Εθνικόν Ημερολόγιον του Έτους 1892/Ορνιθολογικόν ωρολόγιον
| ←Οἱ Ἐβραίοι καὶ ἡ περὶ αὐτῶν πρόληψις ἐν τῇ ἑλληνικῇ ποιήσει | Ἐθνικὸν Ἡμερολόγιον τοῦ Ἔτους 1892 Ὀρνιθολογικὸν ὡρολόγιον |
Ε. Λαδόπουλος→ |
Ι ἐν τοῖς ἀγροῖς καὶ τοῖς χωρίοις βιοῦντες δύνανται, ἐλλείψει ὡρολογίου, νὰ συμπεραίνωσι τὴν ὥραν τῆς πρωΐας ἐκ τοῦ ἑωθινοῦ ᾄσματος τῶν διαφόρων πτηνῶν, τὰ ὁποῖα παραδόξως ᾄδουσι κατὰ τὴν ἑξῆς διαδοχικὴν σειράν.
Ἡ ἀηδὼν ᾄδει σχεδὸν καθ’ ὅλην τὴν νύκτα καὶ καθ’ ἣν ὥραν ἀναπαύονται τὰ ἄλλα πτηνά.
Εἰς ταύτην ἕπεται ἡ σπίζα (pinson), ἥτις ἄρχεται ᾄδουσα πρὸ τῆς ἠοῦς, ἤτοι ἀπὸ τῆς 1½ μέχρι τῆς 2ας ὥρας μετὰ τὸ μεσονύκτιον.
Κατόπιν ταύτης ἡ ὑπολαΐς, ἡ κοινῶς ποταμίδα ἀπὸ τῆς 2ας μέχρι τῆς 2½.
Ὕστερον ὁ ὄρτυξ ἀπὸ τῆς 2½ μέχρι τῆς 3ης.
Μετὰ ταύτην ὁ ἐρίθακος, κοινῶς κοκκινόκωλος, ἀπὸ τῆς 3ης μέχρι τῆς 3½.
Εἶτα ὁ κόσσυφος, ἀπὸ τῆς 3½ μέχρι τῆς 4ης.
Ὁ τρόχιλος, ἤτοι τὸ τρυποκάρυδον ἀπὸ τῆς 4ης μέχρι τῆς 4½.
Ὁ αἰγίθαλος, ἢ μελισσοφάγος ἀπὸ τῆς 4½ μέχρι τῆς 5ης.
Καὶ τελευταῖον ὁ στρουθός,, ὁ σπουργίτης ἀπὸ τῆς 5ης μέχρι τῆς 5½.