Don Juan au pays de l' amour
Συγγραφέας:
Ἀθήνα, 19.9.1933


Θὰ σὲ ἐγκαταλείψω γιὰ νὰ δοκιμάσω κάτι ἄλλο, τὴ ζωή μου χωρὶς ἐσένα, τὶς ἡμέρες μου ὅταν θὰ μοιάζουν μὲ τὶς ἡμέρες τῶν ἀνθρώπων καί, θεωρητικά, γιὰ νὰ ἰδῶ τὴν ὕπαρξή μου κάτω ἀπὸ τὸ μοναδικὸ ἄλλο διάφορο πρίσμα, τὸ μὴ ἐρωτικό.

Θέλω τὴν φυγή μου, θέλω νὰ συναισθάνομαι τὴν πιθανὴ ὁριστικὴ φυγή μου.

Δὲν εἶμαι σκλάβος σου, ἀλλὰ ἀναπνέω τὸν ἀέρα, ποὺ ἀναπνέεις ἐσὺ κ' ἔτσι ἡ φαντασία μου λέγεται νοσηρὴ σὰ νὰ εἴταν πραγματικὰ ἄρρωστη καὶ ἁπλῶς πρόκειται γιὰ τὰ ὅρια, ποὺ ἔθεσες ἐσὺ μὲ τὴν ὄψη σου μὲ τὸ εἶναι σου στὸ πέταγμά της.

Ὅταν σοῦ λέγω, πὼς δὲν εἶμαι ἐλεύθερος πλέρια μὲ καταλαβαίνεις, ἀλλὰ δὲν μπορεῖς νὰ κρυφτεῖς· θἄθελες κ' ἐσύ (ἴσως ἀλλοιώτικα ἀπὸ μένα, μ' ἕνα πνεῦμα θυσίας καὶ χαρᾶς ποὺ θὰ σὲ λύτρωνε, ἂν εἶχε νόημα ἡ λύτρωσή σου ἀπὸ τὴν εἰκονικὴ - καὶ νὰ τὴν πίστευες πραγματικὴ - ἁμαρτία τοῦ βίου σου μ' ἐμένα) νὰ μ' ἐγκαταλείψεις, καὶ συχνὰ ἐμάντευσα πὼς προσεύχεσαι στὸν Θεὸ γι' αὐτὸ τὸ θαῦμα.