Ύπνος (Γρυπάρης)
| ←Αγάπη | Σκαραβαίοι και Τερρακότες Συγγραφέας: Ύπνος |
Θάνατος→ |
Ελα, ὕπνε, καὶ πάρε με· στὴν κλίνη
ποῦ σῶμα καὶ ψυχὴ σοῦ παραδίνω
κάμε, παρηγοριά μου, ν’ ἁπαλύνῃ
ὁ μαῦρος πόνος ποῦ στὰ στήθη κλείνω.
Μὲς στὴ βαθειὰ ποῦ σοῦ ζητῶ γαλήνη
σὰ νὰ μὲ πῆρε ὁ ἀδερφός σου ἂς γίνω,
κι ἀπ’ τὴ ζωή, ποῦ λαχταράω, ἂς μοῦ μείνῃ
τόση, ὅση ἀνασαίνει σ’ ἕναν κρίνο.
Σ’ ἕναν κρίνο λευκὸ σὰν τὸ χαλάζι,
ποῦ ὅταν στὸ νέο τὸ φῶς π’ ἀσπροχαράζει,
ἀναγαλιάζει ὁ οὐρανὸς κ’ ἡ γῆ,
Μιὰ ψυχούλα θἀρθῇ τὰ πέταλά του
φιλόντας νὰ τοῦ ἀνοίξῃ τὴν αὐγὴ
μ’ ἕνα κόμπο δροσιᾶς μὲς στὴν καρδιά του.