Εις ξένην
| Εἰς ξένην Συγγραφέας: |
| Δημοσιεύθηκε στο Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1888 του Κωνσταντίνου Σκόκου |
ΕΙΣ ΞΕΝΗΝ
Ἄν δὲν σὲ στολίζῃ εὐμορφιὰ μεγάλη
Ἔχεις ὅμως πάντα, κόρη μου χρυσῆ,
Κἄτι τι καινούργιο ποῦ δὲν τὤχει ἄλλη,
Κἄτι τι ποῦ τὤχεις μοναχὰ ἐσύ.
¤
Εἶσαι, λέγει ὁ κόσμος, ἀπὸ ξένη χώρα
Κ’ ἔσχισες γιὰ νἄλθῃς θάλασσα πλατειὰ
Κ’ εἶσαι ἀκόμα ξένη, μόλις ἦλθες τώρα
Καὶ γιὰ σένα ἡ γῆ μας εἷνε ξενητειά.
¤
Ὅμως ’ς τὴν καρδιά μου κἄτι τι συμβαίνει,
Μὰ καλὰ νὰ νοιώσω τ’ εἶνε δὲν ’μπορῶ.
Πῶς, ἐνῷ οἱ ἄλλοι σὲ θαρροῦνε ξένη,
Ἐγὼ διόλου ξένη νὰ μὴ σὲ θαρρῶ;
¤
Κι’ ὄχι μόνον τοῦτο, ἔχω μιὰν ἐλπίδα
Κ’ ἴσως καμμιὰ ’μέρα ἔβγῃ ἀληθινή,
Πῶς ἢ ’ς τὴ δική μου γαλανὴ πατρίδα
Εἴτε ’ς τὴ ’δική σου γῆ τὴ μακρυνὴ
¤
Θὲ νὰ μᾶς ἑνώσῃ κἄτι τι· ὡς τόσῳ
Κι’ ὅπου κι’ ἄν ὑπάγω κι’ ὅπου καὶ ἄν πᾷς
Δίχως νὰ τὸ νοιώσῃς, δίχως νὰ τὸ νοιώσω,
Θὲ νὰ σὲ λατρεύω καὶ θὰ μ’ ἀγαπᾷς.
Ιωαννησ Πολεμησ.