Ιστορία μιας γάτας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ ελληνιικά γράμματα
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Τίτλος|Ιστορία μιας γάτας|Διήγημα|[[Εμμανουήλ Ροΐδης]]}}
 
    Αν εξαιρέσωμεν τους νεοπλατωνικούς
φιλοσόφους, δεν πιστεύω να υπάρχωσιν άλλα επί γης πλάσματα όσον οι
γάτοι συκοφαντηθέντα. Ως κατά πρόληψιν και κατά παράδοσιν κηρύττονται
Γραμμή 13:
γνώμης και, προ πάντων πόσον είναι άδικος η προς άλληλα σύγκρισις δύο
πραγμάτων όλως ανομοίων, οία η εμπειρία του Σταγειρίτου προς το
υπερούσιον πτερύγισμα της νεοπλατωνικής διανοίας.<supref>[1]Βλ. “Εγκυκλοπ. Λεξικού”, άρθρ. “Αλεξανδρινή Σχολή”.</supref>.
Τούτο είναι περίπου το αυτό ως αν υπετιμάτο εν συγκρίσει προς την
πέρδικα ως μη φαγώσιμος η αηδών. Καθ' όμοιον τρόπον κατηγορείται και ο
Γραμμή 36:
πλειστάκις ηξιώθη ο γάτος θείων τιμών. Οι Αιγύπτιοι τον ελάτρευον ως
Απόλλωνα υπό το σχήμα γατοκεφάλου νεανίσκου και την γάταν ως θεάν του
έρωτος και του κάλλους.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Η ευμορφία τω όντι των γυναικών εξετιμάτο παρ'
αυτών κατ' ακριβή
αναλογίαν της ομοιότητος προς τα αιλουροειδή, του σπινθηρισμού των
Γραμμή 56 ⟶ 57 :
αναγράψαντες εις τας πολεμικάς αυτών σημαίας το ομοίωμα του γάτου, ως
του μόνου πλάσματος, το οποίον δύναται μεν να ημερωθή, όχι όμως και να
υποδουλωθή. <br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Τοιούτος ων μόνον ως ισότιμος του<i> </i>οικοδεσπότου
στέργει ο γάτος να φιλοξενηθή παρ' ημίν. Αλλ' αν δεν δέχεται ως τα άλλα
ζώα να δουλεύση, έπεται άρα εκ τούτου, ότι δεν δύναται ουδ' ως φίλος ν'
Γραμμή 70 ⟶ 72 :
άλλου φροντίζων παρά πώς να διαπρέψη ως ρήτωρ, δεν εδίστασε να συγγράψη
λίβελλον κατά του γάτου δια τον μόνον λόγον ότι είχεν ανάγκην
αντιθέσεως προς ανάδειξιν του εγκωμίου του σκύλου.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Εξ ίσου άδικος, αλλά τουλάχιστον ακριβέστερος,
απεδείχθη ο
ευσεβέστατος Άγγλος ποιητής Βούνυαν (Βunnyan). Ούτος εξετάζων το ζήτημα
Γραμμή 84 ⟶ 87 :
καλοθρέψη και να τον περιποιήται, αλλά πρέπει και να μη λησμονή ότι
ρέει εις τας φλέβας του αίμα βασιλικόν, προσφερόμενος προς αυτόν μετά
της δεούσης ευλαβείας.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Φύσει ων αριστοκρατικός αποστρέφεται ο γάτος
την υπερβολικήν
οικειότητα, την αδιακρισίαν και ιδίως πάσαν αξίωσιν περιορισμού της
Γραμμή 104 ⟶ 108 :
εσπερινήν προσευχήν επροτίμησε να κόψη δια ψαλίδος την άκραν του
ενδύματός του, παρά να ταράξη την ανάπαυσιν του επ' αυτού
αποκοιμηθέντος ευνοουμένου του γάτου.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Εις τους ούτως αγαπώντας αυτόν ίσην ανταποδίδει
και ούτος αγάπην,
ως δύνανται να μαρτυρήσωσιν όσαι υιοθέτησαν γάτους γεροντοκόραι και
Γραμμή 124 ⟶ 129 :
μίαν γωνίαν, ενώ οι σκύλοι του μακαρίτου εξηκολούθουν να τρώγουν, να
πίνουν και να γαυγίζουν και οι θερμότατοι φίλοι του μετέβαινον να
προσκυνήσωσι τον κ. Τρικούπην.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Την προς τους γάτους συμπάθειαν των συγγραφέων
και καλλιτεχνών
επεχείρησάν τινες να υποτιμήσωσιν, ονομάζοντες αυτήν διαστροφήν, ως την
