Γλώσσαι/Ψ

←Χ

Γλώσσαι
Συγγραφέας: Ησύχιος
Ψ

Ω→

<Ψάγδας>: [ψαγδῆς.] μύρον ποιόν
[<ψαγεῖον>: ἀγγεῖον]
<ψάγιον>: πλάγιον, λοξόν, ἐπικεκλιμένον
*<ψάραλλα>: ψύγματα
<ψάδδα>: ἡ κινάβαρις
<ψάδιον>: κάταντες
<ψαδυρόν>: ἀσθενές. μαδαρόν. ψαθυρόν
<ψαέναι>: φθάσαι. κτίσαι
<ψαθάλλειν>: κνήθειν. ψηλαφᾶν
<ψαθαρά>: εὔθλαστα, σαθρά. ξηρά. ἀσθενῆ. ψαθυρά
<ψάθεα>: ψωμία
<ψαθύρματα>: ἀποκόμματα
<ψαθυρός>: εὔθλαστος, καὶ τὰ ὅμοια
<ψαιδρά>: ἀραιότριχα
<ψαιδρόν>: φαιδρόν. ἀραιόν
<ψαιθόν>: ὑποφοινίσσον
<ψαῖμα>: ὀλίγον
<ψαινούζειν>: διὰ ῥ.πισμοῦ καταψύχειν. γὰρ δὲ καὶ δραπισμοῦ
<ψαινύθιον>: ψευδές. μάταιον, εὐτελές, φλύαρον. οἰκτρόν
*<ψαινύροιτο>: διεσείσατο
<ψαινύντες>: ψωμίζοντες
<ψαίνυον>: ἀχρεῖον
<ψαίνυσμα>: ὀλίγον
<ψαινύσσειν>: ῥ.πίζειν
<ψαίρει>: τινάσσει, ῥιπίζει.
<ψαί(ρ)ειν>: ἀσθενῶς τι ποιεῖν. σύρειν
<ψαῖσμα>: σῖτον ὀλίγον
<ψαιστά>: ἄλφιτα ἐλαίῳ δεδευμένα
<ψα[ι]κάζει>: ῥα(ί)νει
<ψά[ί]καλον>: ἔμβρυον, βρέφος
*<ψαικάς>: ψακάς, ῥανίς
*<ψα[ι]καλοῦχον>: ἔμβρυον .......
<ψακαλοῦχοι>: ψάκαλα ἔχουσαι· εἰσὶ δὲ ἔμβρυα
<ψάκελον>: μέσα
[<ψάκιον>: ἀραιόν. μακρόν]
<ψάκταν>: τὴν ψώκτην μάζαν
<ψακτήρ>: ψήκτρα
<ψαλάγματα>: ψηλαφήματα
[<ψάλις>: κιθαριστής]
<ψάλια>: κρίκοι, δακτύλιοι
*<ψαλίδες>: ἁψῖδες <τῶν στύλων>
<ψαλίξαι>: κεῖραι
*<ψαλίοις ἵππους>: χαλινοῖς ἵππους. κωλυτηρίοις
<ψαλίον>: κωλυτήριον. χαλινός
<ψαλίθια>: ψήγματα
<ψαλάκανθα>: τοῦτο ἀδέσποτον δοκεῖ τισιν εἶναι. [ψ#]
<ψαλακτόν>: οὐκ ἀνεύρητον
<ψαλάσσει>: τινάσσει. ψηλαφᾷ. κινεῖ. ψαύει, ψάλλει, ἀφ' οὗ καὶ <ἀψά- λακτος> ὁ ἄψαυστος
<ψαλίς>: τὸ ἄρμενον. καὶ καμάρα. καὶ ταχεῖα κίνησις
*<ψάλλειν>: ᾄδειν ᾄσματα. τίλλειν. κινεῖν
*<ψαλόν>: εἶδος χαλινοῦ
<ψαλίττεται>: ἁμιλλᾶται
<ψαλλός>: ὕλη
<ψαλοίμην>: βληθείην
<ψαλτήρ>: ὁ ἀνήρ· ἡ δὲ γυνὴ <ψάλτρια>
<ψαλτής>: κιθαριστής
<ψάλτιγξ>: κιθάρα
