Τρώες
Συγγραφέας:
Όπως δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Αλεξανδρινή Τέχνη, χρονιά Α΄, τεύχος 2, Ιανουάριος 1927.


ΤΡΩΕΣ


Α΄.

Εἶν’ ἡ προσπάθειές µας σὰν τῶν Τρώων.
Κομάτι κατορθώνουμε· κοµάτι
παίρνουμ’ ἐπάνω µάς· κι’ ἀρχίζουμε
νἄχουμε θάρρος καὶ καλὲς ἐλπίδες.

Μὰ πάντα κάτι βγαίνει καὶ μᾶς σταματᾶ.
Ὁ Άχιλλεὺς στὴν τάφρον ἐμπροστά µας
βγαίνει, καὶ μὲ φωνὲς µεγάλες μᾶς τρομάζει.

Β΄.

Εἶν’ ἡ προσπάθειές µας σὰν τῶν Τρώων.
Θαρροῦμε πῶς μ’ ἀπόφασι καὶ τόλμη
θ’ ἀλλάξουμε τῆς τύχης τὴν καταφορά.

κ’ ἔξω στεκόµεθα ν’ ἀγωνισθοῦμε.
Ἀλλ’ ὅταν ἡ µεγάλη κρίσις ἔλθει,
ἡ τόλµη κ’ ἡ ἀπόφασίς µας χάνονται·

ταράττεται ἡ ψυχή µας, παραλύει·
κι ὁλόγυρα ἀπ’ τὰ τείχη τρέχουμε
ζητῶντας νὰ γλυτώσουµε μὲ τὴν φυγή,

Ὅμως ἡ πτῶσις µας εἶναι βεβαία. Ἐπάνω,
στὰ τείχη, ἄρχισεν ἤδη ὁ θρῆνος.
Τῶν ἡμερῶν µας ἀναμνήσεις κλαῖν κ’ αἰσθήματα.
Πικρὰ γιὰ μᾶς ὁ Πρίαμος κ’ ἡ Ἑκάβη κλαῖνε.