Γραμμή 149 ⟶ 155 :
τον επί αυγών χορόν των Ισπανίδων ή τους Ομηρικούς εκείνους, τους
τρέχοντας δι' αγρών και λειμώνων χωρίς να θραύσωσιν ούτε τους στάχεις,
ούτε τα κρίνα.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Άλλοτε πάλιν, αφού δια μακράς εργασίας μεταδώση
στιλπνότητα
κατόπτρου, εις το ατλάζινον αυτής δέρμα, προσέρχεται η γαλή να προσφέρη
Γραμμή 168 ⟶ 175 :
του χειρογράφου μου μακρύς πλατύς, ως αν ήθελε να με ειδοποιήση, ότι
προτιμότερον είναι να υπάγω να κοιμηθώ παρά να επιμένω γράφων φράσεις
υπνωτικάς.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Απορίας άξιον είναι πώς ουδείς φυσιοδίφης
έτυχεν ακόμη να
παρατηρήση την εις μόνον το γένος των οικιακών αιλούρων παρατηρουμένην
Γραμμή 201 ⟶ 209 :
υποθέσωμεν υπάρχουσαν και εις την γαλήν, της οποίας οι ερωτικοί
στεναγμοί ηχούσι πολλάκις εις την ακοήν των αγρυπνούντων ως γόοι
[2]σφαζομένης.<smallref>Των κραυγών τούτων υπάρχει και άλλη τις πεζοτέρα ανατομική εξήγησις,
σφαζομένης.<sup>[2]</sup><br>
την οποίαν δύναται ο βουλόμενος να εύρη εις τα ειδικά συγγράμματα.</smallref>
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Άλλη απόδειξις της εξαιρετικής παρ' αυτή
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Άλλη απόδειξις της εξαιρετικής παρ' αυτή
αναπτύξεως του νευρικού
συστήματος είναι η κλίσις προς την μουσικήν. Την μελομανίαν ταύτην
Γραμμή 216 ⟶ 226 :
μαλακά ανάκλιντρα, τα μετάξινα παραπετάσματα και ιδίως τα τρίχαπτα, τας
φούντας και τα κρόσσια προς άσκησιν εις το σπάραγμα των στιλπνών αυτής
ονύχων.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Τοιαύτη ακριβώς ήτο η ηρωίς του παρόντος
διηγήματος συριανή γάτα,
συνυπότροφός μου εις το ήδη μνημονευθέν Λύκειον του Ευαγγελίδου και
Γραμμή 235 ⟶ 246 :
ιδίως τας πρεσβυτέρας Αθηναίας, ως κάλλιστα εγνώριζεν ο αοίδιμος
γυναικολόγος Βενιζέλος, ο αναμιγνύων βαλεριάναν εις όλας του τας
συνταγάς, όπως ο Ρηγόπουλος εις όλας του τας αγορεύσεις τον Νιαγάραν.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Χάρις εις το χόρτον τούτο και την μοναδικήν
σύμπτωσιν παντοίων
άλλων ευνοϊκών περιστάσεων, υπήρξα επί τινας εβδομάδας το ευτυχέστερον
Γραμμή 263 ⟶ 275 :
φιλοδώρημα της καλής μου κηδεμόνος και η αγρυπνία παρετείνετο πολλάκις
μέχρις ού αντήχει το άσμα των σαλεπιτζήδων, των πετεινών, των
λαχανοφόρων γαϊδάρων και των άλλων προδρόμων της ροδοδακτύλου Ηούς.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Η χαριτόβρυτος εν τούτοις Σεμίρα είχε θανάσιμον
εντός του Λυκείου
εχθράν. Αύτη ήτο η από τινων μηνών εκτελούσα έργα οικονόμου. Προτιμών
Γραμμή 309 ⟶ 322 :
δύο την εβδομάδα μετέβαλον εις αγανάκτησιν την ευθυμίαν των μαθητών,
οίτινες συνελθόντες εις μυστικόν συνέδριον απεφάσισαν παμψηφεί ν'
αναθέσωσι την εκδίκησιν αυτών εις την Σεμίραν.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Προς κατανόησιν της εκδικήσεως ταύτης πρέπει να
είπωμεν, ότι η
τόσον σεμνή εκείνη παρθένος, η καλύπτουσα, οσάκις μετέβαινεν εις την
Γραμμή 322 ⟶ 336 :
ποθουμένου προσόντα, εργατικότητα, ολιγάρκειαν, μαγειρικήν τέχνην,
χειροτεχνήματα και νοικοκυρωσύνην, δραστηριώτερον όμως πάντων τούτων
