρίας, μεθόριος, εἶτα τὰ παλαιὰ μεταξύ Γερμανίας καὶ Ρωσσίας σύνορα μέχρι τοῦ σημείου συναντήσεως αὐτῶν μετὰ τοῦ διοικητικοῦ ὁρίου μεταξὺ τῆς Ποσνανίας καὶ τῆς Ἄνω Σιλεσίας.
Ἐκεῖθεν τὸ διοικητικὸν τοῦτο ὅριον μέχρι τῆς συναντήσεως αὐτοῦ μετὰ τοῦ ὁρίου μεταξὺ τῆς Ἄνω καὶ Μέσης Σιλεσίας.
Ἐκεῖθεν δυτικῶς καὶ μέχρι τοῦ σημείου ἔνθα τὸ διοικητικὸν ὅριον στρέφεται, εἰς ὀξεῖαν γωνίαν, Νοτιο-ἀνατολικῶς εἰς ἀπόστασιν τριῶν περίπου χιλιομέτρων βορειοδυτικῶς τοῦ Simmenau:
Τὰ ὅριον μεταξὺ Ἄνω καὶ Μέσης Σιλεσίας.
Ἐκεῖθεν δυτικῶς καί μέχρι ὁρισθησομένου σημείου, κειμένου εἰς δύο περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν ἀνατολικῶς τοῦ Lorzendorf:Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, διερχομένη βορείως Klein Hennersdorf.
Ἐκεῖθεν πρὸς Νότον καὶ μέχρι τοῦ σημείου ἔνθα τὸ μεταξὺ Ἄνω καὶ Μέσης Σιλεσίας ὅριον τέμνει τὴν ὁδὸν Städtel—Karlsruhe:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, διερχομένη δυτικῶς τῶν μερῶν Hennersdorf, Polkowitz, Noldau, Steinersdorf καὶ Dammer καὶ ἀνατολικῶς τῶν δὲ Strehlitz, Nassadel, Eckerdsorf, Schwirz καὶ Städtel.
Ἐκεῖθεν τὸ μεταξὺ τῆς Ἄνω καὶ Μέσης Σιλεσίας ὅριον μέχρι τῆς συναντήσεως αὐτοῦ μετὰ τοῦ ἀνατολικοῦ ὁρίου τῆς περιφερείας (Kreis) τοῦ Falkenbrg.
Ἐκεῖθεν τὸ ἀνατολικὸν ὅριον τῆς περιφερείας (Kreis) τοῦ Falkenberg μέχρι σημείου τῆς προεξοχῆς, κειμένου εἰς τριῶν περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν ἀνατολικῶς τοῦ Puschine.
Ἐκεῖθεν καὶ μέχρι τῆς βορείας αἰχμῆς τῆς προεξοχῆς τῆς πρῴην ἐπαρχίας τῆς Αὐστριακῆς Σιλεσίας, κειμένης εἰς ὀκτὼ περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν ἀνατολικῶς τῆς Neustadt:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, διερχομένη ἀνατολικῶς τοῦ Zülz.
Τὸ καθεστώς, ὑφ’ ὃ θὰ διενεργηθῇ τὸ δημοψήφισμα τοῦτο, ἀποτελεῖ ἀντικείμενον τῶν διατάξεων τοῦ προσαρτωμένου ᾧδε Παραρτήματος.
Ἡ Πολωνικὴ καὶ ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις ὑποχρεοῦνται ἀπὸ τοῦδε, ἑκάστη τὸ ἐφ’ ἑαυτῇ, νὰ μὴ ἐνεργῶσιν οὐδαμοῦ τῆς χώρας αὐτῶν καταδίωξίν τινα καὶ νὰ μὴ λαμβάνωσιν ἐξαιρετικόν τι μέτρον δι’ οὐδὲν πολιτικὸν γεγονὸς ἐπισυμβὰν ἐν Ἄνω Σιλεσίᾳ κατὰ τὴν περίοδον τοῦ ἐν τῷ προσαρτωμένῳ ᾧδε Παραρτήματι προβλεπομένου καθεστῶτος καὶ μέχρι τῆς ἐγκαθιδρύσεως τοῦ ὁριστικοῦ τοιούτου ἐν τῇ χώρᾳ ταύτῃ.
Ἡ Γερμανία δηλοῖ ἀπὸ τοῦδε ὅτι παραιτεῖται ὑπὲρ τῆς Πολωνίας παντὸς δικαιώματος καὶ τίτλου ἐπὶ τοῦ μέρους τῆς Ἄνω Σιλεσίας ὅπερ κεῖται ἐκεῖθεν τῆς ὁρισθησομένης, συμφώνως πρὸς τὸ δημοψήφισμα, μεθοριακῆς γραμμῆς ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων.
Ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης καὶ ἐντὸς προθεσμίας οὐχὶ ἀνωτέρας τῶν δεκαπέντε ἡμερῶν, τὰ Γερμανικὰ Στρατεύματα καὶ αἱ Ἀρχαί, ἂς θὰ ὑποδείξῃ ἡ ὑπὸ τῆς παραγράφου 2 προβλεπομένη Ἐπιτροπή, δέον νὰ ἐκκενώσωσι τὴν ὑποβαλλομένην εἰς τὸ δημοψήφισμα ζώνην. Ὀφείλουσι μέχρι πλήρους ἐκκενώσεως ν’ ἀπέχωσι πάσης εἰς χρῆμα ἢ εἶδος ἐπιτάξεως καὶ παντὸς μέτρου δυναμένου νὰ θίξῃ τὸ ὑλικά συμφέροντα τῆς χώρας.
Ἐντὸς τῆς αὐτῆς προθεσμίας, τὰ Συμβούλια τῶν ἐργατῶν καὶ στρατιωτῶν, τὰ ἐν τῇ ζώνῃ ταύτῃ ἐγκατεστημένα, θὰ διαλυθῶσι, θ’ ἀπέλθωσι δὲ ἐπίσης ὅσα Μέλη τούτων κατάγονται ἐξ ἄλλης περιοχῆς ἐξασκοῦντα, τὰς λειτουργίας αὐτῶν κατὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, ἢ καταλιπόντα ταύτας ἀπὸ τῆς 1ης Μαρτίου 1919.
Πάντες οἱ στρατιωτικοὶ ἢ ἡμιστρατιωτικοὶ σύλλογοι, οἱ ἱδρυθέντες ἐν τῇ ὡς εἴρηται ζώνῃ ὑπὸ τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς ταύτης, θὰ διαλυθῶσιν ἀμέσως. Τὰ μὴ ἔχοντα τὴν κατοικίαν αὐτῶν ἐν τῇ ὡς εἴρηται ζώνη Μέλη τῶν Συλλόγων τούτων ὀφείλούσι νὰ ἐκκενώσωσι τὴν ζώνην ταύτην.
Ἡ ζώνη τοῦ δημοψηφίσματος τεθήσεται ἀμέσως ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν Διεθνοῦς Ἐπιτρωπῆς ἐκ τεσσάρων Μελῶν διοριζομένων ὑπὸ τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν τῆς Ἀμερικῆς, τῆς Γαλλίας, τῆς Βρεττανικῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τῆς Ἰταλίας. Στρατεύματα τῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων θὰ καταλάβωσι ταύτην. Ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις ὑποχρεοῦται νὰ διευκολύνῃ τὴν μεταφορὰν τῶν στρατευμάτων τούτων εἰς τὴν Ἄνω Σιλεσίαν.
Ἡ Ἐπιτροπὴ θὰ ἔχῃ τὴν ἁρμοδιότητα νὰ ἑρμηνεύῃ μόνη τὴν ἐξουσίαν ἥτις τῇ παρέχεται διὰ τῶν προκειμένων διατάξεων καὶ νὰ καθορίζῃ ἐν τίνι μέτρῳ θὰ ἀσκῇ τὴν ἐξουσίαν ταύτην καὶ ἐν τίνι μέτρῳ θὰ ἀφίηται αὕτη εἰς τὰς χεῖρας τῶν ὑπαρχουσῶν Ἀρχῶν.
Μόνον τῇ συναινέσει τῆς Ἐπιτροπῆς δύναται νὰ τίθενται ἐν ἰσχύϊ τροποποιήσεις ὑφισταμένων Νόμων καὶ φόρων.
Ἡ τάξις θὰ τηρῆται τῇ ἐπιμελείᾳ τῆς Ἐπιτροπῆς, βοηθουμένης εἰς τοῦτο ὑπὸ τῶν στρατευμάτων, ἅτινα θὰ ὦσιν εἰς τὴν διάθεσιν αὐτῆς, καί, ἐν ᾧ μέτρῳ κρίνει τοῦτο ἀναγκαῖον, ὑπὸ ἀστυνομίας συγκροτουμένης ἐξ ἐγχωρίων.
Ἡ Ἐπιτροπὴ δέον ἀνυπερθέτως νὰ μεριμνήσῃ διὰ τὴν ἀντικατάστασιν τῶν Γερμανικῶν Ἀρχῶν, αἵτινες θ’ ἀποχωρήσωσι καὶ ἐν ἀνάγκῃ νὰ διατάξῃ ἡ ἰδία τὴν ἀποχώρησιν καὶ νὰ προβῇ εἰς τὴν δέουσαν ἀναπλήρωσιν τῶν τοιούτων τοπικῶν Ἀρχῶν.
Θὰ λαμβάνῃ πάντα τὰ κατάλληλα μέτρα διὰ τὴν ἐξασφάλισιν τῆς ἐλευθερίας, ἁγνότητος καὶ μυστικότητος τῆς ψηφοφορίας. Ἰδίᾳ δύναται νὰ διατάξη τὴν ἀπέλασιν παντὸς, ὅστις ὁπωσδήποτε ἐπιχειρεῖ νὰ νοθεύσῃ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ δημοψηφίσματος διὰ μεθόδων διαφθορᾶς ἢ ἐκφοβισμοῦ.
Ἡ Ἐπιτροπὴ πληρεξουοιοδοτεῖται ν’ ἀποφασίζῃ περὶ παντὸς ζητήματος, εἰς ὃ ἤθελε δώσῃ ἀφορμὴν ἡ ἐκτέλεσις τῶν παρόντων ἄρθρων. Ἡ Ἐπιτροπὴ θὰ βοηθῆται ὑπὸ τεχνικῶν Συμβούλων, ἐκλεγομένων ὑπ’ αὐτῆς μεταξὺ τοῦ ἐγχωρίου πληθυσμοῦ.
Αἱ ἀποφάσεις τῆς Ἐπιτροπῆς θὰ λαμβάνωνται κατὰ πλειονοψηφίαν.
Ἡ ψηφοφορία γενήσεται ἄμα τῇ λήξει της ὑπὸ τῶν προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων προθεσμίας ὁρισθησομένης, ἥτις δὲν δύναται νὰ ᾗ ἐλάασων τῶν ἔξ, οὔτε μείζων τῶν δέκα ὀκτὼ μηνῶν, ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς λειτουργίας τῆς εἰρημένης Ἐπιτροπῆς ἐν τῇ ζώνῃ.