<ψαλύγων>: ἔνιοι <ψά(λυ)γας> τὰς λεγομένας ψυχὰς ἄμεινον, καὶ τοὺς ἀσθενεῖς σπινθῆρας
<ψαμαθία>: αἰγιαλός
<ψάμαθος>: ψάμμιος, ἢ παραθαλάσσιος ἄμμος
<ψαμμακοσιογάργαρα>: πολλὰ ἀναρίθμητα, ἀπὸ τῆς ψάμμου καὶ τῶν γαργάρων
<ψάμματα>: σπαράγματα
<ψαμματίζουσα>: ψωμίζουσα
<ψαμμήν>: ἄλφιτα
<ψαμμοδύτης>: ἰχθῦς, ὃν καὶ καλλιώνυμον ὀνομάζουσιν
<ψάμμος>: ἡ παραθαλάσσιος γῆ, ἄμμος
<ψανισμός>: ναυτιασμός
<ψανός>: ψεδνός
<ψάρις>: γένος στρουθοῦ
<ψᾶρ(ε)ς>: εἶδος ὀρνέου. [ἄλλοι δέ φασι τὴν λέξιν μηδαμοῦ κεῖσθαι
<ψάρις>: εἶδος νεώς, τριήρους
<ψαρί[γ]χοι>: ψᾶροι
<ψαροί>: ποικίλοι. εἶδος χρώματος
<ψαρόν>: ποικίλον. σποδοειδές
<ψαστής>: τὰ ψαιστὰ ῥόδα
<ψατᾶσθαι>: προκαταλαμβάνειν
<ψατῆσαι>: προειπεῖν
<ψαύειν>: θιγγάνειν
<ψαύεται>: ψηλαφᾶται
*<ψαυγές>: θορυβῶδες
<ψαυκρόποδα>: κουφόποδα, ἄκροις τοῖς ποσὶ ψαύοντα
<ψαυκρὸν γόνυ>: κοῦφον. ἀπὸ τοῦ ἄκρως ψαύειν
<ψαυκρός>: καλλωπιστής. ταχύς, ἐλαφρός. ἀραιός
*<ψαλόεντα>: τὰ ἐν τῷ ψαύειν ἀπολλύντα
<ψαῦσαι>: ἅψασθαι. προσεγγίσαι
<ψαύσασθαι>: τὰ αὐτά
<ψαυστά>: ψαυστὰ ἀρχίας
*<ψαύριος>: κονιορτός. φορυτός. οἱ δὲ <ψαυρός
<ψάφα>: κνέφας
<ψαφαρά>: ψαθυρά
<ψαφαρόν>: ξηρόν, αὐχμηρόν. ἀσθενές. ἐλαφρόν
<ψαφαρὰ νεφέλη>: σκοτεινή
<ψαφερά>: ψαθυρά
*<ψαφέα>: ψωμία
*<ψάφα>: λόφοι ψηλοί
<ψαφοτριβέων>: περὶ τοὺς λόγους τριβομένων
<ψέ>: αὐτούς, αὐτάς, [αὐτῶν] αὐτά, αὐτόν, αὐτήν, αὐτό
<ψέγει>: μέμφεται. ὑβρίζει
<ψέγος>: τάφος. καὶ <ἐπιψέγειν>· ἐπικηδεύειν
<ψέδειν>: ἐντρέπειν, φροντίζειν
<ψεδνὴ ἡ θρίξ>: ἡ ἀραιόθριξ· ψεδνὴ δ' ἐπενήνοθε μαδαρὰ ἐπήνθει
<ψεδόναι>: λόγοι
<ψέδυρα>: ψίθυρος
*<ψεδνός>: μαδαρός, ἀραιόθριξ
<ψειαί>: ἀλώπεκες. ψῆφοι
<ψεαδερτῶν>: ἐλαιῶν τὸ ἀποπίασμα
<(ψ)ειήματα>: παίγνια
<ψ[ε]ιλεύει>: κρα(ς)πεδεύει
<ψ[ε]ινάζει>: ἀποῤῥεῖ
<ψείρει>: φθείρει
<ψεῖσαι>: ψωμίσαι
<ψεκάδες>: ῥανίδες, σταγόνες
<ψεκάς>: σταγών
