Νυξ Χειμερινή
| Νυξ Χειμερινή Συγγραφέας: |
| Aπό την συλλογή "Τρυγόνες και έχιδναι". |
Εἰς τὴν ἑστίαν μαυρισμένοι
καίουν τῶν κλάδων οἱ σωροί,
ἡ φύσις ἔξω τεθλιμμένη
σκότη ἀνάστερα φορεῖ.
Ῥεμβὸς ἀκούω τοῦ πενθίμου
τριγμοῦ τῶν καιομένων ξύλων,
ἀγάπης πλήρης ἡ ψυχή μου
μακρὰν διώκει ὄναρ φίλον.
Εἰς τὴν εἰκόνα της, παράφρων,
τὸ φλέγον χεῖλός μου κολλῶ,
φιλῶ, τὸ στόμα της – ὤ! ἄφρων. -
χάρτου τεμάχιον φιλῶ.
Τί ἄν, ὦ χλοερά μου φίλη,
τί ἄν, τοῦ στήθους σου ἐπάνω,
ἐὰν εἰς τὰ ὑγρά σου χείλη,
τί ἂν ὡρκίσθην ν' ἀποθάνω!
Τί ἂν νὰ ῥεύσ' εἰς τὴν σκιάν σου
ὅλος ὁ βίος μου ζητῇ!
Μακράν σου, πάντοτε μακράν σου
ἀγρία μοῖρα μὲ κρατεῖ.
…................................
Τὸ πῦρ τὰ ξύλα μου τεφρώνει
ἐν μέσῳ λάμψεως πενθίμου·
πρὸς σὲ τοῦ στήθους μου οἱ στόνοι,
πρὸς σὲ πετοῦν οἱ λογισμοί μου.