Τὸ δικαίωμα ψήφου χορηγηθήσεται εἰς πάντας, ἀδιακρίτως φύλου, τοὺς πληροῦντας τοὺς κάτωθι ὅρους:
α′) Νὰ ἔχωσιν ἡλικίαν εἴκοσιν ἐτῶν συμπεπληρωμένων τῇ 1ῃ Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους καθ’ ὃ γενήσεται τὸ δημοψήφισμα.
β′) Νὰ ἐγεννήθησαν ἐν τῇ ὑποβαλλομένῃ εἰς τὸ δημοψήφισμα ζώνῃ ἢ νὰ ἔχωσιν ἐν αὐτῇ τὴν κατοικίν τῶν ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἣν θὰ ὁρίσῃ ἡ Ἐπιτροπή, πάντως πρὸ τῆς 1ης Ἰανουαρίου 1919, ἢ νὰ ἀπηλάθησαν ταύτης ὑπὸ τῶν Γερμανικῶν Ἀρχῶν χωρίς νὰ διατηρήσωσιν ἐν αὐτῇ τὴν κατοικίαν των.
Οἱ καταδικασθέντες διὰ πολιτικὸν ἀδίκημα δέον νὰ καταστῶσιν ἱκανοὶ πρὸς ἐνάσκησιν τοῦ δικαιώματος τῆς ψήφου των.
Ἕκαστος θὰ ψηφίσῃ ἐν τῇ ἐν ᾗ ἔχει τὴν κατοικίαν αὐτοῦ Κοινότητι ἢ ἐν τῇ ἐν ᾗ ἐγεννήθη, ἐὰν δὲν ἔχῃ ἐν τῇ χώρᾳ ταύτῃ τὴν κατοικίαν του.
Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ψηφοφορίας κριθήσεται κατὰ Κοινότητα, ἀναλόγως τῆς ἐν ἑκάστῃ Κοινότητι πλειονοψηφίας.
Μετὰ τὸ πέρας τῆς ψηφοφορίας, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐν ἑκάστῃ Κοινότητι ψήφων θ’ ἀνακοινωθῇ διὰ τῆς Ἐπιτροπῆς εἰς τὰς Προεχούσας Συμμάχους καὶ Συνησπισμένας Δυνάμεις, ἐν ταὐτῷ δὲ καὶ λεπτομερὴς ἔκθεσις περὶ τῆς διενεργείας τοῦ ψηφίσματος, ὡς καὶ πρότασις περὶ τῆς διαχαράξεως, ἥτις δέον νὰ γίνῃ δεκτὴ ὡς μεθόριος τῆς Γερμανίας ἐν Ἄνω Σιλεσίᾳ λαμβανομένων ὑπ’ ὄψιν τοῦ ἐκφρασθέντος ὑπὸ τῶν κατοίκων πόθου, καὶ τῆς γεωγραφικῆς καὶ οἰκονομικῆς θέσεως τοῦ τόπου.
Εὐθὺς ὡς καθορισθῇ ἡ µεθόριος γραμμὴ ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, ἡ Ἐπιτροπὴ θὰ γνωστοποιήση εἰς τὰς Γερμανικὰς Αρχὰς ὅτι δύνανται νὰ ἀναλάβωσι τὴν διοίκησιν τῆς χώρας, ἥτις ἀνεγνωρίσθη ὅτι δέον νὰ ᾗ Γερμανική, αἱ δ’ ἐν λόγῳ Ἀρχαὶ ὀφείλουσι νὰ προβῶσιν εἰς τοῦτο, κατὰ τὸν ὁρισθησόμενον ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς τρόπον, ἐντὸς τοῦ ἑπομένου ἀπὸ τῆς γνωστοποιήσεως ταύτης μηνός.
Ἐντὸς τῆς αὐτῆς προθεσμίας καὶ κατὰ τὸν ὁρισθησόμενον ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς τρόπον, ἡ Πολωνικὴ Κυβέρνησις ὀφείλει νὰ μεριμνήσῃ περὶ τῆς διοικήσεως τῆς χώρας, ἥτις ἀνεγνωρίσθη ὅτι δέον νὰ ᾗ Πολωνική.
Εὐθὺς ὡς ἤθελεν οὕτω ἐξασφαλισθῇ ἡ διοίκησις τῆς χώρας ὑπὸ τῶν οἰκείων Γερμανικῶν ἢ Πολωνικῶν Ἀρχῶν, ἡ ἐξουσία τῆς Ἐπιτροπῆς θὰ λήξη.Τὰ ἔξοδα τοῦ Στρατοῦ κατοχῆς καὶ αἱ δαπάναι τῆς Ἐπιτροπῆς, διά τε τὴν λειτουργίαν αὐτῆς καὶ διὰ τὴν διοίκησιν τῆς ζώνης, θὰ ὦσιν εἰς βάρος τῶν ἐγχωρίων ἐσόδων.
Ἡ Πολωνία ὑποχρεοῦται νὰ χορηγῇ διαμετακομιστικὴν ἐλευθερίαν εἰς τὰ διὰ τοῦ Πολωνικοῦ ἐδάφους, συμπεριλαμβανομένων τῶν χωρικῶν ὑδάτων, διαμετακομιζόμενα μεταξὺ τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας καὶ τοῦ ὑπολοίπου τῆς Γερμανίας, πρόσωπα, ἐμπορεύματα, πλοῖα, σκάφη, ὀχήματα καὶ ταχυδρομικὰς ὑπηρεσίας, καθ’ ὅσον δ’ ἀφορᾷ τὰς εὐκολίας, περιορισμοὺς καὶ πᾶν ἕτερον ζήτημα νὰ φέρηται πρὸς τοὐλάχιστον, ὅσον εὐμενῶς καὶ πρὸς τὰ πρόσωπα, ἐμπορεύματα, πλοῖα, σκάφη, ὀχήματα καὶ ταχυδρομικὰς ὑπηρεσίας εἴτε τῶν ἐθνικότητος, καταγωγῆς, εἰσαγωγῆς, κυριότητος ἢ τόπου προελεύσεως Πολωνικῆς, εἴτε τῶν ἀπολαυόντων ὅρων, εὐνοϊκωτέρων τῶν Ἐθνικῶν Πολωνικῶν τοιούτων.
Τὰ ὑπὸ διαμετακόμισιν ἐμπορεύματα θ’ ἀπαλλαγῶσι παντὸς τελωνειακοῦ δασμοῦ ἢ ἑτέρου ἀναλόγου τέλους.
Ἡ ἐλευθερία τῆς διαμετακομίσεως θὰ ἐπεκτείνηται εἰς τὰς τηλεγραφικὰς καὶ τηλεφωνικὰς ὑπηρεσίας κατὰ τοὺς καθοριζομένους ὅρους ὑπὸ τῶν προβλεπομένων ἐν τῷ ἄρθρῳ 98 Συμβάσεων.
Ἡ Πολωνία ὑπωχρεοῦται νὰ ἐπιτρέπῃ ἐπὶ μίαν δεκαπενταετίαν τὴν εἰς Γερμανίαν ἐξαγωγὴν τῶν μεταλλευτικῶν προϊόντων ἐκ παντὸς μέρους τῆς Ἄνω Σιλεσίας μεταβιβαζομένου εἰς τὴν Πολωνίαν δυνάμει τῆς παρούσης Συνθήκης.
Τὰ προϊόντα ταῦτα θ’ ἀπαλλαγῶσι παντὸς ἐξαγωγικοῦ τέλους ἡ ἑτέρου τινὸς βάρους ἢ ἐπιβαλλομένου περιορισμοῦ κατὰ τὴν ἐξαγωγὴν αὐτῶν.
Ὑποχρεοῦται ἐπίσης νὰ λαμβάνῃ πᾶν μέτρον, ὅπερ ἠδύνατο ν’ ἀποβῇ ἀναγκαῖον, ἵνα ἡ πώλησις τῶν διαθεσίμων προϊόντων τῶν ἐν λόγῳ μεταλλείων πρὸς τοὺς ἐν Γερμανίᾳ ἀγοραστὰς καταστῇ ἐφικτὴ ὑπὸ τοσοῦτον εὐνοϊκοὺς ὄρους, ὅσον καὶ ἡ πώλησις τῶν εἰς ἀναλόγους περιστάσεις πωλουμένων ὁμοειδῶν προϊόντων, πρὸς τοὺς ἐν Πολωνίᾳ ἢ πάσῃ ἑτέρᾳ χώρᾳ ἀγοραστάς.
Ἡ Πολωνικὴ Ἰθαγένεια κτηθήσεται αὐτοδικαίως, ἀποβαλλομένης τῆς Γερμανικῆς, ὑπὸ τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων τῶν ἐχόντων τὴν κατοικίαν των ἐπὶ τῶν ἀναγνωρισθέντων ἐδαφῶν ὡς ὁριστικῶς μέρος τῆς Πολωνίας.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, οἱ Γερμανοὶ ὑπήκοοι ἢ οἱ κατιόντες αὐτῶν, οἵτινες εἶχον τυχὸν ἐγκαταστήσει τὴν κατοικίαν των εἰς τὰ ἐδάφη ταῦτα μετὰ τὴν 1ην Ἰανουαρίου 1908, δύνανται ν’ ἀποκτήσωσι τὴν Πολωνικὴν Ἰθαγένειαν μόνον τῇ εἰδικῇ ἀδείᾳ τοῦ Πολωνικοῦ Κράτους.
Ἐντὸς προθεσμίας δύο ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, οἱ Γερμανοὶ ὑπήκοοι, ἡλικίας ἄνω τῶν 18 ἐτῶν καὶ ἔχοντες τὴν κατοικίαν αὐτῶν εἴς τι τῶν ἀναγνωρισθέντων ὡς ἀποτελούντων μέρος τῆς Πολωνίας ἐδαφῶν, θὰ ἔχωσι τὸ δικαίωμα ἐπιλογῆς ὑπὲρ τῆς Γερμανικῆς Ἰθαγένειας.
Οἱ Πολωνοί, ὑπήκοοι Γερμανοί, ἡλικίας ἄνω τῶν 18 ἐτῶν καὶ ἔχοντες τὴν κατοικίαν αὑτῶν ἐν Γερμανίᾳ, θὰ ἔχωσι καὶ οὗτοι τὸ δικαίωμα ἐπιλογῆς ὑπὲρ τῆς Πολωνικῆς Ἰθαγενείας.
Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ συζύγου ἐπισύρει τὴν τῆς συζύγου καὶ ἡ τῶν γονέων τὴν τῶν τέκνων ἡλικίας κάτω τῶν 18 ἐτῶν.
Πᾶς τις ἀσκήσας τὸ ὥς ἄνω προβλεπόμενον δικαίωμα ἐπιλογῆς δικαιοῦται ἐντὸς τῶν δώδεκα ἑπομένων μηνῶν νὰ μεταφέρῃ τὴν κατοικίαν αὑτοῦ εἰς τὸ ὑπὲρ οὐ ἐπελέξατο Κράτος.