<ψελλίζειν>: ἀς[χ]ήμως λαλεῖν
<ψεκτόν>: μεμπτόν
<ψελιστήν>: λίγνον
<ψελλός>: ὁ τὸ σίγμα παχύτερον λέγων
<ψελός>: αἰθαλός
<ψενδύλοι>: σπόνδυλοι
<ψευδάγγελος>: ψευδῆ ἀγγέλων
*<ψέλια>: δακτύλιοι, λύγαια
<ψευδάλμιον>: ψευδές
<ψευδ(αμ)άμαξυς>: εἶδος ἀμπέλου. ἤγουν εἰς ἀναδενδράδα εὔθετος ἄμπελος. καὶ ὁ ψευδόπλουτος
<ψευδεπήσειεν>: ψευδολογήσειεν
<ψευδῆ>: ἀλλόκοτα. ἀπάται
<ψευδηγόρους>: ψευδολόγους
<ψευδής>: ψεύστης
<ψευδοεπήσωμεν>: ψευδολογήσωμεν
<ψευδομυθεῖ>: ψευδολογεῖ
<ψευδοραβδοθίαι>: ψευδοραψῳδοί
<ψεῦδος>: ἀπάτη, πλάνη
<ψευδοσέληνον>: ἡ ἀμαυρὰ σελήνη
<ψευδώνυμοι ὄνειροι>: ψευδολόγοι
<ψευσάμενοι>: παραβάντες. ἐπιορκήσαντες, [ἐφιορκήσαντες]
<ψευστήσεις>: ψεύστης εἶ
<ψεφαί(α)ς νυκτός>: σκοτεινῆς
*<ψεφαυγοῦς>: σκοτεινῆς
<ψεφ(αί)αις>: σκοτειναῖς
<ψεφα[ρ]ῖον>: λυπρόν. σκοτεινόν
<ψεφαρά>: σκοτεινή
<ψέφας>: σκότος
<ψέφος>: καπνός
<ψέφει>: δέδοικεν, ἐντρέπει. λυπεῖ. φροντίζει
<ψῆγμα>: ξύσμα. ἢ μικρὸν θρύμμα, κλάσμα
<ψηκεδών>: κονιορτός
<ψήκτρα>: ξύστρα. σπάθη
<ψῆλαι>: τῖλαι
<ψηλαφηκότταμοι>: ......
<ψήληκες>: τῶν ἀλεκτρυόνων οἱ νοθογένναι
<ψήν>: εἶδος ζώου μικροῦ συκοφάγου
<ψῆνες>: κωνώπια τὰ ἐν τοῖς ὀλύνθοις γινόμενα
<ψῆνας>: τὰ σπέρματα τῶν ἀῤῥένων φοινίκων
<ψηνόν>: ἀραιόν
<ψηνός>: ψεδνός, διάψιλος
<ψηνίζων>: τοὺς Ψῆνας λέγει τοὺς τοῦ Μάγνητος· ἔστι δὲ ὁ ψὴν εἶδος ζώου ὅμοιον κώνωπι, ὃ εἰσδύεται εἰς τοὺς ὀλύνθους τῶν σύκων καὶ πεπαίνει αὐτούς
<ψῆρες>: εἶδος ὀρνέων
<ψηροπυρίτας>: αὐτόπυρος ἄρτος. οἱ δὲ πυριεφθής. οἱ δὲ κακός
<ψῆττα>: ἰχθύδιον τῶν πλατέων ἡ ψῆττα, ἥν τινες <σανδάλιον> ἢ <βούγλωσσον> .....
<ψηφῖδες>: ψῆφοι, μικροὶ λίθοι
<ψηφισαμένων>: κρινάντων
<ψηφίσματα>: γνῶμαι ἀρέσκουσαι
<ψῆφος>: λόγος. κρίσις. ἀπόφασις διὰ λαλιᾶς
<ψηφοφορία>: ἡ πολλῶν ψῆφος καὶ ἀποδοχή
[<ψηφῶν>: φροντίζων.] <ψηφολογική>· ......
