Οδύσσεια/π: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Automated import of articles |
Αρίθμηση |
||
Γραμμή 10:
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, <br>
τοῖς δ' Ὀδυσεὺς μετέειπε, συβώτεω πειρητίζων, <br>
ἤ μιν ἔτ' ἐνδυκέως φιλέοι μεῖναί τε κελεύοι
αὐτοῦ ἐνὶ σταθμῷ ἦ ὀτρύνειε πόλινδε· <br>
<br>
Γραμμή 16:
ἠῶθεν προτὶ ἄστυ λιλαίομαι ἀπονέεσθαι <br>
πτωχεύσων, ἵνα μή σε κατατρύχω καὶ ἑταίρους. <br>
ἀλλά μοι εὖ θ' ὑπόθευ καὶ ἅμ' ἡγεμόν' ἐσθλὸν ὄπασσον, {{r|10}}<br>
ὅς κέ με κεῖσ' ἀγάγῃ· κατὰ δὲ πτόλιν αὐτὸς ἀνάγκῃ <br>
πλάγξομαι, αἴ κέν τις κοτύλην καὶ πύρνον ὀρέξῃ. <br>
καί κ' ἐλθὼν πρὸς δώματ' Ὀδυσσῆος θείοιο <br>
ἀγγελίην εἴποιμι περίφρονι Πηνελοπείῃ, <br>
καί κε μνηστήρεσσιν ὑπερφιάλοισι μιγείην,
εἴ μοι δεῖπνον δοῖεν ὀνείατα μυρί' ἔχοντες. <br>
αἶψά κεν εὖ δρώοιμι μετὰ σφίσιν, ὅττι θέλοιεν. <br>
ἐκ γάρ τοι ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον· <br>
Ἑρμείαο ἕκητι διακτόρου, ὅς ῥά τε πάντων <br>
ἀνθρώπων ἔργοισι χάριν καὶ κῦδος ὀπάζει, {{r|20}}<br>
δρηστοσύνῃ οὐκ ἄν μοι ἐρίσσειε βροτὸς ἄλλος, <br>
πῦρ τ' εὖ νηῆσαι διά τε ξύλα δανὰ κεάσσαι, <br>
Γραμμή 32:
οἷά τε τοῖς ἀγαθοῖσι παραδρώωσι χέρηες." <br>
<br>
τὸν δὲ μέγ' ὀχθήσας προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα·
"ὤ μοι, ξεῖνε, τίη τοι ἐνὶ φρεσὶ τοῦτο νόημα <br>
ἔπλετο; ἦ σύ γε πάγχυ λιλαίεαι αὐτόθ' ὀλέσθαι, <br>
εἰ δὴ μνηστήρων ἐθέλεις καταδῦναι ὅμιλον, <br>
τῶν ὕβρις τε βίη τε σιδήρεον οὐρανὸν ἵκει. <br>
οὔ τοι τοιοίδ' εἰσὶν ὑποδρηστῆρες ἐκείνων, {{r|30}}<br>
ἀλλὰ νέοι, χλαίνας εὖ εἱμένοι ἠδὲ χιτῶνας, <br>
αἰεὶ δὲ λιπαροὶ κεφαλὰς καὶ καλὰ πρόσωπα, <br>
οἵ σφιν ὑποδρώωσιν· ἐΰξεστοι δὲ τράπεζαι <br>
σίτου καὶ κρειῶν ἠδ' οἴνου βεβρίθασιν. <br>
ἀλλὰ μέν'· οὐ γάρ τίς τοι ἀνιᾶται παρεόντι,
οὔτ' ἐγὼ οὔτε τις ἄλλος ἑταίρων, οἵ μοι ἔασιν. <br>
αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθῃσιν Ὀδυσσῆος φίλος υἱός, <br>
Γραμμή 48:
πέμψει δ' ὅππῃ σε κραδίη θυμός τε κελεύει." <br>
<br>
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς· {{r|40}}<br>
"αἴθ' οὕτως, Εὔμαιε, φίλος Διὶ πατρὶ γένοιο <br>
ὡς ἐμοί, ὅττι μ' ἔπαυσας ἄλης καὶ ὀϊζύος αἰνῆς. <br>
Γραμμή 54:
ἀλλ' ἕνεκ' οὐλομένης γαστρὸς κακὰ κήδε' ἔχουσιν <br>
<br>
νῦν δ' ἐπεὶ ἰσχανάᾳς μεῖναί τέ με κεῖνον ἄνωγας, <br>
εἴπ' ἄγε μοι περὶ μητρὸς Ὀδυσσῆος θείοιο <br>
πατρός θ', ὃν κατέλειπεν ἰὼν ἐπὶ γήραος οὐδῷ, <br>
ἤ που ἔτι ζώουσιν ὑπ' αὐγὰς ἠελίοιο, <br>
ἦ ἤδη τεθνᾶσι καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισι." {{r|50}}<br>
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν· <br>
Γραμμή 65:
Λαέρτης μὲν ἔτι ζώει, Διὶ δ' εὔχεται αἰεὶ <br>
θυμὸν ἀπὸ μελέων φθίσθαι οἷσ' ἐν μεγάροισιν· <br>
ἐκπάγλως γὰρ παιδὸς ὀδύρεται οἰχομένοιο
κουριδίης τ' ἀλόχοιο δαΐφρονος, ἥ ἑ μάλιστα <br>
ἤκαχ' ἀποφθιμένη καὶ ἐν ὠμῷ γήραϊ θῆκεν. <br>
ἡ δ' ἄχεϊ οὗ παιδὸς ἀπέφθιτο κυδαλίμοιο, <br>
λευγαλέῳ θανάτῳ, ὡς μὴ θάνοι ὅς τις ἐμοί γε <br>
ἐνθάδε ναιετάων φίλος εἴη καὶ φίλα ἕρδοι. {{r|60}}<br>
ὄφρα μὲν οὖν δὴ κείνη ἔην, ἀχέουσά περ ἔμπης, <br>
τόφρα τί μοι φίλον ἔσκε μεταλλῆσαι καὶ ἐρέσθαι, <br>
οὕνεκά μ' αὐτὴ θρέψεν ἅμα Κτιμένῃ τανυπέπλῳ, <br>
θυγατέρ' ἰφθίμῃ, τὴν ὁπλοτάτην τέκε παίδων· <br>
τῇ ὁμοῦ ἐτρεφόμην, ὀλίγον δέ τί μ' ἧσσον ἐτίμα.
αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἥβην πολυήρατον ἱκόμεθ' ἄμφω, <br>
τὴν μὲν ἔπειτα Σάμηνδ' ἔδοσαν καὶ μυρί' ἕλοντο, <br>
αὐτὰρ ἐμὲ χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματ' ἐκείνη <br>
καλὰ μάλ' ἀμφιέσασα ποσίν θ' ὑποδήματα δοῦσα <br>
ἀγρόνδε προΐαλλε· φίλει δέ με κηρόθι μᾶλλον. {{r|70}}<br>
νῦν δ' ἤδη τούτων ἐπιδεύομαι· ἀλλά μοι αὐτῷ <br>
ἔργον ἀέξουσιν μάκαρες θεοί, ᾧ ἐπιμίμνω· <br>
τῶν ἔφαγόν τ' ἔπιόν τε καὶ αἰδοίοισιν ἔδωκα. <br>
ἐκ δ' ἄρα δεσποίνης οὐ μείλιχόν ἐστιν ἀκοῦσαι <br>
οὔτ' ἔπος οὔτε τι ἔργον, ἐπεὶ κακὸν ἔμπεσεν οἴκῳ,
ἄνδρες ὑπερφίαλοι· μέγα δὲ δμῶες χατέουσιν <br>
ἀντία δεσποίνης φάσθαι καὶ ἕκαστα πυθέσθαι <br>
Γραμμή 91:
ἀγρόνδ', οἷά τε θυμὸν ἀεὶ δμώεσσιν ἰαίνει." <br>
<br>
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς· {{r|80}}<br>
"ὢ πόποι, ὡς ἄρα τυτθὸς ἐών, Εὔμαιε συβῶτα, <br>
πολλὸν ἀπεπλάγχθης σῆς πατρίδος ἠδὲ τοκήων. <br>
ἀλλ' ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον, <br>
ἠὲ διεπράθετο πτόλις ἀνδρῶν εὐρυάγυια, <br>
ᾗ ἔνι ναιετάασκε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ,
ἦ σέ γε μουνωθέντα παρ' οἴεσιν ἢ παρὰ βουσὶν <br>
ἄνδρες δυσμενέες νηυσὶν λάβον ἠδ' ἐπέρασσαν <br>
Γραμμή 102:
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν· <br>
"ξεῖν', ἐπεὶ ἂρ δὴ ταῦτά μ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς, {{r|90}}<br>
σιγῇ νῦν ξυνίει καὶ τέρπεο πῖνέ τε οἶνον, <br>
ἥμενος. αἵδε δὲ νύκτες ἀθέσφατοι· ἔστι μὲν εὕδειν, <br>
ἔστι δὲ τερπομένοισιν ἀκουέμεν· οὐδέ τί σε χρή, <br>
πρὶν ὥρη, καταλέχθαι· ἀνίη καὶ πολὺς ὕπνος. <br>
τῶν δ' ἄλλων ὅτινα κραδίη καὶ θυμὸς ἀνώγει,
εὑδέτω ἐξελθών· ἅμα δ' ἠόϊ φαινομένηφι <br>
δειπνήσας ἅμ' ὕεσσιν ἀνακτορίῃσιν ἑπέσθω. <br>
νῶϊ δ' ἐνὶ κλισίῃ πίνοντέ τε δαινυμένω τε <br>
κήδεσιν ἀλλήλων τερπώμεθα λευγαλέοισι <br>
μνωομένω· μετὰ γάρ τε καὶ ἄλγεσι τέρπεται ἀνήρ, {{r|100}}<br>
ὅς τις δὴ μάλα πολλὰ πάθῃ καὶ πόλλ' ἐπαληθῇ. <br>
τοῦτο δέ τοι ἐρέω, ὅ μ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς. <br>
Γραμμή 118:
νῆσός τις Συρίη κικλήσκεται, εἴ που ἀκούεις, <br>
Ὀρτυγίης καθύπερθεν, ὅθι τροπαὶ ἠελίοιο, <br>
οὔ τι περιπληθὴς λίην τόσον, ἀλλ' ἀγαθὴ μέν,
εὔβοος εὔμηλος, οἰνοπληθὴς πολύπυρος. <br>
πείνη δ' οὔ ποτε δῆμον ἐσέρχεται, οὐδέ τις ἄλλη <br>
νοῦσος ἐπὶ στυγερὴ πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν· <br>
ἀλλ' ὅτε γηράσκωσι πόλιν κάτα φῦλ' ἀνθρώπων, <br>
ἐλθὼν ἀργυρότοξος Ἀπόλλων Ἀρτέμιδι ξύν, {{r|110}}<br>
οἷσ' ἀγανοῖσι βέλεσσιν ἐποιχόμενος κατέπεφνεν. <br>
ἔνθα δύω πόλιες, δίχα δέ σφισι πάντα δέδασται· <br>
Γραμμή 129:
Κτήσιος Ὀρμενίδης, ἐπιείκελος ἀθανάτοισιν. <br>
<br>
ἔνθα δὲ Φοίνικες ναυσικλυτοὶ ἤλυθον ἄνδρες,
τρῶκται, μυρί' ἄγοντες ἀθύρματα νηῒ μελαίνῃ. <br>
ἔσκε δὲ πατρὸς ἐμοῖο γυνὴ Φοίνισσ' ἐνὶ οἴκῳ, <br>
καλή τε μεγάλη τε καὶ ἀγλαὰ ἔργα ἰδυῖα· <br>
τὴν δ' ἄρα Φοίνικες πολυπαίπαλοι ἠπερόπευον. <br>
πλυνούσῃ τις πρῶτα μίγη κοίλῃ παρὰ νηῒ {{r|120}}<br>
εὐνῇ καὶ φιλότητι, τά τε φρένας ἠπεροπεύει <br>
θηλυτέρῃσι γυναιξί, καὶ ἥ κ' εὐεργὸς ἔῃσιν. <br>
Γραμμή 140:
ἡ δὲ μάλ' αὐτίκα πατρὸς ἐπέφραδεν ὑψερεφὲς δῶ· <br>
<br>
"ἐκ μὲν Σιδῶνος πολυχάλκου εὔχομαι εἶναι,
κούρη δ' εἴμ' Ἀρύβαντος ἐγὼ ῥυδὸν ἀφνειοῖο· <br>
ἀλλά μ' ἀνήρπαξαν Τάφιοι ληΐστορες ἄνδρες <br>
Γραμμή 146:
τοῦδ' ἀνδρὸς πρὸς δώμαθ'· ὁ δ' ἄξιον ὦνον ἔδωκε." <br>
<br>
τὴν δ' αὖτε προσέειπεν ἀνήρ, ὃς μίσγετο λάθρῃ· {{r|130}}<br>
"ἦ ῥά κε νῦν πάλιν αὖτις ἅμ' ἡμῖν οἴκαδ' ἕποιο, <br>
ὄφρα ἴδῃ πατρὸς καὶ μητέρος ὑψερεφὲς δῶ <br>
Γραμμή 152:
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ· <br>
"εἴη κεν καὶ τοῦτ', εἴ μοι ἐθέλοιτέ γε, ναῦται,
ὅρκῳ πιστωθῆναι ἀπήμονά μ' οἴκαδ' ἀπάξειν." <br>
<br>
Γραμμή 159:
τοῖς δ' αὖτις μετέειπε γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ· <br>
<br>
"σιγῇ νῦν· μή τίς με προσαυδάτω ἐπέεσσιν {{r|140}}<br>
ὑμετέρων ἑτάρων ξυμβλήμενος ἢ ἐν ἀγυιῇ <br>
ἤ που ἐπὶ κρήνῃ· μή τις ποτὶ δῶμα γέροντι <br>
ἐλθὼν ἐξείπῃ, ὁ δ' ὀϊσάμενος καταδήσῃ <br>
δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ, ὑμῖν δ' ἐπιφράσσετ' ὄλεθρον. <br>
ἀλλ' ἔχετ' ἐν φρεσὶ μῦθον, ἐπείγετε δ' ὦνον ὁδαίων.
ἀλλ' ὅτε κεν δὴ νηῦς πλείη βιότοιο γένηται, <br>
ἀγγελίη μοι ἔπειτα θοῶς πρὸς δώμαθ' ἱκέσθω· <br>
οἴσω γὰρ καὶ χρυσόν, ὅτις χ' ὑποχείριος ἔλθῃ. <br>
καὶ δέ κεν ἄλλ' ἐπίβαθρον ἐγὼν ἐθέλουσά γε δοίην· <br>
παῖδα γὰρ ἀνδρὸς ἐῆος ἐνὶ μεγάροισ' ἀτιτάλλω, {{r|150}}<br>
κερδαλέον δὴ τοῖον, ἅμα τροχόωντα θύραζε· <br>
τόν κεν ἄγοιμ' ἐπὶ νηός, ὁ δ' ὕμιν μυρίον ὦνον <br>
Γραμμή 175:
<br>
ἡ μὲν ἄρ' ὣς εἰποῦσ' ἀπέβη πρὸς δώματα καλά· <br>
οἱ δ' ἐνιαυτὸν ἅπαντα παρ' ἡμῖν αὖθι μένοντες
ἐν νηῒ γλαφυρῇ βίοτον πολὺν ἐμπολόωντο. <br>
ἀλλ' ὅτε δὴ κοίλη νηῦς ἤχθετο τοῖσι νέεσθαι, <br>
καὶ τότ' ἄρ' ἄγγελον ἧκαν, ὃς ἀγγείλειε γυναικί. <br>
ἤλυθ' ἀνὴρ πολύϊδρις ἐμοῦ πρὸς δώματα πατρὸς <br>
χρύσεον ὅρμον ἔχων, μετὰ δ' ἠλέκτροισιν ἔερτο. {{r|160}}<br>
τὸν μὲν ἄρ' ἐν μεγάρῳ δμῳαὶ καὶ πότνια μήτηρ <br>
χερσίν τ' ἀμφαφόωντο καὶ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶντο, <br>
ὦνον ὑπισχόμεναι· ὁ δὲ τῇ κατένευσε σιωπῇ. <br>
ἦ τοι ὁ καννεύσας κοίλην ἐπὶ νῆα βεβήκει, <br>
ἡ δ' ἐμὲ χειρὸς ἑλοῦσα δόμων ἐξῆγε θύραζε.
εὗρε δ' ἐνὶ προδόμῳ ἠμὲν δέπα ἠδὲ τραπέζας <br>
ἀνδρῶν δαιτυμόνων, οἵ μευ πατέρ' ἀμφεπένοντο. <br>
οἱ μὲν ἄρ' ἐς θῶκον πρόμολον δήμοιό τε φῆμιν, <br>
ἡ δ' αἶψα τρί' ἄλεισα κατακρύψασ' ὑπὸ κόλπῳ <br>
ἔκφερεν· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀεσιφροσύνῃσι. {{r|170}}<br>
<br>
δύσετό τ' ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί· <br>
Γραμμή 196:
ἔνθ' ἄρα Φοινίκων ἀνδρῶν ἦν ὠκύαλος νηῦς. <br>
οἱ μὲν ἔπειτ' ἀναβάντες ἐπέπλεον ὑγρὰ κέλευθα, <br>
νὼ ἀναβησάμενοι· ἐπὶ δὲ Ζεὺς οὖρον ἴαλλεν.
<br>
ἑξῆμαρ μὲν ὁμῶς πλέομεν νύκτας τε καὶ ἦμαρ· <br>
Γραμμή 202:
τὴν μὲν ἔπειτα γυναῖκα βάλ' Ἄρτεμις ἰοχέαιρα, <br>
ἄντλῳ δ' ἐνδούπησε πεσοῦσ' ὡς εἰναλίη κήξ. <br>
καὶ τὴν μὲν φώκῃσι καὶ ἰχθύσι κύρμα γενέσθαι {{r|180}}<br>
ἔκβαλον· αὐτὰρ ἐγὼ λιπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ. <br>
τοὺς δ' Ἰθάκῃ ἐπέλασσε φέρων ἄνεμός τε καὶ ὕδωρ, <br>
Γραμμή 208:
οὕτω τήνδε τε γαῖαν ἐγὼν ἴδον ὀφθαλμοῖσι." <br>
<br>
τὸν δ' αὖ διογενὴς Ὀδυσεὺς ἠμείβετο μύθῳ·
"Εὔμαι', ἦ μάλα δή μοι ἐνὶ φρεσὶ θυμὸν ὄρινας <br>
ταῦτα ἕκαστα λέγων, ὅσα δὴ πάθες ἄλγεα θυμῷ. <br>
Γραμμή 214:
<br>
Ζεύς, ἐπεὶ ἀνδρὸς δώματ' ἀφίκεο πολλὰ μογήσας <br>
ἠπίου, ὃς δή τοι παρέχει βρῶσίν τε πόσιν τε {{r|190}}<br>
ἐνδυκέως, ζώεις δ' ἀγαθὸν βίον· αὐτὰρ ἐγώ γε <br>
πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστε' ἀλώμενος ἐνθάδ' ἱκάνω." <br>
Γραμμή 220:
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον, <br>
καδδραθέτην δ' οὐ πολλὸν ἐπὶ χρόνον, ἀλλὰ μίνυνθα· <br>
αἶψα γὰρ Ἠὼς ἦλθεν ἐΰθρονος. οἱ δ' ἐπὶ χέρσου
Τηλεμάχου ἕταροι λύον ἱστία, κὰδ δ' ἕλον ἱστὸν <br>
καρπαλίμως, τὴν δ' εἰς ὅρμον προέρεσσαν ἐρετμοῖς. <br>
ἐκ δ' εὐνὰς ἔβαλον, κατὰ δὲ πρυμνήσι' ἔδησαν· <br>
ἐκ δὲ καὶ αὐτοὶ βαῖνον ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης <br>
δεῖπνόν τ' ἐντύνοντο κερῶντό τε αἴθοπα οἶνον. {{r|200}}<br>
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, <br>
τοῖσι δὲ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἤρχετο μύθων· <br>
Γραμμή 231:
"ὑμεῖς μὲν νῦν ἄστυδ' ἐλαύνετε νῆα μέλαιναν, <br>
αὐτὰρ ἐγὼν ἀγροὺς ἐπιείσομαι ἠδὲ βοτῆρας· <br>
ἑσπέριος δ' εἰς ἄστυ ἰδὼν ἐμὰ ἔργα κάτειμι.
ἠῶθεν δέ κεν ὔμμιν ὁδοιπόριον παραθείμην, <br>
δαῖτ' ἀγαθὴν κρειῶν τε καὶ οἴνου ἡδυπότοιο." <br>
Γραμμή 237:
τὸν δ' αὖτε προσέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής· <br>
"πῇ γὰρ ἐγώ, φίλε τέκνον, ἴω; τεῦ δώμαθ' ἵκωμαι <br>
ἀνδρῶν, οἳ κραναὴν Ἰθάκην κάτα κοιρανέουσιν; {{r|210}}<br>
ἦ ἰθὺς σῆς μητρὸς ἴω καὶ σοῖο δόμοιο;" <br>
<br>
Γραμμή 243:
"ἄλλως μέν σ' ἂν ἐγώ γε καὶ ἡμέτερόνδε κελοίμην <br>
ἔρχεσθ'· οὐ γάρ τι ξενίων ποθή· ἀλλὰ σοὶ αὐτῷ <br>
χεῖρον, ἐπεί τοι ἐγὼ μὲν ἀπέσσομαι, οὐδέ σε μήτηρ
ὄψεται· οὐ μὲν γάρ τι θαμὰ μνηστῆρσ' ἐνὶ οἴκῳ <br>
φαίνεται, ἀλλ' ἀπὸ τῶν ὑπερωΐῳ ἱστὸν ὑφαίνει. <br>
ἀλλά τοι ἄλλον φῶτα πιφαύσκομαι, ὅν κεν ἵκοιο, <br>
Εὐρύμαχον, Πολύβοιο δαΐφρονος ἀγλαὸν υἱόν, <br>
τὸν νῦν ἶσα θεῷ Ἰθακήσιοι εἰσορόωσι· {{r|220}}<br>
καὶ γὰρ πολλὸν ἄριστος ἀνὴρ μέμονέν τε μάλιστα <br>
μητέρ' ἐμὴν γαμέειν καὶ Ὀδυσσῆος γέρας ἕξειν. <br>
Γραμμή 254:
εἴ κέ σφιν πρὸ γάμοιο τελευτήσει κακὸν ἦμαρ." <br>
<br>
ὣς ἄρα οἱ εἰπόντι ἐπέπτατο δεξιὸς ὄρνις,
κίρκος, Ἀπόλλωνος ταχὺς ἄγγελος· ἐν δὲ πόδεσσι <br>
τίλλε πέλειαν ἔχων, κατὰ δὲ πτερὰ χεῦεν ἔραζε <br>
μεσσηγὺς νηός τε καὶ αὐτοῦ Τηλεμάχοιο. <br>
τὸν δὲ Θεοκλύμενος ἑτάρων ἀπονόσφι καλέσσας <br>
ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε· {{r|230}}<br>
<br>
"Τηλέμαχ', οὔ τοι ἄνευ θεοῦ ἤλυθε δεξιὸς ὄρνις· <br>
Γραμμή 266:
ἐν δήμῳ Ἰθάκης, ἀλλ' ὑμεῖς καρτεροὶ αἰεί." <br>
<br>
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
"αἲ γὰρ τοῦτο, ξεῖνε, ἔπος τετελεσμένον εἴη· <br>
τῶ κε τάχα γνοίης φιλότητά τε πολλά τε δῶρα <br>
Γραμμή 272:
<br>
ἦ, καὶ Πείραιον προσεφώνεε, πιστὸν ἑταῖρον· <br>
"Πείραιε Κλυτίδη, σὺ δέ μοι τά περ ἄλλα μάλιστα {{r|240}}<br>
πείθῃ ἐμῶν ἑτάρων, οἵ μοι Πύλον εἰς ἅμ' ἕποντο· <br>
καὶ νῦν μοι τὸν ξεῖνον ἄγων ἐν δώμασι σοῖσιν <br>
Γραμμή 278:
<br>
τὸν δ' αὖ Πείραιος δουρικλυτὸς ἀντίον ηὔδα· <br>
"Τηλέμαχ', εἰ γάρ κεν σὺ πολὺν χρόνον ἐνθάδε μίμνοις,
τόνδε τ' ἐγὼ κομιῶ, ξενίων δέ οἱ οὐ ποθὴ ἔσται." <br>
<br>
Γραμμή 285:
οἱ δ' αἶψ' εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον. <br>
<br>
Τηλέμαχος δ' ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα, {{r|250}}<br>
εἵλετο δ' ἄλκιμον ἔγχος, ἀκαχμένον ὀξέϊ χαλκῷ, <br>
νηὸς ἀπ' ἰκριόφιν· τοὶ δὲ πρυμνήσι' ἔλυσαν. <br>
οἱ μὲν ἀνώσαντες πλέον ἐς πόλιν, ὡς ἐκέλευσε <br>
Τηλέμαχος, φίλος υἱὸς Ὀδυσσῆος θείοιο· <br>
τὸν δ' ὦκα προβιβῶντα πόδες φέρον, ὄφρ' ἵκετ' αὐλήν,
ἔνθα οἱ ἦσαν ὕες μάλα μυρίαι, ᾗσι συβώτης <br>
ἐσθλὸς ἐὼν ἐνίαυεν, ἀνάκτεσιν ἤπια εἰδώς. <br>
Τὼ δ' αὖτ' ἐν κλισίῃ Ὀδυσεὺς καὶ δῖος ὑφορβὸς <br>
ἐντύνοντ' ἄριστον ἅμ' ἠόϊ, κηαμένω πῦρ, <br>
ἔκπεμψάν τε νομῆας ἅμ' ἀγρομένοισι σύεσσι. {{r|260}}<br>
Τηλέμαχον δὲ περίσσαινον κύνες ὑλακόμωροι, <br>
οὐδ' ὕλαον προσιόντα· νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς <br>
Γραμμή 302:
αἶψα δ' ἄρ' Εὔμαιον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· <br>
<br>
"Εὔμαι', ἦ μάλα τίς τοι ἐλεύσεται ἐνθάδ' ἑταῖρος
ἢ καὶ γνώριμος ἄλλος, ἐπεὶ κύνες οὐχ ὑλάουσιν, <br>
ἀλλὰ περισσαίνουσι· ποδῶν δ' ὑπὸ δοῦπον ἀκούω." <br>
Γραμμή 308:
οὔ πω πᾶν εἴρητο ἔπος, ὅτε οἱ φίλος υἱὸς <br>
ἔστη ἐνὶ προθύροισι. ταφὼν δ' ἀνόρουσε συβώτης, <br>
ἐκ δ' ἄρα οἱ χειρῶν πέσον ἄγγεα, τοῖσ' ἐπονεῖτο {{r|270}}<br>
κιρνὰς αἴθοπα οἶνον. ὁ δ' ἀντίος ἦλθεν ἄνακτος, <br>
κύσσε δέ μιν κεφαλήν τε καὶ ἄμφω φάεα καλὰ <br>
χεῖράς τ' ἀμφοτέρας· θαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ. <br>
ὡς δὲ πατὴρ ὃν παῖδα φίλα φρονέων ἀγαπάζῃ <br>
ἐλθόντ' ἐξ ἀπίης γαίης δεκάτῳ ἐνιαυτῷ,
μοῦνον τηλύγετον, τῷ ἐπ' ἄλγεα πολλὰ μογήσῃ, <br>
ὣς τότε Τηλέμαχον θεοειδέα δῖος ὑφορβὸς <br>
Γραμμή 319:
καί ῥ' ὀλοφυρόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· <br>
<br>
"ἦλθες, Τηλέμαχε, γλυκερὸν φάος· οὔ σ' ἔτ' ἐγώ γε {{r|280}}<br>
ὄψεσθαι ἐφάμην, ἐπεὶ ᾤχεο νηῒ Πύλονδε. <br>
ἀλλ' ἄγε νῦν εἴσελθε, φίλον τέκος, ὄφρα σε θυμῷ <br>
τέρψομαι εἰσορόων νέον ἄλλοθεν ἔνδον ἐόντα. <br>
οὐ μὲν γάρ τι θάμ' ἀγρὸν ἐπέρχεαι οὐδὲ νομῆας, <br>
ἀλλ' ἐπιδημεύεις· ὣς γάρ νύ τοι εὔαδε θυμῷ,
ἀνδρῶν μνηστήρων ἐσορᾶν ἀΐδηλον ὅμιλον." <br>
<br>
Γραμμή 330:
"ἔσσεται οὕτως, ἄττα· σέθεν δ' ἕνεκ' ἐνθάδ' ἱκάνω, <br>
ὄφρα σέ τ' ὀφθαλμοῖσιν ἴδω καὶ μῦθον ἀκούσω, <br>
ἤ μοι ἔτ' ἐν μεγάροις μήτηρ μένει, ἦέ τις ἤδη {{r|290}}<br>
ἀνδρῶν ἄλλος ἔγημεν, Ὀδυσσῆος δέ που εὐνὴ <br>
χήτει ἐνευναίων κάκ' ἀράχνια κεῖται ἔχουσα." <br>
Γραμμή 336:
τὸν δ' αὖτε προσέειπε συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν· <br>
"καὶ λίην κείνη γε μένει τετληότι θυμῷ <br>
σοῖσιν ἐνὶ μεγάροισιν· ὀϊζυραὶ δέ οἱ αἰεὶ
φθίνουσιν νύκτες τε καὶ ἤματα δάκρυ χεούσῃ." <br>
<br>
Γραμμή 342:
αὐτὰρ ὅ γ' εἴσω ἴεν καὶ ὑπέρβη λάϊνον οὐδόν. <br>
τῷ δ' ἕδρης ἐπιόντι πατὴρ ὑπόειξεν Ὀδυσσεύς· <br>
Τηλέμαχος δ' ἑτέρωθεν ἐρήτυε φώνησέν τε· {{r|300}}<br>
<br>
"ἧσο, ξεῖν'· ἡμεῖς δὲ καὶ ἄλλοθι δήομεν ἕδρην <br>
Γραμμή 349:
ὣς φάθ', ὁ δ' αὖτις ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο· τῷ δὲ συβώτης <br>
χεῦεν ὕπο χλωρὰς ῥῶπας καὶ κῶας ὕπερθεν· <br>
ἔνθα καθέζετ' ἔπειτα Ὀδυσσῆος φίλος υἱός.
τοῖσιν δὲ κρειῶν πίνακας παρέθηκε συβώτης <br>
ὀπταλέων, ἅ ῥα τῇ προτέρῃ ὑπέλειπον ἔδοντες, <br>
σῖτον δ' ἐσσυμένως παρενήεεν ἐν κανέοισιν, <br>
ἐν δ' ἄρα κισσυβίῳ κίρνη μελιηδέα οἶνον· <br>
αὐτὸς δ' ἀντίον ἷζεν Ὀδυσσῆος θείοιο. {{r|310}}<br>
οἱ δ' ἐπ' ὀνείαθ' ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον. <br>
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, <br>
Γραμμή 360:
<br>
"ἄττα, πόθεν τοι ξεῖνος ὅδ' ἵκετο; πῶς δέ ἑ ναῦται <br>
ἤγαγον εἰς Ἰθάκην; τίνες ἔμμεναι εὐχετόωντο;
οὐ μὲν γάρ τί ἑ πεζὸν ὀΐομαι ἐνθάδ' ἱκέσθαι." <br>
<br>
Γραμμή 366:
"τοιγὰρ ἐγώ τοι, τέκνον, ἀληθέα πάντ' ἀγορεύσω. <br>
ἐκ μὲν Κρητάων γένος εὔχεται εὐρειάων, <br>
φησὶ δὲ πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστεα δινηθῆναι {{r|320}}<br>
πλαζόμενος· ὣς γάρ οἱ ἐπέκλωσεν τά γε δαίμων. <br>
νῦν αὖ Θεσπρωτῶν ἀνδρῶν παρὰ νηὸς ἀποδρὰς <br>
Γραμμή 372:
ἕρξον ὅπως ἐθέλεις· ἱκέτης δέ τοι εὔχεται εἶναι." <br>
<br>
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
"Εὔμαι', ἦ μάλα τοῦτο ἔπος θυμαλγὲς ἔειπες. <br>
πῶς γὰρ δὴ τὸν ξεῖνον ἐγὼν ὑποδέξομαι οἴκῳ; <br>
αὐτὸς μὲν νέος εἰμὶ καὶ οὔ πω χερσὶ πέποιθα <br>
ἄνδρ' ἀπαμύνασθαι, ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ· <br>
μητρὶ δ' ἐμῇ δίχα θυμὸς ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζει, {{r|330}}<br>
ἢ αὐτοῦ παρ' ἐμοί τε μένῃ καὶ δῶμα κομίζῃ, <br>
<br>
Γραμμή 383:
ἦ ἤδη ἅμ' ἕπηται, Ἀχαιῶν ὅς τις ἄριστος <br>
μνᾶται ἐνὶ μεγάροισιν ἀνὴρ καὶ πλεῖστα πόρῃσιν. <br>
ἀλλ' ἦ τοι τὸν ξεῖνον, ἐπεὶ τεὸν ἵκετο δῶμα,
ἕσσω μιν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα καλά, <br>
δώσω δὲ ξίφος ἄμφηκες καὶ ποσσὶ πέδιλα, <br>
πέμψω δ', ὅππῃ μιν κραδίη θυμός τε κελεύει. <br>
εἰ δ' ἐθέλεις, σὺ κόμισσον ἐνὶ σταθμοῖσιν ἐρύξας· <br>
εἵματα δ' ἐνθάδ' ἐγὼ πέμψω καὶ σῖτον ἅπαντα {{r|340}}<br>
ἔδμεναι, ὡς ἂν μή σε κατατρύχῃ καὶ ἑταίρους. <br>
κεῖσε δ' ἂν οὔ μιν ἐγώ γε μετὰ μνηστῆρας ἐῷμι <br>
ἔρχεσθαι, λίην γὰρ ἀτάσθαλον ὕβριν ἔχουσι· <br>
μή μιν κερτομέωσιν· ἐμοὶ δ' ἄχος ἔσσεται αἰνόν. <br>
πρῆξαι δ' ἀργαλέον τι μετὰ πλεόνεσσιν ἐόντα
ἄνδρα καὶ ἴφθιμον, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτεροί εἰσι." <br>
<br>
Γραμμή 399:
"ὦ φίλ', ἐπεί θήν μοι καὶ ἀμείψασθαι θέμις ἐστίν, <br>
ἦ μάλα μευ καταδάπτετ' ἀκούοντος φίλον ἦτορ, <br>
οἷά φατε μνηστῆρας ἀτάσθαλα μηχανάασθαι {{r|350}}<br>
ἐν μεγάροισ', ἀέκητι σέθεν τοιούτου ἐόντος. <br>
εἰπέ μοι, ἠὲ ἑκὼν ὑποδάμνασαι, ἦ σέ γε λαοὶ <br>
ἐχθαίρουσ' ἀνὰ δῆμον ἐπισπόμενοι θεοῦ ὀμφῇ· <br>
ἦ τι κασιγνήτοισ' ἐπιμέμφεαι, οἷσί περ ἀνὴρ <br>
μαρναμένοισι πέποιθε, καὶ εἰ μέγα νεῖκος ὄρηται;
αἲ γὰρ ἐγὼν οὕτω νέος εἴην τῷδ' ἐπὶ θυμῷ, <br>
ἢ παῖς ἐξ Ὀδυσῆος ἀμύμονος ἠὲ καὶ αὐτὸς <br>
ἔλθοι ἀλητεύων· ἔτι γὰρ καὶ ἐλπίδος αἶσα· <br>
αὐτίκ' ἔπειτ' ἀπ' ἐμεῖο κάρη τάμοι ἀλλότριος φῶς, <br>
εἰ μὴ ἐγὼ κείνοισι κακὸν πάντεσσι γενοίμην {{r|360}}<br>
εἰ δ' αὖ με πληθυῖ δαμασαίατο μοῦνον ἐόντα, <br>
βουλοίμην κ' ἐν ἐμοῖσι κατακτάμενος μεγάροισι <br>
τεθνάμεν ἢ τάδε γ' αἰὲν ἀεικέα ἔργ' ὁράασθαι, <br>
ξείνους τε στυφελιζομένους δμῳάς τε γυναῖκας
ῥυστάζοντας ἀεικελίως κατὰ δώματα καλά, <br>
καὶ οἶνον διαφυσσόμενον, καὶ σῖτον ἔδοντας <br>
Γραμμή 420:
<br>
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα· <br>
"τοιγὰρ ἐγώ τοι, ξεῖνε, μάλ' ἀτρεκέως ἀγορεύσω. {{r|370}}<br>
οὔτε τί μοι πᾶς δῆμος ἀπεχθόμενος χαλεπαίνει, <br>
οὔτε κασιγνήτοισ' ἐπιμέμφομαι, οἷσί περ ἀνὴρ <br>
μαρναμένοισι πέποιθε, καὶ εἰ μέγα νεῖκος ὄρηται. <br>
ὧδε γὰρ ἡμετέρην γενεὴν μούνωσε Κρονίων· <br>
μοῦνον Λαέρτην Ἀρκείσιος υἱὸν ἔτικτε,
μοῦνον δ' αὖτ' Ὀδυσῆα πατὴρ τέκεν· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς <br>
μοῦνον ἔμ' ἐν μεγάροισι τεκὼν λίπεν, οὐδ' ἀπόνητο. <br>
τῶ νῦν δυσμενέες μάλα μυρίοι εἴσ' ἐνὶ οἴκῳ. <br>
ὅσσοι γὰρ νήσοισιν ἐπικρατέουσιν ἄριστοι, <br>
Δουλιχίῳ τε Σάμῃ τε καὶ ὑλήεντι Ζακύνθῳ, {{r|380}}<br>
ἠδ' ὅσσοι κραναὴν Ἰθάκην κάτα κοιρανέουσι, <br>
τόσσοι μητέρ' ἐμὴν μνῶνται, τρύχουσι δὲ οἶκον. <br>
ἡ δ' οὔτ' ἀρνεῖται στυγερὸν γάμον οὔτε τελευτὴν <br>
ποιῆσαι δύναται· τοὶ δὲ φθινύθουσιν ἔδοντες <br>
οἶκον ἐμόν· τάχα δή με διαρραίσουσι καὶ αὐτόν.
ἀλλ' ἦ τοι μὲν ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι κεῖται· <br>
ἄττα, σὺ δ' ἔρχεο θᾶσσον, ἐχέφρονι Πηνελοπείῃ <br>
εἴφ', ὅτι οἱ σῶς εἰμι καὶ ἐκ Πύλου εἰλήλουθα. <br>
αὐτὰρ ἐγὼν αὐτοῦ μενέω, σὺ δὲ δεῦρο νέεσθαι <br>
οἴη ἀπαγγείλας· τῶν δ' ἄλλων μή τις Ἀχαιῶν {{r|390}}<br>
πευθέσθω· πολλοὶ γὰρ ἐμοὶ κακὰ μηχανόωνται." <br>
<br>
Γραμμή 446:
"γινώσκω, φρονέω· τά γε δὴ νοέοντι κελεύεις. <br>
ἀλλ' ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον, <br>
εἰ καὶ Λαέρτῃ αὐτὴν ὁδὸν ἄγγελος ἔλθω
δυσμόρῳ, ὃς τεῖος μὲν Ὀδυσσῆος μέγ' ἀχεύων <br>
ἔργα τ' ἐποπτεύεσκε μετὰ δμώων τ' ἐνὶ οἴκῳ <br>
πῖνε καὶ ἦσθ', ὅτε θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἀνώγοι· <br>
αὐτὰρ νῦν, ἐξ οὗ σύ γε ᾤχεο νηῒ Πύλονδε, <br>
οὔ πώ μίν φασιν φαγέμεν καὶ πιέμεν αὔτως, {{r|400}}<br>
οὐδ' ἐπὶ ἔργα ἰδεῖν, ἀλλὰ στοναχῇ τε γόῳ τε <br>
ἧσται ὀδυρόμενος, φθινύθει δ' ἀμφ' ὀστεόφι χρώς." <br>
Γραμμή 457:
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα· <br>
"ἄλγιον, ἀλλ' ἔμπης μιν ἐάσομεν, ἀχνύμενοί περ. <br>
εἰ γάρ πως εἴη αὐτάγρετα πάντα βροτοῖσι,
πρῶτόν κεν τοῦ πατρὸς ἑλοίμεθα νόστιμον ἦμαρ. <br>
ἀλλὰ σύ γ' ἀγγείλας ὀπίσω κίε, μηδὲ κατ' ἀγροὺς <br>
πλάζεσθαι μετ' ἐκεῖνον· ἀτὰρ πρὸς μητέρα εἰπεῖν <br>
ἀμφίπολον ταμίην ὀτρυνέμεν ὅττι τάχιστα <br>
κρύβδην· κείνη γάρ κεν ἀπαγγείλειε γέροντι." {{r|410}}<br>
<br>
ἦ ῥα, καὶ ὦρσε συφορβόν· ὁ δ' εἵλετο χερσὶ πέδιλα, <br>
Γραμμή 468:
λῆθεν ἀπὸ σταθμοῖο κιὼν Εὔμαιος ὑφορβός, <br>
ἀλλ' ἥ γε σχεδὸν ἦλθε· δέμας δ' ἤϊκτο γυναικὶ <br>
καλῇ τε μεγάλῃ τε καὶ ἀγλαὰ ἔργα ἰδυίῃ.
στῆ δὲ κατ' ἀντίθυρον κλισίης Ὀδυσῆϊ φανεῖσα· <br>
οὐδ' ἄρα Τηλέμαχος ἴδεν ἀντίον οὐδ' ἐνόησεν, - <br>
οὐ γάρ πως πάντεσσι θεοὶ φαίνονται ἐναργεῖς, - <br>
ἀλλ' Ὀδυσεύς τε κύνες τε ἴδον, καί ῥ' οὐχ ὑλάοντο, <br>
κνυζηθμῷ δ' ἑτέρωσε διὰ σταθμοῖο φόβηθεν. {{r|420}}<br>
ἡ δ' ἄρ' ἐπ' ὀφρύσι νεῦσε· νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεύς, <br>
ἐκ δ' ἦλθεν μεγάροιο παρὲκ μέγα τειχίον αὐλῆς, <br>
Γραμμή 479:
<br>
"διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' Ὀδυσσεῦ, <br>
ἤδη νῦν σῷ παιδὶ ἔπος φάο μηδ' ἐπίκευθε,
ὡς ἂν μνηστῆρσιν θάνατον καὶ κῆρ' ἀραρόντε <br>
ἔρχησθον προτὶ ἄστυ περικλυτόν· οὐδ' ἐγὼ αὐτὴ <br>
Γραμμή 485:
<br>
ἦ, καὶ χρυσείῃ ῥάβδῳ ἐπεμάσσατ' Ἀθήνη. <br>
φᾶρος μέν οἱ πρῶτον ἐϋπλυνὲς ἠδὲ χιτῶνα {{r|430}}<br>
θῆκ' ἀμφὶ στήθεσφι, δέμας δ' ὤφελλε καὶ ἥβην. <br>
ἂψ δὲ μελαγχροιὴς γένετο, γναθμοὶ δ' ἐτάνυσθεν, <br>
κυάνεαι δ' ἐγένοντο ἐθειράδες ἀμφὶ γένειον. <br>
ἡ μὲν ἄρ' ὣς ἕρξασα πάλιν κίεν· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς <br>
ἤϊεν ἐς κλισίην. θάμβησε δέ μιν φίλος υἱός,
ταρβήσας δ' ἑτέρωσε βάλ' ὄμματα, μὴ θεὸς εἴη, <br>
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· <br>
Γραμμή 496:
"ἀλλοῖός μοι, ξεῖνε, φάνης νέον ἠὲ πάροιθεν, <br>
ἄλλα δὲ εἵματ' ἔχεις καί τοι χρὼς οὐκέθ' ὁμοῖος. <br>
ἦ μάλα τις θεός ἐσσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν· {{r|440}}<br>
ἀλλ' ἵληθ', ἵνα τοι κεχαρισμένα δώομεν ἱρὰ <br>
ἠδὲ χρύσεα δῶρα, τετυγμένα· φείδεο δ' ἡμέων." <br>
Γραμμή 502:
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς· <br>
"οὔ τίς τοι θεός εἰμι· τί μ' ἀθανάτοισιν ἐΐσκεις; <br>
ἀλλὰ πατὴρ τεός εἰμι, τοῦ εἵνεκα σὺ στεναχίζων
πάσχεις ἄλγεα πολλά, βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν." <br>
<br>
Γραμμή 508:
δάκρυον ἧκε χαμᾶζε· πάρος δ' ἔχε νωλεμὲς αἰεί. <br>
Τηλέμαχος δ', - οὐ γάρ πω ἐπείθετο ὃν πατέρ' εἶναι, - <br>
ἐξαῦτίς μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν· {{r|450}}<br>
<br>
"οὐ σύ γ' Ὀδυσσεύς ἐσσι πατὴρ ἐμός, ἀλλά με δαίμων <br>
Γραμμή 514:
οὐ γάρ πως ἂν θνητὸς ἀνὴρ τάδε μηχανόῳτο <br>
ᾧ αὐτοῦ γε νόῳ, ὅτε μὴ θεὸς αὐτὸς ἐπελθὼν <br>
ῥηϊδίως ἐθέλων θείη νέον ἠδὲ γέροντα.
ἦ γάρ τοι νέον ἦσθα γέρων καὶ ἀεικέα ἕσσο· <br>
νῦν δὲ θεοῖσιν ἔοικας, οἳ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι." <br>
Γραμμή 520:
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς· <br>
"Τηλέμαχ', οὔ σε ἔοικε φίλον πατέρ' ἔνδον ἐόντα <br>
οὔτε τι θαυμάζειν περιώσιον οὔτ' ἀγάασθαι· {{r|460}}<br>
οὐ μὲν γάρ τοι ἔτ' ἄλλος ἐλεύσεται ἐνθάδ' Ὀδυσσεύς, <br>
ἀλλ' ὅδ' ἐγὼ τοιόσδε, παθὼν κακά, πολλὰ δ' ἀληθείς, <br>
ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτεϊ ἐς πατρίδα γαῖαν. <br>
αὐτάρ τοι τόδε ἔργον Ἀθηναίης ἀγελείης, <br>
ἥ τέ με τοῖον ἔθηκεν ὅπως ἐθέλει, δύναται γάρ,
ἄλλοτε μὲν πτωχῷ ἐναλίγκιον, ἄλλοτε δ' αὖτε <br>
ἀνδρὶ νέῳ καὶ καλὰ περὶ χροῒ εἵματ' ἔχοντι. <br>
Γραμμή 531:
ἠμὲν κυδῆναι θνητὸν βροτὸν ἠδὲ κακῶσαι." <br>
<br>
ὣς ἄρα φωνήσας κατ' ἄρ' ἕζετο, Τηλέμαχος δὲ {{r|470}}<br>
ἀμφιχυθεὶς πατέρ' ἐσθλὸν ὀδύρετο δάκρυα λείβων. <br>
ἀμφοτέροισι δὲ τοῖσιν ὑφ' ἵμερος ὦρτο γόοιο· <br>
κλαῖον δὲ λιγέως, ἁδινώτερον ἤ τ' οἰωνοί, <br>
φῆναι ἢ αἰγυπιοὶ γαμψώνυχες, οἷσί τε τέκνα <br>
ἀγρόται ἐξείλοντο πάρος πετεηνὰ γενέσθαι·
ὣς ἄρα τοί γ' ἐλεεινὸν ὑπ' ὀφρύσι δάκρυον εἶβον. <br>
<br>
Γραμμή 543:
<br>
"ποίῃ γὰρ νῦν δεῦρο, πάτερ φίλε, νηΐ σε ναῦται <br>
ἤγαγον εἰς Ἰθάκην; τίνες ἔμμεναι εὐχετόωντο; {{r|480}}<br>
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς· <br>
"τοιγὰρ ἐγώ τοι, τέκνον, ἀληθείην καταλέξω. <br>
Φαίηκές μ' ἄγαγον ναυσικλυτοί, οἵ τε καὶ ἄλλους <br>
ἀνθρώπους πέμπουσιν, ὅτίς σφεας εἰσαφίκηται·
καί μ' εὕδοντ' ἐν νηῒ θοῇ ἐπὶ πόντον ἄγοντες <br>
κάτθεσαν εἰν Ἰθάκῃ, ἔπορον δέ μοι ἀγλαὰ δῶρα, <br>
χαλκόν τε χρυσόν τε ἅλις ἐσθῆτά θ' ὑφαντήν. <br>
καὶ τὰ μὲν ἐν σπήεσσι θεῶν ἰότητι κέονται· <br>
νῦν αὖ δεῦρ' ἱκόμην ὑποθημοσύνῃσιν Ἀθήνης, {{r|490}}<br>
ὄφρα κε δυσμενέεσσι φόνου πέρι βουλεύσωμεν. <br>
ἀλλ' ἄγε μοι μνηστῆρας ἀριθμήσας κατάλεξον, <br>
ὄφρ' εἰδέω, ὅσσοι τε καὶ οἵ τινες ἀνέρες εἰσί· <br>
καί κεν ἐμὸν κατὰ θυμὸν ἀμύμονα μερμηρίξας <br>
φράσσομαι, ἤ κεν νῶϊ δυνησόμεθ' ἀντιφέρεσθαι
μούνω ἄνευθ' ἄλλων, ἦ καὶ διζησόμεθ' ἄλλους." <br>
<br>
Γραμμή 565:
"ὦ πάτερ, ἦ τοι σεῖο μέγα κλέος αἰὲν ἄκουον, <br>
χεῖράς τ' αἰχμητὴν ἔμεναι καὶ ἐπίφρονα βουλήν· <br>
ἀλλὰ λίην μέγα εἶπες· ἄγη μ' ἔχει· οὐδέ κεν εἴη {{r|500}}<br>
ἄνδρε δύω πολλοῖσι καὶ ἰφθίμοισι μάχεσθαι. <br>
μνηστήρων δ' οὔτ' ἂρ δεκὰς ἀτρεκὲς οὔτε δύ' οἶαι, <br>
ἀλλὰ πολὺ πλέονες· τάχα δ' εἴσεαι ἐνθάδ' ἀριθμόν. <br>
ἐκ μὲν Δουλιχίοιο δύω καὶ πεντήκοντα <br>
κοῦροι κεκριμένοι, ἓξ δὲ δρηστῆρες ἕπονται·
ἐκ δὲ Σάμης πίσυρες τε καὶ εἴκοσι φῶτες ἔασιν, <br>
ἐκ δὲ Ζακύνθου ἔασιν ἐείκοσι κοῦροι Ἀχαιῶν, <br>
ἐκ δ' αὐτῆς Ἰθάκης δυοκαίδεκα πάντες ἄριστοι, <br>
καί σφιν ἅμ' ἐστὶ Μέδων κῆρυξ καὶ θεῖος ἀοιδὸς <br>
καὶ δοιὼ θεράποντε, δαήμονε δαιτροσυνάων. {{r|510}}<br>
τῶν εἴ κεν πάντων ἀντήσομεν ἔνδον ἐόντων, <br>
μὴ πολύπικρα καὶ αἰνὰ βίας ἀποτείσεαι ἐλθών. <br>
Γραμμή 581:
φράζευ, ὅ κέν τις νῶϊν ἀμύνοι πρόφρονι θυμῷ." <br>
<br>
τὸν δ' αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς·
"τοιγὰρ ἐγὼν ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον, <br>
καὶ φράσαι, ἤ κεν νῶϊν Ἀθήνη σὺν Διὶ πατρὶ <br>
Γραμμή 587:
<br>
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα· <br>
"ἐσθλώ τοι τούτω γ' ἐπαμύντορε, τοὺς ἀγορεύεις, {{r|520}}<br>
ὕψι περ ἐν νεφέεσσι καθημένω· ὥ τε καὶ ἄλλοις <br>
ἀνδράσι τε κρατέουσι καὶ ἀθανάτοισι θεοῖσι." <br>
Γραμμή 593:
τὸν δ' αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς· <br>
"οὐ μέν τοι κείνω γε πολὺν χρόνον ἀμφὶς ἔσεσθον <br>
φυλόπιδος κρατερῆς, ὁπότε μνηστῆρσι καὶ ἡμῖν
ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι μένος κρίνηται Ἄρηος. <br>
ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν ἔρχευ ἅμ' ἠόϊ φαινομένηφι <br>
οἴκαδε καὶ μνηστῆρσιν ὑπερφιάλοισιν ὁμίλει· <br>
αὐτὰρ ἐμὲ προτὶ ἄστυ συβώτης ὕστερον ἄξει <br>
πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιον ἠδὲ γέροντι. {{r|530}}<br>
εἰ δέ μ' ἀτιμήσουσι δόμον κάτα, σὸν δὲ φίλον κῆρ <br>
τετλάτω ἐν στήθεσσι κακῶς πάσχοντος ἐμεῖο, <br>
ἤν περ καὶ διὰ δῶμα ποδῶν ἕλκωσι θύραζε <br>
ἢ βέλεσιν βάλλωσι· σὺ δ' εἰσορόων ἀνέχεσθαι. <br>
ἀλλ' ἦ τοι παύεσθαι ἀνωγέμεν ἀφροσυνάων,
μειλιχίοισ' ἐπέεσσι παραυδῶν· οἱ δέ τοι οὔ τι <br>
πείσονται· δὴ γάρ σφι παρίσταται αἴσιμον ἦμαρ. <br>
ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν· <br>
ὁππότε κεν πολύβουλος ἐνὶ φρεσὶ θῇσιν Ἀθήνη, <br>
νεύσω μέν τοι ἐγὼ κεφαλῇ, σὺ δ' ἔπειτα νοήσας, {{r|540}}<br>
ὅσσα τοι ἐν μεγάροισιν ἀρήϊα τεύχεα κεῖται, <br>
ἐς μυχὸν ὑψηλοῦ θαλάμου καταθεῖναι ἀείρας <br>
πάντα μάλ'· αὐτὰρ μνηστῆρας μαλακοῖσ' ἐπέεσσι <br>
παρφάσθαι, ὅτε κέν σε μεταλλῶσιν ποθέοντες· <br>
"ἐκ καπνοῦ κατέθηκ', ἐπεὶ οὐκέτι τοῖσιν ἐῴκει,
οἷά ποτε Τροίηνδε κιὼν κατέλειπεν Ὀδυσσεύς, <br>
ἀλλὰ κατῄκισται, ὅσσον πυρὸς ἵκετ' ἀϋτμή. <br>
πρὸς δ' ἔτι καὶ τόδε μεῖζον ἐνὶ φρεσὶ θῆκε Κρονίων, <br>
μή πως οἰνωθέντες, ἔριν στήσαντες ἐν ὑμῖν, <br>
ἀλλήλους τρώσητε καταισχύνητέ τε δαῖτα {{r|550}}<br>
καὶ μνηστύν· αὐτὸς γὰρ ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος." <br>
νῶϊν δ' οἴοισιν δύο φάσγανα καὶ δύο δοῦρε <br>
καλλιπέειν καὶ δοιὰ βοάγρια χερσὶν ἑλέσθαι, <br>
ὡς ἂν ἐπιθύσαντες ἑλοίμεθα· τοὺς δέ κ' ἔπειτα <br>
Παλλὰς Ἀθηναίη θέλξει καὶ μητίετα Ζεύς.
ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν· <br>
εἰ ἐτεόν γ' ἐμός ἐσσι καὶ αἵματος ἡμετέροιο, <br>
μή τις ἔπειτ' Ὀδυσῆος ἀκουσάτω ἔνδον ἐόντος· <br>
μήτ' οὖν Λαέρτης ἴστω τό γε μήτε συβώτης <br>
μήτε τις οἰκήων μήτ' αὐτὴ Πηνελόπεια, {{r|560}}<br>
ἀλλ' οἶοι σύ τ' ἐγώ τε γυναικῶν γνώομεν ἰθύν. <br>
καί κέ τεο δμώων ἀνδρῶν ἔτι πειρηθεῖμεν, <br>
Γραμμή 634:
ἠδ' ὅτις οὐκ ἀλέγει, σὲ δ' ἀτιμᾷ τοῖον ἐόντα." <br>
<br>
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσεφώνεε φαίδιμος υἱός·
"ὦ πάτερ, ἦ τοι ἐμὸν θυμὸν καὶ ἔπειτά γ', ὀΐω, <br>
γνώσεαι· οὐ μὲν γάρ τι χαλιφροσύναι γέ μ' ἔχουσιν· <br>
ἀλλ' οὔ τοι τόδε κέρδος ἐγὼν ἔσσεσθαι ὀΐω <br>
ἡμῖν ἀμφοτέροισι· σὲ δὲ φράζεσθαι ἄνωγα. <br>
δηθὰ γὰρ αὔτως εἴσῃ ἑκάστου πειρητίζων, {{r|570}}<br>
ἔργα μετερχόμενος· τοὶ δ' ἐν μεγάροισιν ἕκηλοι <br>
κτήματα δαρδάπτουσιν ὑπέρβιον, οὐδ' ἔπι φειδώ. <br>
ἀλλ' ἦ τοί σε γυναῖκας ἐγὼ δεδάασθαι ἄνωγα, <br>
αἵ τέ σ' ἀτιμάζουσι καὶ αἳ νηλείτιδές εἰσιν· <br>
ἀνδρῶν δ' οὐκ ἂν ἐγώ γε κατὰ σταθμοὺς ἐθέλοιμι
ἡμέας πειράζειν, ἀλλ' ὕστερα ταῦτα πένεσθαι, <br>
εἰ ἐτεόν γέ τι οἶσθα Διὸς τέρας αἰγιόχοιο." <br>
Γραμμή 650:
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον, <br>
ἡ δ' ἄρ' ἔπειτ' Ἰθάκηνδε κατήγετο νηῦς ἐϋεργής, <br>
ἣ φέρε Τηλέμαχον Πυλόθεν καὶ πάντας ἑταίρους. {{r|580}}<br>
οἱ δ' ὅτε δὴ λιμένος πολυβενθέος ἐντὸς ἵκοντο, <br>
νῆα μὲν οἵ γε μέλαιναν ἐπ' ἠπείροιο ἔρυσσαν, <br>
τεύχεα δέ σφ' ἀπένεικαν ὑπέρθυμοι θεράποντες, <br>
αὐτίκα δ' ἐς Κλυτίοιο φέρον περικαλλέα δῶρα. <br>
αὐτὰρ κήρυκα πρόεσαν δόμον εἰς Ὀδυσῆος,
ἀγγελίην ἐρέοντα περίφρονι Πηνελοπείῃ, <br>
οὕνεκα Τηλέμαχος μὲν ἐπ' ἀγροῦ, νῆα δ' ἀνώγει <br>
Γραμμή 661:
ἰφθίμη βασίλεια τέρεν κατὰ δάκρυον εἴβοι. <br>
<br>
τὼ δὲ συναντήτην κῆρυξ καὶ δῖος ὑφορβὸς {{r|590}}<br>
τῆς αὐτῆς ἕνεκ' ἀγγελίης, ἐρέοντε γυναικί. <br>
ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἵκοντο δόμον θείου βασιλῆος, <br>
Γραμμή 668:
"ἤδη τοι, βασίλεια, φίλος πάϊς εἰλήλουθε." <br>
<br>
Πηνελοπείῃ δ' εἶπε συβώτης ἄγχι παραστὰς
πάνθ' ὅσα οἱ φίλος υἱὸς ἀνώγει μυθήσασθαι. <br>
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πᾶσαν ἐφημοσύνην ἀπέειπε, <br>
Γραμμή 674:
<br>
μνηστῆρες δ' ἀκάχοντο κατήφησάν τ' ἐνὶ θυμῷ, <br>
ἐκ δ' ἦλθον μεγάροιο παρὲκ μέγα τειχίον αὐλῆς, {{r|600}}<br>
αὐτοῦ δὲ προπάροιθε θυράων ἑδριόωντο. <br>
τοῖσιν δ' Εὐρύμαχος, Πολύβου πάϊς, ἦρχ' ἀγορεύειν· <br>
Γραμμή 680:
"ὦ φίλοι, ἦ μέγα ἔργον ὑπερφιάλως ἐτελέσθη <br>
Τηλεμάχῳ ὁδὸς ἥδε· φάμεν δέ οἱ οὐ τελέεσθαι. <br>
ἀλλ' ἄγε νῆα μέλαιναν ἐρύσσομεν, ἥ τις ἀρίστη,
ἐς δ' ἐρέτας ἁλιῆας ἀγείρομεν, οἵ κε τάχιστα <br>
κείνοισ' ἀγγείλωσι θοῶς οἶκόνδε νέεσθαι." <br>
Γραμμή 686:
οὔ πω πᾶν εἴρηθ', ὅτ' ἄρ' Ἀμφίνομος ἴδε νῆα, <br>
στρεφθεὶς ἐκ χώρης, λιμένος πολυβενθέος ἐντός, <br>
ἱστία τε στέλλοντας ἐρετμά τε χερσὶν ἔχοντας. {{r|610}}<br>
ἡδὺ δ' ἄρ' ἐκγελάσας μετεφώνεεν οἷσ' ἑτάροισι· <br>
<br>
Γραμμή 693:
νῆα παρερχομένην, τὴν δ' οὐκ ἐδύναντο κιχῆναι." <br>
<br>
ὣς ἔφαθ', οἱ δ' ἀνστάντες ἔβαν ἐπὶ θῖνα θαλάσσης,
αἶψα δὲ νῆα μέλαιναν ἐπ' ἠπείροιο ἔρυσσαν, <br>
τεύχεα δέ σφ' ἀπένεικαν ὑπέρθυμοι θεράποντες. <br>
αὐτοὶ δ' εἰς ἀγορὴν κίον ἁθρόοι, οὐδέ τιν' ἄλλον <br>
εἴων οὔτε νέων μεταΐζειν οὔτε γερόντων. <br>
τοῖσιν δ' Ἀντίνοος μετέφη, Εὐπείθεος υἱός· {{r|620}}<br>
<br>
"ὢ πόποι, ὡς τόνδ' ἄνδρα θεοὶ κακότητος ἔλυσαν. <br>
Γραμμή 705:
αἰὲν ἐπασσύτεροι· ἅμα δ' ἠελίῳ καταδύντι <br>
οὔ ποτ' ἐπ' ἠπείρου νύκτ' ἄσαμεν, ἀλλ' ἐνὶ πόντῳ <br>
νηῒ θοῇ πλείοντες ἐμίμνομεν Ἠῶ δῖαν,
Τηλέμαχον λοχόωντες, ἵνα φθείσωμεν ἑλόντες <br>
αὐτόν· τὸν δ' ἄρα τεῖος ἀπήγαγεν οἴκαδε δαίμων. <br>
ἡμεῖς δ' ἐνθάδε οἱ φραζώμεθα λυγρὸν ὄλεθρον <br>
Τηλεμάχῳ, μηδ' ἧμας ὑπεκφύγοι· οὐ γὰρ ὀΐω <br>
τούτου γε ζώοντος ἀνύσσεσθαι τάδε ἔργα. {{r|630}}<br>
αὐτὸς μὲν γὰρ ἐπιστήμων βουλῇ τε νόῳ τε, <br>
λαοὶ δ' οὐκέτι πάμπαν ἐφ' ἡμῖν ἦρα φέρουσιν. <br>
ἀλλ' ἄγετε, πρὶν κεῖνον ὁμηγυρίσασθαι Ἀχαιοὺς <br>
εἰς ἀγορήν· - οὐ γάρ τι μεθησέμεναί μιν ὀΐω, <br>
ἀλλ' ἀπομηνίσει, ἐρέει δ' ἐν πᾶσιν ἀναστάς,
οὕνεκά οἱ φόνον αἰπὺν ἐράπτομεν οὐδ' ἐκίχημεν· <br>
οἱ δ' οὐκ αἰνήσουσιν ἀκούοντες κακὰ ἔργα· <br>
μή τι κακὸν ῥέξωσι καὶ ἥμεας ἐξελάσωσι <br>
γαίης ἡμετέρης, ἄλλων δ' ἀφικώμεθα δῆμον. <br>
ἀλλὰ φθέωμεν ἑλόντες ἐπ' ἀγροῦ νόσφι πόληος {{r|640}}<br>
ἢ ἐν ὁδῷ· βίοτον δ' αὐτοὶ καὶ κτήματ' ἔχωμεν, <br>
δασσάμενοι κατὰ μοῖραν ἐφ' ἡμέας, οἰκία δ' αὖτε <br>
κείνου μητέρι δοῖμεν ἔχειν ἠδ' ὅς τις ὀπυίοι. <br>
εἰ δ' ὕμιν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει, ἀλλὰ βόλεσθε <br>
αὐτόν τε ζώειν καὶ ἔχειν πατρώϊα πάντα,
μή οἱ χρήματ' ἔπειτα ἅλις θυμηδέ' ἔδωμεν <br>
ἐνθάδ' ἀγειρόμενοι, ἀλλ' ἐκ μεγάροιο ἕκαστος <br>
Γραμμή 731:
γήμαιθ' ὅς κε πλεῖστα πόροι καὶ μόρσιμος ἔλθοι." <br>
<br>
ὣς ἔφαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ. {{r|650}}<br>
τοῖσιν δ' Ἀμφίνομος ἀγορήσατο καὶ μετέειπε, <br>
Νίσου φαίδιμος υἱός, Ἀρητιάδαο ἄνακτος, <br>
ὅς ῥ' ἐκ Δουλιχίου πολυπύρου ποιήεντος <br>
ἡγεῖτο μνηστῆρσι, μάλιστα δὲ Πηνελοπείῃ <br>
ἥνδανε μύθοισι· φρεσὶ γὰρ κέχρητ' ἀγαθῇσιν·
ὅ σφιν ἐῢ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν· <br>
<br>
Γραμμή 742:
Τηλέμαχον· δεινὸν δὲ γένος βασιλήϊόν ἐστι <br>
κτείνειν· ἀλλὰ πρῶτα θεῶν εἰρώμεθα βουλάς. <br>
εἰ μέν κ' αἰνήσωσι Διὸς μεγάλοιο θέμιστες, {{r|660}}<br>
αὐτός τε κτενέω τούς τ' ἄλλους πάντας ἀνώξω· <br>
εἰ δέ κ' ἀποτρωπῶσι θεοί, παύσασθαι ἄνωγα." <br>
Γραμμή 748:
ὣς ἔφατ' Ἀμφίνομος, τοῖσιν δ' ἐπιήνδανε μῦθος. <br>
αὐτίκ' ἔπειτ' ἀνστάντες ἔβαν δόμον εἰς Ὀδυσῆος, <br>
ἐλθόντες δὲ καθῖζον ἐπὶ ξεστοῖσι θρόνοισιν.
