Επιτύμβια εις την Ελλάδα
| Ἐπιτύμβια εἰς τὴν Ἑλλάδα Συγγραφέας: |
| Δημοσιεύθηκε στο Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1889 του Κωνσταντίνου Σκόκου |
.jpg)
Ἀχιλλεὺς Παράσχος
Σκάψτε της μνῆμ’ ἀτέλειωτο κι’ ὅσο τὸ χῶμα φθάνει,
Κ’ εἰς τάφο ῥίξτε οὐρανοῦ, τοῦ οὐρανοῦ τὸ δῶμα·
Τοῦ Γαλαξία βάλτε της τ’ ἀστέρια γιὰ στεφάνι,
Τὸν ἥλιο γιὰ λαμπάδα της, τῆς γῆς ταὶς δάφναις στρῶμα,
Καὶ γράψτε ἀπὸ ’πάνω του: «Ἐδῶ κοιμᾶτ’ Ἐκείνη,
Ποὺ μιὰ φορὰ γεννήθηκε καὶ δὲν θὰ ξαναγίνῃ.»
Σκάψτε ὁλάκαιρη τὴ γῆ καὶ κάμετέ την μνῆμα,
Γιὰ τὸ κορμὶ τ’ ἀτέλειωτο ὁποῦ θενὰ σκεπάσῃ·
Ὁ κόσμος ἃς συμμαζευθῇ, ἂς τραβηχθῇ τὸ κῦμα
Ἴσως ’σὲ τόσο λείψανο μεγάλο ἡ γῆ φθάσῃ.....
Ἡ κτίσις ὠμορφώτερη θὰ γίνῃ, πειὸ μεγάλη,
Σὰν εἶνε θάλασσα ἡ μισὴ καὶ τέτοια γῆ ἡ ἄλλη!
Σηκῶστε τάφο ὑψηλὸ σὰν τοὐρανοῦ τὸ δῶμα
— Ἀκόμα ὑψηλότερο — ὡσὰν τὴν Ἰλιάδα·
Στὸν κόσμο ποῦ ἀπέθανε τὸν κόσμον ῥίξτε χῶμα
Καὶ θάψατε τὸν Ὄλυμπο καὶ θάψτε τὴν Ἑλλάδα.
Ἀπάνω του κρεμάσετε τὴ λύρα τοῦ Ὁμήρου
Νὰ τραγουδῇ τὸ ἄπειρο τὸν ὕπνο τοῦ ἀπείρου.
Μνημοῦρι σκάψετε βαθύ· καὶ γιὰ τὴν ἁμαζόνα
Φυτέψατε στὴν κρύα γῆ, ἐπάνω ἀπὸ τὸ μνῆμα,
Κοντάρι τῶν Θερμοπυλῶν, σπαθὶ τοῦ Μαραθῶνα,
Καὶ βρέξτε το μὲ δροσερὸ τῆς Σαλαμῖνας κῦμα,
Δενδριὰ νὰ γίνουνε ’ψηλά, τὰ σύννεφα νὰ φθάσουν
Τὸν κόσμο νὰ δροσίσουνε, τὸν κόσμο νὰ σκεπάσουν.
Βάλτε τὸν γέρο Ὄλυμπο στὸ χῶμά του κολῶνα,
Τὸν ἀετό του γιὰ σταυρό, γιὰ φῶς τὸν Παρθενῶνα,
Καὶ γράψτε : «Ὅλα κοίτονται ’ς αὐτὸ ἐδὼ τὸ μνῆμα!
Ὁ κόσμος ἐσταμάτησε, δὲν κάμνει πλέον βῆμα!»
- ↑ Σημ. — Τὰ μετὰ πατριωτικῆς ὀδύνης καὶ ἀκραιφνοῦς αἰσθήματος ποιημάτια τοῦ ἐθνικοῦ ἡμῶν ποιητοῦ κ. Ἀχιλ. Παράσχου ἀπεσπάσθησαν ἐξ ἀνεκδότου σειρᾶς δώδεκα τοιούτων ἀναγομένων εἰς ἑκάστην τῶν ἐπισημοτέρων ἱστορικῶν καὶ ἐθνικῶν μεταβολῶν τῆς Ἑλλάδος.