Θὰ ᾗ ἐλεύθερος νὰ διατηρήσῃ τὴν ἣν κέκτηται ἀκίνητον περιουσίαν εἰς τὴν χώραν τοῦ ἑτέρου Κράτους, ἔνθα εἶχε πρὸ τῆς ἐπιλογῆς τὴν κατοικίαν αὑτοῦ.
Δύναται νὰ ἀποκομίσῃ ἀτελῶς τὴν πάσης φύσεως κινητὴν περιουσίαν αὑτοῦ εἰς τὴν ὑπὲρ ἧς ἐπελέξατο χώραν, ἀπαλλασσόμενος διὰ τοῦτο παντός, ὑπάρχοντος, ἐξαγωγικοῦ δικαιώματος ἢ τέλους.
Ἐντὸς τῆς αὐτῆς προθεσμίας οἱ Πολωνοί, ὑπήκοοι Γερμανοί, οἱ ἐν τῇ ἀλλοδαπῇ εὑρισκόμενοι θὰ ἔχωσι τὸ δικαίωμα, μὴ ὑπαρχουσῶν ἐναντίων διατάξεων τοῦ ἀλλοδαποῦ Νόμου, καὶ ἂν δὲν ἀπέκτησαν τὴν ἀλλοδαπὴν ἰθαγένειαν, ν’ ἀποκτήσωσι τὴν Πολωνικὴν τοιαύτην, ἀποβαλλομένης τῆς Γερμανικῆς συμμορφούμενοι ἐν τούτῳ πρὸς τὰς διατάξεις, αἵτινες θὰ ληφθῶσιν ὑπὸ τοῦ Πολωνικοῦ Κράτους.
Ἡ ἰσχὺς τῶν διατάξεων τοῦ παρόντος ἄρθρου ἄρχεται ἐν τῷ ὑποβαλλομένῳ εἰς τὸ δημοψήφισμα Τμήματι τῆς Ἄνω Σιλεσίας ἀπὸ τῆς ὁριστικῆς παραχωρήσεως τοῦ ἐν λόγῳ ἐδάφους.Ἡ ἀναλογία καὶ ἡ φύσις τῶν δημοσιονομικῶν βαρῶν τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Πρωσσίας, ἅτινα ἡ Πολωνία θ’ ἀναλάβῃ, ὁρισθήσονται συμφώνως πρὸς τὸ ἄρθρον 254 τοῦ Θ′ Μέρους (Δημοσιονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης
Τὸ μέρος. τοῦ χρέους, ὅπερ, κατὰ τὴν ἐν τῷ εἰρημένῳ ὄρθρῳ προβλεπομένην Ἐπιτροπὴν τῶν Ἐπανορθώσεων ἀναφέρεται εἰς τὰ ληφθέντα μέτρα ἀπὸ τῆς Γερμανικῆς καὶ Πρωσσικῆς Κυβερνήσεως, ἐπὶ τῷ τέλει Γερμανικοῦ ἀποικισμοῦ τῆς Πολωνίας, θὰ ἐξαιρεθῇ τῆς ἐπιβαρυνούσης ταύτην ἀναλογίας.
Πρὸς ἐκτέλεσιν τοῦ ἄρθρου 256 τοῦ Η′ Μέρους (Ἐπανορθώσεις) τῆς παρούσης Συνθήκης, ἡ ἐπὶ τῶν Ἐπανορθώσεων Ἐπιτροπή, ὁρίζουσα τὴν ἀξίων τῶν περιουσιῶν καὶ ἰδιοκτησιῶν τῆς Γερμανικῆς Ἐπικρατείας ἢ τῶν Γερμανικῶν Κρατῶν, αἵτινες περιέρχονται εἰς τὴν Πολωνίαν ταὐτοχρόνως μετὰ τῶν μεταβιβαζομένων αὐτῇ ἐδαφῶν, δέον νὰ ἀποκλείσῃ ἐκ τῆς ἐκτιμήσεως ταύτης τὰ κτίρια, δάση καὶ ἄλλα κτήματα τοῦ Κράτους, ἅτινα ἀνῆκον εἰς τὸ παλαιὸν Βασίλειον τῆς Πολωνίας. Ταῦτα θὰ κτηθῶσιν ὑπὸ τῆς Πολωνίας ἐλεύθερα καὶ ἀπηλλαγμένα παντὸς βάρους.
Εἰς πάσας τὰς χώρας τῆς Γερμανίας, αἵτινες μεταβιβάζονται δυνάμει τῆς παρούσης Συνθήκης καὶ ἀναγνωρίζονται ὡς ἀποτελοῦσαι ὁριστικῶς μέρος τῆς Πολωνίας, αἱ περιουσίαι, δικαιώματα καὶ συμφέροντα τῶν Γερμανῶν ὑπηκόων δύνανται νὰ ἐκκαθαρισθῶσι δυνάμει ταῦ ἄρθρου 297 ὑπὸ τῆς Πολωνικῆς Κυβερνήσεως, μόνον συμφώνως πρὸς τὰς ἑπομένας διατάξεις:
1) Τὸ προϊὸν τῆς ἐκκαθαρίσεως δέον νὰ πληρωθῇ ἀπ’ εὐθείας εἰς τὸν δικαιοῦχον.
2) Ἐὰν ὁ τελευταῖος οὗτος ἀπεδείκνυεν ἐνώπιον τοῦ Μικτοῦ Διαιτητικοῦ Δικαστηρίου, τοῦ προβλεπομένου ὑπὸ τοῦ Ϛ′ Τμήματος τοῦ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης ἢ ἐνώπιον τοῦ Διαιτητοῦ, διοριζομένου ὑπὸ τοῦ Δικαστηρίου τούτου, ὅτι οἱ ὅροι τῆς πωλήσεως ἢ τῶν ὑπὸ τῆς Πολωνικῆς Κυβερνήσεως ληφθέντων μέτρων ἐκτὸς τῆς γενικῆς αὐτῆς Νομοθεσίας ὑπῆρξαν ἀδίκως ἐπιζήμιοι, τὸ Δικαστήριον ἢ ὁ Διαιτητὴς δύναται νὰ χορηγήσῃ πρὸς τὸν δικαιοῦχον ἀποζημίωσιν δικαίαν, πληρωτέαν ὑπὸ τῆς Πολωνικῆς Κυβερνήσεως.
Μεταγενέστεραι, Συμβάσεις θὰ κανονίσωσι πᾶν ζήτημα, ὅπερ διὰ τῆς παρούσης Συνθήκης δὲν κανονίζεται καὶ ὅπερ ἠδύνατο νὰ ἀναφυῇ ἐκ τῆς παραχωρήσεως τοῦ εἰρημένου ἐδάφους,
Ἡ Πολωνία δέχεται, συγκατατιθεμένη εἰς τὴν ἐν Συνθήκῃ μετὰ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων καταχώρισιν αὐτῶν, τὰς διατάξεις, ἃς αἱ Δυνάμεις αὗται θὰ κρίνωσιν ἀναγκαιούσας πρὸς προστασίαν τῶν ἐν Πολωνίᾳ συμφερόντων τῶν κατοίκων, οἵτινες διαφέρουσι τὴν φυλὴν, τὴν γλῶσσαν ἢ τὴν θρησκείαν τῆς πλειονότητος τῶν κατοίκων.
Ἡ Πολωνία δέχεται ἐπίσης τὴν ἐν Συνθήκῃ μετά τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων καταχώρισιν τῶν διατάξεων, ἃς αἱ Δυνάμεις αὗται θὰ κρίνωσιν ἀναγκαίας πρὸς προστασίαν τῆς ἐλευθερίας τῆς διαμετακομίσεως καὶ ὅρων δικαίων διά τὸ ἐμπόριον τῶν ἄλλων Ἐθνῶν.
Ἐν τῇ περιλαμβανομένῃ ζώνῃ μεταξὺ τῆς νοτίου μεθορίου τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας, ὡς ἡ μεθόριος αὕτη καθορίζεται ἐν τῷ ἄρθρῳ 28 τοῦ Β′ Μέρους (Γερμανικὰ Σύνορα) τῆς παρούσης Συνθήκης, καὶ τῆς κάτωθι περιγραφομένης γραμμῆς, οἱ κάτοικοι, θὰ κληθῶσι νὰ ὑποδείξωσι διὰ δημοψηφίσματος τὸ Κράτος εἰς τὸ ὁποῖον ἐπιθυμοῦσι νὰ προσαρτηθῶσιν:
Ὅριον δυτικὸν καὶ βόρειον τῆς περιοχῆς τοῦ Κυβερνείου (Regierungsbezirk) τοῦ Allenstein, μέχρι τοῦ σημείου ἔνθα συναντᾷ τὸ μεταξὺ τῶν περιφερειῶν (Kreis) τοῦ Oletsko καὶ Angerburg ὁροθέσιον· ἐκεῖθεν, τὸ πρὸς Βορρᾶν ὅριον τῆς περιφέρειας (Kreis) τοῦ Oletsko μέχρι τῆς συναντήσεως αὐτοῦ μετὰ τῆς παλαιᾶς μεθορίου τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας.Ἐντὸς προθεσμίας οὐχὶ ἀνωτέρας τῶν δεκαπέντε ἡμερῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, τὰ Γερμανικὰ Στρατεύματα καὶ αἱ Ἀρχαὶ θὰ ἀποσυρθῶσιν ἐκ τῆς ὡς ἄνω περιγραφομένης ζώνης: Μέχρι πέρατος τῆς ἐκκενώσεως, θὰ ἀπόσχωσιν αὗται πάσης εἰς χρῆμα ἢ εἶδος ἐπιτάξεως καὶ παντὸς μέτρου δυναμένου νὰ προσβάλῃ τὰ ὑλικὰ συμφέροντα τῆς χώρας.
Ἅμα τῇ λήξει τῆς ἀνωτέρω μνημονευομένης περιόδου, ἡ εἰρημένη ζώνη τεθήσεται ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν διεθνοῦς πενταμελοῦς Ἐπιτροπῆς, διοριζομένης ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων. Ἡ Ἐπιτροπὴ αὕτη θὰ ἔχῃ γενικὴν ἐξουσίαν διοικήσεως καὶ ἰδίᾳ τὴν φροντίδα τῆς ὀργανώσεως τοῦ δημοψηφίσματος καὶ τῆς λήψεως πάντων τῶν μέτρων ὅσα θὰ κρίνῃ πρόσφορα πρὸς ἐξασφάλισιν τῆς ἐλευθερίας, τῆς γνησιότητος καὶ τῆς μυστικότητος αὐτοῦ. Ἡ Ἐπιτροπὴ θὰ ἔχῃ ἐπίσης πλήρη ἐξουσίαν νὰ ἀποφασίζῃ περὶ πάντων τῶν ζητημάτων, εἰς τὰ ὁποῖα δύναται νὰ δώσῃ ἀφορμὴν ἡ ἐκτέλεσις τῶν παρόντων ὅρων. Ἡ Ἐπιτροπὴ θὰ λάβῃ πᾶν σκόπιμον μέτρον πρὸς ἐπιβοήθησιν αὑτῆς ἐν τῇ ἐνασκήσει τῶν καθηκόντων της ὑπὸ βοηθῶν ἐκλεγομένων παρ’ αὐτῆς μεταξὺ τοῦ ἐγχωρίου πληθυσμοῦ. Αἱ ἀποφάσεις της θὰ λαμβάνωνται κατὰ πλειονοψηφίαν.
