Στέφανος (Σίμος Μενάρδος)/Ηλακάτη, Θεόκριτου Συρακούσιου

Ηλακάτη
Συγγραφέας:
Μεταφραστής: Σίμος Μενάρδος
Ηλακάτη, Θεοκρίτου, μετάφραση του Σίμου Μενάρδου, στο Στέφανος, Εκλογαί αρχαίων ποιημάτων / κατά μετάφρασιν Σίμου Μενάρδου, 1924, το έργο διαθέσιμο στην ψηφιακή βιβλιοθήκη Ανέμη

Το πρωτότυπο: Ηλακάτη


Ηλακάτη
Της γλαύκης χάρισμ’ Αθηνάς, φιλόκλωθη ηλακάτη,
‘ς όσες τον νού νοικοκυρές στο σπιτικό τους έχουν,
έλα μαζί μου ολόθαρρη στης Ιωνίας την πόλι,
πούχ’ η Παφίτισσα ναό μεσ’ τα χλωρά καλάμια,
γιατί ως εκεί ζητήσαμε του Διός καλό ταξείδι
για να χαρώ τον φίλο μου και να μη ‘δη και κείνος,
τανάθρεμμα των γλυκερών Χαρίτων, ο Νικίας,
και σένα που ελεφάντινη μ’ υπομονή έχεις γίνει
στου φίλου μου της γυναικός τα χέρια θα σε βάλω.
Πολλά μαζί της ανδρικά φορέματα θα κάμης
Και απ’όσα διάφανα φορούν κατάσαρκα οι γυναίκες,
τι θα χαρίσουν δυο φορές τον χρόνο τα μαλλιά των
στην Θευγένιδα την γλυκειάν οι μάννες των προβάτων,
τόσο αγαπά τον αργαλειό και το νοικοκυριό της !
και να σου πω ς’ οκνόσπιτο δεν θάθελα σε μπάσω
πότε, μια που γεννήθηκες στην ακριβή μας χώρα.
Εσένα την πατρίδα σου την έκτισε ο Αρχίας
της Σικελίας όλης μυαλό, δοκίμων ανδρών τόπο.
και τώρα μες στο σπίτι ενός, που χίλια γιατροσόφια
για τες αρρώστιες έμαθε, τον κόσμο να γλυτώνη,
στην λαμπρή θάσαι Μίλητο με τες Μιλητοπούλες,
ώστ’ η καλή την πιο καλή ‘λακάτη νάχη απ’ όλες.
και πάντα τον τραγουδιστή θα της θυμίζης ξένο.
Και όποιος σε δη, τούτα θα πη «είν’ η μεγάλη χάρι
μεσ’ στο κανίσκι το μικρόν, όλ’ από φίλο αξίζουν !»