Παλατινή Ανθολογία/V/282 Αγαθία

AP V 282 Ἡ ῥαδινὴ Μελίτη ταναοῦ ἐπὶ γήραος
Συγγραφέας:
Παλατινή Ανθολογία, V (βιβλίο 5ο, Ερωτικά επιγράμματα)
Ἡ ῥαδινὴ Μελίτη ταναοῦ ἐπὶ γήραος, Αγαθία του Σχολαστικού, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 5, επίγραμμα 282 (AP V 282)


V 282 Αγαθία Επεξεργασία

Ἡ ῥαδινὴ Μελίτη ταναοῦ ἐπὶ γήραος οὐδῶι τὴν ἀπὸ τῆς ἥβης ὀυκ ἀπέθηκε χάριν,
ἀλλ' ἔτι μαρμαίρουσι παρηΐδες, ὄμμα δὲ θέλγειν οὐ λάθε· τῶν δ' ἐτέων ἡ δεκὰς οὐκ ὀλίγη.
μίμνει καὶ τὸ φρύαγμα τὸ παιδικόν· ἐνθάδε δ' ἔγνων, ὅττι φύσιν νικᾶν ὁ χρόνος οὐ δύναται.
Η λυγερή Μελίτη, στό κατώφλι
τών μακροχρόνιων γερατειών κι άν ήρθε,
τής νιότης δέν τήν έχασε τή χάρη,
μ’ ακόμα λάμπουνε τά μάγουλά της
καί δέν εχάθη η γλύκα τών ματιών της.
Καί πιά τά χρόνια της δέν είναι λίγα.
Η έπαρση η εφηβική έχει μείνει.
Πώς δέν μπορεί ο χρόνος νά νικήσει
τή φύση απ’ αυτήν τό έχω μάθει.