Εθνικόν Ημερολόγιον του Έτους 1892/Αίνιγμα προς λύσιν δια τους αναγνώστας του Ημερολογίου
| ←Ὁ χρησμὸς τῆς μαγίσσης | Ἐθνικὸν Ἡμερολόγιον τοῦ Ἔτους 1892 Αἴνιγμα πρὸς λύσιν διὰ τοὺς ἀναγνώστας τοῦ Ἡμερολογίου |
Ἡ ἐν Ἀμστελοδάμῳ Φιλελληνικὴ Ἑταιρία→ |
— Ὦ Κυρίαι μου, εἶπε μετ’ ἀπαραμίλλου χάριτος ὁ κ. Ρ*** ἀξιῶν ὅτι εἶχε τὸ μονοπώλιον τῆς ἀγχινοίας καὶ ἑτοιμολογίας εἰς τὰς συναναστροφὰς — πρὸς δύο ὡραίας νεάνιδας, αἵτινες κατὰ τὸ διάλειμμα τοῦ χοροῦ περιεφέροντο εἰς τὴν αἴθουσαν· στοιχιματίζω ὅτι εἶνε ἀδύνατον νὰ μαντεύσῃ τις ποία ἐκ τῶν δύο σας ἔφθασε τὸ 17ον ἔτος τῆς ἡλικίας της.
— Πῶς; διατί; ἀπεκρίθησαν ἐκεῖναι διανοίγουσαι τοὺς ὡραίους, μεγάλους καὶ ἀμυγδαλωτοὺς ὀφθαλμούς των, πλήρεις αἴγλης καὶ γλυκύτητος.
— Διότι φαίνεσθε ὡς νὰ εἶσθε γεννημέναι τὴν αὐτὴν ἡμέραν. Ἡ μία ὁμοιάζει ὡς ἀντίτυπον τῆς ἄλλης…
— Σχεδὸν τὸ ἐμαντεύσατε, κύριε, εἶπεν ἡ Ἀγλαΐα. Εἴμεθα γεννημέναι τὸν Ἰανουάριον τοῦ 1875. Εἴκοσιν ἡμέρας πρὸ ἐμοῦ ἐγεννήθη ἡ ἀγαπητή μου Μαρίκα.
— Ἆ! καὶ ἐγὼ σᾶς ἐνόμιζα ἀδελφάς· λοιπὸν δὲν εἶσθε;
— Ὄχι, κύριε, ὑπέλαβεν ἡ Μαρίκα. Ἀλλ’ ἰδοὺ ποίαν συγγένειαν ἔχομεν: ἡ πενθερά μου εἶνε μάμμη τῆς κυρίας Ἀγλαΐας.
— Ναί, προσέθηκεν ἡ Ἀγλαΐα, καὶ ἡ μήτηρ τῆς κυρίας Μαρίκας εἶνε πενθερὰ τοῦ πατρός μου.
Καὶ ὑποκλίνασαι φιλοφρόνως ἀντιπαρῆλθον εἰς τὸ βάθος τῆς αἰθούσης, ἐνῷ ὁ προνομιοῦχος τὸ πνεῦμα κύριος Ρ*** ἔμεινε χάσκων καὶ οἰονεὶ ἀπολιθωμένος ἀδυνατῶν νὰ ἐννοήσῃ τὶ εἴδους συγγένειαν εἶχον αἱ ὁμήλικοι ἐκεῖναι χορεύτριαι.
Τίς ἆρά γε ἐκ τῶν ἀναγνωστῶν τοῦ Ἡμερολογίου θὰ εὐαρεστηθῇ νὰ ἐξαγάγῃ τῆς ἠλιθίας θέσεως εἰς ἣν εὑρέθη ὁ κομψὸς οὗτος καὶ εὐφυολόγος κύριος καὶ νὰ τῷ δώσῃ νὰ ἐννοήσῃ περὶ τίνος ἐπρόκειτο;