δελέασμα ενόμιζε την επίδειξιν της κλίνης της.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Αληθές είναι ότι η κλίνη αύτη, αν και ολίγον
αρχαϊκή, ήτο πράγματι
αξιοθέατος, σιδηρά, ευρύχωρος, μ' επίχρυσον άνω της κεφαλής ζεύγος
Γραμμή 344 ⟶ 359 :
μισοκαιρίτης, τον οποίον εδέχετο την Κυριακήν μετά την λειτουργίαν εις
τον νυμφώνα της προς τακτοποίησιν του λογαριασμού της εβδομάδος,
αφίνουσα δια το ασκανδάλιστον ορθάνοικτον και τον χειμώνα την θύραν.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Τω καιρώ εκείνω ευρίσκετο εις την ακμήν του ο
μετασχηματισμός των
Συριανών εις Ευρωπαίους, τον οποίον ωνόμαζον, με συμπάθειο,
Γραμμή 360 ⟶ 376 :
πάτριον τσεμπέρι και κοντογούνι. Ουδ' εβράδυνε να μεταβή από τους
λόγους εις τα έργα ή μάλλον εις τα εμπορικά προς προμήθειαν του πρώτου
υλικού της μεταμορφώσεως.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Το μαλλινομέταξον του φορέματος, η τότε
απαραίτητος 'πελερίνα', η
πόλκα, το 'μαλακώφ' ή πυγόκοσμος, ως το είχεν εξελληνίσει ο καθηγητής
Γραμμή 380 ⟶ 397 :
και πλησίον αυτών τα στιλπνά υποδήματα και τα μεταξωτά χειρόκτια, όλα
έτοιμα δια την αυριανήν μεταμόρφωσιν της Λαμίας εις Ευρωπαίαν. Αλλ'
έτοιμη ήτο και η Σεμίρα.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Ο λόγος της τοσαύτης κατά του χαριτοβρύτου
τούτου πλάσματος έχθρας
της οικονόμου ήτο, ότι ως όλαι αι γάται και μάλλον πάσης άλλης
Γραμμή 404 ⟶ 422 :
κατ' αρέσκειαν είτε να κράξη εις βοήθειαν τους μαθητάς είτε να ζητήση
άσυλον εις τα κεραμίδια, δι' αφράκτου τινός φεγγίτου χρησιμεύοντος εις
φωτισμόν του γείτονος σκοτεινού διαδρόμου.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Την αξιομνημόνευτον εκείνην εσπέραν ο
υποδειχθείς δια λαχνού
συνωμότης, ωφελούμενος της στιγμής, καθ' ην υπέβαλλεν η οικονόμος την
Γραμμή 429 ⟶ 448 :
οφθαλμοί εστράφησαν προς το μέρος εκείνο και ορθή επάνω εις το ράφι,
χασμωμένη ως αν είχε διακοπή ο ύπνος της και κάμπτουσα ως τόξον την
ράχιν, επεφάνη εις τους εκπλήκτους θεατάς υγιής και ανέπαφος η Σεμίρα.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Τί λοιπόν εκοπάνιζεν η Λάμια επί τόσην ώραν και
με τόσην λύσσαν;
Ότε υπό απαισίου κατεχομένη προαισθήματος απέσυρε με τρέμουσαν χείρα το
Γραμμή 440 ⟶ 460 :
Λάμια δεν ήτο εκ των γυναικών εκείνων αι οποίαι λιποθυμούν, αλλ'
ώρμησεν ωρυομένη να μας δείρη όλους, χωρίς εξαίρεσιν ουδ' αυτού του κ.
Φαβρικίου.<br>
 
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Εις πολλάς και πρότερον και έκτοτε έτυχε να
παρευρεθώ αγρίας σκηνάς
και να ίδω αποθηριωθείσας υπό της οργής φυσιογνωμίας, αλλ' ουδεμίαν
Γραμμή 451 ⟶ 472 :
ευρεθή ο τοποθετήσας υπό το σκέπασμα τον κοπανηθέντα πίλον. Τούτο
δικαιούμεθα να θεωρήσωμεν ως μέγα δι' αυτόν ευτύχημα, διότι τρεις
ημέρας έπειτα ανεσύρετο νεκρά εκ του φρέατος η δυστυχής Σεμίρα.<br>
<br>
 
----
<references>
[1]<small>Βλ. “Εγκυκλοπ. Λεξικού”, άρθρ. “Αλεξανδρινή
Σχολή”.</small><br>
[2]<small>Των κραυγών τούτων υπάρχει και άλλη τις πεζοτέρα ανατομική εξήγησις,
την οποίαν δύναται ο βουλόμενος να εύρη εις τα ειδικά συγγράμματα.</small>
 
[[Κατηγορία:Διηγήματα|Ιστορια μιας γατας]]