Τὸ δικαίωμα τῆς ψήφου χορηγηθήσεται εἰς πάντας, ἀδιακρίτως φύλου, τοὺς πληροῦντας τοὺς κάτωθι ὄρους:
α) Νὰ ἔχωσιν ἡλικίαν 30 ἐτῶν συμπεπληρωμένην κατὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης.
β) Νὰ ἐγεννήθησαν ἐν τῇ ὑποβαλλομένῃ εἰς τὸ δημοψήφισμα ζώνῃ ἢ νὰ ἔχωσιν ἐν αὐτῇ τὴν κατοικίαν των ἢ τὴν συνήθη διαμονήν των, ἀφ’ ἧς ἡμέρας ὁρισθῇ ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς.
Ἕκαστος θὰ ψηφίσῃ ἐν ᾗ Κοινότητι ἔχει τὴν κατοικίαν αὑτοῦ, ἢ ἐν ᾗ ἐγεννήθη, ἐὰν δὲν ἔχῃ τὴν κατοικίαν ἢ διαμονὴν αὑτοῦ ἐν τῇ εἰρημένῃ ζώνῃ.
Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ψηφοφορίας κριθήσεται κατὰ Κοινότητα (Gemeinde) ἀναλόγως τῆς ἐν ἑκάστῃ Κοινότητι πλειονοψηφίας.
Μετὰ τὴν λῆξιν τῆς ψηφοφορίας ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐν ἑκάστῃ Κοινότητι ψήφων θά ἀνακοινωθῇ ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς εἰς τὰς Προεχούσας Συμμάχους καὶ Συνησπισμένας Δυνάμεις, ταὐτοχρόνως δὲ καὶ λεπτομερὴς ἔκθεσις περὶ τῆς διενεργείας τοῦ δημοψηφίσματος καὶ πρότασις περὶ τῆς διαχαράξεως, ἥτις δέον νὰ γίνῃ δεκτὴ ὡς μεθόριος τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας ἐν τῇ χώρα ταύτῃ, λαμβανομένου ὑπ’ ὄφιν τοῦ ὑπὸ τῶν κατοίκων ἐκφρασθέντος διά τῆς ψηφοφορίας πόθου ὡς καὶ τῆς γεωγραφικῆς καὶ οἰκονομικῆς θέσεως τοῦ τόπου. Αἱ Προέχουσαι Σύμμαχοι καὶ Συνηπισμέναι Δυνάμεις θέλουσι τότε καθορίσει τὴν ἐν τῇ περιοχῇ ταύτῃ μεταξὺ τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας καὶ τῆς Πολωνίας μεθόριον.
Ἐὰν ἡ γενομένη διαχάραξις ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων εἶναι τοιαύτη, ὥστε νὰ ἀποκλείηται ἐκ τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας οἱουδήποτε μέρος τῆς ἐν τῷ ἄρθρῳ 94 καθορισθείσης χώρας, ἡ ὑπὲρ τῆς Πολωνίας παραίτησις τῆς Γερμανίας ἀπὸ τῶν δικαιωμάτων αὑτῆς, ὡς προβλέπεται ἐν τῷ ἀνωτέρῳ ἄρθρῳ 87, θέλει ἐκταθῇ καὶ ἐπὶ τῶν οὕτως ἀποκλεισμένων χωρῶν.
Εὐθὺς ὡς ἤθελεν ὁρισθῇ ἡ γραμμὴ ὑπὸ τὸν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων ἡ Διεθνὴς Ἐπιτροπὴ θὰ γνωστοποιήσῃ εἰς τὰς διοικητικὰς Ἀρχὰς τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας ὅτι ὀφείλουσι νὰ ἀναλάβωσι τὴν διοίκησιν τοῦ ἐδάφους, τὸ ὁποῖον κεῖται βορείως τῆς οὕτω ὁριζομένης γραμμῆς, τοῦθ’ ὅπερ δέον νὰ πράξωσιν αὗται ἐντὸς τοῦ μηνὸς ὅστις θὰ ἐπακολουθήσῃ τὴν γνωστοποίησιν ταύτην καὶ καθ’ ὅν τρόπον ἤθελε προδιαγράψει ἡ Ἐπιτροπή. Ἐντὸς τῆς αὐτῆς προθεσμίας καὶ ὡς ἤθελε προδιαγραφῇ ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς, ἡ Πολωνικὴ Κυβέρνησις δέον νὰ μεριμνήσῃ διὰ τὴν διοίκησιν τοῦ ἐδάφους, ὅπερ κεῖται Νοτίως τῆς ὁριζομένης γραμμῆς. Εὐθὺς ὡς ἡ διοίκησις τῆς χώρας ἤθελεν οὕτως ἐξασφαλισθῇ ἑκατέρωθεν ὑπὸ τῶν Ἀρχῶν τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας καὶ τῆς Πολωνίας, ἡ ἐξουσία τῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς θὰ λήξῃ.
Αἱ δαπάναι τῆς Ἐπιτροπῆς, τόσῳ διὰ τὴν λειτουργίαν αὐτῆς ὅσῳ καὶ διὰ οὖν διοίκησιν τῆς ζώνης, θὰ ἐπιβαρύνωσι τὰς ἐγχωρίους προσόδους· τὸ ὑπερβάλλον τῶν δαπανῶν τούτων θὰ καταβληθῇ ὑπὸ τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας, ἐν ἀναλογίᾳ ὁρισθησομένῃ ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων.
Ἐν ζώνῃ περιλαμβανούσῃ τὰς περιφερείας (Kreise) Stuhm καὶ Rosenberg καὶ τὸ εὑρισκόμενον ἀνατολικῶς τοῦ Nogat μέρος τῆς περιφερείας Marienburg καὶ τὸ μέρος τῆς περιφερείας Marienwerder, ὅπερ εὕρηται ἀνατολικῶς τοῦ Βιστούλα, οἱ κάτοικοι θὰ κληθῶσι νὰ γνωστοποιήσωσι δι’ ἐνεργηθησομένου δημοψηφίσματος ἐν ἑκάστῃ Κοινότητι (Gemeinde) ἐὰν ἐπιθυμῶσιν ὅπως αἱ διάφοροι Κοινότητες, αἱ ἐν τῇ χώρα ταύτῃ κείμεναι, ἀνήκωσιν εἰς τὴν Πολωνίαν, ἢ τὴν Ἀνατολικὴν Πρωσσίαν.
Ἐντὸς προθεσμίας οὐχὶ ἀνωτέρας τῶν δεκαπέντε ἡμερῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, τὰ Γερμανικὰ Στρατεύματα καὶ αἱ Ἀρχαὶ θὰ ἀποσυρθῶσιν ἐκ τῆς ἐν τῷ ἄρθρῳ 96 περιγραφομένης ζώνης· μέχρις οὗ δὲ περατωθῇ ἡ ἐκκένωσις, θὰ ἀπόσχωσιν πάσης εἰς χρῆμα ΄ἢ εἶδος ἐπιτάξεως καὶ παντὸς μέτρου δυναμένου νὰ προσβάλῃ τὰ ὑλικὰ συμφέροντα τῆς χώρας.
Ἅμα τῇ λήξει τῆς ὡς ἄνω μνημονευομένης περιόδου, ἡ εἰρημένη ζώνη θὰ τεθῇ ὑπὸ τὸν ἐξουσίαν Διεθνοῦς τετραμελοῦς Ἐπιτροπῆς, διοριζομένης ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων. Ἡ Ἐπιτροπὴ αὕτη, διαθέτουσα, ἐν ἀνάγκῃ, τὰς ἀπαιτουμένας δυνάμεις, θὰ ἔχη γενικὴν ἐξουσίαν διοικήσεως. καὶ θὰ ἀναλάβῃ ἰδιαιτέρως τὴν φροντίδα νὰ ὀργανώσῃ τὴν ψηφοφορίαν καὶ νὰ λάβῃ πᾶν μέτρον ὅπερ θὰ κρίνῃ πρόσφορον πρὸς ἐξασφάλισιν τῆς ἐλευθερίας, τῆς γνησιότητος καὶ τῆς μυστικότητος αὐτῆς. Θὰ συμμορφῶται, ὅσον ἔνεστι, πρὸς τὰς διατάξεις τῆς παρούσης Συνθήκης, αἵτινες ἀφορῶσι τὸ ἐν τῇ ζώνῃ τοῦ Allenstein δημοψήφισμα. Αἰ ἀποφάσεις αὐτῆς θὰ λαμβάνωνται κατὰ πλειονοψηφίαν.
Αἱ δαπάναι τῆς ᾿Ἐπιτροπῆς, τόσῳ διὰ τὴν λειτουργίαν αὐτῆς ὅσῳ καὶ διὰ τὸν διοίκησιν τῆς ὑπ’ αὐτὴν ζώνης, θὰ ἐπιβαρύνωσι τὰς ἐγχωρίους προσόδους.
Μετὰ τὴν λῆξιν τῆς ψηφοφορίας, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐν ἑκάστῃ Κοινότητι ψήφων θὰ ἀνακοινωθῇ ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς εἰς τὰς Προεχούαας Συμμάχους καὶ Συνησπισμένας Δυνάμεις, ταὐτοχρόνως δὲ καὶ λεπτομερής ἔκθεσις περὶ τῆς διενεργείας τοῦ δημοψηφίσματος καὶ πρότασις περὶ τῆς διαχαράξεως, ἥτις θὰ ἔδει νὰ γίνῃ δεκτὴ ὡς μεθόριος τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας ἐν τῇ χώρᾳ ταύτῃ, λαμβανομένου ὑπ’ ὄψιν τοῦ ἐκφρασθέντος διὰ τοῦ ψηφίσματος πόθου τῶν κατοίκων, ὡς καὶ τῆς γεωγραφικῆς καὶ οἰκονομικῆς θέσεως τοῦ τόπου. Αἱ Προέχουσαι Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις θὰ καθορίσωσι τὴν ἐν τῇ περιοχῇ ταύτῃ μεταξὺ τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας καὶ τῆς Πολωνίας μεθόριον, καταλείπουσαι πάντως εἰς τὴν Πολωνίαν διὰ τὸ σύνολον τοῦ μεθοριακοῦ Τμήματος, ὅπερ περιβάλει τὸν Βιστούλαν, τὸ πλῆρες καὶ ὁλοκληρωτικὸν δικαίωμα τοῦ ἐλέγχου ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ, περιλαμβανομένης τῆς ἀνατολικῆς ὄχθης ἐπὶ ἐκτάσεως καθισταμένης ἀναγκαίας διὰ τὸν διακανονισμὸν καὶ βελτίωσιν αὐτοῦ. Ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται ὅπως οὐδὲν οὐδέποτε ἐγείρῃ ὀχυρωματικόν τι ἔργον ἐπὶ οὐδενὸς Τμήματος τοῦ, ὡς εἴρηται, παραμένοντος Γερμανικοῦ ἐδάφους.
