Παλατινή Ανθολογία/V/282 Αγαθία
< Παλατινή Ανθολογία | V
←Βιβλίο 5o, 281 | AP V 282 Ἡ ῥαδινὴ Μελίτη ταναοῦ ἐπὶ γήραος Συγγραφέας: Παλατινή Ανθολογία, V (βιβλίο 5ο, Ερωτικά επιγράμματα) |
Βιβλίο 5o, 283→ |
Ἡ ῥαδινὴ Μελίτη ταναοῦ ἐπὶ γήραος, Αγαθία του Σχολαστικού, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 5, επίγραμμα 282 (AP V 282) |
V 282 Αγαθία
Επεξεργασία- Ἡ ῥαδινὴ Μελίτη ταναοῦ ἐπὶ γήραος οὐδῶι τὴν ἀπὸ τῆς ἥβης ὀυκ ἀπέθηκε χάριν,
- ἀλλ' ἔτι μαρμαίρουσι παρηΐδες, ὄμμα δὲ θέλγειν οὐ λάθε· τῶν δ' ἐτέων ἡ δεκὰς οὐκ ὀλίγη.
- μίμνει καὶ τὸ φρύαγμα τὸ παιδικόν· ἐνθάδε δ' ἔγνων, ὅττι φύσιν νικᾶν ὁ χρόνος οὐ δύναται.
- Η λυγερή Μελίτη, στό κατώφλι
- τών μακροχρόνιων γερατειών κι άν ήρθε,
- τής νιότης δέν τήν έχασε τή χάρη,
- μ’ ακόμα λάμπουνε τά μάγουλά της
- καί δέν εχάθη η γλύκα τών ματιών της.
- Καί πιά τά χρόνια της δέν είναι λίγα.
- Η έπαρση η εφηβική έχει μείνει.
- Πώς δέν μπορεί ο χρόνος νά νικήσει
- τή φύση απ’ αυτήν τό έχω μάθει.