Ω ! Κλαίεις
| Ω ! Κλαίεις Συγγραφέας: |
Ὤ ! κλαίεις, κόρη τρυφερά ! Εἰς ὥραν ἀλγηδόνος
μαργαριτώδη δάκρυα τὸ βλέμμα σου καλύπτουν.
Σταγόνες δρόσου αἵτινες ἐκ τοῦ αἰθέρους πίπτουν
εἰς ἄνθος ἀγλαόφυλλον ἐαρινοῦ ἀνθῶνος.
Τὸ δάκρυ, ἄνευ φανεράς αἰτίας ἀναβλύζον,
εἶν’ἐνδομύχου διαγὲς αἰσθήματος σημεῖον.
Κ’ ἡ δι’ ἐμὲ πολύτιμος ῥοὴ τῶν σῶν δακρύων
ἐλπίδος εἶναι βάλσαμον, τὴν φλόγαν μου δροσίζον.
Ὤ ! κλαῖε, καὶ τὸ πάθημα μὴ κρύπτε τῆς ψυχῆς σου.
Γλυκὺ τὸ δάκρυ σήμερον εὐαισθητοῦσα χύνεις.
Οἱ στεναγμοί σου πρόδρομος μελλούσης εὐφροσύνης ·
Ὤ ! κλαῖε. Κλαίω μετὰ σοῦ εὐαισθητῶν ἐξίσου.