Αἱ Προέχουσαι Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις θὰ συντάξωσι συγχρόνως Κανονισμὸν, ἐξασφαλίζοντα ἐπὶ δικαίοις ὅροις εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας τὸν πλοῦν καὶ τὴν χρῆσιν τοῦ Βιστούλα δι’ ἑαυτούς, τὰ ἐμπορεύματα ἢ τὰ πλοῖα αὐτῶν πρὸς ἐξυπηρέτησιν ὡς ἄριστα τῶν συμφερόντων των.
Ὁ καθορισμὸς τῆς μεθορίου καὶ οἱ ἀνωτέρω προβλεπόμενοι κανονισμοὶ θὰ ὦσιν ὑποχρεωτικοὶ διὰ πάντα τὰ ἐνδιαφερόμενα μέρη.
Εὐθὺς ὡς ἤθελον ἀναληφθῇ ἑκατέρωθεν ἡ διοίκησις τῆς χώρας ὑπὸ τῶν Ἀρχῶν τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας καὶ τῆς Πολωνίας, ἡ ἐξουσία τῆς Ἐπιτροπῆς θὰ λήξῃ.
Ἡ Γερμανία καὶ ἡ Πολωνία θὰ συνομολογήσωσιν, ἐντὸς τοῦ ὃ ἔτους ὅπερ θὰ ἐπακολουθήσῃ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, Συμβάσεις, οἱ ὅροι τῶν ὁποίων, ἐν περιπτώσει ἀμφισβητήσεως, θὰ ὁρισθῶσιν ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν πρὸς τὸν σκοπὸν ὅπως ἐξασφαλίσωσιν ἀφ’ ἑνὸς ὑπὲρ τῆς Γερμανίας πλήρεις, καὶ καταλλήλους εὐκολίας σιδηροδρομικῆς, τηλεγραφικῆς καὶ τηλεφωνικῆς ἐπικοινωνίας μετὰ τοῦ ὑπολοίπου τοῦ τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας διὰ τοῦ Πολωνικοῦ ἐδάφους, καὶ ἀφ’ ἑτέρου, ὑπὲρ τῆς Πολωνίας τὰς αὐτὰς εὐκολίας διὰ τὰς συγκοινωνίας αὐτῆς μετὰ τῆς Ἐλευθέρας πόλεως τοῦ Dantzig μέσῳ τοῦ Γερμανικοῦ ἐδάφους, ὅπερ ἐνδέχεται νὰ εὑρίσκηται ἐπὶ τῆς δεξιᾶς ὄχθης τοῦ Βιστούλα, μεταξὺ τῆς Πολωνίας καὶ τῆς Ἐλευθέρας πόλεως τοῦ Dantzig.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται ὑπὲρ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων παντὸς δικαιώματος καὶ τίτλου ἐπὶ τῶν περιλαμβανομένων χωρῶν μεταξὺ τῆς Βαλτικῆς θαλάσσης, τῆς Βορειο—ἀνατολικῆς μεθορίου τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας ὡς περιγράφεται ἐν τῷ ἄρθρῳ 28 τοῦ Β′. Μέρους (Σύνορα τῆς Γερμανίας) τῆς παρούσης Συνθήκης, καὶ τῶν παλαιῶν μεταξὺ Γερμανίας καὶ Ρωσσίας συνόρων.
Ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται νὰ ἀναγνωρίσῃ τὰ μέτρα ἅτινα αἱ Προέχουσαι Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις θὰ λάβωσι ὡς πρὸς τὰ ἐδάφη ταῦτα, ἰδίᾳ ὅσον ἀφορᾷ τὴν ἰθαγένειαν τῶν κατοίκων.
Ἡ Γερμανία παραιτεῖται ὑπὲρ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων παντὸς δικαιώματος καὶ τίτλου ἐπὶ τῆς περιλαμβανομένης εἰς τὰ κάτωθι ὅρια χώρας:
Ἀπὸ τῆς Βαλτικῆς θαλάσσης πρὸς Νότον καὶ μέχρι τοῦ σημείου συναντήσεως τῶν κυρίως αὐλάκων ναυσιπλοΐας τοῦ Nogat τοῦ Βιστούλα (Weichsel):
Ἡ μεθόριος τῆς Ἀνατολικῆς Πρωσσίας ὡς διαγράφεται ἐν τῷ 28 ἄρθρῳ τοῦ Β′ Μέρους (Σύνορα τῆς Γερμανίας) τῆς παρούσης Συνθήκης·
Ἐκεῖθεν ἡ κυρίως αὖλαξ ναυσιπλοΐας τοῦ Βιστούλα πρὸς τὸν κατάῤῥουν καὶ μέχρι σηµείου κειμένου εἰς ἀπόστασιν ἓξ καὶ ἡμίσεος χιλιομέτρων Βορείως τῆς γεφύρας τοῦ Dirschau·
Ἐκεῖθεν βορειο—δυτικῶς καὶ μέχρι τοῦ ὑψομέτρου 5, κειμένου εἰς ἀπόστασιν ἑνὸς καὶ ἡμίσεος χιλιομέτρου νοτιο—ἀνατολικῶς τῆς ἐκκλησίας τοῦ Güttland:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους·
Ἐκεῖθεν πρὸς δυσμὰς καὶ μέχρι τῆς προεξοχῆς τῆς ἀποτελουμένης διὰ τοῦ ὁρίου τῆς περιφέρειας Berent εἰς ἀπόστασιν ὀκτὼ καὶ ἡμίσεος χιλιομέτρων βορειο—ἀνατολικῶς τοῦ Schöneck:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, διερχομένη μεταξὺ Mühlbanz, πρὸς νότον, καὶ Rambeltsch, πρὸς Βορρᾶν·
'Ἐκεῖθεν πρὸς δυσμὰς τὸ ὅριον τῆς περιφερείας Berent μέχρι της ἐσοχῆς ἣν σχηματίζει εἰς ἀπόστασιν ἓξ χιλιομέτρων βορείως—βορειο—δυτικῶς τοῦ Schöneck·
Ἐκεῖθεν μέχρι σημείου κειμένου ἐπὶ τῆς μέσης γραμμῆς τῆς Lonkener See:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους διερχομένη Βορείως τ τῷ Neu Fietz καὶ Schatarpi καὶ πρὸς Νότον τοῦ Barrenhütte καὶ Lonken·
Ἐκεῖθεν ἡ μέση γραμμὴ τῆς Lonkener See, μέχρι τῆς βορείου ἐσχατιᾶς αὐτῆς·
Ἐκεῖθεν καὶ μέχρι τῆς νοτίου ἐσχατιᾶς τῆς Pollenziner See:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους·
Ἐκεῖθεν ἡ μέση γραμμή τῆς Pollenzineer See μέχρι τῆς βορείου ἐσχατιᾶς αὐτῆς·
Ἐκεῖθεν Βορειο—ἀνατολικῶς καὶ μέχρι σημείου κειμένου εἰς ἑνὸς περίπου χιλιομέτρου ἀπόστασιν πρὸς Νότον τῆς ἐκκλησίας τοῦ Koliebken, ἔνθα ἡ σιδηροδρομικὴ γραμμὴ Dantzig – Neustadt διασχίζει ῥύακα:
Γραμμὴ ὁρισθήσεται ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, διερχομένη Νοτιο—ἀνατολικῶς τοῦ Kamehlen, Krissau, Fidlin, Sulmin (Richthof), Mattern, Schäferei, καὶ βορειο—δυτικῶς τοῦ Neuendorf, Marschau, Czapielken, Hoch– καὶ Klein–Kelpin, Pulvermühl, Ronneberg καὶ τῶν πόλεων Oliva καὶ Zoppot.
Ἐκεῖθεν τὸ ῥεῖθρον τοῦ ὡς ἄνω μνημονευθέντος ῥύακος μέχρι τῆς Βαλτικῆς θαλάσσης.
Τὰ ὡς ἄνω περιγραφέντα σύνορα διαχαράσσονται ἐπὶ Γερμανικοῦ χάρτου ὑπὸ κλίμακα 1/100,000, προσηρτημένου τῇ παρούσῃ Συνθύκῃ ὑπ’ ἀριθ. 3.
Ἐπιτροπή, ἀποτελουμένη ἐκ τριῶν Μελῶν, περιλαμβανόντων Ὕπατον Ἁρμοστήν, Πρόεδρον, διοριζομένων ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, ἑνὸς Μέλους διοριζομένου ὑπὸ τῆς Γερμανίας, καὶ ἑνὸς ὑπὸ τῆς Πολωνίας, συσταθήσεται ἐντὸς τῶν δεκαπέντε ἑπομένων ἡμερῶν ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, ἵνα ὁρίσῃ ἐπιτοπίως τὴν ἀνωτέρω ἀναφερομένην μεθόριον γραμμήν, λαμβάνουσα, κατὰ τὸ ἐφικτόν, ὑπ’ ὄψιν τὰ ὑφιστάμενα Κοινοτικὰ ὅρια.
Αἱ Προέχουσαι Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις ὑποχρεοῦνται νὰ καταστήσωσι τὴν πόλιν, τοῦ Dantzig, μετὰ τοῦ ἀναφερομένου ἐδάφους ἐν τῷ ἄρθρῳ 100, Ἐλευθέραν πόλιν. Αὕτη θέλει τεθῇ ὑπὸ τὴν προστασίαν τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν.
Ὁ συνταγματικὸς χάρτης τῆς Ἐλευθέρας πόλεως τοῦ Dantzig θὰ ἐκπονηθῇ, ἐκ συμφώνου μεθ’ ἑνὸς Ὑπάτου Ἁρμοστοῦ τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν, ὑπὸ τῶν Ἀντιπροσώπων τῆς Ἐλευθέρας πόλεως, κανονικῶς ὁριζομένων. Ὁ χάρτης οὗτος θὰ τεθῇ ὑπὸ τὴν ἐγγύησιν τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν.
Ὁ Ὕπατος Ἁρμοστὰς θὰ ἐπιφορτισθῇ ἐπίσης νὰ ἀποφασίζῃ κατὰ πρῶτον βαθμὸν ἐφ’ ὅλων τῶν ἀμφισβητήσεων, αἵτινες ἤθελον ἀναφυῇ μεταξὺ τῆς Πολωνίας καὶ τῆς Ἐλευθέρας, πόλεως περὶ τῆς παρούσης, Συνθήκης ἢ τῶν συμπληρωματικῶν' διακανονισμῶν καὶ συμφωνιῶν.
