Βίοι Πελοποννησίων ανδρών/Επαρχία Γαστούνης
| ←Ἐπαρχία Καλαβρύτων | Βίοι Πελοποννησίων ἀνδρῶν Συγγραφέας: Ἐπαρχία Γαστούνης |
Ἐπαρχία Πύργου→ |
Ἐπίσημος διὰ τὴν παλαιὰν καὶ εὐγενῆ καταγωγήν του, καὶ περίφημος διὰ τὴν πολιτικήν του δύναμιν κατὰ τὴν ἐπαρχίαν τῆς Γαστούνης. Ὑπηρέτησε τὴν πατρίδα στρατιωτικῶς καὶ πολιτικῶς βοηθούμενος καὶ ἀπὸ τοὺς δύω υἱούς του Χρύσανθον καὶ Μιχαλάκην. Ἦτον ἕνας ἐκ τῶν ἀρχόντων καὶ προκρίτων τῆς Πελοποννήσου. Ὑπῆρξε πρόεδρος τῶν Ἐθνοσυνελεύσεων καὶ πληρεξούσιος. Ἐπὶ δὲ τοῦ Καποδιστρίου προέδρευσε τῆς Συνελεύσεως καὶ τῆς Γερουσίας. Ἐφυλακίσθη εἰς Ὕδραν μὲ τὸν Θ. Κολοκοτρώνην ἐπὶ τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Γ. Κουντουργιώτη.
Υἱὸς τοῦ εἰρημένου Γ. Σισίνη. Στρατηγὸς ἄριστος. Αἱ ἐκδουλεύσεις του εἶναι πασίγνωστοι. Ἐπολέμησεν εἰς Λάλα κατὰ τὴν πολιορκίαν τῶν Πατρῶν, καὶ εἰς τὸ Μεσολόγγιον. Μάλιστα δὲ ὑπῆγε μὲ σῶμα στρατιωτῶν πρὸς βοήθειαν τῶν ἀδελφῶν μας Ἀθηναίων ἀρχηγοῦντος τοῦ Γ. Καραϊσκάκη. Ἐφυλακίσθη εἰς Ὕδραν μετὰ τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ λοιπῶν.
Καὶ οὗτος υἱὸς τοῦ Γ. Σισίνη καὶ ἀδελφὸς τοῦ προειρημένου. Ὑπῆρξεν ἐπίσης καὶ αὐτὸς στρατιωτικὸς, εὑρεθεὶς εἰς πολλὰς μάχας, ἀπεδείχθη γενναῖος. Ἐπὶ δὲ τῆς εἰσβολῆς τοῦ Ἰμβραὴμ εἰς Γαστούνην αἰχμαλωτίσθη ὑπὸ τῶν Ἀράβων μετὰ τοῦ περιφήμου Διονυσίου Διάκου καὶ ἄλλων εἰς τὸ Χλουμοῦτσι δι’ ἔλλειψιν τροφῶν.
Οὗτος ὑπηρέτησε τὸ ἔθνος πολιτικῶς, γενόμενος πληρεξούσιος, βουλευτὴς καὶ χρηματίσας φροντιστὴς τοῦ στρατοῦ κατὰ τὴν πολιορκίαν τῶν Πατρῶν ἐπὶ τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη, δαπανῶν καὶ ἐξ ἰδίων εἰς τὰς ἀνάγκας τοῦ ἔθνους.
Ὑπῆρξε στρατιωτικός, εὑρεθεὶς εἰς πολλὰς μάχας, καὶ κατ’ ἐξοχὴν εἰς τὴν ἐκστρατείαν τῶν Ἀθηνῶν.
Ὑπηρέτησε πολιτικῶς, εὑρεθεὶς εἰς τὴν εἰσβολὴν τοῦ Δράμαλη εἰς τὴν Πελοπόννησον, καὶ μέλος ὢν τότε τῆς Πελοποννησιακῆς Γερουσίας πολὺ συνετέλεσεν εἰς τὴν καταστροφήν του.
Κατήγετο ἀπὸ τὸ χωρίον Ἀλητσελεπῆ τῆς Γαστούνης, ὑπηρετήσας στρατιωτικῶς καὶ πολιτικῶς τὸν ἀγῶνα ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους, καὶ δαπανῶν εἰς τὰς ἀνάγκας τῆς πατρίδος ἐξ ἰδίων του.
Οὗτος κατήγετο ἐξ Ἀνδραβίδας τῆς Γαστούνης. Ὑπῆρξεν ὁ καλλίτερος στρατιωτικὸς πολεμήσας παντοῦ, καὶ ἰδίως εἰς τὴν περίφημον μάχην τῆς 9 Μαρτίου 1822 κατὰ τὴν πολιορκίαν τῶν Πατρῶν ἠνδραγάθησε. Τότε δὲ ἦτο μὲ τὸ σῶμα τοῦ Κωνσταντῆ Πετιμεζᾶ. Εὑρέθη καὶ εἰς ἄλλας πολλὰς μάχας, καὶ εἰς τὴν πρώτην κατὰ τὸ χωρίον Λαντσόϊ πρὸς τοὺς Λαλαίους Τούρκους μάχην, καὶ τέλος ὑπῆγε καὶ εἰς Μεσολόγγιον ὅταν ἐπολιορκεῖτο.
Οὗτοι οἱ τρεῖς ἀδελφοὶ ὠνομάζοντο Δημήτριος, Ἀναστάσιος καὶ Μιχάλης. Κατὰ δὲ τὰς ἀρχὰς τῆς ἐπαναστάσεως ἐνεφανίσθησαν ὑπὸ τὸν Δημήτριον Παπατσώνην καὶ ἔλαβον μέρος εἰς ὅλους τοὺς πολέμους τῆς Τριπολιτσᾶς, εἰς τοὺς ὁποίους καὶ ὁ Παπατσώνης ἐπολέμησε, καὶ διεκρίθησαν ὡς καλλοὶ πολεμισταί. Ἁλωθείσης δὲ τῆς Τριπολιτσᾶς, οἱ Καραμεραίοι ὑπῆγον εἰς τὸν Κολοκοτρώνην, καὶ ὡς σωματᾶρχαι πανταχοῦ παρευρέθησαν, διότι καὶ οἱ τρεῖς ὄντες ἑνωμένοι ἀπετέλουν σῶμα δυνατόν. Μετὰ δὲ τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἔθνους πρῶτοι ἀπεφάσισαν νὰ κατοικήσουν εἰς τοῦ Λάλα, ὅπως ἐκ νέου ἀνεγείρωσι τὴν περίφημον οὖσαν κωμόπολιν ἐπὶ τῶν Τούρκων Ἀλβανῶν.
 |
 |
 |
 |
|
|
|