<ψήχει>: καταμάσσει, τρίβει, ξύει. σμήχει. [ψύχει πραΰνει]
<ψήχοι>: πραΰνοι, καὶ τὰ ὅμοια; <ψήχομαι τὸν δικαστήν>
[<ψηχράν>: τὴν λεπτήν]
<ψιά>: χαρά, γελοίασμα, παίγνια
<ψιάδ(δ)ειν>: παίζειν
<ψιάδες>: ψακάδες, ῥανίδες, σταγόνες
<ψιάζει>: ψακάζει
<ψιάθια>: τὰ ἐν τοῖς δικαστηρίοις ἐπὶ τῶν καθεδρῶν ἐπιστορνύμενα
<ψίαθος>: ἡ χαμεύνη. καὶ τὸ φυτόν, ἐξ οὗ πλέκεται ψίαθος
<ψίαι>: ἀλώπεκες
<ψίακα>: ψακάδα
<ψιαρόν>: εὐῶδες
[<ψίγναι>: τρίχες]
<ψίδες>: ψιάδες, ψακάδες
<ψιβδεῖ>: ὑποπνεῖ, βδεῖ
<ψιδόνες>: διάβολοι. ψίθυροι
<ψίεσσα>: εὐδαίμων, μακαρία
<ψίεντα>: τὰ αὐτά
<ψιζομένη>: κλαίουσα
<ψίης>: μακάριος, εὐδαίμων
<ψιῆναι>: ψίξαι
<ψιῆσαι>: ψωμίσαι
<ψιθία>: εἶδος ἀμπέλου, καὶ μήλων τινῶν
<ψιθήν>: τὴν ἀπώλειαν
<ψιθύρα>: ἐξ ὧν τὸ σύνηθες καὶ ἥρωος Ἀθήνησιν ὄνομα
<ψιθυρίζει>: εἰς τὸ οὖς ἠρέμα διαλέγεται
<ψιθωμία(ν)>: Λάκωνες τὸν ἀσθενῆ
<ψιλάς>: πέτρα. κράσπεδα
<ψιλὰ τὰ γένεια>: σπανοπώγων
<ψιλαῖς>: ἀκοσμήτοις
*<ψηλαφῶ>: ἐρευνῶ, καὶ τὰ ὅμοια
<ψίλακα>: ψιλόν, λεῖον. πτερὸν [ἢ πτενόν]
<ψιλάκερ>: τὸ ἡγεῖσθαι χοροῦ
<ψιλεῖς>: οἱ ὕστατοι χορεύοντες
<ψιλή>: ζήτει εἰς τὸ ψιλόν
<ψιλίοις>: πλαγίοις, ὑπτίοις
<ψιλίον>: πτερόν. μακρόν. οἱ δὲ ψέλλιον. ἢ εἶδος ἄνθους
<ψιλοδετόρων>: βρώτη
<ψιλοκόῤῥης>: φαλακρός
<ψιλόν>: γυμνόν. ἔρημον. εὐτελές. ἄτριχον. καὶ πᾶν ἀποδεδαρμένον
<ψιλὸς στέφανος>: πτέρινος. καὶ ὁ ἱππεύς
<ψιλοτάπιδες>: αἱ καλούμεναι ὑποστρώματα καλά
<ψιλούς>: γυμνούς. σφενδονιστάς. τοξότας
<ψίλωθρον>: σποδή. ἔνιοι μάδον
<ψίμαρον>: εὐδιαῖον
<ψιλῶς>: κούφως. εὐτελῶς
<ψίν>: αὐτοῖς. αὐτόν
<ψινάδες>: αἱ ῥυάδες ἄμπελοι
<ψινάζει>: ἀποῤῥεῖ τὰ ἀσθενῆ τοῦ καρποῦ, φυλλορ(ρ)οεῖ
<ψίναθος>: ἀγρία αἴξ
<ψίνδεσθαι>: κλαίειν
<ψίνθος>: τέρψις
<ψινύθιον>: φαῦλον
<ψῖσαι>: ψωμίσαι
<ψίσις>: ἀπώλεια
<ψίττα>: ταχέως, εὐθέως
<ψιττάζων>: ψίττα ἐπιφθεγγόμενος. ὅπερ ἐστὶ ποιμενικὸν ἐπίφθεγμα
<ψιττάκ(ε)ια>: εἶδος ὑποδήματος γυναικείου
