Δυο λαμπάδες
| ←Τρεις αδερφές | Σκαραβαίοι και Τερρακότες Συγγραφέας: Δυο λαμπάδες |
Ο κισσός→ |
ΔΥΟ ΛΑΜΠΑΔΕΣ
ΣΤΗΣ κορυφῆς τὸ ἐρημοκλῆσι
πὄχει ἡ Θλιμμένη Παναγιὰ
μυστικὸν ὄρθρον θὰ σημάνω·
θὰ ψάλω, πρὶν ἡ αὐγὴ ροδίσῃ,
σεμνὴν ἀγάπης λειτουργιὰ
μὲ τὴν Ἀγάπη μου ἐδῶ πάνω.
Λαμπάδες δυὸ ἀνάφτει ἐκείνη
μ’ ἀπόκρυφην ἀποθυμιὰ
στὸ μαρμαρένιο μανουάλι.
―Ὅ,τι θὰ ποῦνε καὶ θὰ γίνῃ·
ἂς εἶναι τῆς Ζωῆς σου ἡ μιὰ
καὶ τῆς Ἀγάπης σου ἡ ἄλλη.
Στῆς κορυφῆς τὸ ἐρημοκλῆσι
μὲ τὴν Καλὴ ξαναγυρνῶ
τὸ σήμαντρο γιὰ νὰ σημάνω·
θὰ ψάλω, πρὶν ὁ ἥλιος δύσῃ,
ἀγάπης ἅγιο σπερνὸ
μὲ τὴν Ἀγάπη μου ἐδῶ πάνω.
Καὶ μπαίνει μὲ λαχτάρα ἐκείνη
καὶ μπαίνω θαρρευτὸς μαζί·
ποιό κερὶ τάχα ἀνάφτει ἀκόμα;
Ὅπως τὸ εἶπαν καὶ θὰ γίνῃ:
ἀκόμα ἡ ἀγάπη μου θὰ ζῇ
κι ὅταν μὲ θάψουνε στὸ χῶμα.