Ὁ Ὕπατος Ἁρμοστὴς θὰ ἑδρεύῃ ἐν Dantzig.
Σύμβασις, ἧς ὑποχρεοῦνται αἱ Προέχουσαι Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις νὰ διαπραγματευθῶσι τοὺς ὅρους καὶ ἧς ἡ ἰσχὺς ἄρξεται εὐθὺς ὡς καταστῇ Ἐλευθέρα πόλις τὸ Dantzig, θὰ συνομολογηθῇ μεταξὺ τῆς Πολωνικῆς Κυβερνήσεως καὶ τῆς ἐν λόγῳ Ἐλευθέρας πόλεως, ὅπως:
1) περιλάβῃ τὴν Ἐλευθέραν πόλιν τοῦ Dantzig ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς τελωνιακῆς μεθορίου τῆς Πολωνίας καὶ μεριμνήσῃ διὰ τὴν ἵδρυσιν ἐλευθέρας ζώνης ἐν τῷ λιμένι·
2) ἐξασφαλίσῃ ἄνευ τινὸς περιορισμοῦ εἰς τὴν Πολωνίαν τὴν ἐλευθέραν χρῆσιν καὶ τὴν ὑπηρεσίαν τῶν πλωτῶν ὁδῶν, νεωσοίκων, δεξαμενῶν, προκυμαιῶν καὶ ἄλλων ἔργων ἐπὶ τοῦ ἐδάφους τῆς Ἐλευθέρας πόλεως, τῶν ἀναγκαιούντων διὰ τὴν εἰσαγωγὴν καὶ ἐξαγωγὴν τῆς Πολωνίας·
3) ἐξασφαλίσῃ εἰς τὴν Πολωνίαν τὸν ἔλεγχον καὶ τὴν διοίκησιν τοῦ Βιστούλα καὶ τοῦ συνόλου τοῦ σιδηροδρομικοῦ δικτύου ἐν τοῖς ὁρίοις τῆς Ἐλευθέρας πόλεως, ἐκτὸς τῶν τροχιοδρόμων καὶ λοιπῶν σιδηροδρομικῶν γραμμῶν, αἵτινες ἐξυπηρετοῦσι κυρίως τὰς ἀνάγκας τῆς Ἐλευθέρας πόλεως, ὡς ἐπίσης τὸν ἔλεγχον καὶ τὴν διεύθυνσιν τῶν ταχυδρομικῶν, τηλεγραφικῶν καὶ τηλεφωνικῶν συγκοινωνιῶν μεταξὺ τῆς Πολωνίας καὶ τοῦ λιμένος τοῦ Dantzig·
4) ἐξασφαλίσῃ εἰς τὴν Πολωνίαν τὸ δικαίωμα τῆς ἀναπτύξεως καὶ βελτιώσεως τῶν ἀνωτέρω ἀναφερομένων πλωτῶν ὁδῶν νεωσοίκων, δεξαμενῶν, προκυμαιῶν, σιδηροδρομικῶν ὁδῶν καὶ ἄλλων ἔργων καὶ μέσων συγκοινωνίας, καὶ νὰ μισθώσῃ ἢ ἀγοράσῃ ὑπὸ ἐξιδιασμένους ὄρους τὰ ἐπὶ τῷ τέλει τούτῳ ἀναγκαιοῦντα γήπεδα καὶ ἄλλας ἰδιοκτησίας.
5) μεριμνήσῃ ἵνα ἐν τῇ Ἐλευθέρᾳ πόλει τοῦ Dantzig οὐδεμία γίνηται διάκρισις ἐπὶ βλάβῃ τῶν Πολωνῶν ὑπηκόων καὶ ἄλλων προσώπων καταγωγῆς ἢ γλώσσης Πολωνικῆς·
6) Ἐξασφαλίσῃ διὰ τῆς Πολωνικῆς Κυβερνήσεως τὴν διαχείρισιν τῶν ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τῆς Ἐλευθέρας πόλεως τοῦ Dantzig, ὡς ἐπίσης τὴν προστασίαν τῶν ὑπηκόων αὐτῆς ἐν ταῖς ξέναις χώραις.
Ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, οἱ Γερμανοὶ ὑπήκοοι, οἱ ἔχοντες τὴν κατοικίαν αὑτῶν εἰς τὸ 100 ἐν τῷ ἄρθρῳ περιγραφόμενον ἔδαφος, θὰ ἀποβάλωσιν, ipso facto, τὴν Γερμανικὴν ἰθαγένειαν, ἵνα καταστῶσιν, ὑπήκοσι τῆς Ἐλευθέρας πόλεως τοῦ Dantzig.
Κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν δύο ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης: ἐτῶν, οἱ Γερμανοὶ ὑπήκοοι, ἡλικίας ἄνω τῶν 18 ἐτῶν καὶ ἔχοντες τὴν κατοικίαν αὐτῶν εἰς τὸ ἐν τῷ ἄρθρῳ 100 περιγραφόμενον ἔδαφος, θὰ ἔχωσι διὰ τὴν Γερμανικὴν ἰθαγένειαν τὸ δικαίωμα ἐπιλογῆς.
Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ συζύγου ἐπισύρει τὴν τῆς συζύγου καὶ ἡ τῶν γονέων τὴν τῶν τέκνων ἡλικίας κάτω τῶν 18 ἐτῶν.
Οἱ ἀσκήσαντες τὸ ὡς ἄνω ἀναφερόμενον δικαίωμα ἐπιλογῆς ὀφείλουσιν, ἐντὸς τῶν δώδεκα ἑπομένων μηνῶν, νὰ μεταφέρωσι, τὴν κατοικίαν αὐτῶν εἰς Γερμανίαν.
Θὰ ὦσιν ἐλεύθεροι νὰ διατηρήσωσι τὴν ἣν κέκτηνται ἀκίνητον περιουσίαν των εἰς τὴν χώραν. τῆς Ἐλευθέρας πόλεως τοῦ Dantzig· θὰ δύνανται νὰ ἀποκομίζωσι τὴν πάσης φύσεως κινητὴν περιουσίαν των· οὐδεὶς δὲ θὰ τοῖς ἐπιβληθῇ διὰ τὸν λόγον τοῦτον εἰσαγωγικὸς ἢ ἐξαγωγικὸς δασμός,
Πᾶσαι αἱ ἀνήκουσαι εἰς τὴν Γερμανικὴν Ἐπικράτειαν ἢ εἰς τὰ Γερμανικὰ Κράτη ἰδιοκτησίαι, αἱ κείμεναι εἰς τὸ ἔδαφος τῆς Ἐλευθέρας πόλεως τοῦ Dantzig, θὰ περιέλθωσιν εἰς τὰς Προεχούσας Συμμάχους καὶ Συνησπισμένας Δυνάμεις, ἵνα μεταβιβασθῶσιν εἰς τὴν Ἐλευθέραν πόλιν ἢ τὸ Πολωνικὸν Κράτος, ἀναλόγως, τῆς ἀποφάσεως ἣν αὗται ἤθελον κρίνῃ δίκαιον νὰ λάβωσιν.
Ἡ ἀναλογία καὶ ἡ φύσις νῶν δημοσιονομικῶν βαρῶν τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Πρωσσίας, ἅτινα θὰ ἀναλάβῃ ἡ Ἐλευθέρα πόλις, θέλουσιν ὁρισθῆ συμφώνως πρὸς τὸ ἄρθρον 254 τοῦ Θ′ Μέρους (Δημοσιονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Μεταγενέστεραι συμφωνίαι θὰ καθορίσωσι πᾶν ἄλλο ζήτημα, ὅπερ ἐνδέχεται νὰ προκύψῃ ἐκ τῆς ἐκχωρήσεως τοῦ ἐν τῷ ἄρθρῳ 100 ἀναφερομένου ἐδάφους.
Ἡ μεταξὺ Γερμανίας καὶ Δανίας μεθόριος ὁρισθήσεται συμφώνως πρὸς τοὺς πόθους τῶν κατοίκων. Ἐπὶ τῷ τέλει τούτῳ, ὁ πληθυσμός ὁ κατοικῶν εἰς τὰς χώρας τῆς πάλαι Γερμανικῆς Αὐτοκρατορίας, τὰς κειμένας πρὸς βορρᾶν γραμμῆς ἀγομένης ἐξ ἀνατολῶν πρὸς δυσμὰς (δεικνυομένης ἐν τῷ προσηρτημένῳ ὑπ’ ἀριθ. 4 χάρτῃ τῆς παρούσης Συνθήκης δι’ ὑπερυθροφαίου.γραμμῆς):
γραμμῆς ἀρχομένης ἀπὸ τῆς Βαλτικῆς θαλάσσης εἰς δεκατριῶν περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν ἀνατολικῶς βορειο—ἀνατολικῶς τοῦ Flensburg, διευθυνομένης δὲ. νοτιο–δυτικῶς ὥστε νά διέρχηται. νοτιο–ἀνατολικῶς τῶν Sygum, Ringsberg, Munkbrarup, Adelby, Tastrup, Jarplund, Oversee καὶ βορειο–δυτικῶς τῶν Langballigholz, Lanbbalig, Rönstrup, Rüllschau, Weseby, Kleinwolstrup, Gross—Solt,
εἶτα διευθυνομένης πρὸς δυσμὰς, ὥστε νὰ διέρχηται, νοτίως τοῦ Frörup καὶ βορείως τοῦ Wanderup,
εἶτα δὲ νοτιο–δυτυκῶς, ὥστε νὰ διέρχηται νοτιο–ἀνατολικῶς τῶν Oxlund, Stieglund καὶ Ostenau καὶ βορειο–δυτικῶς τῶν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Wanderup—Kollund χωρίων,
εἶτα βορειο–δυτικῶς, ὥστε νὰ διέρχηται νοτιο–δυτικῶς τῶν Löwenstedt, Joldelund, Coladelund καὶ βορειο–ἀνατολικῶς τῶν Kolkerheide καὶ Högel μέχρι τοῦ ἀγκῶνος τῆς Soholmer Au, εἷς ἑνὸς περίπου χιλιομέτρου ἀπόστασιν ἀνατολικῶς τοῦ Soholm, ἔνθα συναντᾷ τὸ νότιον ὅριον τῆς περιφερείας (Kreis) τοῦ Tondern,ἀκολουθούσης τὸ ὅριον τοῦτο μέχρι τῆς Βορείου θαλάσσης,
διερχομένης Νοτίως τῶν Νήσων Fohr καὶ Amrum καὶ βορείως τῶν νήσων Oland καὶ Langeness,
θὰ κληθῇ ν’ ἀποφανθῇ διὰ δημοψηφίσματος, ἐνεργηθησομένου, ὑπὸ τοὺς ἀκολούθους ὄρους:
1) Ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης καὶ ἐντὸς προθεσμίας, ἥτις δέον νὰ μὴ ὑπερβαίνῃ τὰς δέκα μέρας τὰ Γερμανικὰ στρατεύματα καὶ αἱ Ἀρχαὶ (συμπεριλαμβανομένων τῶν Oberpräsidenten, Regierungspräsidenten, Landträthe, Amtsvorsteher, Oberbürgermeister) δέον νὰ ἐκκενώσωσι τὴν περιλαμβανομένην ζώνην βορείως τῆς ὡς ἄνω ὁρισθείσης γραμμῆς.