<ψιττία>: ψωμία. Ἀττικοί
<ψιφά>: ἑψιτὰ λεπτά
<ψιφαῖον>: ἱστίον. ὁτὲ δὲ ψίαθος. ἢ μικρὸν ὀρνιθάριον
<ψιχία>: ψωμία
*<ψίχες>: αἱ ἀποπίπτουσαι τῶν ἄρτων τεμνομένων. ψιχίδι(α)
<ψόαν>: ὀχεύτριαν
<ψόα>: τὸ μέρος τοῦ σώματος
<ψόγεια>: ψογερά, καὶ οὐκ ἄξια ἀκοῆς
<ψογερά>: ὡς λίαν μεμπτά
<ψογερόν>: αἰσχρόν, μεμπτόν, ἐπίψογον
<ψόγξαι>: ἀκοῦσαι
<ψόγος>: κατάγνωσις, μέμψις, ὄνειδος
<ψοδίον>: σκολιόν
<ψοθάλλειν>: ψοφεῖν
<ψοθίον>: αἰθαλῶδες
<ψοθόν>: μέλαν. [θόρυβος]
<ψόθος>: ψώρα, ἀκαθαρσία
*<ψόθωρ>: αὐχμηρόν
<ψοθώα>: ψώρα
<ψοίθη[σι]ς>: ἀλαζών
<ψολοκομπίαι>: ἀλαζόνες, κομπασταί
<ψόλος>: καπνός, αἰθάλη, φλόξ, ἀσβόλη
<ψολῶσαι>: ψιλῶσαι. ῥινῆσαι
<ψόμμος>: ἀκαθαρσία. καπνός
<ψο(ύ)δια>: ψευδῆ ...... Λάκωνες δὲ τὸν στόμαχον
<ψοφεῖ>: κτυπεῖ, ῥήσσει
<ψοφοδεῶς>: ταραχώδως
<ψοφοδεής>: δειλός, κενοφόβος, ὃ καὶ τοὺς ψόφους καὶ τὰ ἐλάχιστα φοβούμενος
<ψοφοδεῆ>: τὸν ὅμοιον αὐτῷ
<ψόφος>: ἦχος, κτύπος
<ψυγεῖα>: ἀγγεῖα, ἐν οἷς ὕδωρ ψύχεται. καὶ ὁ τόπος αὐτό
<ψυδνὴ χέρσος>: ἀραιά, ὀλίγη
<ψυδρά>: ψευδῆ
<ψυδρόν>: ψευδές
<ψυθιζομένων>: γογγυζόντων
<ψύθιον>: ὀλιγοχρόνιον
<ψύθιος>: ἀραιά, ὀλίγη, ψιθυρίς
<ψυθιστάς>: ψιθυριστάς
<ψυθός>: ψίθυρος. ψεῦδος
<ψυθῶνες>: διάβολοι
<ψυῖαι>: ἀλώπεκες, βασσαρίδες. καὶ αἱ κατὰ τὴν ὀσφῦν σάρκες
<ψυκτά>: ἡ μὴ πολλῷ ὕδατι πεφυρ(α)μένη μάζα
<ψυκτήρ>: ὃν ἡμεῖς ψυγέα[ν], καὶ εἶδος ποτηρίου
<ψυκτήρια[ι]>: οἱ ἀλσώδεις καὶ σύ[ν]σκιοι τόποι
<ψυκτήριον>: ποτήριον ὃ ἡμεῖς ψυκτῆρά φαμεν
<ψύλλα>: ψύλλαι θηλυκῶς. ἄλλοι δὲ <Φύλλοι>, ἔθνος Λιβύης. ἔστι δὲ καὶ ὄνομα ζωϋφίου μικροῦ ἀῤῥενικῶς, ὥς φησιν Ἐπίχαρμος
<ψύλλακας>: τὰς ψύλλας
<ψύλλιον>: πόα, ἧς καὶ σπέρμα ὁμώνυμον
<Ψυλλικοί>: εἶδος κυνῶν ὀνομασθὲν οὕτως
<Ψυλλικὸς γόης>: ὁ τῶν Ψύλλων. οἱ δὲ <Ψύλλοι> ἔθνος Λιβύης
<ψύλλος>: τὸ παχὺ τὸ συνέχον τὸ τοῦ κάπρου αἰδοῖον
<ψύξας>: ἀμβλύνας τὴν ψυχήν, φυσήσας, ἄνεμον ποιήσας, πνεύσας
