Deșteaptă-te, române!

Deșteaptă-te, române! Συγγραφέας: Αντρέι Μουρεσάνου

Το "Deșteaptă-te, române!" ("Ξύπνα, Ρουμάνε") είναι ο Εθνικός ύμνος της Ρουμανίας. Οι στίχοι του γράφτηκαν από τον Αντρέι Μουρεσάνου και η μουσική ήταν δημοτική και επιλέχτηκε από τον Γκεόργκε Ουτσενέσκου. Γράφτηκε και δημοσιεύτηκε κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1848, αρχικά με το όνομα «Un răsunet» (Μία ηχώ). Τραγουδήθηκε για πρώτη φορά στα τέλη Ιουνίου του ιδίου χρόνου στην πόλη Μπρασσόβ. Έγινε αμέσως δεκτό ως επαναστατικός ύμνος και μετονομάστηκε σε Deşteaptă-te, române

Δείτε:Εθνικοί ύμνοι

Οι στίχοι στη ρουμανική γλώσσα

Οι στίχοι στην ελληνική γλώσσα

1 Deșteaptă-te, române, din somnul cel de moarte, În care te-adânciră barbarii de tirani! Acum ori niciodată croiește-ți altă soartă, La care să se-nchine și cruzii tăi dușmani. 2 Acum ori niciodată să dăm dovezi în lume Că-n aste mâni mai curge un sânge de roman, Și că-n a noastre piepturi păstrăm cu fală-un nume Triumfător în lupte, un nume de Traian. 4 Priviți, mărețe umbre, Mihai, Ștefan, Corvine, Româna națiune, ai voștri strănepoți, Cu brațele armate, cu focul vostru-n vine, «Viața-n libertate ori moarte» strigă toți. 11 Preoți, cu crucea-n frunte căci oastea e creștină, Deviza-i libertate și scopul ei preasfânt. Murim mai bine-n luptă, cu glorie deplină, Decât să fim sclavi iarăși în vechiul nost’pământ.

1 Ξύπνα, Ρουμάνε, από το νεκρικό σου ύπνο, Στον οποίο σε βύθισαν οι βάρβαροι τύραννοι! Ή τώρα ή ποτέ φτιάξε για σένα μοίρα καινούργια, Στην οποία να υποκλίνονται και οι πιο ωμοί εχθροί σου. 2 Ή τώρα ή ποτέ να αποδείξουμε στον κόσμο Ότι σε αυτά τα χέρια κυλάει ακόμη ένα αίμα Ρωμαίου, Και πως στα στήθη μας με περηφάνια φυλάμε ακόμη ένα όνομα Θριαμβευτή στις μάχες, το όνομα του Τραϊανού. 4 Κοιτάξτε, δοξασμένες σκιές, Μιχαήλ, Στέφανε, Κορβίνε, Το Ρουμάνικο έθνος, τα δισέγγονά σας, Με τα χέρια αρματωμένα, με τη φωτιά σας στις φλέβες, «Ελεύθερη ζωή ή θάνατος!» αναφωνούν όλοι. 11 Ιερείς, με το σταυρό μπροστά γιατί ο στρατός είναι χριστιανικός, Το λάβαρό του είναι η λευτεριά και ο σκοπός του ιερός, Καλύτερα να πεθάνουμε στη μάχη δοξασμένα, Παρά να ζήσουμε ξανά σαν σκλάβοι στην πατρογονική μας γη.