Ἐντὸς τῆς αὐτῆς προθεσμίας τὰ ἐν τῇ ζώνῃ ταύτῃ ὑφιστάμενα Συμβούλια τῶν ἐργατῶν καὶ ἡ στρατιωτῶν θὰ διαλυθῶσι. Τὰ μέλη αὐτῶν τὰ ἐξ ἄλλης χώρας καταγόμενα καὶ ἀσκοῦντα κατὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης, τὰς λειτουργίας αὐτῶν ἢ καταλιπόντα ταύτας ἀπὸ τῆς 1ης Μαρτίου 1919, θέλουσιν ἐπίσης ἀπομακρυνθῇ.
Ἡ ἀνωτέρω ζώνη τεθήσεται ἀμέσως ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς, συγκειμένης ἐκ πέντε Μελῶν, ὧν τρία ὑποδειχθήσονται ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων· ἡ Νορβηγικὴ καὶ Σουηδικὴ Κυβέρνησις θὰ παρακληθῶσι νὰ ὑποδείξωσιν ἑκάστη ἀνὰ ἓν Μέλος· ἐὰν δὲ δὲν ἤθελον πράξει τοῦτο, τὰ δύο ταῦτα Μέλη θὰ ἐκλεγῶσιν ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων.
Ἡ Ἐπιτροπὴ, βοηθουμένη ἐνδεχομένως ὑπὸ τῶν ἀναγκαίων στρατιωτικῶν δυνάμεων, θὰ ἔχῃ γενικὴν ἐξουσίαν διοικήσεως. Ὀφείλει ἰδίᾳ νὰ μεριμνήσῃ ἀνυπερθέτως διὰ τὴν ἀντικατάστασιν τῶν ἀπομακρυνθεισῶν Γερμανικῶν Ἀρχῶν, ἂν δὲ παρίσταται ἀνάγκη, νὰ δώσῃ αὕτη τὴν διαταγὴν τῆς ἀπομακρύνσεως καὶ νὰ προβῇ εἰς τὴν ἀντικατάστασιν διά καταλλήλων τοπικῶν Ἀρχῶν. Θὰ λάβῃ πανθ’ ὅσα κρίνει πρόσφορα μέτρα διὰ τὴν ἐξασφάλισιν τῆς ἐλευθερίας, γνησιότητος καὶ μυστικότητος τῆς ψηφοφορίας. Θὰ ἐπιβοηθῆται ὑπὸ τεχνικῶν Συμβούλων Γερμανῶν καὶ Δανῶν, ἐκλεγομένων παρ’ αὐτῆς μεταξὺ τοῦ ἐγχωρίου πληθυσμοῦ. Αἱ ἀποφάσεις αὐτῆς θὰ λαμβάνωνται κατὰ πλειονοψηφίαν.
Τὸ ἥμισυ τῶν ἐξόδων τῆς Ἐπιτροπῆς καὶ τῶν ἐκ τοῦ δημοψηφίσματος δαπανῶν θὰ, ἀναληφθῇ ὑπὸ τῆς, Γερμανίας.
2) Τὸ δικαίωμα τῆς ψήφου θὰ χορηγηθῇ εἰς πάντας, ἀδιακρίτως φύλου, τοὺς πληροῦντας τοὺς ἀκολούθους ὄρους:
α) Νὰ ἔχωσι συμπεπληρωμένον τὸ εἰκοστὸν ἔτος κατὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τῆς παρούσης Συνθήκης.
β) Νὰ ἐγεννήθησαν ἐν τῇ ὑποβαλλομένῃ εἰς τὸ δημοψήφισμα ζώνῃ ἢ νὰ ἔχωσιν ἐν αὐτῇ τὴν κατοικίαν των πρὸ τῆς 1ης Ἰανουαρίου 1900 ἢ νὰ ἀπηλάθησαν ἐξ αὐτῆς ὑπὸ τῶν Γερμανικῶν Ἀρχῶν χωρὶς νὰ διατηρήσωσιν ἐν αὐτῇ τὴν κατοικίαν των.
Ἕκαστος θὰ ψηφίσῃ ἐν τῇ ἐν ᾗ ἔχει τὴν κατοικίαν του Κοινότητι ἢ ἐξ ἧς κατάγεται.
Οἱ στρατιωτικοὶ, ἀξιωματικοὶ, ὑπαξιωματικοὶ καὶ στρατιῶται τοῦ Γερμανικοῦ Στρατοῦ, οἵτινες κατάγονται ἐκ τῆς ὑποβαλλομένης εἰς τὸ δημοψήφισμα ζώνης τοῦ Σλέσβικ, δέον νὰ διευκολυνθῶσι πρὸς μετάβασιν εἰς τὸν ἐξ οὗ κατάγονται τόπον, ἵνα μετάσχωσιν ἐν αὐτῷ τῆς ψηφοφορίας.
3) Ἐν τῷ Τμήματι τῆς ἐκκενουμένης ζώνης τῆς περιλαμβανομένης βορείως γραμμῆς ἀγομένης ἀπὸ ἀνατολῶν πρὸς δυσμὰς (δεικνυομένης εἰς τὸν προσηρτημένον ὑπ’ ἀριθ. 4 χάρτην διὰ γραμμῆς ἐρυθρᾶς):
διερχομένης Νοτίως τῆς νήσου Alsen καὶ ἀκολουθούσης τὴν μέσην γραμμὴν τοῦ φιὸρ (Fjord) τοῦ Flensburg,
καταλειπούσης τὸ φιὸρ εἰς σημεῖον κείμενον εἰς 6 περίπου χιλιομέτρων ἀπόστασιν βορείως τοῦ Flensburg καὶ ἀκολουθούσης πρὸς τὸν ἀνάρρουν τὰ ὕδατα τοῦ διερχομένου ἐκ Kupfermühle ῥύακος μέχρι σημείου τινὸς πρὸς βορρᾶν τοῦ Niehuus,
διερχομένης βορείως τοῦ Pattburg καὶ Ellund καὶ Νοτίως ποῦ Fröslee, ἵνα συναντήσῃ τὸ ἀνατολικὸν ὅριον τῆς περιφερείας (Kreis) τοῦ Tondern, εἰς τὸ σημεῖον συναντήσεως τοῦ ὁροθεσίου μεταξὺ τῶν πρῴην περιφερειῶν Slogs καὶ τοῦ Kjaer, (Slogs Herred καὶ Kjaer Herred),
ἀκολουθούσης τὸ τελευταῖον τοῦτο ὅριον μέχρι τοῦ Scheidebek,
ἀκολουθούσης πρὸς τὸν κατάρρουν τὸ ρεῖθρον τοῦ Scheidebek (Alte Au), εἶτα τοῦ Süder Au καὶ τοῦ Wied Au μέχρι τοῦ ἀγκῶνος τοῦ τελευταίου τούτου, κειμένου εἰς ἀπόστασιν περίπου 1500 μέτρων δυτικῶς τοῦ Rutebüll,
διευθυνομένης δυτικῶς βορειο-δυτικῶς, ἵνα συναντήσῃ τὴν Βόρειον θάλασσαν βορείως τοῦ Sieltoft,
διερχομένης ἐκεῖθεν Βορείως τῆς νήσου Sylt,
Τὸ ἀνωτέρω προβλεπόμενον δημοψήφισμα ἐνεργηθήσεται τρεῖς τὸ βραδύτερον ἑβδομάδας μετὰ τὴν ὑπὸ τῶν Γερμανικῶν στρατευμάτων καὶ Ἀρχῶν ἐκκένωσιν τῆς χώρας.
Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ψηφοφορίας κριθήσεται ἐκ τῆς πλειονότητος τῶν ἐν τῷ συνόλῳ τοῦ Τμήματος τούτου ψήφων, τὸ ἀποτέλεσμα θὰ ἀνακοινωθῇ ἀμέσως ὑπὸ τῆς Ἐπιτροπῆς εἰς τὰς Προεχούσας Συμμάχους καὶ Συνησπισμένας Δυνάμεις καὶ θά ἐξαγγελθῇ διὰ προκηρύξεως.
Ἐὰν ἡ ψηφοφορία ἀποβῇ ὑπὲρ τῆς ἐπανόδου, τοῦ ἐδάφους τούτου εἰς τὸ Βασίλειον της Δανίας, ἡ Δανικὴ Κυβέρνησις, κατόπιν συνεννοήσεως μετὰ τῆς ἐπιτροπῆς, θὰ ἔχῃ τὸ δικαίωμα νὰ προβῇ ἀμέσως μετὰ τὴν προκήρυξιν ταύτην εἰς τὴν κατάληψιν, τοῦ ἐν λόγῳ ἐδάφους διὰ τῶν Στρατιωτικῶν καὶ Διοικητικῶν αὐτῆς Ἀρχῶν.
4) Ἐν τῷ Τμήματι τῆς ἐκκενουμένης ζώνης, τῷ κειμένῳ Νοτίως τοῦ προηγουμένου Τμήματος καὶ βορείως τῆς γραμμῆς ἥτις ἀρχομένη ἀπὸ τῆς Βαλτικῆς θαλάσσης εἰς ἀπόστασιν 13 χιλιομέτρων τοῦ Flensburg καταλήγει βορείως τῶν νήσων Oland καὶ Langeness, ἐνεργηθήσεται δημοψήφισμα πέντε τὸ βραδύτερον ἑβδομάδας ἀφ’ ἧς γενήσεται τὸ ἐν τῷ προηγουμένῳ Τμήματι δημοψήφισμα.
Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ψηφοφορίας κριθήσεται κατὰ κοινότητα (Gemeinde), ἀναλόγως τῆς ἐν ἑκάστῃ Κοινότητι πλειονοψηφίας.
Μέχρι τοῦ ἐπὶ τοῦ ἐδάφους καθορισμοῦ τῶν ὁρίων, θέλει ὁρισθῇ γραμμὴ συνοριακὴ ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, κατὰ διαχάραξιν βασιζομένην ἐπὶ τοῦ ἀποτελέσματος τῶν ψηφοφοριῶν καὶ προτεινομένην ὑπὸ τῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς, λαμβανομένων ὑπ’ ὄψιν τῶν ἰδιαιτέρων γεωγραφικῶν καὶ οἰκονομικῶν ὅρων τοῦ τόπου.
