Τω Γλάδστωνι
| Τω Γλάδστωνι Συγγραφέας: |
Εκεί που Σ' έστησε ο Θεός με το δεξί του χέρι,
σε βλέπουν όλοι σήμερον να λάμπεις σαν αστέρι,
που ψήλωσε στον ουρανόν με τ' ανασκάλωμά του,
που τ' άλλ' αστέρια τ' ουρανού δεν φαίνονται κοντά του.
Σήμερον όλος φαίνεται της δόξης Σου ο χρόνος,
σε χαιρετά η ύστερη ημίσεος αιώνος.
Όλοι σου πλέκουν σήμερον αθάνατο στεφάνι!
Αχ! τι να πω που δεν μπορώ· το χέρι μου δεν φθάνει.
Το χέρι μου δεν ημπορεί λουλούδια να διαλέξει,
από τον κήπον των Μουσών στεφάνι να σου πλέξει.
Αν είχαν δύναμην κ' εμέ τα χέρια τα δικά μου,
ο πόθος μου - αχ! ο Θεός γνωρίζει την καρδιάν μου.
Ένα Σου λέγω μοναχά από καρδιάς, το χαίρε,
και να σου προστεθούν πολλαί και ευτυχείς ημέραι.