Παλατινή Ανθολογία/VII/253 Σιμωνίδου

AP VII 253 Εἰ τὸ καλῶς θνῄσκειν ἀρετῆς μέρος ἐστὶ μέγιστον
Συγγραφέας:
Παλατινή Ανθολογία, VII (βιβλίο 7ο Επιτύμβια επιγράμματα)
Εἰ τὸ καλῶς θνῄσκειν ἀρετῆς μέρος ἐστὶ μέγιστον, Σιμωνίδη του Κείου, Παλατινή Ανθολογία βιβλίο 7ο 253 (AP VII 253)


VII 253 Σιμωνίδου

Επεξεργασία
Εἰ τὸ καλῶς θνῄσκειν ἀρετῆς μέρος ἐστὶ μέγιστον, ἡμῖν ἐκ πάντων τοῦτ' ἀπένειμε τύχη·
Ἑλλάδι γὰρ σπεύδοντες ἐλευθερίην περιθεῖναι κείμεθ' ἀγηράτῳ χρώμενοι εὐλογίῃ.
(Σε Αθηναίους νεκρούς)
Η πιό μεγάλη αρετή άν στ’ αλήθεια είν’ θανή δοξασμένη, τότε η τύχη σέ μάς τήνε χάρισε• τί είχαμε τρέξει
φύλακες τής λευτεριάς τής Ελλάδας κι έτσι έχουμε τώρα τάφο στόν τόπο αυτό καί χαιρόμαστε άσβεστη δόξα.