Ἀπὸ τῆς στιγμῆς ἐκείνης ἡ Δανικὴ Κυβέρνησις δύναται νὰ καταλάβῃ τὰ ἐδάφη ταῦτα διὰ τῶν Δανικῶν πολιτικῶν καὶ στρατιωτικῶν Ἀρχῶν καὶ ἡ Γερμανικὴ Κυβέρνησις νὰ ἐγκαταστήσῃ αὖθις μέχρι τῆς εἰρημένης συνοριακῆς γραμμῆς τὰς πολιτικὰς καὶ στρατιωτικὰς Ἀρχὰς ἃς εἶχεν ἀποσύρει.
Ἡ Γερμανία δηλοῖ ὅτι παραιτεῖται ὁριστικῶς ὑπὲρ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων παντὸς δικαιώματος κυριαρχίας ἐπὶ τῶν ἐδαφῶν τοῦ Slesvig, τῶν κειμένων Βορείως τῆς ὡς εἴρηται, ἀνωτέρω ὁρισθείσης συνοριακῆς γραμμῆς. Αἱ Προέχουσαι Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις θὰ παραδώσωσιν εἰς τὴν Δανίαν τὰ εἰρημένα ἐδάφη.
Ἐπιτροπή, ἀποτελουμένη ἐξ ἑπτὰ Μελῶν, ὧν πέντε διορισθήσονται ὑπὸ τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων καὶ Συνησπισμένων Δυνάμεων, ἓν ὑπὸ τῆς Δανίας καὶ ἓν ὑπὸ τῆς Γερμανίας, συσταθήσεται ἐντὸς τῶν ἑπομένων δέκα πέντε ἀπὸ τῆς γνωστοποιήσεως τοῦ ὁριστικοῦ ἀποτελέσματος τῆς ψηφοφορίας ἡμερῶν, ὅπως ὁρίσῃ ἐπιτοπίως τὴν διαχάραξιν τῆς συνοριακῆς γραμμῆς.
Αἱ ἀποφάσεις θὰ λαμβάνωνται κατὰ πλειονοψηφίαν, καὶ θὰ ὦσιν ὑποχρεωτικαὶ διὰ τὰ ἐνδιαφερόμενα μέρη.
Ἡ Δανικὴ Ἰθαγένεια (δικαίωμα πολίτου). κτηθήσεται αὐτοδικαίως, ἀποβαλλομένης τῆς Γερμανικῆς ὑφ’ ὅλων τῶν κατοίκων τοῦ ἐπιστρεφομένου εἰς τὴν Δανίαν ἐδάφους.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, οἱ ἐν τῷ ἐδάφει τούτῳ ἐγκατεστημένοι μετὰ τὴν 1ην Ὀκτωβρίου 1918, θ’ ἀποκτήσωσι τὴν Δανικὴν Ἰθαγένειαν μόνον κατόπιν ἀδείας τῆς Δανικῆς Κυβερνήσεως.
Ἐντὸς προθεσμίας δύο ἐτῶν, ἀπὸ τῆς ἡμέρας καθ’ ἣν ἡ ἐπὶ τοῦ ὅλου ἢ μέρους τῶν ὑποβληθέντων εἰς τὸ δημοψήφισμα ἐδαφῶν κυριαρχία ἐπιστραφῇ εἰς τὴν Δανίαν:
Πᾶς τις, ἡλικίας ἄνω τῶν 18 ἐτῶν, γεννηθεὶς ἐν τῷ ἐπιστρεφομένῳ εἰς τὴν Δανίαν ἐδάφει, μὴ ἔχων δὲ τὴν κατοικίαν αὑτοῦ ἐν τῇ χώρᾳ ταύτῃ καὶ κεκτημένος τὴν Γερμανικὴν Ἰθαγένειαν, δικαιοῦται νὰ ἀσκήσῃ ἐπιλογὴν ὑπὲρ τῆς Δανίας.
Πᾶς τις, ἡλικίας ἄνω τῶν 18 ἐτῶν, ἔχων τὴν κατοικίαν αὑτοῦ ἐν τῷ ἐπιστρεφομένῳ εἰς τὴν Δανίαν ἐδάφει, δικαιοῦται νὰ ἀσκήσῃ ἐπιλογὴν ὑπὲρ τῆς Γερμανίας.
Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ συζύγου ἐπισύρει τὴν τῆς συζύγου καὶ ἡ τῶν γονέων τὴν τῶν τέκνων αὐτῶν ἡλικίας κάτω τῶν 18 ἐτῶν.
Οἱ ἀσκήσαντες τὸ ἀνωτέρω προβλεπόμενον δικαίωμα ἐπιλογῆς ὀφείλουσιν ἐντὸς τῶν δώδεκα ἑπομένων μηνῶν νὰ μεταφέρωσι τὴν κατοικίαν αὑτῶν εἰς τὸ ὑπὲρ οὗ ἐπελέξαντο Κράτος.
Θὰ ὦσιν ἐλεύθεροι νὰ διατηρήσωσι τὴν ἣν κέκτηνται ἀκίνητον περιουσίαν ἐν τῷ ἐδάφει τοῦ ἑτέρου Κράτους, ἔνθα πρὸ τῆς ἐπιλογῆς εἶχον τὴν κατοικίαν αὑτῶν· δύνανται νὰ ἀποκομίσωσι τὴν πάσης φύσεως κινητὴν περιουσίαν των δὲν θὰ τοῖς ἐπιβληθῇ δὲ διὰ τοῦτο οὐδὲν εἰσαγωγικὸν ἢ ἐξαγωγικὸν τέλος.Ἡ ἀναλογία καὶ ἡ φύσις τῶν δημοσιονομικῶν ἢ ἄλλων βαρῶν τῆς Γερμανίας ἡ τῆς Πρωσσίας, ἅτινα θὰ ἀναλάβῃ ἡ Δανία, ὁρισθήσονται συμφώνως πρὸς τὸ ἄρθρον 254 τοῦ Θ′ Μέρους (Δημοσιονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἰδιαίτεραι συμφωνίαι θὰ καθορίσωσι πᾶν ἕτερον ζήτημα ἀναφυόμενον ἐκ τῆς πρὸς τὴ Δανίαν παραδόσεως τοῦ ὅλου ἢ μέρους τοῦ ἐδάφους, οὗτινος αὕτη ἐστερήθη διὰ τῆς Συνθήκης τῆς 30 Ὀκτωβρίου 1864.
Τὰ ὀχυρώματα, τὰ στρατιωτικὰ καταστήματα καὶ οἱ λιμένες τῶν νήσω Héligoland κ καὶ Dune θὰ καταστραφῶσιν ὑπὸ τὸν ἔλεγχον τῶν Προεχουσῶν Συμμάχων Κυβερνήσεων, τῇ φροντίδι καὶ δαπάνῃ τῆς Γερμανικῆς ἐν χρονικῷ διαστήματι ὁρισθησομένῳ ὑπὸ τῶν εἰρημένων Κυβερνήσεων.
Διὰ τῆς λέξεως «Λιμένες» δέον νὰ νοηθῇ ὁ βορειο—ἀνατολικὸς μῶλος, τὸ δυτικὸν τεῖχος, οἱ ἐξωτερικοὶ καὶ ἐσωτερικοὶ κυματοθραῦσται, αἱ ἐξηπειρωθεῖσαι γαῖαι τῶν κυματαθραυστῶν τούτων, ὡς ἐπίσης πάντα τὰ ἔργα, ὀχυρώματα καὶ οἰκοδομαὶ, ναυτικῆς ἢ στρατιωτικῆς φύσεως, περατωμένα ἢ ὑπὸ κατασκευὴν, ἔνδον τῶν γραμμῶν, αἵτινες ἐνοῦσι τὰς ὡς κάτωθι θέσεις, φερομένας ἐν τῷ ὑπ’ ἀριθ. 126 χάρτῃ τοῦ Βρεττανικοῦ Ναυαρχείου τῆς 19 Ἀπριλίου 1918, εἰς:
| α′) | πλάτος | 54° | 10′ 49″ | Β. | μῆκος | 7° | 53′ 39″ | Α. |
| β′) | » | 54° | 10′ 35″ | Β. | » | 7° | 54′ 18″ | Α. |
| γ′) | » | 54° | 10′ 14″ | Β. | » | 7° | 54′ 00″ | Α. |
| δ′) | » | 54° | 10′ 17″ | Β. | » | 7° | 53′ 37″ | Α. |
Ἡ Γερμανία ὀφείλει νὰ μὴ ἐπανεγείρῃ τὰ ἐν λόγῳ ὀχυρώματα, οὐδὲ τὰ στρατιωτικὰ ταῦτα καταστήματα, τοὺς λιμένας, ἢ ἀνάλογόν τι ἔργον.
Ἡ Γερμανία ἀναγνωρίζει καὶ ὑποχρεοῦται νὰ σεβασθῇ ὡς διαρκῆ καὶ ἀναλλοίωτον τὴν ἀνεξαρτησίαν παντὸς ἐδάφους, ὅπερ ἀπετέλει κατὰ τὴν 1ην Αὐγούστου μέρος τῆς παλαιᾶς Ρωσσικῆς Αὐτοκρατορίας.
Συμφώνως πρὸς τὰς διατάξεις τῶν ἄρθρων 259 καὶ 292 τοῦ Θ′ Μέρους (Δημοσιονομικοὶ Ὅροι) καὶ Ι′ Μέρους (Οἰκονομικοὶ Ὅροι) τῆς παρούσης Συνθήκης, ἡ Γερμανία ἀναγνωρίζει ὁριστικῶς τὴν ἀκύρωσιν τῶν Συνθηκῶν τοῦ Brest-Litovsk, ὡς καὶ πάσης ἄλλης Συνθήκης Συμφωνίας ἢ Συμβάσεως συναφθείσης: ὑπ’ αὐτῆς μετὰ τῆς Μαξιμαλιστικῆς ἐν Ρωσσίᾳ Κυβερνήσεως.
Αἱ Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις ἐπιφυλάττουσι ῥητῶς τὰ δικαιώματα τῆς Ρωσσίας, ὅπως ἐπιτύχῃ αὕτη παρὰ τῆς Γερμανίας πᾶσαν ἀποκατάστασιν καὶ ἐπανόρθωσιν, βασιζομένην ἐπὶ τῶν ἀρχῶν τῆς παρούσης Συνθήκης.
Ἡ Γερμανία ὑποχρεοῦται νὰ ἀναγνωρίσῃ τὴν πλήρη ἰσχὺν πασῶν τῶν Συνθηκῶν ἢ διακανονισμῶν, οὓς αἱ Σύμμαχοι καὶ Συνησπισμέναι Δυνάμεις ἤθελον συνάψῃ μετὰ τῶν Κρατῶν, ἅτινα ἱδρύθησαν ἢ θὰ ἱδρυθῶσιν ἐπὶ τοῦ ὅλου ἢ μέρους τῶν ἐδαφῶν τῆς πρῴην Ρωσσικῆς Αὐτοκρατορίας, ὡς αὕτη ὑφίστατο τῇ 1ῃ Αὐγούστου 1914, καὶ νὰ ἀναγνωρίσῃ τὰ σύνορα τῶν Κρατῶν τούτων, ὡς θέλουσιν οὕτως ὁρισθῇ.