Ὑπεράνθρωπος
Συγγραφέας:
Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922)


Τοῦ μυστήριου ἀνασήκωσε τὴν πέτρα
Καὶ μὴ σκιαχτῇς τὸ δάγκωμα τοῦ ἀστρίτα·
Τὴν ἀλήθεια ἀκατάπαυστα ἀναζήτα
Καὶ ἰδὲς ἂν εἶναι, ὡς λέν, ψυχοπονέτρα.
Μία μία τὲς σαγιττιὲς τοῦ πόνου μέτρα
Καὶ ἄγρυπνος τὲς πληγὲς ποῦ ἀνοίγουν κοίτα·
Μηνύτρα φτάνει ἡ κάθε μιὰ σαγίττα
Ἀπ’ τῆς ἄσπλαχνης Μοίρας τὴ φαρέτρα.
Καὶ ἂ βρῇς ποῦ ὁ πόνος εἶναι ἡ μόνη ἀλήθεια,
Τότες ἀπ’ τ’ ἀντριωμένα σου τὰ στήθια
Γδύσου τὴν ταπεινότη τῆς ὀρφάνιας·
Στῆς Ὀμορφιᾶς, στῆς Δύναμης τὴ γλύκα,
Μὲ ἀλαλητὸ χαρὰς καὶ περηφάνειας
Γίνε Θεός σου καὶ τὴ Μοῖρα νίκα.

12 ΙΟΥΝ. 1899