Τα ψηλά βουνά/Οι δεντροκόποι δεν πέρασαν καλά
| ←Δασοφύλακες, γρηγορεῖτε! | Τὰ ψηλὰ βουνὰ α' έκδοση, 1918 Συγγραφέας: Οἱ δεντροκόποι δὲν πέρασαν καλὰ |
Τὸ μαῦρο τραγάκι→ |
39. Οἱ δεντροκόποι δὲν πέρασαν καλά.
Τὴν πρώτη βραδιὰ δὲν ἦρθε ὁ εχθρός. Ἦρθε ὅμως τὴ δεύτερη.
Ἐκεῖ κάπου ἀκούστηκαν τρεῖς τσεκουριές. Ἐκεῖνος ποὺ χτυποῦσε σταμάτησε λίγα λεπτά, γιὰ ν’ ἀφουγκραστῆ φαίνεται γύρω. Ἔπειτα ξανάδωσε ἄλλες τρεῖς.
Τότε σφύριξαν ἔξαφνα στὸ σκοτάδι δεκαπέντε σφυρίχτρες. Πρῶτα καθεμιὰ χωριστά, ἔπειτα κι οἱ δεκαπέντε μαζί, δυνατά, πολὺ δυνατά.
Σ’ αὐτὸ τὸ ξαφνικὸ οἱ δεντροκόποι τὰ ἔχασαν. Ποῦ πῆγαν, ἀπὸ ποῦ, δὲν κατάλαβε κανείς. Χάθηκαν. Στὸ δάσος ξανάγινε σιωπή.
Τὴν ἄλλη μέρα βρέθηκε ἐκεῖ ἕνα τσεκούρι κι ἕνα σκοινί. Δὲ θάρθουν νὰ τὸ ζητήσουν. Οἱ Πουρναρῖτες ἀπὸ κείνη τὴν ὥρα ἔχουν καταλάβει πὼς δὲν μποροῦν πιὰ νὰ γυμνώσουν τὸ δάσος.
Καθὼς ἔχουν μείνει ἄγριοι καὶ ἀγράμματοι χωριάτες, ὁ φόβος τους τὰ μεγαλώνει ὅλα. Καὶ πιστεύουν ὅλα ὅσα φοβοῦνται.
Οἱ γριὲς ἐξήγησαν τὶς σφυριξιὲς ἐκεῖνες σὰ γριές. Εἶπαν πὼς εἶναι ἀπὸ στοιχειά. Τὰ μεγαλύτερα στοιχειά, καθὼς λένε οἱ γριές, εἶναι μέσα στὸ λόγκο.
Οἱ Πουρναρῖτες, ἂν κι ἔχουν περπατήσει νύχτα πολλὲς φορές, πίστεψαν τὶς γυναῖκες. Τὸ ξαφνικὸ ἐκεῖνο, ποὺ τὸ διηγήθηκαν οἱ φοβισμένοι δεντροκόποι, ἀπὸ στόμα σὲ στόμα μεγάλωσε. Καὶ καθὼς μέσα στὸ ἄγριο αὐτὸ χωριὸ ἔμειναν οἱ ἄνθρωποι ἀγράμματοι, ἡ ἱστορία γύριζε μέρα καὶ νύχτα. Κι ὅσο γύριζε, τόσο πιὸ φοβερὴ γινόταν.
Στὸ τέλος μερικοὶ ἀπὸ τοὺς χωριάτες πίστεψαν πὼς ὁ Χλωρὸς εἶχε στοιχειώσει.
Ἀπάνω στὸ φόβο αὐτόν ἦρθε κι ὁ φόβος τῆς ἐξουσίας. Οἱ Πουρναρῖτες εἶδαν τοὺς δυὸ χωριανούς των ποὺ εἶχαν χτυπήσει τὸν Κώστα τὸν Κορφολόγο, νὰ πηγαίνουν στὴ φυλακὴ δεμένοι, ἀνάμεσα σὲ τέσσερες χωροφύλακες. Τὴν τιμωρία τους τὴ χρωστοῦμε στὰ παιδιά, ποὺ εἶχαν τρέξει στὸ Μικρὸ χωριὸ καὶ εἰδοποίησαν τοὺς χωροφύλακες.
Στὴν κορφὴ ἑνὸς πεύκου, σὲ ψηλὸ μέρος, τὰ παιδιὰ ἔχουν δέσει κι ἕνα ἄσπρο πανί, γιὰ σημαία. Αὐτὴ φαίνεται κάμποσο μακριὰ καὶ δείχνει πὼς ὑπάρχουν ἐκεῖ φύλακες.
Ἡ μικρὴ δασοφυλακή μας ἔκαμε τὸ χρέος της. Δὲν ἡσύχασε ὅμως μ’ αὐτό. Ἐξακολουθεῖ τὶς βάρδιες.
Πάντα εἶναι ἕτοιμη!