Παλατινή Ανθολογία/VII/89 Καλλιμάχου

AP VII 89 Ξεῖνος Ἀταρνείτης τις ἀνήρετο Πιττακὸν οὕτω
Συγγραφέας: Καλλίμαχος
Παλατινή Ανθολογία, VII (βιβλίο 7ο Επιτύμβια επιγράμματα)

Ξεῖνος Ἀταρνείτης τις ἀνήρετο Πιττακὸν οὕτω, Καλλιμάχου, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο, επίγραμμα 89 (AP VII 89)

VII 89 Καλλιμάχου

Ξεῖνος Ἀταρνείτης τις ἀνήρετο Πιττακὸν οὕτω τὸν Μυτιληναῖον, παῖδα τὸν Ὑρράδιον:

'ἄττα γέρον, δοιός με καλεῖ γάμος: ἡ μία μὲν δή νύμφη καὶ πλούτωι καὶ γενεῆι κατ' ἐμέ,

ἡ δ' ἑτέρη προβέβηκε: τί λώιον; εἰ δ' ἄγε σύμ μοι βούλευσον, ποτέρην εἰς ὑμέναιον ἄγω.'

εἶπεν: ὁ δὲ σκίπωνα, γεροντικὸν ὅπλον, ἀείρας, ἠνίδε, κεῖνοί τοι πᾶν ἐρέουσιν ἔπος.'

οἳ δ' ἄρ' ὑπὸ πληγῆισι θοὰς βέμβικας ἔχοντες ἔστρεφον εὐρείηι παῖδες ἐνὶ τριόδωι.

'κείνων ἔρχεο' φησὶ 'μετ' ἴχνια'. χὠ μὲν ἐπέστη πλησίον: οἳ δ' ἔλεγον: 'τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλα'.

ταῦτ' ἀίων ο ξεῖνος ἒφείσατο μείζονος οἴκου δράξασθαι παίδων κληδόνι συνθέμενος.

τὴν δ' ὀλίγην ὡς κεῖνος ἐς οἰκίον ἤγετο νύμφην, :οὕτω καὶ σύ, Δίων, τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλα.