Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1886).djvu/55: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
→Δεν έχει γίνει proofreading: Νέα σελίδα: χωρικοὶ μένουσι χάσκοντες ἀκόμη, πρὸ τοῦ θαύματος τούτου... Παρὰ τὰς πενιχρὰς καλύβας τῶν... |
|||
Κατάσταση σελίδας | Κατάσταση σελίδας | ||
- | + | Έχει γίνει τυπογραφικός έλεγχος | |
Σώμα σελίδας (προς εσωκλεισμό): | Σώμα σελίδας (προς εσωκλεισμό): | ||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
χωρικοὶ μένουσι χάσκοντες ἀκόμη, πρὸ τοῦ θαύματος τούτου... |
χωρικοὶ μένουσι χάσκοντες ἀκόμη, πρὸ τοῦ θαύματος τούτου... |
||
Παρὰ τὰς πενιχρὰς καλύβας τῶν |
Παρὰ τὰς πενιχρὰς καλύβας τῶν ἀγροτῶν ὑψοῦνται τὰ πολυτελῆ μέγαρα τῶν πολυταλάντων τιμαριούχων τῆς Κηφισσίας, ὡς ἄλλοτε ἐν τῇ ἀρχαίᾳ Κορίνθῳ παρὰ τὸν ἄσημον τάφον τοῦ Διογένους ἠγείρετο καλλιμάρμαρος ὀ τάφος τῆς μεταξὺ τῶν ἑταιρῶν ἀριστοκράτιδος Λαίδος, διὰ νὰ πιστοποιηθῇ ὅτι καὶ ἐν τῇ ζωῇ καὶ ἐν τῷ θανάτῳ συναντᾶται ἐνίοτε ἡ ἄγαν ἀκολασία παρὰ τὴν ἄκραν λιτότητα. |
||
{{αστεράκι|type=12|size=3}} |
{{αστεράκι|type=12|size=3}} |
||
Ἀλλὰ μὴ ζήτει τὴν γενεαλογίαν τῶν γηγενῶν εὐπατριδῶν. Μὴ ἐρευνᾷς τὸ ἄγνωστον, ὅπερ μόνον ὡς τοιοῦτον θέλγει. |
Ἀλλὰ μὴ ζήτει τὴν γενεαλογίαν τῶν γηγενῶν εὐπατριδῶν. Μὴ ἐρευνᾷς τὸ ἄγνωστον, ὅπερ μόνον ὡς τοιοῦτον θέλγει. |
||
Γραμμή 11: | Γραμμή 11: | ||
Ἡ {{κσγ|ἐξέλιξις}} σήμερον, ἰδοὺ τὸ πᾶν, φίλε μου! Μεταβάλλει, τὸν βόρβορον εἰς ἔντομα, τὴν κόπρον εἰς ἄνθη, τὰ ἑρπετὰ εἰς δίποδα, τοὺς τενεκέδες εἰς παράσημα καὶ τοὺς μπακάλιδες εἰς ὁμογενεῖς! |
Ἡ {{κσγ|ἐξέλιξις}} σήμερον, ἰδοὺ τὸ πᾶν, φίλε μου! Μεταβάλλει, τὸν βόρβορον εἰς ἔντομα, τὴν κόπρον εἰς ἄνθη, τὰ ἑρπετὰ εἰς δίποδα, τοὺς τενεκέδες εἰς παράσημα καὶ τοὺς μπακάλιδες εἰς ὁμογενεῖς! |
||
{{αστεράκι|type=12|size=3}} |
{{αστεράκι|type=12|size=3}} |
||
Ἐὰν ἡ |
Ἐὰν ἡ ἐπιστολή μου φθάσῃ εἰς Ἀθήνας μετὰ πέντε ἡμέρας — ἐκτὸς ἐὰν περιπέσῃ εἰς ξένας — τότε ἐλθὲ τὴν προσεχῆ Κυριακήν. |
||
Έλθὲ νὰ ἴδῃς πῶς ἡ τέχνη ὑπέταξε τὴν φύσιν. |
Έλθὲ νὰ ἴδῃς πῶς ἡ τέχνη ὑπέταξε τὴν φύσιν. |
||
Ἀλλὰ γνωρίζω τὰς ὀπισθοδρομικάς σου ἰδέας. Θέλεις τὴν φύσιν ἀγρίαν ἐν τῇ ῥωμαντικότητι αὐτῆς. Σὺ ἐννοεῖς ψητὸ στὴ σοῦβλα, |
Ἀλλὰ γνωρίζω τὰς ὀπισθοδρομικάς σου ἰδέας. Θέλεις τὴν φύσιν ἀγρίαν ἐν τῇ ῥωμαντικότητι αὐτῆς. Σὺ ἐννοεῖς ψητὸ στὴ σοῦβλα, ὑπὸ τὰ ἔλατα καὶ τὰς πεύκας, εἰς ἀνοικτὸν ὁρίζοντα καὶ μὲ ἀνοικτὴν τὴν καρδίαν, ἐν μέσῳ γελώτων καὶ ᾀσμάτων ἀγαπητῶν φίλων. |
||
Ἀγνοεῖς λοιπὸν |
Ἀγνοεῖς λοιπὸν ὅτι ὁ πεπολιτισμένος κόσμος σήμερον ὀφείλει νὰ διασκεδάζῃ σιωπῶν καὶ χασμώμενος; |
||
{{αστεράκι|type=12|size=3}} |
{{αστεράκι|type=12|size=3}} |