Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας/Αλέα

←Ἀλβίων

Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας Συγγραφέας: Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής μεταφράστηκε από συντάκτες της Βικιθήκης Ἀλέα

Ἀλείπτης→

Δείτε στη Βικιπαίδεια: Αλέα (αρχαία πόλη)

Πρωτότυπο κείμενο	Μετάφραση
Ἀλέα, πὸλις Ἀρκαδικὴ, ἐν βαθείᾳ κοιλάδι μεσημβρινῶς τῆς Στυμφάλου. Σώζονται ἔτι λείψανα αὐτῆς (εἰς Βουγιάτι). Ἐπὶ Παυσανίου ἀνῆκε τῇ Ἀργολίδι. Ἰδίως ἐνταῦθα καὶ ἐν Τεγέᾳ ἐλατρεύετο ἡ Ἀλέα Ἀθηνᾶ, ᾗ καὶ ἤγετο ἑορτὴ τὰ Ἀλέαια (Ἡρδτ. Α, 66. Θ, 70.—Στρβ. Η, 388.—Παυσ. Η, 23, 1).	Αλέα, Αρκαδική πόλη στη βαθειά κοιλάδα νότια της Στυμφάλου. Σώζονται ερείπιά της στο Βουγιάτι. Στα χρόνια του Παυσανία ανήκε στην Αργολίδα. Σε αυτή κυρίως, αλλά και στην Τεγέα, λατρεύονταν η Αλέα Αθηνά, για την οποία γίνονταν και γιορτή, τα Αλέαια[1][2][3][4].
Παραπομπές σε αρχαίους συγγραφείς
Ηρόδοτος, Ιστορίαι, A 60 Ηρόδοτος, Ιστορίαι, A 70 Στράβων, Γεωγραφικά H, 388 (H 8.1-8.2 με χρήση αρίθμησης κεφαλαίων) Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις, Η 23.1