Μύθος 55: Λέων, όνος και αλώπηξ
| Λέων, όνος και αλώπηξ Συγγραφέας: |
| Απόδοση του αισώπειου μύθου Λέων και όνος και άλωπηξ. |
Μὲ ἀλώπεκα καὶ ὄνον λέων πλάσας ἑταιρίαν
καὶ συγκυνηγῶν 'ς τὰ δάση ἄγραν ἔκαμε πλουσίαν·
μοίρασέ την ὄνε! εἶπε εἰς τὸ ἄντρον του γυρίσας·
εἰς μερίδας τρεῖς, ὁ ὄνος ἐξεχώρισέ την ἴσας,
καὶ ὁ βασιλεὺς τῶν ζώων κατεσπάραξε τὸν ὄνον
διὰ τῆς ἰσότητός του τὴν αὐθάδη ἀρχὴν μόνον.
Ἀλεποῦ! εἶπεν ὁ λέων
μοίρασέ την ἐσὺ πλέον·
καὶ ἡ ἀλεποῦ τὴν λείαν
εἰς μερίδα θεῖσα μίαν,
«τὸ τραγ' εἶπε τὸ μεγάλο
τοῦ Μονάρχου κι' αὐτοῦ τ' ἄλλο·
ἡ σφαγμένη ἔλαφός του
τῆς μεγαλειότητός του·
καὶ τοῦ μεγαλειοτάτου
ὁ λαγὸς καὶ τὰ μικρά του·
καὶ ἡ βούκα εἶν' ἡ πλέον
ἐκλεκτὴ τῶν βασιλέων».
Ἔδωκε πᾶν εἰς ἐκεῖνον
καὶ οὐδὲν εἰς ἑαυτήν·
ὀρυγὴν ὁ λέων χύνων
εἶπε τότε πρὸς αὐτὴν,
τόσον διακριτικὴν
καὶ πιστὴν καὶ αὐλικὴν
ποῖος σ' ἔκαμε κυρά;
- ἡ τοῦ ὄνου συμφορά.
Ἐπιμύθιον.
Καὶ εἰς σπήλαια λεόντων
κ' εἰς αὐλὰς βασιλευόντων
οὔδ' ἀλήθεια δεκτὴ,
οὔδ' ἰσότης ἀνεκτή.