<br>
ἡ δ' αὖτ' ἄλλ' ἐνόησε περίφρων Πηνελόπεια, <br>
Γραμμή 754:
πεύθετο γὰρ οὗ παιδὸς ἐνὶ μεγάροισιν ὄλεθρον· <br>
κῆρυξ γάρ οἱ ἔειπε Μέδων, ὃς ἐπεύθετο βουλάς. <br>
βῆ δ' ἰέναι μέγαρόνδε σὺν ἀμφιπόλοισι γυναιξίν. {{r|670}}<br>
ἀλλ' ὅτε δὴ μνηστῆρας ἀφίκετο δῖα γυναικῶν, <br>
στῆ ῥα παρὰ σταθμὸν τέγεος πύκα ποιητοῖο, <br>
Γραμμή 760:
Ἀντίνοον δ' ἐνένιπεν ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν· <br>
<br>
"Ἀντίνο', ὕβριν ἔχων, κακομήχανε, καὶ δέ σέ φασιν
ἐν δήμῳ Ἰθάκης μεθ' ὁμήλικας ἔμμεν ἄριστον <br>
βουλῇ καὶ μύθοισι· σὺ δ' οὐκ ἄρα τοῖος ἔησθα. <br>
μάργε, τίη δὲ σὺ Τηλεμάχῳ θάνατόν τε μόρον τε <br>
ῥάπτεις, οὐδ' ἱκέτας ἐμπάζεαι, οἷσιν ἄρα Ζεὺς <br>
μάρτυρος; οὐδ' ὁσίη κακὰ ῥάπτειν ἀλλήλοισιν. {{r|680}}<br>
ἦ οὐκ οἶσθ' ὅτε δεῦρο πατὴρ τεὸς ἵκετο φεύγων, <br>
δῆμον ὑποδδείσας; δὴ γὰρ κεχολώατο λίην, <br>
οὕνεκα ληϊστῆρσιν ἐπισπόμενος Ταφίοισιν <br>
ἤκαχε Θεσπρωτούς· οἱ δ' ἥμιν ἄρθμιοι ἦσαν. <br>
τόν ῥ' ἔθελον φθεῖσαι καὶ ἀπορραῖσαι φίλον ἦτορ
ἠδὲ κατὰ ζωὴν φαγέειν μενοεικέα πολλήν· <br>
ἀλλ' Ὀδυσεὺς κατέρυκε καὶ ἔσχεθεν ἱεμένους περ. <br>
τοῦ νῦν οἶκον ἄτιμον ἔδεις, μνάᾳ δὲ γυναῖκα <br>
παῖδά τ' ἀποκτείνεις, ἐμὲ δὲ μεγάλως ἀκαχίζεις· <br>
ἀλλά σε παύεσθαι κέλομαι καὶ ἀνωγέμεν ἄλλους." {{r|690}}<br>
<br>
τὴν δ' αὖτ' Εὐρύμαχος, Πολύβου πάϊς, ἀντίον ηὔδα· <br>
Γραμμή 781:
θάρσει· μή τοι ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μελόντων. <br>
οὐκ ἔσθ' οὗτος ἀνὴρ οὐδ' ἔσσεται οὐδὲ γένηται, <br>
ὅς κεν Τηλεμάχῳ, σῷ υἱέϊ, χεῖρας ἐποίσει
ζώοντός γ' ἐμέθεν καὶ ἐπὶ χθονὶ δερκομένοιο. <br>
ὧδε γὰρ ἐξερέω, καὶ μὴν τετελεσμένον ἔσται· <br>
αἶψά οἱ αἷμα κελαινὸν ἐρωήσει περὶ δουρὶ <br>
ἡμετέρῳ, ἐπεὶ ἦ καὶ ἐμὲ πτολίπορθος Ὀδυσσεὺς <br>
πολλάκι γούνασιν οἷσιν ἐφεσσάμενος κρέας ὀπτὸν {{r|700}}<br>
ἐν χείρεσσιν ἔθηκεν ἐπέσχε τε οἶνον ἐρυθρόν. <br>
τῶ μοι Τηλέμαχος πάντων πολὺ φίλτατός ἐστιν <br>
Γραμμή 792:
ἔκ γε μνηστήρων· θεόθεν δ' οὐκ ἔστ' ἀλέασθαι." <br>
<br>
ὣς φάτο θαρσύνων, τῷ δ' ἤρτυεν αὐτὸς ὄλεθρον.
ἡ μὲν ἄρ' εἰσαναβᾶσ' ὑπερώϊα σιγαλόεντα <br>
κλαῖεν ἔπειτ' Ὀδυσῆα φίλον πόσιν, ὄφρα οἱ ὕπνον <br>
Γραμμή 798:
<br>
ἑσπέριος δ' Ὀδυσῆϊ καὶ υἱέϊ δῖος ὑφορβὸς <br>
ἤλυθεν· οἱ δ' ἄρα δόρπον ἐπισταδὸν ὁπλίζοντο, {{r|710}}<br>
σῦν ἱερεύσαντες ἐνιαύσιον. αὐτὰρ Ἀθήνη <br>
ἄγχι παρισταμένη Λαερτιάδην Ὀδυσῆα <br>
ῥάβδῳ πεπληγυῖα πάλιν ποίησε γέροντα, <br>
λυγρὰ δὲ εἵματα ἕσσε περὶ χροΐ, μή ἑ συβώτης <br>
γνοίη ἐσάντα ἰδὼν καὶ ἐχέφρονι Πηνελοπείῃ
ἔλθοι ἀπαγγέλλων μηδὲ φρεσὶν εἰρύσσαιτο. <br>
<br>
Γραμμή 809:
"ἦλθες, δῖ' Εὔμαιε· τί δὴ κλέος ἔστ' ἀνὰ ἄστυ; <br>
ἤ ῥ' ἤδη μνηστῆρες ἀγήνορες ἔνδον ἔασιν <br>
ἐκ λόχου, ἦ ἔτι μ' αὖθ' εἰρύαται οἴκαδ' ἰόντα;" {{r|720}}<br>
<br>
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα· <br>
Γραμμή 815:
ἄστυ καταβλώσκοντα· τάχιστά με θυμὸς ἀνώγει <br>
ἀγγελίην εἰπόντα πάλιν δεῦρ' ἀπονέεσθαι. <br>
ὡμήρησε δέ μοι παρ' ἑταίρων ἄγγελος ὠκύς,
κῆρυξ, ὃς δὴ πρῶτος ἔπος σῇ μητρὶ ἔειπεν. <br>
ἄλλο δέ τοι τόδε οἶδα· τὸ γὰρ ἴδον ὀφθαλμοῖσιν· <br>
ἤδη ὑπὲρ πόλιος, ὅθι Ἕρμαιος λόφος ἐστίν, <br>
ἦα κιών, ὅτε νῆα θοὴν ἰδόμην κατιοῦσαν <br>
ἐς λιμέν' ἡμέτερον· πολλοὶ δ' ἔσαν ἄνδρες ἐν αὐτῇ, {{r|730}}<br>
βεβρίθει δὲ σάκεσσι καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισι· <br>
καί σφεας ὠΐσθην τοὺς ἔμμεναι, οὐδέ τι οἶδα." <br>
Γραμμή 827:
ἐς πατέρ' ὀφθαλμοῖσιν ἰδών, ἀλέεινε δ' ὑφορβόν. <br>
<br>
οἱ δ' ἐπεὶ οὖν παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα,
δαίνυντ', οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης. <br>
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, <br>
| |||