Ποία διαφορά
Συγγραφέας:
Λυρικά ποιήματα, Αναμνήσεις (1876)


Ὅταν τὸ ῥόδο ἀνοίγῃ
Τὴν δροσερὴ καρδιά του,
Σκορπᾷ τ’ ἀρώματά του
Καὶ χαίρεται ὁ οὐρανός.

Κι’ ὅταν ἐγὼ σοῦ ἀνοίγω
Τὴν θλιβερὴ καρδία,
Θὰ πεταχθῇ μὲ μία
Φωτιὰ καὶ στεναγμός!

Μήπως αὐτὰ τὰ ῥόδα,
Τὰ μοσκοβολισμένα,
Δὲν τἄχει Αὐτὸς πλασμένα,
Ὁπ’ ἔπλασε κ’ ἐμέ;

Γι’ αὐτὰ παντοῦ εἶν’ ἀγάπη,
Εἶνε δροσιὰ γιὰ κεῖνα·
’Σ αὐτὰ ὠργισμένη ἀχτῖνα
Δὲν ἔπεσε ποτέ.

Γιὰ μὲ παντοῦ εἶνε πόνος
Καὶ στεναγμὸς καὶ κλάμμα
Π’ ἀκοίμητα καὶ ἀντάμα
Παντοῦ μ’ ἀκολουθοῦν.

Σ’ ἀγάπησα ὁ καϋμένος,
Χωρὶς νὰ τὸ γνωρίσω
Ὅτ’ ἤθελε ζητήσω
’Σ τὸν τάφο νὰ μ’ ἰδοῦν.