Τρύγος
Συγγραφέας:


Κόραις εὔμορφαις 'ς τ' ἀμπέλια
μὲ τραγούδια καὶ μὲ γέλοια
μιὰ τήν ἄλλη κυνηγοῦν
καὶ χορεύουν καὶ τρυγοῦν.

«Κόραις, λέγω, 'ς τη ζωή σας,
πάρτε με κ' ἐμὲ μαζῆ σας,
νὰ σᾶς δείξω πὼς κ' ἐγὼ
κἄπως ξέρω νὰ τρυγῶ.»

«Ἔλα, σὰν σ' ἀρέσει, τρύγα·
ὅμως, λέγουν, λόγια λίγα.»
«Ἐγώ; Ἔνοια σας· μιλιά!
Θὰ μὲ δῆτε 'ς τὴ δουλειά.

»Μέσ' 'ς τὰ φύλλα τ' εἰν' ἐκεῖνο;
Κόραις, ηὗρα ἕνα κρίνο!
Ἦτον χέρι ἀπαλό;
Μὲ συμπάθειο. Τὸ φιλῶ.

»Στὰ σταφύλια τρέχω. Νά τα,
ηὖρα κόκκινα μοσχάτα.
Δὲν τὰ τρώγω. Μιὰ στιγμή.
Μόνον ὡς γιὰ δοκιμή.

Πῶς; Γελᾶτε; Ἦσαν χείλια,
ὄχι κόκκινα σταφύλια;
Ὅπως θέλετε. Ἐγὼ
ἔτσ' ἠξεύρω νὰ τρυγῶ.»