Μύθος 39: Οδοιπόροι
| Οδοιπόροι Συγγραφέας: |
| Απόδοση του αισώπειου μύθου Οδοιπόροι και πέλεκυς. |
Ὡδοιπόρουν δύο φίλοι παλαιοὶ καὶ συνεταῖροι·
εὑρὼν πέλεκυν ὁ ἕνας εἶπε σφίγγων τον 'ς τὸ χέρι
- ηὗρα πέλεκυν – μὴν λέγης ηὗρα· ηὕραμεν νὰ κράζῃς·
ἔκραξεν ὁ ἄλλος, κέρδη πρὸ πολλοῦ μ' ἐμὲ μοιράζεις·
τὸ κωφὸ αὐτὶ ἐντούτοις ἔκαμε ὁ εὑρετὴς,
πέρασεν ὁ ἀστυνόμος, μετ' ὀλίγον καὶ κριτὴς·
ἐμπρὸς ἔχων καὶ ὀπίσω ἁρπακτῆρας καὶ ἀδίκους
εἴκοσι λεροὺς ῥαβδούχους, θῶας εἴκοσι καὶ λύκους·
εἰς ἐμπόρου βλέπων χέρι πέλεκυν πλατανοκόπτου
τὸν συνέλαβεν ἀμέσως ὡς διαγωγῆς ὑπόπτου·
- Ἐχαθήκαμεν ἐκεῖνος ἔκραξεν ὦ συνεταῖρε!
- Μὴ τοιούτους φίλε λόγους εἰς τὸ στόμα σου μὴ φέρε
μὴ «χαθήκαμεν» φωνάζῃς
πρέπει «χάθηκα» νὰ κράζῃς,
ὡς τὸν πέλεκυν ὁπόταν ηὗρες «ηὗρα» διελάλεις·
δύνασαι εἰς ἄλλον πλέον τὴν φιλίαν σου νὰ βάλῃς·
ὕπαγε εἰς τῶν κλεινῶν
κ' ἐλευθέρων Ἀθηνῶν
τὴν κομψὴν Ἀστυνομίαν εἰς τὰ βάθη τῶν νυκτῶν
συνταγματικὰς νὰ τρώγῃς παρὰ μίαν ἑκατόν.
Ἐπιμύθιον.
Τὸ «ἡμεῖς κ' ἐγὼ» πᾶς λέγει φατριάρχης εἰς φατρίαν·
τὸ «ἡμεῖς» 'ς τὰς κακὰς ὥρας τὸ «ἐγὼ» 'ς τὴν εὐτυχίαν·
ὁ τρανὸς Κωλέττης ὅταν ἐκτὸς ἦτον τῶν πραγμάτων
ἔκραζε «τὸ σύστημά μας»
κ' «ἐγὼ!» ἔκραζεν ὁπόταν ἦτον ὑπουργὸς προστάττων
καὶ ἡ πλάτη τοῦ Κωλέττου εἶναι ἄθραυστος ἀδάμας.