Πάπυρος του Μιλάνου/36
←Πάπυρος του Μιλάνου/35 | Πάπυρος του Μιλάνου / Ποσειδίππου 36 Ἀρσινόη, σοὶ τοῦτο διὰ στολίδων ἀνεμοῦσθαι Συγγραφέας: Πάπυρος του Μιλάνου |
Πάπυρος του Μιλάνου/37→ |
Ἀρσινόη, σοὶ τοῦτο διὰ στολίδων ἀνεμοῦσθαι, Ποσειδίππου, Πάπυρος του Μιλάνου, επίγραμμα 36 |
Ποσειδίππου 36
Επεξεργασία- Ἀρσινόη, σοὶ τοῦτο διὰ στολίδων ἀνεμοῦσθαι βύσσινον ἄγκειται βρέγμ’ ἀπὸ Ναυκράτιος,
- ὧι σύ, φίλη, κατ’ ὄνειρον ὀμόρξασθαι γλυκὺν ἱδρῶ ἤθελες, ὀτρηρῶν παυσαμένη καμάτων·
- ὣς ἐφάνης, Φιλάδελφε, καὶ ἐν χερὶ δούρατος αἰχμήν, πότνα, καὶ ἐν πήχει κοῖλον ἔχουσα σάκος·
- ἡ δὲ σοὶ αἰτηθεῖσα τὸ λευχέανον κανόνισμα παρθένος Ἡγησὼ θῆκε γένος Μακέ[τη. ]
Μετάφραση: Νίκος Σαραντάκος
Νίκος Σαραντάκος/Ιστολόγιο/Ποσείδιππος/36
Ποσείδιππος 36 (μετάφραση Ν. Σαραντάκος)
Επεξεργασία- Τ’ αγέρι από μέσα του περνά και τ’ ανεμίζει
- σε σένα είναι το μαντίλι τούτο χαρισμένο
- ω Αρσινόη, από λινό της Ναύκρατης φτιαγμένο
- σαν τέτοιο που ονειρεύτηκες, αγαπημένη
- φουριόζα σαν τελειώνεις τις δουλειές σου
- γλυκόν με τούτο ιδρώτα να σφουγγίζεις
- Κι έτσι, Φιλάδελφη, δόρυ στο χέρι να κρατάς σε είδα
- κι είχες στο μπράτσο, δέσποινα, κοίλην ασπίδα
- Κι ως ζήτησες, τ’ άσπρο μαντήλι αφιέρωσε σε σένα
- η Ηγησώ, η Μακεδόνισσα παρθένα