Χάρρις
Συγγραφέας:
Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922)


Χερουβικῆς χαρὰς χρυσὸς ἀθέρας
Σ’ φλόγισε πατῶντας τῆς Ἠπείρου
Τὸ χῶμα, σὰ στὴν πλατωσιὰ τοῦ ἀπείρου
Νἄστραφτε ἀπὸ τὸ «ἐν τούτῳ νίκα» – ὁ αἰθέρας,
Καὶ σὰ λάμψη παρουσίας δευτέρας
Μ’ ἀποκαλυπτικοῦ ἀγαλλίαση ὀνείρου
Νἄβλεπες στὸ βυθὸ τοῦ Παμπονήρου
Νὰ γκρεμιστῇ ἡ Τουρκιά, τὸ ἀνίερο τέρας.
Καὶ σὲ λόγου σου τότε ἔκαμες τάμα
Νὰ φτάσῃς ὅπου μόνο αὐτός ξαμόνει
Ποὖναι ποιητὴς καὶ μάρτυρας συνάμα.
Τοῦ Ἀπόλλωνα ὄχι ἡ χάρη, ἡ δόξα μόνη
Σοῦ ’λειπε τοῦ θανάτου—κ’ ἕνα βόλι
Σ’ ἔστειλ’ ἥρωα στὸ ἠλύσιο περιβόλι.

ΙΟΥΝ. ΙΟΥΛ. 97