Έστι μοι πλούτος, Υβρίου

Έστι μοι πλούτος
Συγγραφέας: Υβρίας

Έστι μοι πλούτος, Υβρίου, πηγή:Αθήναιου Δειιπνοσοφιστών βιβλία πεντεκαίδεκα, Deipnosophistarum libri XV, Volume 3, Athenaeus (Naucratites.), Gottfried Heinrich Schäfer 1838, σελ. 218

Ἔστι μοι πλοῦτος μέγας, δόρυ καὶ ξίφος

καὶ τὸ καλὸν λαισήιον, πρόβλημα χρωτός.

τούτῳ γὰρ ἀρῶ, τούτῳ θερίζω,

τούτῳ πατέω τὸν ἁδὺν οἶνον ἀπ' ἀμπέλῳ,

τούτῳ δεσπότας μνωΐας κέκλημαι.

τοὶ δὲ μὴ τολμῶντ ἔχειν δόρυ καὶ ξίφος

καὶ τὸ καλὸν λαισήιον, πρόβλημα χρωτός.

πάντες γόνυ πεπτηῶτες αμὸν

_ _ _ κυνεῦντι τε δεσπόταν

καὶ μέγαν βασιλῆα φωνέοντες.

Μεταφράσεις:

Ο πλούτος μου μεγάλος, Υβρίου

Ο πλούτος μου μεγάλος, το δόρυ, το ξίφος και η καλή ασπίδα, που με προστατεύουν

γιατί με το πρώτο οργώνω

με το άλλο θερίζω

και με το τρίτο πατώ το γλυκό κρασί που δίνει τ' αμπέλι.

γιατί λόγω αυτών, δεσπότης αποκαλούμαι από τους δούλους.

Αυτοί που δεν τολμούν να έχουν δόρυ και ξίφος και την καλή ασπίδα για να τους προστατεύουν

όλοι αυτοί στα γόνατά μου πέφτουν

_ _ _ και με προσκυνούν ως δεσπότη

και μέγα βασιλιά με αποκαλούν

Μεγάλο πλούτος το σπαθί έχω και το κοντάρι

και του κορμιού το σκέπασμα το όμορφο σκουτάρι.

Μ’ αυτά μ’ οργώνουνε τη γης οι δούλοι και θερίζουν,

και το γλυκό κρασί πατούν κι αφέντην με γνωρίζουν.

Όποιοι δεν έχουνε σπαθί κι ένα γερό κοντάρι,

και του κορμιού των φύλακα ένα καλό σκουτάρι,

πέφτουνε και με προσκυνούν κι αφέντη με φωνάζουν,

και Μέγα Βασιλέα τους γονατιστοί με κράζουν.

και για φύλαξή μου ασπίδι δυνατό

μ' αυτό οργώνω, μ' αυτό θερίζω και με τ'άλλο

μεσ' στ' αμπέλι το γλυκό κρασί πατώ

κι είμ' αφέντης της σκλαβολογιάς ατός μου

κι'όσοι γι'άρματα δεν έχουν καρδιά, νούν,

γονατίζουν άψυχα κουφάρια ομπρός μου

βασιλεά να με κράζουν και να με προσκυνούν!