Παλατινή Ανθολογία/XII/32 Θυμοκλή

AP ΧII 32 Μέμνῃ που, μέμνῃ, ὅτε τοι ἔπος ἱερὸν εἶπον
Συγγραφέας:
Παλατινή Ανθολογία, XII (βιβλίο 12ο, Μούσα Παιδική)
Μέμνῃ που, μέμνῃ, ὅτε τοι ἔπος ἱερὸν εἶπον, Θυμοκλή, Παλατινή Ανθολογία, Βιβλίο 12ο, Επίγραμμα 32 (AP ΧII 32)


ΧII 32 Θυμοκλή Επεξεργασία

Μέμνῃ που, μέμνῃ, ὅτε τοι ἔπος ἱερὸν εἶπον · Ὥρη κάλλιστον, χὤρη ἐλαφρότατον ·
ὥρην οὐδ' ὁ τάχιστος ἐν αἰθέρι παρσύθη ὄρνις · νῦν, ἴδε, πάντ' ἐπὶ γῆς ἄνθεα σεῦ κέχυται.
Σου είπα ένα λόγον ιερό, πιστεύω τον θυμάσαι :«Τα νιάτα είναι πανέμορφα μά γρήγορα περνούν».
Τα νιάτα το πιο γρήγορο πουλί δεν τα προφταίνει. Και τώρα κοίτα, τ’ άνθη σου στή γής όλα σκορπούν.