Επωδοί (Αρχίλοχος)

Επωδοί

Αρχίλοχος

79a D. 115-116 Hipponax W. (Latacz) - Pap. Argentor. Bibl. Univ. 3a+b

...κύματι πλαζόμενος·

κἀν Σαλμυδησσῶι γυμνὸν εὐφρονέστατα

Θρήϊκες ἀκρόκομοι

λάβοιεν - ἔνθα πόλλ᾽ ἀναπλήσει κακὰ

δούλιον ἄρτον ἔδων -

ῥίγει πεπηγότ᾽ αὐτόν· ἐκ δὲ τοῦ χνόου

φυκία πόλλ᾽ ἐπιχέοι,

κροτέοι δ᾽ ὀδόντας, ὡς κύων ἐπὶ στόμα

κείμενος ἀκρασίηι

ἄκρον παρὰ ῥηγμῖνα κυμα...

ταῦτ᾽ ἐθέλοιμ᾽ ἂν ἰδεῖν,

ὅς μ᾽ ἠδίκησε, λὰξ δ᾽ ἐφ᾽ ὁρκίοισ᾽ ἔβη,

τὸ πρὶν ἑταῖρος ἐών.

118a D. 196a W. (Latacz) - P. Köln (ed. R. Merkelbach/M. L. West, Zeitschr. für Papyrologie und Epigraphik, Bd. 14/1974)

πάμπαν ἀποσχόμενος·

ἶσον δὲ τολμήσω

εἰ δ᾽ ὦν ἐπείγεαι καί σε θυμὸς ἰθύει,

ἔστιν ἐν ἡμετέρου

ἣ νῦν μέγ᾽ ἱμείρε[ι σέθεν

καλὴ τέρεινα παρθένος· δοκέω δέ μιν

εἶδος ἄμωμον ἔχειν·

τὴν δὴ σὺ ποιήσαι φίλην.»

τοσαῦτ᾽ ἐφώνει· τὴν δ᾽ ἐγὼ ἀνταμειβόμην·

«Ἀμφιμεδοῦς θύγατερ,

ἐσθλῆς τε καὶ περίφρονος

γυναικός, ἣν νῦν γῆ κατ᾽ εὐρώεσσ᾽ ἔχει,

τέρψιές εἰσι θεῆς

πολλαὶ νέοισιν ἀνδράσιν

παρὲξ τὸ θεῖον χρῆμα· τῶν τις ἀρκέσει.

ταῦτα δ᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίης

εὖτ᾽ ἂν μελανθη

ἐγώ τε καὶ σὺ σὺν θεῶι βουλεύσομεν.

πείσομαι ὥς με κέλεαι·

θριγκοῦ δ᾽ ἔνερθε καὶ πυλέων ὑποφλύσαι

μή τι μέγαιρε φίλη·

σχήσω γὰρ ἐς ποηφόρους

κήπους· τὸ δὴ νῦν γνῶθι. Νεοβούλην

ἄλλος ἀνὴρ ἐχέτω·

αἰαῖ, πέπειρα, δὶς τόση,

ἄνθος δ᾽ ἀπερρύηκε παρθενήϊον

καὶ χάρις ἣ πρὶν ἐπῆν·

κόρον γὰρ οὐ κατέσχε πω,

ἥβης δὲ μέτρ᾽ ἔφηνε μαινόλις γυνή.

ἐς κόρακας ἄπεχε·

μὴ τοῦτ᾽ ἐφοῖτ᾽ ἀν...

ὅπως ἐγὼ γυναῖκα τοιαύτην ἔχων

γείτοσι χάρμ᾽ ἔσομαι·

πολλὸν σὲ βούλομαι...

σὺ μὲν γὰρ οὔτ᾽ ἄπιστος οὔτε διπλόη,

ἡ δὲ μάλ᾽ ὀξυτέρη,

πολλοὺς δὲ ποιεῖται φίλους·

δέδοιχ᾽ ὅπως μὴ τυφλὰ κἀλιτήμερα

σπουδῆι ἐπειγόμενος

τὼς ὥσπερ ἡ κύων τέκω.»

τοσαῦτ᾽ ἐφώνεον· παρθένον δ᾽ ἐν ἄνθεσιν

τηλεθάεσσι λαβὼν

ἔκλινα· μαλθακῆι δέ μιν

χλαίνηι καλύψας, αὐχέν᾽ ἀγκάληις ἔχων,

δείματι παυσαμένην

τὼς ὥστε νεβρὸν...