<ψύξασθαι>: ῥυήσασθαι. ξηρᾶναι
<ψύξασαι>: πνεύσασαι. ῥυήσασαι
<ψύξουσι>: ξηρανοῦσιν
<ψύξις>: πνόη
<Ψυρίη(ς)>: νῆσος μικρά
<Ψύριος>: ἀκάθαρτος, ἀπὸ Ψύρ(ων) τῆς νήσου
<Ψυρίς>: γῆ λυπρά, χέρσος
<ψύττα>: ἐπὶ τοῦ ταχέως ἀποδρ(α)μεῖν λέγεται
<ψύτταρον>: σκαφίον
<ψύτταν>: πρόχυμα
<ψύττει>: πτύει
<ψυττόν>: πτύελον
<ψυχαγωγεῖ>: παραμυθεῖται τὴν ψυχήν
<ψυχαγωγός>: ὁ ἀνδραποδιστής, καὶ ὁ ἀπατεών. ὁ κατάγων τὰς ψυχὰς εἰς ᾅδου
<ψυχάζει>: ἀναψύχει
<ψυχάς>: πνεύματα
<ψύχειν>: ἀνέμῳ ξηραίνειν. καὶ πνεῖν
<ψυχέμπορος>: ὁ τοὺς ἀνθρώπους ἀγοράζων καὶ πωλῶν
<ψύχεος ἱμείρων>: καταψύξεως ἐπιθυμῶν
<ψυχή>: πνεῦμα. καὶ ζωΰφιον πτηνόν
<ψυχόλεθρος>: ἀπώλεια ψυχῶν
<ψυχοῤ(ῥ)αγεῖ>: ἀποθνήσκει
<ψυχορόφους>: τὰς τὴν ψυχὴν ἐκπινούσας
<ψυχουλκός>: πόα τις
<ψυχουλκούμενοι>: τὰς ψυχὰς ἑλκόμενοι
<ψυχρά>: τὴν ἣν ἡμεῖς λεπτὴν λέγομεν
<ψυχροκομψώματα>: ψυχροφαντάσματα
*<ψυχρὸν κακόν>: ψύξεως αἴτιον
<ψυχρολογία>: ψευδολογία
<ψυχρολόγος>: μηδὲν χρήσιμον λέγων
<ψυχρὸν δ' ἕλε χαλκὸν ὀδοῦσι>: τὸν καταψύχοντα τὰ σώματα (διὰ) τῆς ἀναιρέσεως
<ψυχρός>: ἀσθενής
<ψωδαρέον>: αὐχμηρόν
<ψώθιον>: τὸ ὑποκάτω τοῦ ἄρτου
<ψώθια>: τὰ τοῦ ἄρτου ἀποθραύσματα, καὶ τὰ ὑποκάτω
<ψώϊζος>: ἄφοδος ὑγρά, ἢ ὄνθος, δυσωδία, καὶ ἣν καλοῦσι μίνθα(ν)· οἱ δὲ αὐχμὸν ἢ μόλυσμα
<ψώια>: σαπρὰ δυσωδία
*<ψώδη>: γλῶττα
<ψωκτόν>: τράπεζαν
<ψωλήκυσθος>: οὐδενὸς ἄξιος
<ψωλόν>: τὸν ἀπεσκολυμμένον
<ψώμηκες>: οἱ τοῦ σίτου τὰς ῥίζας ἀπεσθίοντες. καὶ ὁ ἔγκατρος ὁ <σῖ- τός> φησι <ἐξεψώμισεν>, ἀπὸ τοῦ ζώου σχηματίσας
*<ψωμιεῖ>: θρέψει
<ψῶμιγξ>: σφήκωμα
<ψωμοί>: μέρη
<ψωραλέον>: τὸν ψωριῶντα
<ψωροπέταλοι>: ἰχθύες εὐτελεῖς
<ψῶρος>: παιδεραστής
<ψῶσαι>: θάλψαι
<ψώσματα>: παρὰ Ἀριστωνύμῳ πέπαικται ἡ λέξις τῇ Βοιωτῶν δια- λέκτῳ
<ψώχειν>: ἀνακινεῖν. ἀνατρίβειν
*<ψώχοντες>: λεπτύνοντες. πλύνοντες. ἀναξαίνοντες
*<ψώχω>: λεπτύνω. πλύνω. ξαίνω
<ψωχὸς γῆ>: ψαμμώδης