Στέφανος (Σίμος Μενάρδος)/Πλούτη έχω κοντάρι και σπαθί μεγάλο, Υβρία
| ←Στέφανος (Σίμος Μενάρδος)/Παλινωδία, Στησιχόρου | Πλούτη έχω κοντάρι και σπαθί μεγάλο, Υβριά Συγγραφέας: Μεταφραστής: Σίμος Μενάρδος Στέφανος (Σίμος Μενάρδος) |
Στέφανος (Σίμος Μενάρδος)/Της μνημοσύνης και του Διός παιδιά χαριτωμένα, Σόλωνος→ |
| Πλούτη έχω κοντάρι και σπαθί μεγάλο, Υβρία, «Στέφανος», Εκλογαί αρχαίων ποιημάτων / κατά μετάφρασιν Σίμου Μενάρδου, 1924, Σίμος Μενάρδος |
Πλούτη έχω κοντάρι και σπαθί μεγάλο Επεξεργασία
- Πλούτη έχω κοντάρι και σπαθί μεγάλο
- και για φύλαξή μου ασπίδι δυνατό
- μ' αυτό οργώνω, μ' αυτό θερίζω και με τ'άλλο
- μεσ' στ' αμπέλι το γλυκό κρασί πατώ
- κι είμ' αφέντης της σκλαβολογιάς ατός μου
- κι'όσοι γι'άρματα δεν έχουν καρδιά, νούν,
- γονατίζουν άψυχα κουφάρια ομπρός μου
- βασιλεά να με κράζουν και να με προσκυνούν!
Πρωτότυπο κείμενο: Εστί μοι πλούτος, Υβρίου
Έστι μοι πλούτος, Υβρίου Επεξεργασία
- Ἔστι μοι πλοῦτος μέγας, δόρυ καὶ ξίφος
- καὶ τὸ καλὸν λαισήιον, πρόβλημα χρωτός.
- τούτῳ γὰρ ἀρῶ, τούτῳ θερίζω,
- τούτῳ πατέω τὸν ἁδὺν οἶνον ἀπ' ἀμπέλῳ,
- τούτῳ δεσπότας μνωΐας κέκλημαι.
- τοὶ δὲ μὴ τολμῶντ ἔχειν δόρυ καὶ ξίφος
- καὶ τὸ καλὸν λαισήιον, πρόβλημα χρωτός.
- πάντες γόνυ πεπτηῶτες αμὸν
- _ _ _ κυνεῦντι τε δεσπόταν
- καὶ μέγαν βασιλῆα φωνέοντες.