μαζῶν τε χερσὶν ἠπίως ἐφηψάμην

ἧι παρέφηνε νέον

ἥβης ἐπήλυσιν χρόα

ἅπαν τε σῶμα καλὸν ἀμφαφώμενος

θερμὸν ἀφῆκα μένος

ξανθῆς ἐπιψαύων τριχός.

81-83 D. 185-187 W. (Snell) - 81 D.: Lucill. Tarrh. (Ammon. 18, p. 5 Nickau) - 82 D.: Etym. Magn. 715, 44 - 83 D.: Schol. Aristoph. Ach. 120

Αἶνός· ἀλώπηξ καὶ πίθηκος

Ἐρέω τιν᾽ ὑμῖν αἶνον, ὦ Κηρυκίδη,

ἀχνυμένη σκυτάλη·

πίθηκος ἤιει θηρίων ἀποκριθείς

μοῦνος ἀν᾽ ἐσχατιήν.

τῶι δ᾽ ἄρ᾽ ἀλώπηξ κερδαλέη συνήντετο

πυκνὸν ἔχουσα νόον.

88 D. 172 W. (Snell)

Αἶνός· ἀετὸς καὶ ἀλώπηξ

Πάτερ Λυκάμβα, ποῖον ἐφράσω τόδε;

τίς σὰς παρήειρε φρένας,

ἧις τὸ πρὶν ἠρήρεισθα; νῦν δὲ δὴ πολύς

ἀστοῖσι φαίνεαι γέλως.

τέττιγος ἐδράξω πτερῶν

αἶνός τις ἀνθρώπων ὅδε,

ὡς ἆρ᾽ ἀλώπηξ καἰετὸς ξυνωνίην

ἔμειξαν.

προὔθηκε παισὶ δεῖπνον αἰηνὲς φέρων.

ὣς δ᾽ ἄν σε θωϊὴ λάβοι

«ὁρᾶις ἵν᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνος ὑψηλὸς πάγος

τρηχύς τε καὶ παλίγκοτος;

ἐν τῶι κάθημαι σὴν ἐλαφρίζων μάχην.»

«ὦ Ζεῦ, πάτερ Ζεῦ, σὸν μὲν οὐρανοῦ κράτος,

σὺ δ᾽ ἔργ᾽ ἐπ᾽ ἀνθρώπων ὁρᾶις

λεωργὰ καὶ θεμιστά, σοὶ δὲ θηρίων

ὕβρις τε καὶ δίκη μέλει.»

5 D. + 84 D. 182 W. + 298 W. (Snell) - 85 D.: Hephaest. de poem. 7, 2 (p. 71 Consbruch) -84 D.: Aristid. or. 45, 39 (II 51 Dindorf)

Εὖτε πρὸς ἄεθλα δῆμος ἠθροΐζετο,

ἐν δὲ Βατουσιάδης,

...

Ζεὺς ἐν θεοῖσι μάντις ἀψευδέστατος

καὶ τέλος αὐτὸς ἔχει.

104 D. 193 W. (Snell) - Stob. 4, 20, 45 (p. 460 Hense)

δύστηνος ἔγκειμαι πόθωι

ἄψυχος, χαλεπῆισι θεῶν ὀδύνηισιν ἕκητι

πεπαρμένος δι᾽ ὀστέων.

107 D. 168 W. (Snell) - vv. 1-2: Hephaest. 15, 2 (p. 47 Consbruch) - vv. 3-4: Hephaest. 15, 6 (p. 49 Consbruch)

Ἐρασμονίδη Χαρίλαε, χρῆμά τοι γελοῖον

ἐρέω, πολὺ φίλταθ᾽ ἑταίρων, τέρψεαι δ᾽ ἀκούων.

113, 114, 112 D. 188+191 W. (Snell/West) - Stob. 4, 20, 43 (p. 459 Hense)

Οὐκέθ᾽ ὁμῶς θάλλεις ἁπαλὸν χρόα· κάρφεται γὰρ ἤδη

ὄγμοις, κακοῦ δὲ γήραος καθαιρεῖ

...ἀφ᾽ ἱμερτοῦ δὲ θορὼν γλυκὺς ἵμερος π[ροσώπου

...ἦ γὰρ πολλὰ δή σ᾽ ἐπῆιξεν

πνεύματα χειμερίων ἀνέμων, μάλα πολλάκις δ᾽ ε

...

τοῖος γὰρ φιλότητος ἔρως ὑπὸ καρδίην ἐλυσθείς

πολλὴν κατ᾽ ἀχλὺν ὀμμάτων ἔχευεν,

κλέψας ἐκ στηθέων ἁπαλὰς φρένας.