Βίοι Πελοποννησίων ἀνδρῶν
Συγγραφέας:
Ὕδρα


ΥΔΡΑ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΙΕΖΗΣ

Οὗτος δὲν ἠθέλησε νὰ ὑπάγῃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ νὰ ὑπηρετήσῃ ὡς καὶ οἱ συμπατριῶταί του, ἀλλ’ ἔγεινε χερσαῖος. Εὑρέθη δὲ εἰς τὰς πολιορκίας Ναυπλίου καὶ Κορίνθου. Εἶχε σῶμα στρατιωτικὸν ἰδικόν του, συγκείμενον ἀπὸ συμπατριώτας του καὶ ἄλλους νησιώτας. Πρὶν δὲ τῆς εἰσβολῆς τοῦ Δράμαλη εὑρέθη εἰς τὸ φρούριον τῆς Κορίνθου ἔχων τὴν στρατιωτικήν του δύναμιν. Φρούραρχος τῆς Κορίνθου τότε ἦτον ὁ Ἀχιλλεὺς Θεοδωρίδης Ὑδραῖος τὴν πατρίδα καὶ αὐτός· οὗτοι δὲ ἅμα εἶδον τὸν στρατὸν τοῦ Δράμαλη εἰσβάλλοντα εἰς τὸν Ἰσθμὸν ἀμέσως ἀφῆκαν τὸ φρούριον κενὸν καὶ ἔφυγον, ἡ δὲ φυγὴ αὕτη τότε ἀπεδόθη εἰς αὐτὸν καθὸ ἔχοντα τὴν δύναμιν τῆς φρουρᾶς. Μετὰ ταῦτα ὅμως εὑρέθη εἰς τὰς μάχας καὶ ἐπολέμησε τὸν Δράμαλην. Ἡ κοινὴ παροιμία λέγει· «νὰ σὲ κάψω Γιάννη μου, καὶ νὰ σ’ ἀλείψω μέλι·» διότι ἀφοῦ πρότερον παρέδωκε τὸ φρούριον εἰς τοὺς Τούρκους, ὕστερα τοὺς ἐπολέμει καὶ ἐβασανίζετο νὰ τοὺς διώξῃ. Ὁ Κριεζῆς ὑπῆγε καὶ ἐκτὸς τῆς Πελοποννήσου εἰς τὰς Ἀθήνας, καὶ μετὰ τοῦ στρατηγοῦ Νικήτα εὑρεθεὶς εἰς πολλὰς μάχας.