Τ΄ αηδόνια
| Τ’ ἀηδόνια Συγγραφέας: |
| Δημοσιεύθηκε στο Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1888 του Κωνσταντίνου Σκόκου |
Τ’ ΑΗΔΟΝΙΑ[1]
Τ’ ἀηδόνια νὰ σωπάσουνε
Λίγη ἡσυχία νὰ γένῃ
Νὰ τραγουδήσ’ ἡ Ἑλένη
Μὲ τὴ γλυκειὰ φωνή.
Τ’ ἀηδόνια νὰ σωπάσουνε
Νὰ μή φυσάῃ τ’ ἀέρι,
Ἕνα ἀγγελοῦδι ἀϊτέρι
Τσ’ Ἑλένης νὰ φανῇ.
Νὰ ἐλθῇ ἀπ’ τὴν Παράδεισο
Σ’ ἐμᾶς ἓν Ἀγγελοῦδι,
Νὰ ’πῇ ἂν ἐκεῖ τραγοῦδι
Ἄκουσε πλέον γλυκό.
Νὰ πῇ ἂν εἰς τὴν Παράδεισο
Εἶναι κ’ ἐκεῖ μιὰ Ἑλένη,
Νὰ τραγουδᾷ, νὰ εὐφραίνῃ
Τὸν ἄπειρο Οὐρανό.
Ανδρ. Λασκαρατου.
- ↑ Τὸ ἀνωτέρω ἀνέκδοτον τρυφερὸν ᾀσμάτιον παραχωρηθὲν ἡμῖν ὑπὸ τοῦ μελοποιήσαντος αὐτὸ μουσικοδιδασκάλου κ. Γ. Λαμπίρη εὐχαρίστως καταχωρίζομεν.