| ←Ποικίλα | Ἀθηναΐς-Ἔτος Α΄, τεῦχος 11 Αἴνιγμα |
ΑΙΝΙΓΜΑ Ι΄.
Εἶμαι μέρος τῶν προσώπων
χρήσιμον ἀρκούντως μάλα
Ὅλοι μ’ ἔχουν τῶν ἀνθρώπων
κ’ ἐκ τῶν ζώων ὅλα τἆλλα.
Σὺ, ὦ φίλη, ποῦ μὲ βλέπεις
εἰς τὸ πρόσωπόν σου μ’ ἔχεις.
Τὶ συλλογισμένη μένεις;
τί μὲ βλέπεις κι’ ἀπορεῖς;
Καὶ οἱ φίλοι σου μὲ ἔχουν
κι’ ὅλοι σου οἱ συγγενεῖς.
Δὲν μ’ ἐννόησες ἀκόμη;
πρόσθεσε εἰς τὴν ἀρχὴν μου
ἄλλην μίαν κεφαλὴν,
καὶ θὰ μ’ εὕρῃς, ὅπου κρότοι
ὅπου ἄνθρωποι φωνάζουν
καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς συνάζουν.